Έκθεση Β΄ Λυκείου: Πληροφόρηση

My Head Cinema
 
Έκθεση Β΄ Λυκείου: Πληροφόρηση
 
Πληροφόρηση είναι η πράξη, η ενέργεια του να παρέχει ή να παίρνει κανείς πληροφορίες, να ενημερώνει ή να ενημερώνεται για ένα θέμα είτε αυτό αφορά πράξεις είτε ιδέες κ.λπ. Οι πληροφορίες αυτές αξιοποιούνται συνήθως, προκειμένου να αποτελέσουν αντικείμενο ερμηνείας και κατανόησης, ώστε τα άτομα να είναι σε θέση να λάβουν ορθές αποφάσεις ή να έχουν ορθή αντίληψη τόσο για την τρέχουσα πολιτική και κοινωνική κατάσταση όσο και για ειδικότερα ζητήματα που αφορούν την προσωπική τους εξέλιξη (επιλογές σπουδών, εργασίας κ.ά.).
Η πληροφόρηση συνιστά, ως εκ τούτου, μια απολύτως σημαντική ενέργεια, στην οποία εμπλέκεται ενεργά όχι μόνο εκείνος που παρέχει τις πληροφορίες, αλλά και ο δέκτης τους, εφόσον οφείλει να τις ερμηνεύσει με προσοχή και να τις κατανοήσει ορθά.
Η πληροφόρηση είναι επωφελής -αν οι πληροφορίες είναι σωστές και ερμηνευθούν κατάλληλα- όχι μόνο για τα μέλη μιας κοινωνίας, αλλά και για πολύ ευρύτερες ομάδες, όπως, μεταξύ άλλων, είναι πολιτικές παρατάξεις ή ακόμη και κράτη, υπό την έννοια πως μέσω της αξιοποίησης των πληροφοριών ένα κράτος ή ένα κόμμα ενδέχεται να αποκτήσουν προβάδισμα έναντι άλλων ανταγωνιστών (εμπορικές συμφωνίες, αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής, εθνική ασφάλεια, διαμόρφωση θετικών εντυπώσεων στο εκλογικό σώμα κ.ά.).
 
Η πληροφόρηση καθιστά εφικτή τη λήψη αποφάσεων: Η ορθή και έγκυρη πληροφόρηση επιτρέπει στα άτομα να λαμβάνουν αποφάσεις σε ποικίλους τομείς της ζωής τους, ξεκινώντας από τα απλούστερα, όπως το πώς να ντυθούν, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, ή το που να περάσουν τις διακοπές τους, ανάλογα με τις αξιολογήσεις των καταλυμάτων και των υποδομών ενός τουριστικού προορισμού, μέχρι τα πια ουσιώδη, όπως είναι το ποιες σπουδές να επιλέξουν ή ποια πολιτική παράταξη να ψηφίσουν στις εκλογές. Υπ’ αυτό το πρίσμα, η πληροφόρηση διατρέχει όχι μόνο την καθημερινότητα των ατόμων, αλλά και το σύνολο της ζωής τους, εφόσον συνδέεται άρρηκτα με τη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν είτε το παρόν είτε το μέλλον τους.
Εύλογα, ωστόσο, απαιτείται προσεκτικός έλεγχος των πηγών από τις οποίες αντλεί το άτομο τις απαραίτητες πληροφορίες, προκειμένου η εκάστοτε απόφαση να βασιστεί σε αληθινά και αντικειμενικά δεδομένα. Η επιλογή, για παράδειγμα, αντικειμένου σπουδών απαιτεί προσεκτική έρευνα σχετικά με το πρόγραμμα σπουδών των επιμέρους σχολών, καθώς και τη ζήτηση που έχει το κάθε αντικείμενο στην αγορά εργασίας. Μια τέτοια απόφαση, μάλιστα, δεν μπορεί να ληφθεί με βάση πληροφορίες παλαιότερων ετών, εφόσον η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης έχει αρχίσει να επηρεάζει δραστικά την αγορά εργασίας. Απαιτείται, υπ’ αυτή την έννοια, μια προσεκτική εκτίμηση των υπαρχουσών πληροφοριών, ώστε να διαγνωστεί -στο βαθμό του εφικτού- ο αντίκτυπος της τεχνητής νοημοσύνης και των αυξανόμενων δυνατοτήτων της στις επαγγελματικές προοπτικές του υπό διερεύνηση αντικειμένου σπουδών.
Αντιστοίχως, η απόφαση σχετικά με το ποια πολιτική παράταξη ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά και στη ζητούμενη ανάπτυξη του κράτους, δεν μπορεί να ληφθεί με βάση πληροφορίες που είναι εμφανώς προκατειλημμένες υπέρ ή κατά συγκεκριμένου κόμματος. Απαιτείται, ως εκ τούτου, η προσεκτική αναζήτηση αντικειμενικής πληροφόρησης και εν απουσία αυτής ενδελεχής αντιπαραβολή των υπαρχουσών πληροφοριών, προκειμένου το άτομο να αντιληφθεί ποιες πληροφορίες αποδίδουν ορθότερα την πραγματικότητα. Σε ό,τι αφορά, άλλωστε, ζητήματα τέτοιου εύρους, όπως το ποια πολιτική παράταξη είναι η πιο αποτελεσματική, οι διακινούμενες πληροφορίες έχουν σπανίως τη ζητούμενη αντικειμενικότητα, εφόσον είναι πολλοί οι παράγοντες εκείνοι που επιδιώκουν να επηρεάσουν τη σκέψη των πολιτών και την τελική τους επιλογή.
Η λανθασμένη, ελλιπής ή σκοπίμως στρεβλή πληροφόρηση έχει ιδιαιτέρως αρνητικές επιπτώσεις στις αποφάσεις των πολιτών, εφόσον οδηγούνται σε αυτές έχοντας βασιστεί σε στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ένας νέος, για παράδειγμα, ενδέχεται να επιλέξει ένα συγκεκριμένο αντικείμενο σπουδών -έστω κι αν δεν του είναι αρεστό-, θεωρώντας πως θα έχει υψηλή ζήτηση στην αγορά εργασίας, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει στην πορεία πως η πεποίθησή του αυτή είναι λανθασμένη, μιας και τη διαμόρφωσε βασιζόμενος σε ανακριβείς πληροφορίες.
 
Ο έλεγχος των πηγών πληροφόρησης ενισχύει την κριτική σκέψη του ατόμου: Η ραγδαία αύξηση των πηγών ενημέρωσης λόγω της διάδοσης του διαδικτύου, στο πλαίσιο του οποίου πολλοί επιτήδειοι δημιουργούν ιστοσελίδες διασποράς ψευδών, ανακριβών ή έστω μη εξακριβωμένων πληροφοριών, έχει καταστήσει τη διαδικασία πληροφόρησης ιδιαιτέρως απαιτητική. Οι νεότεροι ιδίως πολίτες καλούνται, ως εκ τούτου, να αναζητούν ποικίλες πηγές πληροφόρησης, να διασταυρώνουν τις πληροφορίες που τους αφορούν ή τους ενδιαφέρουν, αλλά και να αντιλαμβάνονται πότε μια πηγή πληροφόρησης δεν πληροί τα αναγκαία εχέγγυα αντικειμενικότητας και εγκυρότητας. Πλέον, το γεγονός ότι μια πληροφορία κυκλοφορεί σε ένα έντυπο ή δημοσιεύεται στο διαδίκτυο δεν επαρκεί για να θεωρηθεί αυτή ορθή, καθώς κυκλοφορούν πολλά έντυπα με κομματική ταυτότητα -και άρα προπαγανδιστικά-, όπως υπάρχουν και εκατοντάδες ιστοσελίδες που αποσκοπούν είτε στη σκόπιμη παραπληροφόρηση -εντυπωσιακές, αλλά ψευδείς πληροφορίες, που προσελκύουν το ενδιαφέρον του κοινού και αποφέρουν διαφημιστικά κέρδη- είτε στην εξυπηρέτηση αμιγώς κομματικών ή άλλων συμφερόντων.
Η διερεύνηση της εγκυρότητας των επιμέρους πηγών πληροφόρησης, αν και συνιστά μια χρονοβόρα διαδικασία, ενισχύει σταδιακά την κριτική ικανότητα του ατόμου, εφόσον του επιτρέπει σε ολοένα και συντομότερο χρονικό διάστημα να αξιολογεί το κατά πόσο μια πηγή ενημέρωσης/πληροφόρησης είναι αξιόπιστη ή όχι. Με την τεχνητή νοημοσύνη, μάλιστα, να είναι σε θέσει να παραποιεί ακόμη και οπτικά ή ηχητικά τεκμήρια, ο βαθμός επαγρύπνησης των πολιτών, όπως και η ανάγκη προσεκτικού ελέγχου των πληροφοριών, αυξάνονται σημαντικά, διότι πλέον δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση η αξιοπιστία ενός κειμένου, αλλά ακόμη και ενός βίντεο ή μιας ηχογράφησης.
 
Η παροχή έγκυρης πληροφόρησης αποκαθιστά την εμπιστοσύνη των πολιτών στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας: Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης/Επικοινωνίας οφείλουν να παρέχουν σταθερά αξιόπιστη πληροφόρηση, αν επιθυμούν να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί απέναντί τους. Η παραπληροφόρηση που έχει ως κύρια πηγή της το διαδίκτυο και, κυρίως, ιστοσελίδες αμφίβολης ιδιοκτησίας, έχει πλήξει σημαντικά το κύρος ακόμη και μέσων ενημέρωσης με μακρά ιστορική πορεία, τα οποία επιδιώκουν να παρέχουν υψηλής ποιότητας πληροφόρηση. Τα Μέσα Ενημέρωσης, άλλωστε, έχουν τεθεί στο στόχαστρο ακόμη και πολιτικών -κυρίως δημαγωγών-, οι οποίοι επιχειρούν να αλλοιώσουν την πραγματικότητα προς όφελός τους και δεν αποδέχονται τη δημοσιογραφική κριτική που τους ασκείται. Η διπλή αυτή πηγή αμφισβήτησης -οι ιστοσελίδες που παραπληροφορούν, αλλά και οι πολιτικοί που απαξιούν το δημοσιογραφικό έργο- έχει ζημιώσει συλλήβδην τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, με αποτέλεσμα οι πολίτες να έχουν πια την αίσθηση πως δεν μπορούν να εμπιστευτούν καμία πηγή πληροφόρησης.
 
Η έγκυρη πληροφόρηση επιτρέπει στους πολίτες να συμμετέχουν ενεργά στα κοινά και να ωφελούν με τη δράση τους το σύνολο της πολιτείας: Οι ενεργοί πολίτες διαθέτουν σημαντική δύναμη, εφόσον μέσω της συλλογικής τους δράσης μπορούν είτε να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι κάποιο τοπικό ή ευρύτερο πρόβλημα είτε να ασκήσουν ουσιαστική πίεση στους αρμόδιους προκειμένου να λάβουν τα αναγκαία μέτρα. Προκειμένου, όμως, να καταστεί εφικτή η έγκαιρη κινητοποίηση των ενεργών πολιτών, απαιτείται έγκυρη πληροφόρηση σχετικά με τα τρέχοντα κοινωνικά ζητήματα, καθώς και σχετικά με το πώς μπορούν οι πολίτες να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην αντιμετώπιση αυτών. Αν οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τις πληροφορίες που λαμβάνουν και αμφιβάλλουν για την πραγματική ύπαρξη κάποιου προβλήματος, τότε είναι ελάχιστα πιθανό να κινητοποιηθούν, εφόσον απουσιάζει η βεβαιότητα εκείνη που θα τους έπειθε για την αναγκαιότητά να δράσουν.
 
Η έγκυρη πληροφόρηση ως φορέας αγωγής και ευαισθητοποίησης: Η αληθινή αποτύπωση της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας μέσα από εξακριβωμένες πληροφορίες επιτρέπει στους πολίτες να ενημερωθούν και να εξοικειωθούν με καταστάσεις, ακόμη κι αν αυτές δεν σχετίζονται με το δικό τους άμεσο περιβάλλον ή τη δική τους κοινωνία. Η καταπίεση, για παράδειγμα, των γυναικών σε κοινωνίες της ασιατικής ηπείρου, έστω κι αν δεν σχετίζεται άμεσα με την ελληνική πραγματικότητα, συνιστά ένα κρίσιμο ζήτημα, για το οποίο οι πολίτες οφείλουν να είναι ενήμεροι, προκειμένου αφενός να προβληματιστούν για το πώς θα μπορούσαν να επιφέρουν κάποια αλλαγή κι αφετέρου για να κατανοήσουν πως τα κοινωνικά επιτεύγματα του δυτικού κόσμου δεν ισχύουν σε όλα τα κράτη του κόσμου. Αντιστοίχως, η αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας ως ποινικού αδικήματος σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορους τους ενεργούς πολίτες, εφόσον συνιστά μια κατάσταση που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και συντελεί στη διαιώνιση παρωχημένων αντιλήψεων.
Με παρόμοιο τρόπο, βέβαια, η πληροφόρηση σχετικά με τις επικρατούσες κοινωνικές συνθήκες σε άλλες κοινωνίες ενδέχεται να παρουσιάσει στους πολίτες πρότυπα υψηλότερης ευαισθησίας και πνευματικής καλλιέργειας, οδηγώντας τους στη συνειδητοποίηση πως υπάρχουν δυνατότητες βελτίωσης της δικής τους κοινωνίας σε ποικίλα επίπεδα. Υπ’ αυτή την έννοια, η πληροφόρηση επιτελεί παιδαγωγικό ρόλο, εφόσον θέτει διαρκώς υψηλότερα πρότυπα εξέλιξης και ωθεί τους πολίτες σε έναν γόνιμο προβληματισμό σχετικά με τον δικό τους τρόπο σκέψης και τους δικούς τους τρόπους συμπεριφοράς.
 
Η έγκυρη πληροφόρηση στηρίζει τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος: Η δημοκρατία, αν και εύλογα αποτελεί την καλύτερη μορφή πολιτεύματος, είναι ευάλωτη σε φαινόμενα λαϊκισμού και δημαγωγίας, τα οποία βασίζονται κυρίαρχα στην παροχή λανθασμένων ή ψευδών πληροφοριών. Αν οι πολίτες δεν έχουν πρόσβαση σε αντικειμενική πληροφόρηση, μπορούν εύκολα να επηρεαστούν από τον δημαγωγικό πολιτικό λόγο, εφόσον δεν έχουν πραγματική γνώση των επικρατουσών συνθηκών και του τι είναι πράγματι εφικτό για τα δεδομένα της χώρας τους. Παρασύρονται, έτσι, εύκολα από υποσχέσεις και υποτιθέμενα σχέδια αλλαγών, χωρίς να έχουν πράγματι τη δυνατότητα να ελέγξουν το κατά πόσο οι υποσχέσεις αυτές είναι υλοποιήσιμες, ενώ την ίδια στιγμή ενδέχεται να υποτιμούν το έργο που έχει ήδη επιτευχθεί, θεωρώντας το ασήμαντο ή ανεπαρκές -έστω κι αν για τα δεδομένα της χώρας το έργο αυτό ενδέχεται να συνιστά μια αξιόλογη βελτίωση. Μπορεί, κατ’ αυτό τον τρόπο, να υποτιμήσουν τα πεπραγμένα μιας παράταξης, όσο σημαντικά κι αν είναι αυτά, δελεασμένοι από τις μη ρεαλιστικές υποσχέσεις μιας άλλης παράταξης. Η ψήφος, ωστόσο, που κερδίζεται με ψευδείς υποσχέσεις ή με άδικη υποτίμηση της προσφοράς των άλλων παρατάξεων, δεν είναι μια δημοκρατικά κερδισμένη ψήφος, αλλά αποτέλεσμα δημαγωγίας και υπονόμευσης του δημοκρατικού πολιτεύματος.
 
Ο ορθά πληροφορημένος πολίτης γνωρίζει τα δικαιώματά του, όπως και τις υποχρεώσεις του:  Οι πολίτες οφείλουν -και είναι προς όφελός τους- να παρακολουθούν τις εξελίξεις στο νομοθετικό πλαίσιο της χώρας, καθώς αυτό τους προφυλάσσει από το να παραβούν εν αγνοία τους κάποιο νόμο (π.χ. προβλέψεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίας), αλλά και τους επιτρέπει να αξιοποιούν τα πιθανά πρόσθετα δικαιώματα που αντιστοιχούν στην ηλικιακή τους κατηγορία (π.χ. ευνοϊκές φορολογικές ρυθμίσεις για τους νεότερους) ή στην οικογενειακή τους κατάσταση (π.χ. παροχές σε πολύτεκνους ή σε μονογονεϊκές οικογένειες).
 
Οι πολίτες ενδέχεται να λαμβάνουν αξιόπιστη πληροφόρηση, χωρίς, ωστόσο να κατανοούν σωστά το περιεχόμενό της: Η αξιόπιστη και έγκυρη πληροφόρηση δεν επαρκεί για να διασφαλιστεί η σωστή ενημέρωση των πολιτών, δοθέντος πως μέρος αυτών είτε αδιαφορούν για τις σχετικές πληροφορίες, είτε δεν αφιερώνουν τον απαιτούμενο χρόνο για να τις κατανοήσουν, είτε τις παρερμηνεύουν λόγω δικών τους ιδεολογικών αγκυλώσεων. Οι πολίτες, αν και ζουν στην ίδια κοινωνία και θεωρητικώς έχουν τις ίδιες ανάγκες και προσδοκίες, δεν αποτελούν στην πραγματικότητα ένα ενιαίο σύνολο με τα ίδια χαρακτηριστικά και το ίδιο ενδιαφέρον για τα κοινωνικά ζητήματα. Οι διαφοροποιήσεις αυτές αποτυπώνονται συχνά στην άγνοια που επικρατεί -κυρίως σε νέους ανθρώπους- για κρίσιμα ζητήματα της επικαιρότητας ή για ουσιώδεις αλλαγές που έχουν ήδη προκύψει. Παρά την εντύπωση που επικρατεί πως όλοι ενημερώνονται για τα της κοινωνίας μας, αλλά και της διεθνούς κατάστασης, συνεχίζουν να υπάρχουν οι πολίτες εκείνοι που αδιαφορούν για οτιδήποτε δεν επηρεάζει άμεσα τους ίδιους -έστω κι αν επί της ουσίας καθετί που συμβαίνει σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο έχει αντίκτυπο στις ζωές όλων των ανθρώπων-. όπως και οι πολίτες που δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν επαρκώς τα όσα ακούν ή διαβάζουν, διότι είτε αφιερώνουν ελάχιστο χρόνο για την πληροφόρησή τους είτε δεν έχουν διαμορφώσει το κατάλληλο πλαίσιο γνώσεων, ώστε να αποκωδικοποιούν κατά τρόπο επαρκή τη σημασία επιμέρους πολιτικών, οικονομικών ή κοινωνικών εξελίξεων. Παραλλήλως, υπάρχει μια μερίδα πολιτών που επιμένει να αντικρίζει κάθε νέα εξέλιξη μέσα από μια στενά κομματική οπτική, με αποτέλεσμα είτε να υποτιμά τη σημασία ορισμένων επιτευγμάτων είτε να αρνείται πλήρως την ύπαρξή τους, εφόσον αυτά δεν ταιριάζουν με την «κομματική αφήγηση» που έχουν ασπαστεί.
 
Η ευαισθητοποίηση των νέων για την αξία της πληροφόρησης είναι αναγκαία: Η διαμόρφωση μιας κοινωνίας με πολίτες που διεκδικούν το δικαίωμά τους στην έγκυρη πληροφόρηση και που αφιερώνουν τον αναγκαίο χρόνο, ώστε να αποκτούν μια σαφή εικόνα της τοπικής και διεθνούς κατάστασης, χρειάζεται να συμπεριλαμβάνει και τα νεότερα μέλη της. Αν οι νέοι θεωρούν πως δεν τους αφορά η τρέχουσα πολιτική κατάσταση ή κάποιος πόλεμος σε μια μακρινή χώρα, τότε δεν έχουμε κατορθώσει ως κοινωνία να τους διδάξουμε αφενός τη δύναμη που έχουν οι ενεργοί πολίτες και αφετέρου την έντονη αλληλεπίδραση μεταξύ των κρατών στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Οι νέοι δεν θα πρέπει να υιοθετήσουν τη μεμψιμοιρία παλαιότερων γενιών πως «τίποτε δεν αλλάζει», μήτε την αφελή αίσθηση ασφάλειας πως «οτιδήποτε συμβαίνει μακριά δεν μας επηρεάζει». Χρειάζεται να κατανοήσουν πως η πληροφόρηση παρέχει στους πολίτες ισχύ, εφόσον τους επιτρέπει να παρεμβαίνουν εγκαίρως, όταν πλήττονται τα συμφέροντά τους, καθώς και την ξεκάθαρη σύνδεση μεταξύ των κρατών, εφόσον κάθε σημαντική εξέλιξη, όπως είναι ένας πόλεμος, σε όποιο κράτος κι αν συμβαίνει, έχει επιπτώσεις είτε άμεσα στην οικονομία είτε ακολούθως ακόμη και στην ασφάλεια των άλλων κρατών, ιδίως αν προκύψει μια μη ελεγχόμενη κλιμάκωση.
 
Η πληροφόρηση στηρίζει την επιτυχή οικονομική δραστηριότητα: Η έννοια της πληροφόρησης δεν περιορίζεται σε θέματα σχετικά με πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, ούτε εξαντλείται στις «ειδήσεις» της καθημερινότητας. Συνιστά μια σαφώς ευρύτερη έννοια, η οποία αποκτά διαφορετικό χαρακτήρα ανάλογα με την οπτική επιμέρους επαγγελμάτων, οικονομικών κλάδων ή ακόμη και κρατών. Μια απλή προσέγγιση της στενής σύνδεσης ανάμεσα στην πληροφόρηση και την οικονομική δραστηριότητα αποτελεί η έγκαιρη «πρόβλεψη» των προϊόντων που θα αποκτήσουν υψηλή ζήτηση στο επόμενο διάστημα. Ένας επιχειρηματίας κατασκευής παιδικών ή εφηβικών προϊόντων (σχολικές τσάντες, παιχνίδια, ρούχα κ.ά.) που έχει φροντίσει να ενημερωθεί για τις επικείμενες κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές σειρές μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων ποιος «ήρωας» θα αποκτήσει δημοτικότητα ή θα επανέλθει στην επικαιρότητα, διασφαλίζοντας, έτσι, τον αναγκαίο χρόνο για να κατασκευάσει προϊόντα με τον ήρωα αυτό και να προλάβει την επικείμενη ζήτηση. Κατά τον ίδιο τρόπο, η παρακολούθηση των νέων αγοραστικών τάσεων σε άλλες χώρες μπορεί να του διασφαλίσει την ευκαιρία να φέρει στην εγχώρια αγορά σχετικά προϊόντα νωρίτερα από τους ανταγωνιστές του. Η «πληροφόρηση», άλλωστε, σε θέματα οικονομίας ξεπερνά κατά πολύ το απλό παράδειγμα των παιδικών προϊόντων και προχωρά βαθύτερα σε θέματα ενέργειας, φαρμάκων, εξοπλισμού, τεχνολογίας και άλλων πολύ προσοδοφόρων υπηρεσιών, που παρέχονται εγκαίρως από εκείνους που ενημερώνονται νωρίτερα για επικείμενες εξελίξεις.
 
Ο κατακερματισμός της πληροφόρησης δυσχεραίνει την κατανόησή της: Η ερμηνευτική δημοσιογραφία, όταν πληροί τις προϋποθέσεις της αντικειμενικότητας, συνιστά πραγματικό λειτούργημα, δοθέντος πως επιτρέπει ακόμη και σε πολίτες λιγότερο ενημερωμένους να κατανοήσουν τη στενή διασύνδεση μεταξύ σημαντικών πληροφοριών που σε πρώτο επίπεδο δεν φαίνεται να έχουν σχέση μεταξύ τους. Είναι δύσκολο, άλλωστε, για έναν πολίτη που δεν ενημερώνεται συστηματικά να συνδέσει, για παράδειγμα, συγκεκριμένες επιλογές στην εξωτερική ή εσωτερική πολιτική μιας μεγάλης χώρας με την αύξηση στις τιμές εγχώριων προϊόντων, ιδίως αν οι ειδήσεις αυτές παρουσιαστούν ως ξεχωριστά γεγονότα. Δεν γίνεται, άλλωστε, άμεσα αντιληπτό σε όλους το πώς η αύξηση των δασμών σε ένα άλλο κράτος ή μια εκστρατεία στήριξης των εγχώριων προϊόντων του μπορεί να επηρεάσει τις τιμές των προϊόντων στη δική μας χώρα ή να μειώσει τις εξαγωγές μας, επηρεάζοντας εν γένει την οικονομία του κράτους. Τέτοιου είδους διασυνδέσεις, καθώς και το ιδιαιτέρως ευάλωτο της οικονομίας σε κινήσεις μεγαλύτερων κρατών, απαιτούν την κριτική προσέγγιση ενός δημοσιογράφου, προκειμένου να γίνουν κατανοητές από τους πολίτες.