Cristina Mavaracchio
Γεώργιος Βιζυηνός «Το αμάρτημα της μητρός μου»
Όταν η μητέρα ρώτησε την Αννιώ ποιο από τα δυο αδέρφια της θέλει να μείνει μαζί της στην εκκλησία, εκείνη απάντησε: «Ποίον από τους δύο θέλω; Κανένα δεν θέλω χωρίς τον άλλο. Τα θέλω όλα τα αδέρφια μου, όσα και αν έχω». Να χαρακτηρίσετε τη στάση της Αννιώς απέναντι στα αδέρφια της, συγκρίνοντάς την με εκείνη της μητέρας της.
Η Αννιώ δηλώνει διαρκώς την αγάπη που έχει στα αδέρφια της και πόσο χαίρεται να τα έχει κοντά της, γεγονός βέβαια που οφείλεται στην ιδιαίτερη δύναμη που έχει η αδερφική αγάπη, αλλά και στην ανάγκη της μικρής κοπέλας να έχει κοντά της τα πρόσωπα που αγαπά στις δύσκολες στιγμές που περνά, λόγω της ασθένειάς της. Η Αννιώ αντικρίζει τα αδέρφια της με την ίδια αγάπη και δεν μπαίνει στη διαδικασία να ξεχωρίσει το ένα περισσότερο από τα άλλα καθώς για εκείνη καθένας από τους τρεις αδερφούς της αποτελεί μια πολύτιμη παρουσία και μια ανεκτίμητη πηγή αγάπης και δύναμης. Το μικρό κορίτσι υποδεικνύει με τη συμπεριφορά της τη σωστή αντιμετώπιση των μελών μιας οικογένειας, στα πλαίσια της οποίας κάθε άτομο οφείλει να γίνεται εξίσου αποδεκτό και αγαπητό, ανεξάρτητα από τα τυχόν στοιχεία του χαρακτήρα του. Η στάση επομένως της Αννιώς έρχεται σε αντίθεση με τη στάση της μητέρας, η οποία -για τους δικούς της σοβαρούς λόγους- κάνει διαρκώς διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά της και προσηλώνει, σε επίπεδο εμμονής, την προσοχή της στην Αννιώ, αδιαφορώντας για τη μέριμνα των αρσενικών της παιδιών. Η Αννιώ βέβαια δεν έχει το παρελθόν και τις ενοχές της μητέρας της γι’ αυτό και η δική της στάση είναι αντικειμενική και ανεπηρέαστη, ενώ η μητέρα που ολοένα και περισσότερο χάνεται στις ενοχές της, δεν αντιλαμβάνεται πάντα τις επιπτώσεις που έχουν οι συνεχείς διακρίσεις της εις βάρος των αγοριών.
Η ιδιαίτερη αξία πάντως αυτού του σύντομου διαλόγου ανάμεσα στην Αννιώ και τη μητέρα, εντοπίζεται στην τραγική ειρωνεία που περιέχουν τα λόγια του κοριτσιού ότι θέλει τα αδέρφια της, όσα κι αν έχει. Η διατύπωση αυτή, όπου δεν προσδιορίζεται ο αριθμός των αδερφιών, και δίνεται γενικά «όσα και αν έχω», ηχεί επώδυνα στη μητέρα, η οποία αμέσως θα έφερε στο νου της την πρώτη Αννιώ, αυτή που άθελά της πλάκωσε στον ύπνο της.
Δείτε επίσης:
Όταν η μητέρα ρώτησε την Αννιώ ποιο από τα δυο αδέρφια της θέλει να μείνει μαζί της στην εκκλησία, εκείνη απάντησε: «Ποίον από τους δύο θέλω; Κανένα δεν θέλω χωρίς τον άλλο. Τα θέλω όλα τα αδέρφια μου, όσα και αν έχω». Να χαρακτηρίσετε τη στάση της Αννιώς απέναντι στα αδέρφια της, συγκρίνοντάς την με εκείνη της μητέρας της.
Η Αννιώ δηλώνει διαρκώς την αγάπη που έχει στα αδέρφια της και πόσο χαίρεται να τα έχει κοντά της, γεγονός βέβαια που οφείλεται στην ιδιαίτερη δύναμη που έχει η αδερφική αγάπη, αλλά και στην ανάγκη της μικρής κοπέλας να έχει κοντά της τα πρόσωπα που αγαπά στις δύσκολες στιγμές που περνά, λόγω της ασθένειάς της. Η Αννιώ αντικρίζει τα αδέρφια της με την ίδια αγάπη και δεν μπαίνει στη διαδικασία να ξεχωρίσει το ένα περισσότερο από τα άλλα καθώς για εκείνη καθένας από τους τρεις αδερφούς της αποτελεί μια πολύτιμη παρουσία και μια ανεκτίμητη πηγή αγάπης και δύναμης. Το μικρό κορίτσι υποδεικνύει με τη συμπεριφορά της τη σωστή αντιμετώπιση των μελών μιας οικογένειας, στα πλαίσια της οποίας κάθε άτομο οφείλει να γίνεται εξίσου αποδεκτό και αγαπητό, ανεξάρτητα από τα τυχόν στοιχεία του χαρακτήρα του. Η στάση επομένως της Αννιώς έρχεται σε αντίθεση με τη στάση της μητέρας, η οποία -για τους δικούς της σοβαρούς λόγους- κάνει διαρκώς διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά της και προσηλώνει, σε επίπεδο εμμονής, την προσοχή της στην Αννιώ, αδιαφορώντας για τη μέριμνα των αρσενικών της παιδιών. Η Αννιώ βέβαια δεν έχει το παρελθόν και τις ενοχές της μητέρας της γι’ αυτό και η δική της στάση είναι αντικειμενική και ανεπηρέαστη, ενώ η μητέρα που ολοένα και περισσότερο χάνεται στις ενοχές της, δεν αντιλαμβάνεται πάντα τις επιπτώσεις που έχουν οι συνεχείς διακρίσεις της εις βάρος των αγοριών.
Η ιδιαίτερη αξία πάντως αυτού του σύντομου διαλόγου ανάμεσα στην Αννιώ και τη μητέρα, εντοπίζεται στην τραγική ειρωνεία που περιέχουν τα λόγια του κοριτσιού ότι θέλει τα αδέρφια της, όσα κι αν έχει. Η διατύπωση αυτή, όπου δεν προσδιορίζεται ο αριθμός των αδερφιών, και δίνεται γενικά «όσα και αν έχω», ηχεί επώδυνα στη μητέρα, η οποία αμέσως θα έφερε στο νου της την πρώτη Αννιώ, αυτή που άθελά της πλάκωσε στον ύπνο της.
Δείτε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου