Έκθεση Β΄ Λυκείου: Τηλεόραση και κρατική εξουσία

 Έκθεση Β΄ Λυκείου: Τηλεόραση και κρατική εξουσία

Ακόμα και στις χώρες με μακρά δημοκρατική παράδοση το κράτος αντιστέκεται δύσκολα στην επιθυμία του να ελέγχει άμεσα την τηλεόραση. Η αφελής πεποίθηση που κυριαρχεί και την οποία συμμερίζονται πολιτικοί όλων των παρατάξεων είναι ότι η μικρή οθόνη είναι παντοδύναμη. Το καινούριο μέσο υποτίθεται ότι διαμορφώνει το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο έλεγχός του, λοιπόν, μεταφράζεται σε ακατανίκητη εξουσία. Αυτή η ψευδής βεβαιότητα τρέφεται από την ψυχολογική σχέση του πολιτικού με την τηλεόραση. Το θέμα, φυσικά, δεν είναι απλώς ότι η τηλεόραση μεταδίδει και κάνει γνωστό τον πολιτικό του λόγο, αλλά ότι στη σχέση του με την τηλεόραση εμπλέκεται και ο ναρκισσισμός του, η εικόνα του μέσα από τα μάτια των άλλων, η διαδικασία άσκησης της προσωπικής του γοητείας.

Έτσι, οι πολιτικοί ονειρεύονται να συγκινήσουν μέσω της τηλεόρασης τον αναποφάσιστο εκλογέα, αυτό το μυθικών διαστάσεων πρόσωπο, αυτόν που κάθεται στο σπίτι του και δεν πηγαίνει στις συγκεντρώσεις, αυτόν που δεν μπορούν να προσεγγίσουν μέσω του δικτύου των οργανωμένων κινημάτων και δραστηριοτήτων· ονειρεύονται να αγγίξουν αυτό το παθητικό κοινό που θεωρούν ότι αποτελεί την πλειονότητα και πιστεύουν ότι μπορούν να το χειριστούν κατά βούληση. Από τότε, λοιπόν, που η αποφασιστικής σημασίας δύναμη της τηλεόρασης θεωρήθηκε ως κάτι δεδομένο, η αντίληψη αυτή ενισχύθηκε από διάφορες απατηλές ενδείξεις.

Όταν συμβαίνει ένα γεγονός και κάποιος πιστεύει ότι η τηλεόραση είναι παντοδύναμη, πιστεύει ακράδαντα ότι αυτή είναι εκείνη που το προκάλεσε. Φαύλος κύκλος δηλαδή. Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίφημη αντιπαράθεση Νίξον – Κέννεντυ κατά τις προεδρικές εκλογές του 1960. Η αντιπαράθεση αυτή έπεισε τους πολιτικούς της δυτικής Ευρώπης για την τεράστια σπουδαιότητα της τηλεόρασης. Ο Νίξον ήταν σε κακή κατάσταση, πονούσε το γόνατό του, ήταν άσχημα μακιγιαρισμένος, ενώ είχαν αρχίσει να φυτρώνουν τα γένια του κι έμοιαζε με κατάδικο που τον πήγαιναν στην κρεμάλα. Αντίθετα, απέναντί του ο Κέννεντυ ήταν φρέσκος-φρέσκος και ροδαλός (φαινόταν ακόμη και στην ασπρόμαυρη εικόνα). Τριάντα πέντε χρόνια μετά, βλέποντας αυτές τις εικόνες στο ίδρυμα JFK της Βοστώνης νιώθει κανείς και πάλι αυτό το ίδιο αίσθημα της ανισότητας που ένιωσαν και οι θεατές της εποχής εκείνης. Παρ’ όλα αυτά, μεταγενέστερες μελέτες σχετικά με την εξέλιξη της κοινής γνώμης αποδεικνύουν ότι ο Κέννεντυ κατόρθωσε να προηγηθεί του αντιπάλου του πολύ αργότερα και ότι η συζήτηση αυτή, αν όντως συνέβαλε σ’ αυτό, πάντως δεν συνέβαλε αποφασιστικά.

Πολύ γρήγορα οι κοινωνιολόγοι και οι ιστορικοί άρχισαν να αποδεικνύουν ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο πολύπλοκα απ’ όσο νόμιζαν οι πολιτικοί. Θα ήταν φυσικά παράλογο να αρνηθούμε ότι η τηλεόραση παίζει ρόλο στη διαμόρφωση των εκλογικών συμπεριφορών. Ο ρόλος αυτός, όμως, φαίνεται ότι απέχει από τον καθορισμό των προτιμήσεων των πολιτών. Οι προτιμήσεις αυτές περισσότερο ενισχύονται παρά τροποποιούνται, αφού με τις τηλεοπτικές εκπομπές και βάσει ενός προκαθορισμένου συστήματος επιλογής όλοι ψάχνουν να βρουν τα κατάλληλα επιχειρήματα, για να ενισχύσουν τις αντιλήψεις τους. Με τη σειρά τους οι αντιλήψεις είναι αποτέλεσμα πολύ πιο πολύπλοκων και παλιών επιδράσεων. Επομένως, η άποψη ότι η τηλεόραση επηρεάζει δραματικά τις επιλογές των εκλογέων φαίνεται ότι είναι μια αυταπάτη, ορισμένων τουλάχιστον πολιτικών.

J. Jeanneney (1996). H Ιστορία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αθήνα: Παπαδήμας, 350 - 352 (διασκευή).

- Στην πρώτη στην ιστορία τηλεμαχία ανάμεσα στους υποψηφίους για την προεδρία των ΗΠΑ, Νίξον και Κέννεντυ (1960), ο τελευταίος κέρδισε τις εντυπώσεις των τηλεθεατών, ενώ ο πρώτος των ακροατών (δηλαδή όσων άκουγαν τη συζήτηση από το ραδιόφωνο). Ο Κέννεντυ κέρδισε τελικά τις εκλογές και κάποιοι είπαν ότι η τηλεοπτική εικόνα είχε κάνει τη διαφορά.

- Ίδρυμα JFK της Βοστώνης: Ίδρυμα που περιλαμβάνει μουσείο και βιβλιοθήκη στη μνήμη του 35ου Αμερικανού προέδρου Τ. Κέννεντυ.

ΘΕΜΑΤΑ

Α. Να αποδώσετε περιληπτικά το κείμενο (80 - 100 λέξεις).

Η επιθυμία του κράτους να ασκεί άμεσο έλεγχο στην τηλεόραση προκύπτει από την απλοϊκή πεποίθηση των πολιτικών ότι το μέσο αυτό μπορεί να καθορίζει την έκβαση των εκλογών. Οι πολιτικοί θεωρούν ότι με την προβολή της κατάλληλης εικόνας τους μέσω της τηλεόρασης είναι σε θέση να γοητεύσουν το κοινό και ιδιαίτερου εκείνους τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους που δεν μπορούν να προσεγγίσουν αλλιώς. Ενδεικτική αυτής της πεποιθήσεως είναι η πίστη πολλών πολιτικών ότι η τηλεμαχία ανάμεσα στον Κένεντυ και τον Νίξον ήταν αυτή που προσέφερε τη νίκη στον πρώτο. Εντούτοις, κοινωνιολόγοι και ιστορικοί έχουν αποδείξει πως οι πολιτικές επιλογές των πολιτών διαμορφώνονται με άλλα κριτήρια και πως η τηλεόραση δεν μπορεί να τροποποιήσει την επιλογή τους.  

Β1. Ποια είναι η άποψη του συγγραφέα σχετικά με την επίδραση της τηλεμαχίας Νίξον – Κένεντυ στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος; (60 – 80 λέξεις)

Ο συγγραφέας πιστεύει πως η τηλεμαχία Νίξον – Κένεντυ δεν είχε τόσο καθοριστική επίδραση στο αποτέλεσμα των εκλογών, όσο θεώρησαν αρκετοί εκείνη την εποχή. Παρά το γεγονός ότι ο Κένεντυ είχε πολύ καλύτερη παρουσία από τον Νίξον που φαινόταν ταλαιπωρημένος, το κοινό δεν φαίνεται τελικά να επηρεάστηκε τόσο αποφασιστικά από αυτή την αναμέτρηση. Ο συγγραφέας, μάλιστα, επικαλείται μεταγενέστερες έρευνες που δείχνουν ότι ο Κένεντυ κατόρθωσε να προηγηθεί του αντιπάλου του πολύ αργότερα, γεγονός που υποδεικνύει ότι η τηλεμαχία αυτή δεν είχε μεγάλο αντίκτυπο στους ψηφοφόρους. 

Β1. Σε ποιον βαθμό, σύμφωνα με τον συγγραφέα, η τηλεόραση διαμορφώνει τις εκλογικές συμπεριφορές; (60 – 80 λέξεις)

Σύμφωνα με τον συγγραφέα η τηλεόραση διαδραματίζει μικρό ρόλο, ή τουλάχιστον μικρότερο απ’ ό,τι θεωρούν οι πολιτικοί, στη διαμόρφωση των εκλογικών συμπεριφορών. Η τηλεόραση στην πραγματικότητα δεν καθορίζει τις προτιμήσεις των πολιτών, διότι οι προτιμήσεις και οι απόψεις τους είναι απόρροια πιο πολύπλοκων και παλαιών διαδικασιών. Εκείνο που κυρίως κάνει η τηλεόραση είναι να ενισχύει ήδη διαμορφωμένες αντιλήψεις. Η τροποποίηση, από την άλλη, των αντιλήψεων αυτών δεν επιτυγχάνεται σε αντίστοιχο βαθμό, εφόσον κάθε πολίτης αναζητά στο πλαίσιο των τηλεοπτικών εκπομπών τα στοιχεία εκείνα που θα ενισχύσουν την πεποίθησή του στην ορθότητα όσων ήδη πιστεύει.

Β1. Γιατί, σύμφωνα με τον συγγραφέα, η άποψη ότι η τηλεόραση επηρεάζει δραματικά τις επιλογές των εκλογέων «φαίνεται ότι είναι μια αυταπάτη, ορισμένων τουλάχιστον πολιτικών»; (60 – 80 λέξεις)

Σύμφωνα με τον συγγραφέα η τηλεόραση διαδραματίζει μικρό ρόλο, ή τουλάχιστον μικρότερο απ’ ό,τι θεωρούν οι πολιτικοί, στη διαμόρφωση των εκλογικών συμπεριφορών. Η τηλεόραση στην πραγματικότητα δεν καθορίζει τις προτιμήσεις των πολιτών, διότι οι προτιμήσεις και οι απόψεις τους είναι απόρροια πιο πολύπλοκων και παλαιών διαδικασιών. Εκείνο που κυρίως κάνει η τηλεόραση είναι να ενισχύει ήδη διαμορφωμένες αντιλήψεις. Η τροποποίηση, από την άλλη, των αντιλήψεων αυτών δεν επιτυγχάνεται σε αντίστοιχο βαθμό, εφόσον κάθε πολίτης αναζητά στο πλαίσιο των τηλεοπτικών εκπομπών τα στοιχεία εκείνα που θα ενισχύσουν την πεποίθησή του στην ορθότητα όσων ήδη πιστεύει.

Β1. Ποια είναι η «αφελής πεποίθηση» των περισσότερων πολιτικών σε σχέση με τη δύναμη της τηλεόρασης; (60 – 80 λέξεις)

Οι περισσότεροι πολιτικοί έχουν την αφελή πεποίθηση ότι η τηλεόραση είναι παντοδύναμη και πως κατορθώνει να διαμορφώσει το αποτέλεσμα των εκλογών. Πρόκειται, βέβαια, για μια αβάσιμη υπερεκτίμηση της επιρροής που ασκεί αυτό το μέσο, η οποία πηγάζει από τη σχέση των ίδιων των πολιτικών με τον τηλεοπτικό φακό. Οι πολιτικοί θεωρούν πως μέσω της τηλεόρασης μπορούν όχι μόνο να γνωστοποιήσουν τον πολιτικό τους λόγο, αλλά και να ασκήσουν γοητεία στο κοινό, μεταδίδοντας προς τα έξω την εικόνα εκείνη που θα δημιουργήσει τις κατάλληλες εντυπώσεις στους πολίτες.

Β2. Να επισημάνετε δύο από τις διαρθρωτικές λέξεις με τις οποίες εξασφαλίζεται η συνοχή στην τελευταία παράγραφο (Πολύ... πολιτικών) του κειμένου και να αιτιολογήσετε τη χρήση καθεμιάς από αυτές.

- όμως: Με τον σύνδεσμο αυτό δηλώνεται αντίθεση σε σχέση με ό,τι έχει προηγηθεί.

-Επομένως: Με το επίρρημα αυτό προκύπτει ένα συμπέρασμα με βάση όσα έχουν ήδη ειπωθεί.

Β2. Ποιος τρόπος ανάπτυξης ακολουθείται στην τρίτη παράγραφο (Όταν… αποφασιστικά.) του κειμένου; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

Στην τρίτη παράγραφο ακολουθείται ανάπτυξη με συνδυασμό μεθόδων. Έχουμε, αφενός, τη χρήση παραδειγμάτων και, αφετέρου, σύγκριση και αντίθεση.

Ο συγγραφέας για να αναπτύξει τη θέση της θεματικής περιόδου προχωρά στην παράθεση ενός χαρακτηριστικού παραδείγματος, και ειδικότερα της τηλεμαχίας ανάμεσα στον Νίξον και τον Κέννεντυ. Ενδεικτική ως προς αυτό η φράση: «Ας πάρουμε για παράδειγμα…».

Κατόπιν προχωρά στη σύγκριση της εικόνας των δύο πολιτικών και στις μεταξύ τους αντιθέσεις. Ενδεικτικές ως προς αυτό οι φράσεις: «Ο Νίξον ήταν…» / «Αντίθετα, απέναντί του ο Κέννεντυ ήταν…».

Αντίθεση έχουμε και στη συνέχεια, όπου αντιπαραβάλλεται η αρχική εντύπωση σε σχέση με το ρόλο που διαδραμάτισε η περιβόητη τηλεμαχία στο αποτέλεσμα των εκλογών, με τα συμπεράσματα που προέκυψαν σε μεταγενέστερο επίπεδο.

Β2. Να γράψετε τα δομικά μέρη της τελευταίας παραγράφου (Πολύ… πολιτικών) του κειμένου.

Θεματική περίοδος: Πολύ γρήγορα οι κοινωνιολόγοι και οι ιστορικοί άρχισαν να αποδεικνύουν ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο πολύπλοκα απ’ όσο νόμιζαν οι πολιτικοί.

Σχόλια / Λεπτομέρειες: Θα ήταν φυσικά παράλογο να αρνηθούμε ότι η τηλεόραση παίζει ρόλο στη διαμόρφωση των εκλογικών συμπεριφορών. Ο ρόλος αυτός, όμως, φαίνεται ότι απέχει από τον καθορισμό των προτιμήσεων των πολιτών. Οι προτιμήσεις αυτές περισσότερο ενισχύονται παρά τροποποιούνται, αφού με τις τηλεοπτικές εκπομπές και βάσει ενός προκαθορισμένου συστήματος επιλογής όλοι ψάχνουν να βρουν τα κατάλληλα επιχειρήματα, για να ενισχύσουν τις αντιλήψεις τους. Με τη σειρά τους οι αντιλήψεις είναι αποτέλεσμα πολύ πιο πολύπλοκων και παλιών επιδράσεων.

Κατακλείδα: Επομένως, η άποψη ότι η τηλεόραση επηρεάζει δραματικά τις επιλογές των εκλογέων φαίνεται ότι είναι μια αυταπάτη, ορισμένων τουλάχιστον πολιτικών.

Β2. Να επισημάνετε δύο από τις διαρθρωτικές λέξεις με τις οποίες εξασφαλίζεται η συνοχή στην τρίτη παράγραφο (Όταν... αποφασιστικά) του κειμένου και να αιτιολογήσετε τη χρήση καθεμιάς από αυτές.

- Αντίθετα: Με το επίρρημα αυτό δηλώνεται αντίθεση ανάμεσα σε δύο καταστάσεις.

- Παρ’ όλα αυτά: Η φράση αυτή χρησιμοποιείται για να δηλώσει εναντίωση, υπό την έννοια πως η άποψη που την ακολουθεί ισχύει παρά τα στοιχεία που προηγήθηκαν.

Γ1. Να συντάξετε μία παράγραφο 50-60 λέξεων, χρησιμοποιώντας τις λέξεις/φράσεις του κειμένου με έντονη γραφή: δημοκρατική παράδοση, τηλεόραση, αποφασιστικής σημασίας, επηρεάζει, φαίνεται. (Μπορείτε να διαφοροποιήσετε τους γραμματικούς τύπους ως προς την πτώση, τον αριθμό, το γένος, το πρόσωπο κλπ.).

Η τηλεόραση φαίνεται πως επηρεάζει τους πολίτες σε ποικίλα ζητήματα της καθημερινότητάς τους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αποφασιστικής σημασίας για την πορεία της πολιτείας. Είναι, βέβαια, σαφές πως σε μια κοινωνία, όπως είναι η ελληνική, που έχει μεγάλη δημοκρατική παράδοση, η τηλεόραση δεν θα έπρεπε να λειτουργεί ως μέσο προπαγάνδας και αποπροσανατολισμού, υπονομεύοντας κατ’ αυτό τον τρόπο την ορθή πραγμάτωση των δημοκρατικών διαδικασιών.

Γ1. Να γράψετε από μία πρόταση με καθεμιά από τις ακόλουθες λέξεις (επισημαίνονται στο κείμενο με έντονη γραφή). Φροντίστε, ώστε μέσα από την πρόταση να γίνεται φανερή η σημασία της κάθε λέξης: συμμερίζονται, αναποφάσιστο, χειριστούν, ακράδαντα, προκαθορισμένου (μπορείτε να διαφοροποιήσετε τον γραμματικό τύπο, δηλαδή την πτώση, τον αριθμό, το γένος κλπ.)

- Δεν συμμερίζομαι τη γνώμη σου, αλλά θα τη λάβω υπ’ όψιν μου.

- Το γεγονός ότι είναι και πάλι αναποφάσιστος απέναντι σ’ ένα τόσο σοβαρό θέμα δείχνει ότι δεν έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο στη ζωή του.

- Οι πολιτικοί έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να χειρίζονται τους πολίτες, χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό.

- Η μαρτυρία αυτή αποτελεί ακράδαντη απόδειξη της αθωότητάς του.

- Ενεργούν βάσει προκαθορισμένου σχεδίου.

Γ1. Να γράψετε από μία πρόταση με καθεμιά από τις ακόλουθες λέξεις (επισημαίνονται στο κείμενο με έντονη γραφή). Φροντίστε, ώστε μέσα από την πρόταση να γίνεται φανερή η σημασία της κάθε λέξης: υποτίθεται, αποφασιστικής, δεδομένο, απατηλές, αντιπαράθεση (μπορείτε να διαφοροποιήσετε τον γραμματικό τύπο, δηλαδή την πτώση, τον αριθμό, το γένος κλπ.)

- Η υποτιθέμενη αμύθητη περιουσία του, αποδείχτηκε τελικά ότι ήταν μια μεγάλη απάτη.

- Ένα αποφασιστικό βήμα για τη σύναψη ειρήνης μεταξύ των δύο κρατών έγινε χθες.

- Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα κάτι τέτοιο πρέπει να αποκλειστεί.

- Η υποτιθέμενη αυτοπεποίθησή του δεν είναι παρά μια απατηλή εντύπωση.

- Οι δύο βουλευτές ήρθαν σε ανοιχτή αντιπαράθεση για το επίμαχο νομοσχέδιο.

Γ1. Να γράψετε από μία πρόταση με καθεμιά από τις ακόλουθες λέξεις (επισημαίνονται στο κείμενο με έντονη γραφή). Φροντίστε, ώστε μέσα από την πρόταση να γίνεται φανερή η σημασία της κάθε λέξης: άμεσα, μεταδίδει, πλειονότητα, αντιπαράθεση, επηρεάζει (μπορείτε να διαφοροποιήσετε τον γραμματικό τύπο, δηλαδή την πτώση, τον αριθμό, το γένος κλπ.)

- Αγοράζουμε τα προϊόντα άμεσα από τους παραγωγούς, ώστε να μας έρχονται φθηνότερα.

