Vincent van Gogh
Περὶ θαυμασίων ἀκουσμάτων 836b13-26
Στη Σικελία στην περιοχή που ονομάζεται Έννα λέγεται ότι υπάρχει κάποιο σπήλαιο, γύρω από το οποίο λένε ότι ανθίζουν πλήθος από άλλα λουλούδια κάθε εποχή του χρόνου, πολύ περισσότερο όμως ότι κάποια μεγάλη έκταση είναι γεμάτη από βιολέτες, οι οποίες έχουν γεμίσει τη γύρω περιοχή με άρωμα, με αποτέλεσμα οι κυνηγοί, επειδή τα σκυλιά τους κυριεύονται από τη μυρωδιά, να αδυνατούν να εντοπίσουν τα ίχνη των λαγών. Μέσα από αυτή τη σπηλιά υπάρχει ένα αφανές υπόγειο πέρασμα, μέσω του οποίου λένε ότι ο Πλούτωνας διέπραξε την αρπαγή της Κόρης. Λένε ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχει σιτάρι που δεν μοιάζει ούτε με το εγχώριο, το οποίο χρησιμοποιούν, ούτε με αυτά που εισάγουν, αλλά έχει κάποια σημαντική ιδιότητα. Και λένε ότι πρώτα σε αυτούς εμφανίστηκε στο μέρος αυτό το σιτάρι. Γι’ αυτό και διεκδικούν τη Δήμητρα, λέγοντας πως η θεά γεννήθηκε σε αυτούς.
λέγεται: Ρήμα (απρόσωπο). εἶναι: Υποκείμενο ρήματος, ειδικό απαρέμφατο. σπήλαιόν: Υποκείμενο απαρεμφάτου. τι: Επιθετικός προσδιορισμός στο σπήλαιον. Ἐν τῇ Σικελίᾳ: Εμπρόθετος προσδιορισμός της στάσης σε τόπο. περὶ τὴν καλουμένην: Εμπρόθετος προσδιορισμός τόπου (γύρω από). Ἔνναν: Κατηγορούμενο στο εννοούμενο αντικείμενο χώραν της επιθετικής μετοχής τὴν καλουμένην.
ἐξαδυνατεῖν: Απαρέμφατο σε θέση ρήματος. τοὺς κυνηγοῦντας: Υποκείμενο απαρεμφάτου, επιθετική μετοχή. ἰχνεύειν: Αντικείμενο απαρεμφάτου, τελικό απαρέμφατο (ταυτοπροσωπία). τοὺς λαγὼς: Αντικείμενο του απαρεμφάτου ἰχνεύειν. κρατουμένων: Γενική απόλυτη αιτιολογική μετοχή. τῶν κυνῶν: Υποκείμενο μετοχής. ὑπὸ τῆς ὀδμῆς: Εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου.
ἐστιν: Ρήμα. ὑπόνομος: Υποκείμενο. ἀσυμφανής: Κατηγορούμενο. Διὰ τοῦ χάσματος: Εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης δια μέσου. τούτου: Επιθετικός προσδιορισμός στο τοῦ χάσματος.
φασιν: Ρήμα. τινὲς: Υποκείμενο (εννοείται). Εὑρίσκεσθαι: Αντικείμενο ρήματος, ειδικό απαρέμφατο. πυροὺς: Υποκείμενο απαρεμφάτου. ὁμοίους: Επιθετικός προσδιορισμός στο πυροὺς. τοῖς ἐγχωρίοις & ἄλλοις: Δοτικές αντικειμενικές. ἐν τῷ τόπῳ: Εμπρόθετος προσδιορισμός της στάσης σε τόπο. τούτῳ: Επιθετικός προσδιορισμός στο τῷ τόπῳ. ἐπεισάκτοις: Επιθετικός προσδιορισμός στο ἄλλοις. ἔχοντας: Αναφορική μετοχή, προσδιορίζει το πυροὺς. ἰδιότητά: Αντικείμενο μετοχής. τινα & μεγάλην: Επιθετικοί προσδιορισμοί.
σημειοῦνται: Ρήμα. οὗτοι: Υποκείμενο (εννοείται). τὸ φανῆναι: Έναρθρο απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος. καρπόν: Υποκείμενο απαρεμφάτου. πύρινον: Επιθετικός προσδιορισμός στο καρπόν. πρώτως: Επιρρηματικό κατηγορούμενο της τάξης/σειράς. παρ’ αὑτοῖς: Εμπρόθετος προσδιορισμός τόπου (το πλησίον). τούτῳ: Δοτική τόπου.
ἀντιποιοῦνται: Ρήμα. οὗτοι: Υποκείμενο (εννοείται). τῆς Δήμητρος: Αντικείμενο. φάμενοι: Τροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος. γεγονέναι: Αντικείμενο μετοχής, ειδικό απαρέμφατο. τὴν θεὸν: Υποκείμενο απαρεμφάτου. παρ’ αὑτοῖς: Εμπρόθετος προσδιορισμός τόπου (το πλησίον).
- περὶ ὃ κύκλῳ πεφυκέναι φασὶ τῶν τε ἄλλων ἀνθέων πλῆθος ἀνὰ πᾶσαν ὥραν, πολὺ δὲ μάλιστα τῶν ἴων ἀπέραντόν τινα τόπον συμπεπληρῶσθαι,
διά + γενική = κίνηση διαμέσου τόπου.
κατά + αιτιατική = κίνηση διαμέσου τόπου.
παρά + δοτική = το πλησίον.