Η ποιήτρια Κική Δημουλά (ιδιαιτερότητα της γυναικείας γραφής)

Ilse Kleyn

Η ποιήτρια Κική Δημουλά

Το φύλο των καλλιτεχνών αποτυπώνεται συνήθως στο έργο τους. Πιστεύετε ότι το δεδομένο αυτό ισχύει και για την ποίηση της Κ. Δημουλά; Εάν ναι, ποια στοιχεία των ποιημάτων που ανθολογούνται στα βιβλία σας παραπέμπουν στην ιδιαιτερότητα της γυναικείας γραφής;

Η Κική Δημουλά αναφερόμενη στη γυναικεία γραφή, σχολίαζε ότι εκφράζει τη διεκδίκηση της συμπάθειας του άλλου φύλου και το παράπονο για την «υστέρηση» των γυναικών σε σχέση με τους άνδρες. Από τα χαρακτηριστικά αυτά, στο ποίημα «Σημείο Αναγνωρίσεως», εντοπίζουμε κατά κύριο λόγο το παράπονο της γυναίκας που συνειδητοποιεί ότι όσο κι αν περνούν τα χρόνια, όσο κι αν η κοινωνία εξελίσσεται, η γυναίκα παραμένει σε υποδεέστερη θέση. Η γυναίκα ήταν και παραμένει εγκλωβισμένη στον πολλαπλό ρόλο που έχει να επιτελέσει, καθώς είναι παράλληλα σύντροφος, μητέρα και εργαζόμενη, χωρίς να είναι σε θέση να αποποιηθεί κάποιο μέρος από τις πολλές της υποχρεώσεις. Η γυναίκα ποιήτρια επικεντρώνει την προσοχή της στη θέση της γυναίκας και προβάλλει ανάγλυφα την σκληρή μοίρα των γυναικών αναγνωρίζοντας στο αιχμάλωτο άγαλμα τον εαυτό της.
Από την άλλη, στο ποίημα «Κονιάκ μηδέν αστέρων» η ποιήτρια πενθώντας το χαμό του συζύγου της εκφράζει την αίσθηση διάλυσης που έχει επέλθει στη ζωή της από τότε που έμεινε μόνη της. Η διάθεση αυτή της ποιήτριας να εκφράσει το σημαντικότατο ρόλο που είχε ο σύζυγός της στη ζωή της, είναι παράλληλα και μια διαπίστωση της γυναίκας ποιήτριας ότι ο σύντροφός της αποτελούσε το στοιχείο που συνέδεε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς της και παράλληλα το στήριγμα που της προσέφερε μια αίσθηση ευτυχίας και ολοκλήρωσης. Υπό αυτή την έννοια μπορούμε να θεωρήσουμε ότι στο Κονιάκ μηδέν αστέρων η γυναικεία γραφή έστω κι έμμεσα έρχεται να διεκδικήσει τη συμπάθεια του άλλου φύλου, παρά το γεγονός ότι αυτή η διεκδίκηση απευθύνεται σ’ ένα πρόσωπο που δεν υπάρχει πια.