- Τα πρακτορεία ειδήσεων μεταδίδουν συνεχώς πληροφορίες για τον ισχυρό σεισμό.

- Η πλειονότητα των μαθητών παρακολουθεί φροντιστηριακά μαθήματα.

- Η μεταξύ τους αντιπαράθεση επηρέασε το κλίμα όλου του κυβερνητικού σχήματος.

- Το παράδειγμα των γονιών επηρεάζει δραστικά τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς των παιδιών.

Γ2α. «…στη σχέση του με την τηλεόραση εμπλέκεται και ο ναρκισσισμός του, η εικόνα του μέσα από τα μάτια των άλλων, η διαδικασία άσκησης της προσωπικής του γοητείας. …».

Να δηλώσετε αν η χρήση της γλώσσας στην παραπάνω φράση είναι κυριολεκτική/δηλωτική ή μεταφορική / συνυποδηλωτική.

Η χρήση της γλώσσας στη φράση αυτή είναι μεταφορική, εφόσον οι λέξεις σχέση και εικόνα δεν έχουν την περιορισμένη κυριολεκτική τους έννοια, αλλά αποδίδουν ευρύτερες έννοιες και συνυποδηλώσεις.

Γ2β. Να γράψετε δύο προτάσεις με τη λέξη εικόνα. Στην πρώτη χρησιμοποιήστε τη λέξη κυριολεκτικά / δηλωτικά και στη δεύτερη μεταφορικά / συνυποδηλωτικά.

- Ποιος ζωγράφος μπορεί να φιλοτεχνήσει την εικόνα μιας γυναίκας με τέτοια καλλονή.

- Κατά την ομιλία τους οι ξένοι αντιπρόσωποι έδωσαν την εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στη γειτονική χώρα.

Γ2. Να αναφέρετε ένα σημείο του κειμένου στο οποίο εντοπίζετε σαρκασμό-ειρωνεία.

- Έτσι, οι πολιτικοί ονειρεύονται να συγκινήσουν μέσω της τηλεόρασης τον αναποφάσιστο εκλογέα, αυτό το μυθικών διαστάσεων πρόσωπο…

Γ2α. Να επισημάνετε στο κείμενο δύο παραδείγματα μεταφορικής / συνυποδηλωτικής χρήσης της γλώσσας.

- οι πολιτικοί ονειρεύονται να συγκινήσουν μέσω της τηλεόρασης τον αναποφάσιστο εκλογέα

- ότι μπορούν να το χειριστούν κατά βούληση

Γ2β. Να αιτιολογήσετε τη χρήση τους.

Στο πρώτο παράδειγμα ο συγγραφέας, κατά τρόπο ειρωνικό, σχολιάζει πως οι πολιτικοί ονειρεύονται να συγκινήσουν τους αναποφάσιστους εκλογείς, θέλοντας έτσι να δείξει το αβάσιμο αυτής της επιδίωξής τους, εφόσον στην πραγματικότητα η τηλεόραση δεν μπορεί να πραγματοποιήσει έναν τέτοιο στόχο.

Στο δεύτερο παράδειγμα ο συγγραφέας χρησιμοποιεί μεταφορικά το ρήμα χειρίζομαι, για να υποδηλώσει εντονότερα το στοιχείο απόλυτου ελέγχου που επιθυμούν να ασκήσουν οι πολιτικοί στο τηλεοπτικό κοινό, και άρα στους πολίτες.

Γ2α. «Αυτή η ψευδής βεβαιότητα τρέφεται από την ψυχολογική σχέση του πολιτικού με την τηλεόραση.»

Να αιτιολογήσετε την επιλογή της παθητικής σύνταξης από τον συγγραφέα.

Ο συγγραφέας επιλέγει να χρησιμοποιήσει παθητική σύνταξη προκειμένου να δοθεί έμφαση στο αποτέλεσμα της ενέργειας, στο γεγονός δηλαδή ότι η ψευδής αυτή βεβαιότητα τρέφεται, δηλαδή ενισχύεται.

Γ2β. Στη συνέχεια, να μετατρέψετε την παθητική σύνταξη σε ενεργητική.

Η ψυχολογική σχέση του πολιτικού με την τηλεόραση τρέφει αυτή την ψευδή βεβαιότητα.