Johnathan Harris
Γεώργιος Βιζυηνός «Το αμάρτημα της μητρός μου»
Πώς λειτουργεί στο κείμενο η εμπλοκή του αφηγητή στα γεγονότα;
«Ἡ μήτηρ βεβαίως οὐδ' ἐσημείωσε κἂν τὴν ὑπόσχεσιν ἐκείνην. Ἐγὼ ὅμως ἐνθυμούμην πάντοτε, ὅτι ἡ αὐταπάρνησίς της μοὶ ἐχάρισε διὰ δευτέραν φορὰν τὴν ζωήν, τὴν ὁποίαν τῇ ὥφειλον. Διὰ τοῦτο εἶχον τὴν ὑπόσχεσιν ἐκείνην ἐπὶ τῆς καρδίας μου, καὶ ὅσον ἐμεγάλωνα, τόσῳ σπουδαιότερον ἐνόμιζα τὸν ἐαυτόν μου ὑποχρεωμένον πρὸς ἐκπλήρωσίν της.»
Η αφήγηση στο διήγημα αυτό γίνεται σε πρώτο πρόσωπο γεγονός που ενισχύει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, καθώς του δημιουργεί την αίσθηση πως η ιστορία που διαβάζει έχει συμβεί στην πραγματικότητα. Η αφήγηση, επομένως, χάρη στην άμεση συμμετοχή του αφηγητή στα διαδραματιζόμενα αποκτά μια εξομολογητική διάθεση και συμβάλλει ώστε ο αναγνώστης να αισθάνεται μια ουσιαστική οικειότητα με την αφηγηματική φωνή. Κύριο γνώρισμα, άλλωστε, της πρωτοπρόσωπης αφήγησης είναι η σηματοδότηση της εμπλοκής του αφηγητή στα γεγονότα και άρα της άμεσης γνώσης όσων μας αφηγείται.
Σε αντίθεση με τις αφηγήσεις που δίνονται σε τρίτο πρόσωπο και φανερώνουν τη μη συμμετοχή του αφηγητή σε όσα έχουν συμβεί, οι αφηγήσεις που δίνονται πρωτοπρόσωπα δηλώνουν την πρωταγωνιστική σχέση του αφηγητή με τα γεγονότα, και άρα την πιστότητα και την αλήθεια στην απόδοση των εμπειριών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου