Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «θέω»

Damiano Levati

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «θέω»
 
(θέω = τρέχω)
 
Ενεστώτας
Οριστική
θέω, θεῖς, θεῖ, θέομεν, θεῖτε, θέουσι(ν)
Υποτακτική
θέω, θέῃς, θέῃ, θέωμεν, θέητε, θέωσι(ν)
Ευκτική
θέοιμι, θέοις, θέοι, θέοιμεν, θέοιτε, θέοιεν
Προστακτική
---, θεῖ, θείτω, ---, θεῖτε, θεόντων (ή θείτωσαν)
Απαρέμφατο
θεῖν
Μετοχή
θέων, θέουσα, θέον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἔθεον, ἔθεις, ἔθει, ἐθέομεν, ἐθεῖτε, ἔθεον
 
Μέλλοντας
Οριστική
θεύσομαι, θεύσῃ ή θεύσει, θεύσεται, θευσόμεθα, θεύσεσθε, θεύσονται
Ευκτική
θευσοίμην, θεύσοιο, θεύσοιτο, θευσοίμεθα, θεύσοισθε, θεύσοιντο
Απαρέμφατο
θεύσεσθαι
Μετοχή
θευσόμενος
θευσομένη
θευσόμενον
 
Αόριστος Β΄
Οριστική
ἔδραμον, ἔδραμες, ἔδραμε(ν), ἐδράμομεν, ἐδράμετε, ἔδραμον
Υποτακτική
δράμω, δράμῃς, δράμῃ, δράμωμεν, δράμητε, δράμωσι(ν)
Ευκτική
δράμοιμι, δράμοις, δράμοι, δράμοιμεν, δράμοιτε, δράμοιεν
Προστακτική
---, δράμε, δραμέτω, ---, δράμετε, δραμόντων (ή δραμέτωσαν)
Απαρέμφατο
δραμεῖν
Μετοχή
δραμών, δραμοῦσα, δραμόν
 
Παρακείμενος
Οριστική
δεδράμηκα, δεδράμηκας, δεδράμηκε, δεδραμήκαμεν, δεδραμήκατε, δεδραμήκασι(ν)
 
Υποτακτική
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός ὦ
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός ᾖς
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός ᾖ
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα ὦμεν
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα ἦτε
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα ὦσι
 
Ευκτική
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός εἴην
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός εἴης
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός εἴη
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα εἴημεν (εἶμεν)
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα εἴητε (εἶτε)
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός ἴσθι
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός ἔστω
---
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα ἔστε
δεδραμηκότες- δεδραμηκυῖαι- δεδραμηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
δεδραμηκέναι
Μετοχή
δεδραμηκώς- δεδραμηκυῖα- δεδραμηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐδεδραμήκειν, ἐδεδραμήκεις, ἐδεδραμήκει, ἐδεδραμήκεμεν, ἐδεδραμήκετε, ἐδεδραμήκεσαν