Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἀγανακτέω- ἀγανακτῶ»

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἀγανακτέω- ἀγανακτῶ»
 
ἀγανακτῶ = οργίζομαι, δυσανασχετώ
 
Ενεστώτας
Οριστική
ἀγανακτῶ, ἀγανακτεῖς, ἀγανακτεῖ, ἀγανακτοῦμεν, ἀγανακτεῖτε, ἀγανακτοῦσι(ν)
Υποτακτική
ἀγανακτῶ, ἀγανακτῇς, ἀγανακτῇ, ἀγανακτῶμεν, ἀγανακτῆτε, ἀγανακτῶσι(ν)
Ευκτική
ἀγανακτοῖμι, ἀγανακτοῖς, ἀγανακτοῖ (ή ἀγανακτοίην, ἀγανακτοίης, ἀγανακτοίη), ἀγανακτοῖμεν, ἀγανακτοῖτε, ἀγανακτοῖεν
Προστακτική
---, ἀγανάκτει, ἀγανακτείτω, ---, ἀγανακτεῖτε, ἀγανακτούντων ή ἀγανακτείτωσαν
Απαρέμφατο
ἀγανακτεῖν
Μετοχή
ἀγανακτῶν, ἀγανακτοῦσα, ἀγανακτοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἠγανάκτουν, ἠγανάκτεις, ἠγανάκτει, ἠγανακτοῦμεν, ἠγανακτεῖτε, ἠγανάκτουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
ἀγανακτήσω, ἀγανακτήσεις, ἀγανακτήσει, ἀγανακτήσομεν, ἀγανακτήσετε, ἀγανακτήσουσι(ν)
Ευκτική
ἀγανακτήσοιμι, ἀγανακτήσοις, ἀγανακτήσοι, ἀγανακτήσοιμεν, ἀγανακτήσοιτε, ἀγανακτήσοιεν
Απαρέμφατο
ἀγανακτήσειν
Μετοχή
ἀγανακτήσων, ἀγανακτήσουσα, ἀγανακτῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἠγανάκτησα, ἠγανάκτησας, ἠγανάκτησε(ν), ἠγανακτήσαμεν, ἠγανακτήσατε, ἠγανάκτησαν
Υποτακτική
ἀγανακτήσω, ἀγανακτήσῃς, ἀγανακτήσῃ, ἀγανακτήσωμεν, ἀγανακτήσητε, ἀγανακτήσωσι(ν)
Ευκτική
ἀγανακτήσαιμι, ἀγανακτήσαις ή ἀγανακτήσειας, ἀγανακτήσαι ή ἀγανακτήσειε(ν), ἀγανακτήσαιμεν, ἀγανακτήσαιτε, ἀγανακτήσαιεν ή ἀγανακτήσειαν
Προστακτική
---, ἀγανάκτησον, ἀγανακτησάτω, ---, ἀγανακτήσατε, ἀγανακτησάντων (ή ἀγανακτησάτωσαν)
Απαρέμφατο
ἀγανακτῆσαι
Μετοχή
ἀγανακτήσας, ἀγανακτήσασα, ἀγανακτῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ἠγανάκτηκα, ἠγανάκτηκας, ἠγανάκτηκε, ἠγανακτήκαμεν, ἠγανακτήκατε, ἠγανακτήκασι(ν)
 
Υποτακτική
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός ὦ
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός ᾖς
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός ᾖ
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα ὦμεν
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα ἦτε
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα ὦσι
 
Ευκτική
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός εἴην
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός εἴης
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός εἴη
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα εἴημεν (εἶμεν)
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα εἴητε (εἶτε)
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός ἴσθι
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός ἔστω
---
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα ἔστε
ἠγανακτηκότες- ἠγανακτηκυῖαι- ἠγανακτηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ἠγανακτηκέναι
Μετοχή
ἠγανακτηκώς- ἠγανακτηκυῖα- ἠγανακτηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἠγανακτήκειν, ἠγανακτήκεις, ἠγανακτήκει, ἠγανακτήκεμεν, ἠγανακτήκετε, ἠγανακτήκεσαν