Kalle Gustafsson
Kahil Gibran
Άμμος και Αφρός
«Κάποτε μίλησα σε ένα ρυάκι για
τη θάλασσα, και το ρυάκι με θεώρησε φαντασιόπληκτο. Κάποτε μίλησα στη θάλασσα
για ένα ρυάκι, και η θάλασσα με θεώρησε συκοφάντη.»
«Μπορείς να κρίνεις κάποιον με
βάση όσα γνωρίζεις γι’ αυτόν∙
αλλά πόσο περιορισμένη είναι, αλήθεια, η γνώση σου.»
«Η σοφία παύει να είναι σοφία
όταν γίνεται πολύ περήφανη για να κλάψει, πολύ σοβαρή για να γελάσει και πολύ
αυτάρκης για να αναζητήσει κάποιον άλλο, πέρα από τον εαυτό της.»
«Ο θάνατος δεν είναι πιο κοντά
στον ηλικιωμένο από ό,τι στο νεογέννητο. Ούτε κι η ζωή, εξάλλου.»
«Επτά φορές έχω περιφρονήσει την
ψυχή μου:
Την πρώτη, όταν την είδα ν’
αδρανεί, εκεί που θα μπορούσε να κερδίσει ύψος.
Τη δεύτερη, όταν την είδα να
κουτσαίνει μπροστά στους σακατεμένους.
Την τρίτη, όταν είχε να επιλέξει
ανάμεσα στο εύκολο και στο δύσκολο, και επέλεξε το εύκολο.
Την τέταρτη, όταν διέπραξε ένα
λάθος και παρηγορήθηκε επειδή κι οι άλλοι κάνουν λάθη.
Την πέμπτη, όταν υπέμεινε λόγω
αδυναμίας, και απέδωσε την υπομονή της στη δύναμη.
Την έκτη, όταν περιφρόνησε την
ασχήμια ενός προσώπου, αγνοώντας ότι ήταν μία από τις δικές της μάσκες.
Και την έβδομη, όταν έψαλλε έναν
ύμνο λατρείας, και το θεώρησε αυτό υπεροχή.»
«Ο έρωτας κι η αμφιβολία δεν
είχαν ποτέ φιλικές σχέσεις.»
«Η επιθυμία είναι το ήμισυ της
ζωής∙ η αδιαφορία το ήμισυ
του θανάτου.»
«Τα δέντρα είναι ποιήματα που
γράφει η γη στον ουρανό. Εμείς τα ρίξαμε και τα κάναμε χαρτί, για να
καταγράφουμε την κενότητά μας.»
«Ζούμε μόνο για να ανακαλύπτουμε
την ομορφιά. Όλα τα άλλα είναι μια μορφή προσμονής.»
«Πόσο ανόητος είναι αυτός που
θέλει να σκεπάσει το μίσος στα μάτια του με ένα χαμόγελο στα χείλη του.»
«Αν έπρεπε να εξομολογηθούμε τις
αμαρτίες μας ο ένας στον άλλο, θα γελούσαμε με την έλλειψη πρωτοτυπίας. Για τον
ίδιο λόγο θα γελούσαμε αν έπρεπε να αποκαλύψουμε, ο ένας στον άλλο, τις αρετές
μας.»
«Το έγκλημα είναι συνώνυμο της
ανάγκης ή σύμπτωμα κάποιας ασθένειας.»
«Αν βλέπεις μόνο όσα το φως
φανερώνει και ακούς μόνο ό,τι ο ήχος ανακοινώνει, τότε ούτε βλέπεις ούτε ακούς
πραγματικά.»
«Η πιο πικρή από τις σημερινές
μας λύπες είναι η ανάμνηση της χθεσινής μας χαράς.»
«Οι χελώνες γνωρίζουν περισσότερα
για το δρόμο από όσα οι λαγοί.»
«Κι αν τα βάσανα είναι στο σπίτι
σου ένα καινούριο παράθυρο που βλέπει στην ανατολή;»
«Είναι πραγματικά λυπηρό να
απλώνεις άδειο χέρι και τίποτα να μην παίρνεις. Απελπιστικό όμως είναι να
απλώνεις χέρι γεμάτο και να μη θέλει κανείς να πάρει.»
«Ακόμα και τα χέρια που φτιάχνουν
στεφάνια αγκάθινα είναι καλύτερα από τα άεργα χέρια.»
«Οι λέξεις είναι διαχρονικές. Θα
έπρεπε να τις εκφέρεις ή να τις γράφεις, έχοντας επίγνωση της διαχρονικότητάς
τους.»
«Η φιλία είναι πάντα γλυκιά
ευθύνη, ποτέ ευκαιρία.»
«Συχνά δανειζόμαστε από το αύριο,
για να πληρώσουμε χρέη του χθες.»
«Το σπίτι μου μού λέει: Μη
φύγεις, γιατί εδώ κατοικεί το παρελθόν σου.
Και ο δρόμος μού λέει: Έλα, κι
ακολούθησέ με, γιατί εγώ είμαι το μέλλον σου.
Κι απαντώ στο σπίτι μου και στο
δρόμο: Δεν έχω ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον. Γιατί, αν παραμείνω εδώ, θα υπάρχει
φυγή στην παραμονή μου. Κι αν φύγω, θα υπάρχει παραμονή στη φυγή μου.
Μόνο ο θάνατος κι η αγάπη
αλλάζουν όλα τα πράγματα.»
«Πώς να χάσω την πίστη μου στη
δικαιοσύνη της ζωής, όταν τα όνειρα αυτών που κοιμούνται στα πούπουλα, δεν
είναι πιο όμορφα από τα όνειρα αυτών που κοιμούνται στο χώμα;»
«Η ανάμνηση είναι μια μορφή
συνάντησης.»
«Καμιά λαχτάρα δε μένει
ανεκπλήρωτη.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου