«Η πολυσήμαντη προσφορά της Τέχνης»
Η τέχνη, σε κάθε πιθανή της έκφανση, αποτελεί καίριο τρόπο έκφρασης και εκδήλωσης των ανθρώπινων συναισθημάτων και ιδεών. Η προσφορά της είναι εξέχουσας σημασίας τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό, μιας και κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, που εκφράζεται μέσω αυτής, αποτελεί σημείο επαφής για όλους τους ανθρώπους. Κάθε έργο τέχνης είτε εξυμνεί τον έρωτα και την αγάπη είτε τον πόνο και την απόγνωση, λειτουργεί ως ένας παγκόσμιος κώδικας επικοινωνίας.
Η δυνατότητα έκφρασης που προσφέρει η τέχνη σε κάθε άτομο προσωπικά επιτελεί διττή λειτουργία, καθώς από τη μία αποτελεί ένα ιδανικό μέσο εκτόνωσης κι από την άλλη συνιστά μια ουσιαστική δίοδο των δημιουργικών δυνάμεων του ατόμου. Το άτομο κατορθώνει να αποφορτιστεί από την πληθώρα των συναισθημάτων του είτε αυτά είναι αρνητικά είτε θετικά, διασφαλίζοντας έτσι την πολυπόθητη πλέον ψυχική γαλήνη. Ενώ, παράλληλα, έχει την ευκαιρία να διοχετεύσει τη δημιουργικότητά του συμβάλλοντας με το δικό του τρόπο στην πνευματική και πολιτιστική εξέλιξη της κοινωνίας του. Η τέχνη, άλλωστε, έχει το μοναδικό γνώρισμα ότι αποτελεί ένα συλλογικό απόκτημα που συντίθεται από έργα μεμονωμένων ατόμων.
Επιπλέον, μέσα από τη μεμονωμένη προσπάθειά του, κάθε άτομο αναμετράται με τον εαυτό του και τις δυνατότητές του, ωθούμενο ουσιαστικά στην πνευματική ανέλιξη. Η απόπειρά του να εκφραστεί, η απόπειρά του να δημιουργήσει, του δίνουν την ευκαιρία να οξύνει την κριτική του ικανότητα και να τονώσει τις πνευματικές του λειτουργίες, καθώς η καλλιτεχνική δημιουργία δεν επιτυγχάνεται χωρίς ουσιαστικό κόπο και χωρίς την αναγκαία εσωτερική αναζήτηση του δημιουργού. Η παιδευτική αξία της τέχνης, άλλωστε, λειτουργεί αμφίδρομα καθώς όχι μόνο αποτελεί παιδευτικό μέσο για τον αποδέκτη, αλλά και αφορμή πνευματικής τριβής για τον ίδιο τον καλλιτέχνη.
Η παιδευτική, μάλιστα, αξία της τέχνης αποκτά σαφώς σημαντικότερες διαστάσεις αν εξεταστεί ευρύτερα, στα πλαίσια του κοινωνικού συνόλου. Οι πολίτες που καθίστανται κοινωνοί των έργων τέχνης, αποκτούν τη δυνατότητα να εισέλθουν στον ιδιαίτερο τρόπο θέασης της πραγματικότητας κάθε δημιουργού χωριστά, γνωρίζοντας έτσι διαφορετικούς τρόπους σκέψης και αλλάζοντας κάποτε τις προσωπικές τους θέσεις. Η τέχνη, βέβαια, ως παιδευτικό μέσο, δε λειτουργεί μόνο ως σημείο επαφής διαφορετικών απόψεων, αλλά και ως φορέας αισθητικής αγωγής, που επιχειρεί να φέρει τα άτομα σε επαφή με εκδηλώσεις καλαισθησίας και αρμονίας, μέσα από τη διαρκή αναζήτηση του ωραίου και την προβολή του αισθητικά άρτιου.
Σε μια πιο διευρυμένη, πάντως, εξέταση της προσφοράς της τέχνης, μπορούμε να διαπιστώσουμε πως αποτελεί ιδανικό συνεκτικό δεσμό μεταξύ, όχι μόνο των πολιτών μιας κοινωνίας, αλλά και ολόκληρων λαών. Μέσα από την έκφραση συναισθημάτων, τα οποία είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους, οι πολίτες των διαφόρων χωρών κατορθώνουν να αναγνωρίσουν τις κοινές τους πτυχές και να προσπεράσουν ευκολότερα τις τυχόν πολιτιστικές τους διαφορές. Η τέχνη αποτελεί μια κοινή γλώσσα για όλους τους ανθρώπους, η οποία καθιστά σαφές πως οι μεταξύ μας ομοιότητες διατρέχουν την υπόστασή μας βαθύτερα από τις διαφορές μας.
Διαπιστώνουμε, λοιπόν, πως η προσφορά της τέχνης είναι πολλαπλή τόσο σε ατομικό επίπεδο, μέσω της δυνατότητας που παρέχει στο άτομο να εκφράσει τα συναισθήματά του, όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο μέσω της παιδευτικής της λειτουργίας. Η τέχνη μπορεί, επομένως, να αποτελέσει μια αποτελεσματική διέξοδο στις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του σύγχρονου ανθρώπου, καθώς και το ιδανικό μέσο επικοινωνίας μεταξύ των λαών της γης.
[Λέξεις: 520]
"Το σχολείο σήμερα δυστυχώς έχει μεταβληθεί σ΄ ε΄να κέντρο διερχομένων, σ΄ένα τόπο αναγκαστικής θητείας", σύμφωνα με τον Κ. Πλήση : Πως μπορεί κατά την άποψη σας μπορεί να εξυγιανθεί αυτός ο τόπος και να αποτελέσει ένα ζωντανό οργανισμό μάθησης και παιδείας;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το θέμα που έχω για τη Δευτέρα. Έχω σκεφτεί να κάνω 2 παραγράφους για την άποψη του Κ. Πλήση και δύο για τους τρόπους αντιμετώπισης, χωρίς μεταβατική. Νομίζετε ότι θα 'πρεπε να το αναπτύξω διαφορετικά;;;
Είναι επείγον!!!!!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Η άποψη του Κυριάκου Πλησή δίνεται ως δεδομένο για τη σημερινή κατάσταση και δεν αποτελεί ζητούμενο. Εκείνο που σου ζητείται να πραγματευτείς είναι οι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε το σχολείο να γίνει ένας αποτελεσματικός χώρος μάθησης και παιδείας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπομένως, την άποψη του Κ. Πλησή μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις ως αφόρμηση, κάνοντας μια σχετική αναφορά στον πρόλογο.
Πολύ καλό!!! Σας προσκαλούμε να γίνετε μέλος και στο δικό μας blog! http://filologoi2001.blogspot.gr/
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ! Είδα ότι έχετε κάνει πολύ καλή δουλειά στο ιστολόγιό σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή