Ερωτήσεις ΚΕΕ Διονύσιος Σολωμός «Ο Κρητικός»: Στους στίχους 7-14 (2ο μέρος) η φύση συνενώνεται με το πνεύμα. Πώς επιτυγχάνεται αυτό;

Conni Togel

Στους στίχους 7-14 (2ο μέρος) η φύση συνενώνεται με το πνεύμα. Πώς επιτυγχάνεται αυτό;

Στο σημείο αυτό ο Σολωμός παρουσιάζει με μια πρόδρομη αφήγηση τον Κρητικό να αναζητά την αγαπημένη του ακόμη και στη μετά θάνατο ύπαρξη των ανθρώπων, όπου δεν υπάρχει παρά μόνο η άυλη πνευματική τους παρουσία. Ο Κρητικός μεταθέτει τα συναισθήματα αγάπης και τον έρωτα που νιώθει για την κόρη σε μια διάσταση διαφορετική, στην οποία κυριαρχεί η πνευματικότητα και όπου μια ερωτική συνύπαρξη δεν μπορεί να υπάρξει. Ο ήρωας βιώνει τόσο έντονα τον έρωτά του για την κοπέλα, ώστε θεωρεί βέβαιο πως ακόμη κι όταν θα έχει πεθάνει θα συνεχίσει να την επιθυμεί και να την αποζητά, αναιρώντας έτσι τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην ύπαρξη των ζωντανών και στην ύπαρξη των νεκρών. Με τη δύναμη αυτή του συναισθήματος του Κρητικού, η φύση, η κατάσταση της ζωής που διαθέτει όλη την ομορφιά που της χαρίζει η προσωρινότητά της, συνενώνεται με το πνεύμα, με την κατάσταση στην οποία περιέρχονται οι άνθρωποι όταν αποχωριστούν πια από το θνητό τους σώμα.
Ο ήρωας του ποιήματος περνά από το εφήμερο και το πρόσκαιρα εφικτό, στο αιώνιο της πνευματικής υπόστασης, με αφορμή ένα συναίσθημα που θα έπρεπε να παύει με το τέλος της ζωής. Ο Κρητικός ξεπερνά τα όρια της θνητής του ύπαρξης και συνεχίζει μια διαχρονική πορεία αναζήτησης της αγαπημένης του που τον οδηγεί μέχρι την αιώνια ύπαρξη. Μια ύπαρξη, όμως, διαφορετική και αποδεσμευμένη από τα ανθρώπινα πάθη και συναισθήματα, μια ύπαρξη που συνίσταται στην ελευθερία του πνεύματος, το οποίο έχει πια αποβάλει καθετί που το κρατούσε δέσμιο του σώματος.

Κι ενώ η αναζήτηση του ήρωα θα μπορούσε να παραμείνει σε μια κατάσταση πνευματικότητας, πρέπει να σημειωθεί ότι στα πλαίσια της Τελικής Κρίσης, οι νεκροί θα επανέλθουν στα σώματά του, σε μια εν σαρκί ανάσταση «Κι έδειχνεν ανυπομονιά για να ‘μπει στο κορμί της», ακολουθώντας μια αντίστροφη πορεία επιστροφής στην πρότερη γήινη υπόστασή τους και άρα επαναφοράς στη φυσική τους ύπαρξη.

Ο Σολωμός, επομένως, στη σύνθεσή του αυτή συνενώνει τη φύση, την αμιγώς θνητή ύπαρξη, με το πνεύμα, με την άυλη, δηλαδή, κι ελεύθερη από τα θνητά συναισθήματα ύπαρξη, τόσο με τη διατήρηση στον πνευματικό κόσμο ενός συναισθήματος αμιγώς φυσικού, όσο και με την επαναφορά των νεκρών στην πρότερη ύπαρξή τους, με την «εν σαρκί» ανάσταση.

Το γεγονός ότι ο ήρωας του ποιήματος αναζητά την αγαπημένη του στην κοιλάδα Ιωσαφάτ, στο χώρο όπου γίνεται η Τελική Κρίση, δείχνει αφενός την ένταση των συναισθημάτων του κι αφετέρου τη διάθεση του ποιητή να ενώσει εκ νέου το πνεύμα με τη φύση για να μπορέσει να εκφράσει με το σαφέστερο δυνατό τρόπο ότι ο ήρωάς του είναι απόλυτα αφοσιωμένος στην αγαπημένη του, στοιχείο που εξυπηρετεί την κατανόηση του ποιήματος, καθώς βοηθά τον αναγνώστη να αντιληφθεί το υπεράνθρωπο μέγεθος των δοκιμασιών που θα απαιτηθούν για να κάμψουν τη θέληση του Κρητικού.

Δείτε επίσης:

Ερωτήσεις ΚΕΕ Διονύσιος Σολωμός «Ο Κρητικός»: Ποια στοιχεία προσδίδουν αφηγηματικό χαρακτήρα στο ποίημα;