Γιώργος Ιωάννου «Μες στους Προσφυγικούς Συνοικισμούς»
Ποιες εικόνες της καθημερινής ζωής αποτελούν την αφόρμηση του πεζογραφήματος; Ποιο είναι το θεματικό του κέντρο;
Ο αφηγητής βρίσκεται σ’ ένα καφενείο κάποιου προσφυγικού συνοικισμού της Θεσσαλονίκης και κοιτάζει τα παιδιά του συνοικισμού που παίζουν μπάλα, ενώ παράλληλα πλησιάζει η ώρα που θα σχολάσουν από τη δουλειά τους και οι μεγάλοι και θα αρχίσουν να καταφτάνουν κι αυτοί στην περιοχή για να γυρίσουν στα σπίτια τους. Τα παιδιά που παίζουν και οι μεγάλοι που επιστρέφουν κουρασμένοι από τη δουλειά αποτελούν τις εικόνες που δίνουν την αφορμή στον αφηγητή για να μας παρουσιάσει τις σκέψεις του, καθώς τόσο τα παιδιά όσο και οι μεγάλοι αποτελούν μέλη της κοινότητας των προσφύγων. Ο αφηγητής παρατηρεί τους ρυθμούς που ακολουθεί η ζωή στους προσφυγικούς συνοικισμούς και βλέπει τους ανθρώπους των συνοικισμών που έχουν διατηρήσει τα στοιχεία της καταγωγής τους τόσο στην εμφάνισή τους όσο και στις μεταξύ τους σχέσεις και αισθάνεται αποκομμένος από τους δεσμούς που κρατούν τόσο αρμονικά σ’ επαφή τους πρόσφυγες των συνοικισμών.
Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι παρόλο που ο Ιωάννου ήταν παιδί προσφύγων, δεν κατοικούσε σε κάποιον συνοικισμό γιατί οι δικοί του είχαν έρθει στη Θεσσαλονίκη προτού γίνουν οι μεγάλες μετακινήσεις των πληθυσμών. Ο Ιωάννου δεν κατοικεί επομένως σε κάποιον από τους συνοικισμούς και γι’ αυτό εντάσσει τον εαυτό του στους διεσπαρμένους, σ’ αυτούς δηλαδή τους πρόσφυγες που κατοικούν σε διάφορα μέρη της πόλης και όχι κοντά στους υπόλοιπους που έχουν συγκεντρωθεί σε συνοικισμούς.
Ποιες εικόνες της καθημερινής ζωής αποτελούν την αφόρμηση του πεζογραφήματος; Ποιο είναι το θεματικό του κέντρο;
Ο αφηγητής βρίσκεται σ’ ένα καφενείο κάποιου προσφυγικού συνοικισμού της Θεσσαλονίκης και κοιτάζει τα παιδιά του συνοικισμού που παίζουν μπάλα, ενώ παράλληλα πλησιάζει η ώρα που θα σχολάσουν από τη δουλειά τους και οι μεγάλοι και θα αρχίσουν να καταφτάνουν κι αυτοί στην περιοχή για να γυρίσουν στα σπίτια τους. Τα παιδιά που παίζουν και οι μεγάλοι που επιστρέφουν κουρασμένοι από τη δουλειά αποτελούν τις εικόνες που δίνουν την αφορμή στον αφηγητή για να μας παρουσιάσει τις σκέψεις του, καθώς τόσο τα παιδιά όσο και οι μεγάλοι αποτελούν μέλη της κοινότητας των προσφύγων. Ο αφηγητής παρατηρεί τους ρυθμούς που ακολουθεί η ζωή στους προσφυγικούς συνοικισμούς και βλέπει τους ανθρώπους των συνοικισμών που έχουν διατηρήσει τα στοιχεία της καταγωγής τους τόσο στην εμφάνισή τους όσο και στις μεταξύ τους σχέσεις και αισθάνεται αποκομμένος από τους δεσμούς που κρατούν τόσο αρμονικά σ’ επαφή τους πρόσφυγες των συνοικισμών.
Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι παρόλο που ο Ιωάννου ήταν παιδί προσφύγων, δεν κατοικούσε σε κάποιον συνοικισμό γιατί οι δικοί του είχαν έρθει στη Θεσσαλονίκη προτού γίνουν οι μεγάλες μετακινήσεις των πληθυσμών. Ο Ιωάννου δεν κατοικεί επομένως σε κάποιον από τους συνοικισμούς και γι’ αυτό εντάσσει τον εαυτό του στους διεσπαρμένους, σ’ αυτούς δηλαδή τους πρόσφυγες που κατοικούν σε διάφορα μέρη της πόλης και όχι κοντά στους υπόλοιπους που έχουν συγκεντρωθεί σε συνοικισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου