Αγαπημένοι στίχοι και αποφθέγματα... ΙΙ

Mario Sanchez Nevado

Αγαπημένοι στίχοι και αποφθέγματα... ΙΙ

«Πρέπει να παραμείνουμε μια έκπληξη για να νικήσουμε την ερημιά μας.» Δημήτρης Ποταμίτης

«Όποια θάλασσα κι αν πάρεις στα παράφορα νερά μου μέσα θα πνιγείς.» Χάρης Βλαβιανός

«Και δεν είναι που δεν θέλω να ζήσω. Είναι το γαμώτο που δεν έζησα... κι ούτε που θα σε ξαναδώ.» Κατερίνα Γώγου

«Η μοναξιά, η μοναξιά μας λέω. Για τη δική μας λέω είναι τσεκούρι στα χέρια μας.» Κατερίνα Γώγου

«Τον ερωτεύομαι. Τον στέφω. Τον εξοργίζω. Με εξοργίζει. Τον θέλω. Δεν τον θέλω. Δεν τον μπορώ. Ακραία, απόλυτη βία ο έρωτας.» Μαλβίνα Κάραλη

«Το εκπαιδευτικό σύστημα της αγάπης δεν με αφορά. Χρειάζεται μεταρρύθμιση. Δεν καταλαβαίνω τη διδακτέα ύλη.» Μαλβίνα Κάραλη

«Θέλω να είμαι εκεί όταν η οργή ξεσπάσει. Να είμαι αυτόπτης μάρτυρας ή θύμα - δε με νοιάζει αρκεί να είμαι εκεί.» Δημήτρης Βάρος

"Ό,τι κι αν σκεφτώ ό,τι κι αν λαχταρίσω μια τιμωρία το απειλεί. Είναι τα «απαγορεύεται» πολλά κι είναι αντάρτης το μυαλό μου." Δημήτρης Βάρος

«Σας υπενθυμίζω πως για να φτάσετε στην αποθέωση θα πρέπει να ταπεινωθείτε πρώτα.» Κλείτος Κύρου

«Ακόμα δεν ξέρουμε, ακόμα δεν μάθαμε τα όρια των πραγμάτων που μπορούμε να κάνουμε ή να ζήσουμε.» Κλείτος Κύρου

«Για πάντα το πιο βαθύ μας μυστικό, το μόνο που άξιζε να ειπωθεί, μένει ανείπωτο.» Ν. Καζαντζάκης

«Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.» Οδυσσέας Ελύτης

«Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει.» Οδυσσέας Ελύτης

«Έτσι πρέπει να ράβονται οι σχέσεις κι οι εξαρτήσεις, με αραιές χαλαρές βελονιές, για να μπορούν να ξηλώνονται εύκολα.» Κική Δημουλά

«Τα χάδια σου είναι η μετάθεση μιας απαλής μουσικής, με όλα τα andante και τα allegro της, πάνω στην επιδερμίδα.» Οδυσσέας Ελύτης

«Ερωτευμένος είμαι και το μόνο που ζητώ αχ μόνο αυτό δεν έχω.» Ο. Ελύτης

«Λίγη περισσότερη σιωπή μπορεί να σκοτώσει το ίδιο αλάνθαστα, όπως και μια λέξη.» Τάσος Λειβαδίτης

«Δεν ξέρω οι άλλοι πώς αγαπούν, δεν ξέρω πώς αγαπήθηκαν άλλοτε, εγώ σε κοιτάζω και σε ερωτεύομαι, κι έτσι ζω.» Pablo Neruda

«Καλά τα βγάζει πέρα η μοναξιά φτωχικά αλλά τίμια. Αλλού κοιμάται αυτή κι αλλού το εγκρατές σκεπτικό εάν.» Κ. Δημουλά

«Τόσες μέρες να σε βλέπω τόσο ακλόνητη και τόσο κοντά μου, πώς πληρώνεται αυτό, με τι το πληρώνω;» Pablo Neruda

«Μνημονικές αναδρομές ανεξέλεγκτες, στο απροσδιόριστο άπειρο – μηδέν, ή στο για μένα δεν υπάρχει τίποτα.» Τάκης Σινόπουλος

«Μέρες πάνω στις μέρες, κι από κάτω να στενάζει πλακωμένη μια ζωή.» Χρίστος Λάσκαρης

«Δεν ξέρει τίποτα η αυγή όταν χαράζει ευτυχισμένη και δυναμώνει και σε μέρα ξετυλίγεται. Τίποτα απ’ το σκοτάδι που ζυγώνει.» Χ. Λάσκαρης

«Αυτό το ποίημα ποτέ δε θα το ξαναγράψω. Ποτέ δε θα περάσω απ' τα ίδια φιλιά.» Χρίστος Λάσκαρης

«Περπάτησα πολύ στα αισθήματα, τα δικά μου και των άλλων, κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσά τους να περάσει ο πλατύς χρόνος.» Κ. Δημουλά

«Είδα πολλά και ωραία όνειρα και είδα να ξεχνιέμαι. Όχι, δεν είμαι λυπημένη.» Κ. Δημουλά

«Δεν είναι τα γεγονότα που σε αλλάζουνε, μα οι λεπτομέρειες.» Θράσος Καστανάκης

«Δεν είναι τίποτα που να μας φαίνεται πιο πιθανό απ’ αυτό που μας αρέσει να πιστεύουμε.» Στρατής Μυριβήλης

«Η αγάπη είναι μια ορμητική διάθεση να κάνεις ευτυχισμένο κείνον που αγαπάς, με έξοδά σου. Στην ανάγκη, με θυσία και με ταπείνωση.» [Μυριβήλης]

«Με την ευφυΐα μου συμβαίνει ό,τι και με τα χρήματα: δεν πάσχω από ένδεια αλλά πάντα έχω λιγότερα απ’ όσα μου χρειάζονται.» Τ. Πατρίκιος

ΖΩΗ «Δεν τη νοιάζει αν μας δυσαρεστεί. Ξέρει πως δεν θα ξανασυναντηθούμε.» Κώστας Μόντης

«Προσοχή στη συγκίνηση. Αν είναι γόησσα, δεν παύει να ’ναι και ρουφιάνα.» Οδυσσέας Ελύτης

«Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους.» F. Roosevelt

«Υπομονή. Λίγη ακόμα κωπηλασία και τελειώνουμε, λίγη ακόμα κωπηλασία και βουλιάζουμε.» Κώστας Μόντης

«Ο τρόπος που μας σπέρνουν είναι τόσο γλυκός, που δεν μπορεί κι η ζωή να μην είναι…» Τάσος Αθανασιάδης

«Καινούριο σπίτι με τις ίδιες πέτρες δεν ξαναγίνεται.» Μ. Καραγάτσης

«Ο μόνος τρόπος να ξεφορτωθείς έναν πειρασμό είναι να υποκύψεις σ’ αυτόν.» Oscar Wilde

«Όλοι οι άνθρωποι είναι θανατοποινίτες, μα το ξεχνούνε.» Π. Πρεβελάκης

«Πόσο περιορισμένη είναι η μελωδία της πολιτικής. Παίζει το σκοπό της απάνω σε δύο μόνο νότες: την υποκρισία και τον κυνισμό.» Α. Τερζάκης

«Αγαπώ θα πει εγώ αγαπώ… Το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά.» Μ. Λουντέμης

«Κανείς δε θ’ αγγίξει την έκταση της στοργής και της θλίψης μου.» Μ. Αναγνωστάκης

«Ν’ αγαπιέσαι ή ν’ αγαπάς; Ν’ αγαπώ.» Ν. Εγγονόπουλος

«Η βλακεία είναι ανίατη. Μυαλό δεν πουλάνε ούτε στα θρανία ούτε στη λαϊκή, ή το ‘χεις ή σου λείπει.» Διονύσης Χαριτόπουλος

«Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες.» Διονύσης Χαριτόπουλος

«Μη βλέπετε σαν κακία εκείνο που εξηγείται πλήρως από τη βλακεία.» Spider Robinson

«Για σένα στις επιθυμίες μου λόγος δεν έγινε ποτέ. Δε σε προέβλεψαν ποτέ τα όνειρά μου.» Κ. Δημουλά

«Σ’ αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια: σ’ αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο.» [Pablo Neruda]

«Ούτε να πεθάνω θέλω ούτε και να γιατρευτώ θέλω απλώς να βολευτώ στην καταστροφή μου.» Ντίνος Χριστιανόπουλος

«Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα. Κι αυτό που θέλω να σου πω το πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ‘χω πει ακόμα.» Nazım Hikmet

«Πώς αφήσαμε τις ώρες μας και χάθηκαν, πασχίζοντας ανόητα να εξασφαλίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων.» Γ. Ρίτσος

«Κι ούτε ποτέ, κι ας καίγομαι, ρωτάω πού βρίσκεσαι, τι κάνεις, με ποιους να ‘σαι·» W. Shakespeare

"Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του." Οδυσσέας Ελύτης

"Όταν ακούς «τάξη» ανθρωπινό κρέας μυρίζει." Οδυσσέας Ελύτης

«Είναι παλιά προτίμηση το ψεύτικο. Περίτεχνο αντίγραφο αυθεντικής πραγματικότητας. Τέλεια επεξεργασμένο από τη μεγάλη ζήτηση.» Κ. Δημουλά

«Ρίξου λοιπόν στα φο μπιζού. Τι λες, κουτός είναι ο θάνατος που προτιμά την ψεύτικη ζωή μας;» Κ. Δημουλά

«Έγινα γεύμα γήρατος. Όχι σε ταβερνάκι ονείρου. Σε κάποιο λαϊκό μαγέρικο που άνοιξε ο καθρέφτης.» Κ. Δημουλά

«Αγανακτείς να συνωστίζονται τόσοι θαυμαστές απ’ έξω μόνο, στη βιτρίνα σου και μέσα ψυχή να μην μπαίνει. Έτσι γίνεται.» Κ. Δημουλά

«Και μείς τι τάχα γνωρίσαμε; Κι όμως το νοσταλγούμε αυτό το διόλου.» Κ. Δημουλά

«Τα λέμε μιαν άλλη φορά» ύφανες ακόμα κι έκλεισε ο αργαλειός. Μιαν άλλη φορά. Κατά που πέφτει αυτός ο δρόμος; (Κ. Δημουλά)

«Μήπως εννοείς εκεί που συναντιούνται η ασυνέπεια με την ευκολία;»  Κ. Δημουλά

«Δίψα μου, πόθε μου ατελεύτητε, αβέβαιε δρόμε μου!» Pablo Neruda

«Σ’ αγαπώ τόσο που το ξεχνώ, όπως το αίμα που κυλά στις φλέβες και είναι τόσο αθόρυβο όσο και αναγκαίο μαζί.» Οδυσσέας Ελύτης

«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις, να ‘ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις.» Γ. Ρίτσος

«Με τρώει η έγνοια ετούτη: να δω, ν’ αγγίξω όσο μπορώ περισσότερη γη και θάλασσα, προτού να πεθάνω.» Ν. Καζαντζάκης

«Ήρθα εδώ, έφερα εδώ τη μοίρα μου -δε μ’ έφερε η μοίρα μου, ο άνθρωπος κάνει ό,τι θέλει!» Ν. Καζαντζάκης

«Η πράξη, η πράξη, άλλη λύτρωση δεν υπάρχει. Στην αρχή ήταν η πράξη - και στο τέλος.» Ν. Καζαντζάκης

«Η ζωή ετούτη είναι μοναδική για τον κάθε άνθρωπο, άλλη δεν έχει, ό,τι μπορείς να το χαρείς, εδώ θα το χαρείς.» Ν. Καζαντζάκης

«Επειδή δεν έχω συμβόλαιο προθεσμίας με τη ζωή μου, λασκάρω το φρένο όταν φτάσω στην πιο επικίνδυνη κλίση.» Ν. Καζαντζάκης

«Κάθε άνθρωπος έχει την τρέλα του∙ μα η μεγαλύτερη τρέλα, είναι, θαρρώ, να μην έχεις τρέλα.» Ν. Καζαντζάκης

«Κι ούτε ποτέ θα πιστέψεις πόσο πολύ σ’ αγάπησα. Πόσο παθιασμένα σου δόθηκα. Πόσο βαθιά ωρίμασα δυστυχώντας, για σένα.» Θ. Κωσταβάρας

«Ανθίζω σε άσπρα και κόκκινα άνθη, στολίζομαι μόνο για να σ’ αρέσω και σαν να είμαι γεμάτος αηδόνια σου τραγουδώ.» Θ. Κωσταβάρας

«Σού μιλώ σε μιαν άλλη, άγνωστη γλώσσα, σου στέλνω απ’ τους αστερισμούς του ονείρου, μηνύματα. Σ’ αγγίζω σαν χνούδι.» Θ. Κωσταβάρας

«Εγώ ο δειλός, ο σκοτεινός, ο αμήχανος σου γράφω παθιασμένα ποιήματα.» Θ. Κωσταβάρας

«Μόνο με την Αγάπη σου. Να χτίσω ένα άλλο πρόσωπο. Να γίνω πάλι ένα μικρό αγόρι. Αθώο σαν το τρεχούμενο νερό.» Θ. Κωσταβάρας

«Η ζωή σου στην ουσία της είναι η δυνατότητα και η δικαιοδοσία της φαντασίας σου. Όχι άλλο.» Δημήτρης Λιαντίνης

«Το πιο μεγάλο του προνόμιο απέναντι στα άλογα ζώα, το πλήρωσε με το πιο μεγάλο τίμημα. Με το να μάθει ότι πεθαίνει.» Δημήτρης Λιαντίνης

«Πάντα όταν φεύγει η γυναίκα, θα φταίει ο άντρας. Να το γράψετε να μείνει στον αστικό κώδικα.» Δημήτρης Λιαντίνης

«Και κυρίως αυτό.. Ότι αγαπάς τον άνθρωπο. Πώς αλλιώς! Ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στο σύμπαν.» Δ. Λιαντίνης

«Τι να σου λέω λοιπόν για τη μοναξιά με λέξεις.» Έκτωρ Κακναβάτος

«Τα όνειρα δεν ξέρω πού να τ’ ακουμπήσω. Να τα κάψω θα μείνουν οι στάχτες τους να στοιχειώνουν τις νύχτες μου.» Άντεια Φραντζή

«Σιγά σιγά να ξαναβρεί το λέγειν της η μνήμη να δίνει ωραίες συμβουλές μακροζωίας σε ό,τι έχει πεθάνει.» Κική Δημουλά

«Είμαι έτοιμη; Να σφίξω καλά τη δειλία μου μην πλημμυρίσει λόγια και τούτη η απόφασή μου.» Κική Δημουλά

«Όλα δεν μπορώ να τα σηκώνω μ’ ένα χέρι. Το άλλο μου το κράτησες εσύ για ενθύμιο. Της στιγμής που αιώνια το ξέσφιγγες.» Κ. Δημουλά

«Και τι θα ήταν τ’ άστρα δίχως την υποστήριξη που τους παρέχει η απόσταση.» Κ. Δημουλά

«Σώματα; Για ξαναπές το. Σώματα. Έχει θαμπώσει δεν ακούγεται. Ρώτα την αφή θυμάται πρόφερε ποτέ αυτή τη λέξη;» Κ. Δημουλά

«Κουράζουνε πολύ κι αμέσως οι αφοσιώσεις, ακόμα κι όταν είναι σε προσχέδιο.» Κική Δημουλά

Να γίνεις ό,τι αναρωτιόμουν πέρυσι: "ποιος ξέρει τ’ άλλο μου φθινόπωρο;". Καιρός να γίνεις "τ’ άλλο μου φθινόπωρο". Κ. Δημουλά

«Πέντε στιγμές∙ και τι έχει γίνει στην οικουμένη; Μια άγραφτη αγάπη ξεγραμμένη.» Γ. Σεφέρης

«Που πήγε η μέρα η δίκοπη που είχε τα πάντα αλλάξει; Δε θα βρεθεί ένας ποταμός να ‘ναι για μας πλωτός;» Γ. Σεφέρης

«Έγινε λίμνη η μοναξιά, έγινε λίμνη η στέρηση, ανέγγιχτη κι αχάραχτη.» Γ. Σεφέρης

«Στιγμή, σταλμένη από ένα χέρι που είχα τόσο αγαπήσει με πρόφταξες ίσια στη δύση σα μαύρο περιστέρι.» Γ. Σεφέρης

«Έχασα κι από δω, έχασα κι από κει. Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα κι από την απροσεξία μου.» Κ. Δημουλά

«Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων μ’ ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς. Όχι δεν είμαι λυπημένη.» Κική Δημουλά

«Έρωτα μικρέ της τελευταίας στιγμής ακουμπά σ’ έναν ώμο φανατικά θνητό.» Κ. Αγγελάκη-Ρουκ

«Η σάρκα μου πάντα πονάει στα χτυπήματα πάντοτε χαίρεται στα χάδια. Ακόμα τίποτα δεν έμαθε.» Τίτος Πατρίκιος

«Λοιπόν δοκίμασα και την εκδίκηση. Πάλι εγώ ήμουν ο χαμένος.» Τ. Πατρίκιος

«Η σφαίρα που της γλύτωσα δε χάθηκε μα χτύπησε το άλλο κορμί που βρέθηκε στη θέση μου.» Τ. Πατρίκιος

«Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω χωρίς ν’ αγγίζω ούτε μια σκιά απ’ το βήμα σου χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα ‘θελες να μείνω;» Πατρίκιος

«Δεν την αντέχω αυτή τη μάταια ελπίδα να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή.» Τ. Πατρίκιος

«Σας κατηγορώ δίχως τύψη καμιά σεις οι ίδιοι επισπεύσατε τη μελλούμενη αναπόφευκτη πτώση σας.» Κλείτος Κύρου

«Δεν έχεις πια τίποτε δικό μου. Κι όμως. Τη θύμησή της. Τη δίπλωσα προσεχτικά. Και την κρατώ ακόμα.» Κλείτος Κύρου

«Είναι η αγάπη πολυδιάστατη δεν έχει ανταπόκριση, δεν έχει τον τρόπο της, δεν έχει το ταίρι της, δεν έχει τα λόγια της, πνίγεται.» [Κ. Κύρου]

«Όταν κατανικήσεις τη δειλία της παραδοχής, θα λες τα πράγματα με τ’ όνομά τους.» Κλείτος Κύρου

«Οι νύχτες με στενεύουν στην απουσία σου. Σε αναπνέω.» Γιάννης Ρίτσος

«Δυο μήνες που δε σμίξαμε. Ένας αιώνας κι εννιά δευτερόλεπτα.» Γ. Ρίτσος

«Μα έπασχα στα δράματα των άλλων εγώ ο χαμένος πάντα στα αδιέξοδά τους εγώ των αποχωρισμών τους ο εγκαταλειμένος.» Βύρων Λεοντάρης

«Έμπλεος από σένα πώς κι από πού να σε φωνάξω; Χύνεται μέσα μου η φωνή μου και δεν μ’ ακούς και δε μ’ ακούω.» Β. Λεοντάρης

«Απροσδιόριστοι στον κόσμο. Ένα κυμάτισμα είμαστε, ένα τρέμισμα έρωτα το είπαν ποίηση το είπαν…» Βύρων Λεοντάρης

«Ντροπή ξέρεις τι είναι κι ένιωσες ποτέ σου; Ντροπή ν’ ανοίγει να σε καταπιεί η γη ντροπή που έζησες στον κόσμο ετούτον.» Β. Λεοντάρης

«Το “ως σεαυτόν” δεν ήτανε για μένα. Αγάπησα τους άλλους δίχως ν’ αγαπάω τον εαυτό μου.» Β. Λεοντάρης

«Σίγουρα κάτι μου διαφεύγει κάτι που λάθος το έζησα και λάθος με έζησε κι όλο και σκοτεινιάζει γύρω μου.» Βύρων Λεοντάρης

«Εγώ σ’ αγαπώ μου έλεγε δεν είμαι σαν τις άλλες που γνώρισες και σε κατέστρεψαν! Σ’ αγαπάω και θα σ’ αλλάξω!» Θωμάς Γκόρπας

«Νεολαίε με το χαρτί του γυμνασίου είσαι η φωτιά που ετοιμάζει η απελπισία και θα κάψει τις σημαίες των αρχόντων.» Θ. Γκόρπας

«Σου λέω: Θέλω να γείρω… να ξεκουραστώ… να γείρω… να μάθω πάλι να μετράω τ’ άστρα χωρίς να χάνω και τον ουρανό.» Θωμάς Γκόρπας

«Θέλω να σ’ αγαπήσω όσο δε μ’ αγάπησε κανένας να σκιστώ για σένα ν’ αλλάξω γειτονιά ν’ αλλάξω στέκια.» Θωμάς Γκόρπας

«Κανείς δεν σκέφτηκε να κλείσει φεύγοντας την πόρτα κανείς δεν σκέφτηκε τον άνεμο που θα ‘ρχονταν σε λίγο.» Θ. Γκόρπας

«Είχαμε μια παρέα κάποτε τα πάντα είχαμε και τίποτα δεν είχαμε ανάμεσα στα πλούσια δάχτυλά μας είχαμε φτωχά τσιγάρα.» Θ. Γκόρπας

«Δεν τρέμω πια, μπορώ να σ’ αγγίξω να σου πω καλημέρα. Αδιαφορώ για σένα όπως οι στέγες για τα χελιδόνια.» Ζέφη Δαράκη

«Για να σε σκέφτομαι πήγαινα προς τα πίσω τα βήματά μου.» Ζέφη Δαράκη

«Δεν ωφελεί να θέλεις να γυρίσεις πίσω στα μισοτελειωμένα φώτα ενός πάθους κι η μνήμη μέσα σου να σκύβει σα ζητιάνα.» Ζέφη Δαράκη

«Η έννοια μου δεν είναι πού ξενοκοιμάσαι αλλά μην τυχόν και μου κρυολογήσεις.» Τάσος Πορφύρης

«Αν είναι να ζήσουμε δίχως αυταπάτες, πρέπει να συνηθίσουμε στο πολικό ψύχος ενός μοναχικού σπιτιού, ενός άδειου δωματίου.» Σπύρος Τσακνιάς

«Μην απορείς που δυνασχετώ ν’ ακολουθώ τα βήματά σου Μνήμη. Γνωρίζω την αλήθεια τι ωφελεί αδιάκοπα σ’ αυτήν να μ’ επιστρέφεις;» Ο. Αλεξάκης

«Τι θες να κάνω που έχω να διαλέξω ποιος ο φίλος μου και ποιος ανάμεσά τους ο εχθρός μου.» Νίκος Γρηγοριάδης

«Ο έρωτας, όπως ακριβώς ο στίχος, θέλει μια σωστή δόση σκοτάδι για να φεγγοβολήσει.» Νίκος Γρηγοριάδης

«Τι θες να κάνω που όλα θέλουν αφοσίωση – να είσαι απόλυτα δικός τους. Κι ακόμα, να μπορείς να τ’ αποδείξεις.» Νίκος Γρηγοριάδης

«Κακώς σπεύδεις να προμηθεύεσαι μεγάλο μήκος λύπης. Θα σου περισσέψει διότι ολόκληρο, όλο μαζί τίποτα δε χάνεται.» Κική Δημουλά

«Τι ωφελεί να βάζεις κατ’ αλφαβητική σειρά τη στέρησή μας. Το ρεζουμέ είναι πως δε γευτήκαμε παράδεισο κανέναν.» Κική Δημουλά

«Τι να σου πω για τις μέρες μου έμαθα ότι μπορεί να τις μετράει ένας μικρούλης πλέον αριθμός - για δήμιος προαλείφεται.» Κική Δημουλά

«Δεν ξεύρω αν η διαστροφή δίδει δύναμιν. Κάποτε το νομίζω. Αλλά είναι βέβαιον ότι είναι η πηγή μεγαλείου.» 13.12.1902 Κωνσταντίνος Καβάφης

«Απόψε δεν υπάρχουν νεώτερα απ’ το μέτωπό μου κανείς δεν έθεσ’ επ’ αυτού τα χείλη του.» Κώστας Ταχτσής

«Τι όμορφα που καίγεται η φράση σ’ α γ α π ώ αναδιπλώνεται στον εαυτό της σαν να βάζει στο πρόσωπο το χέρι της από ντροπή.» Κώστας Ταχτσής

«Aν τυχόν και χαθούν όλα τα ποιήματα του κόσμου εσύ να μην ανησυχείς έχω κρυμμένους στίχους που προορίζονται μόνο για σένα…» Νίκος Πενταράς

«Για να ξεχάσω τα μάτια σου πρέπει να στερηθώ τον ουρανό, πρέπει να στερηθώ την θάλασσα.» Κώστας Μόντης

«Αφήνετε πάντα ένα χαμόγελο εκτός των τειχών σας, αφήνετε πάντα ένα χαμόγελο για τους περαστικούς.» Κώστας Μόντης

«Η τύχη σαν γυναίκα που είναι, αγαπάει τους νεαρούς, επειδή είναι λιγότερο επιφυλακτικοί, πιο άγριοι και πιο τολμηροί.» Νικολό Μακιαβέλι

«Τα ποιήματα πρέπει να γράφονται σα τσιγκούνα βρύση στάλα στάλα και να διαβάζονται σαν ποταμός» Δ. Ποταμίτης

 «Είχα ένα εγώ που το χρησιμοποιούσα πολύ, είχα μια νιότη που έφτιαχνε χρώματα από το τίποτα, είχα μι’ αγάπη.» Νικηφόρος Βρεττάκος

«Ήταν η μέρα καλή καμιά δεν ένιωσα νέα πληγή καμιά δεν κακοφόρμισε παλιά.» Κατερίνα Αγγελάκη-Ρούκ