Ερωτήσεις ΚΕΕ Γεώργιος Βιζυηνός «Το αμάρτημα της μητρός μου»:Λυτρώνεται τελικά η μητέρα από τις ενοχές; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

Krista May

Γεώργιος Βιζυηνός «Το αμάρτημα της μητρός μου»

Λυτρώνεται τελικά η μητέρα από τις ενοχές; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

Τί νὰ σὲ 'πῶ, παιδί μου! ἀπήντησε τότε σύννους καθὼς ἦτον, ὁ Πατριάρχης εἶναι σοφὸς καὶ ἅγιος ἄνθρωπος. Γνωρίζει ὅλαις ταῖς βουλαῖς καὶ τὰ θελήματα τοῦ Θεοῦ, καὶ συγχωρνᾶ ταῖς ἀμαρτίαις ὅλου τοῦ κόσμου. Μά, τί νὰ σὲ 'πῶ! Εἶναι καλόγερος. Δεν ἔκαμε παιδιὰ, γιὰ νὰ 'μπορῇ νὰ γνωρίσῃ, τί πρᾶγμα εἶναι τὸ νὰ σκοτώσῃ κανεὶς τὸ ἴδιο τὸ παιδί του!
Η μητέρα παρά τις προσπάθειες του γιου της και παρά την εξομολόγηση στον Πατριάρχη, δεν μπορεί να λυτρωθεί από τις ενοχές της καθώς από δική της αμέλεια σκότωσε το παιδί της, κι αυτό αποτελεί ένα λάθος που η μητέρα θα φέρει μέσα της σε όλη της τη ζωή. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα τρόπος για να απαλλαγεί η μητέρα από τις ενοχές που αισθάνεται, γιατί μια τέτοια πράξη είτε είναι ατύχημα είτε όχι, είναι λογικό να ακολουθεί και να βαρύνει για πάντα τη συνείδησή της. Όπως, άλλωστε, η μητέρα θα μισούσε και θα κατηγορούσε για πάντα κάποιον που θα της σκότωνε το παιδί της, έτσι και τώρα θα κατηγορεί για πάντα τον εαυτό της. Εκείνο δηλαδή που έχει στην πραγματικότητα σημασία δεν είναι αν έφταιγε ή όχι, σημασία έχει ότι έχασε το παιδί της κι αυτό μια μητέρα δεν μπορεί να το ξεπεράσει ποτέ, πολύ περισσότερο βέβαια αν η ευθύνη για την απώλεια του παιδιού βαρύνει την ίδια.

Γεώργιος Βιζυηνός «Το αμάρτημα της μητρός μου»: Ο Γ. Βιζυηνός έχει χαρακτηρισθεί «ψυχογραφικός και δραματικός πεζογράφος». Ενισχύει αυτήν την άποψη το εξεταζόμενο διήγημα;