Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «σφάττω»

John Schwegel

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «σφάττω»
 
σφάττω: σφάζω, προσφέρω θυσία
- Το α του ρήματος είναι βραχύχρονο.
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
σφάττω, σφάττεις, σφάττει, σφάττομεν, σφάττετε, σφάττουσι(ν)
Υποτακτική
σφάττω, σφάττῃς, σφάττῃ, σφάττωμεν, σφάττητε, σφάττωσι(ν)
Ευκτική
σφάττοιμι, σφάττοις, σφάττοι, σφάττοιμεν, σφάττοιτε, σφάττοιεν
Προστακτική
---, σφάττε, σφαττέτω, ---, σφάττετε, σφαττόντων (ή σφαττέτωσαν)
Απαρέμφατο
σφάττειν
Μετοχή
σφάττων, σφάττουσα, σφάττον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἔσφαττον, ἔσφαττες, ἔσφαττε, ἐσφάττομεν, ἐσφάττετε, ἔσφαττον
 
Μέλλοντας
Οριστική
σφάξω, σφάξεις, σφάξει, σφάξομεν, σφάξετε, σφάξουσι(ν)
Ευκτική
σφάξοιμι, σφάξοις, σφάξοι, σφάξοιμεν, σφάξοιτε, σφάξοιεν
Απαρέμφατο
σφάξειν
Μετοχή
σφάξων, σφάξουσα, σφάξον
 
Αόριστος
Οριστική
ἔσφαξα, ἔσφαξας, ἔσφαξε(ν), ἐσφάξαμεν, ἐσφάξατε, ἔσφαξαν
Υποτακτική
σφάξω, σφάξῃς, σφάξῃ, σφάξωμεν, σφάξητε, σφάξωσι(ν)
Ευκτική
σφάξαιμι, σφάξαις ή σφάξειας, σφάξαι ή σφάξειε(ν), σφάξαιμεν, σφάξαιτε, σφάξαιεν ή σφάξειαν
Προστακτική
---, σφάξον, σφαξάτω, ---, σφάξατε, σφαξάντων (ή σφαξάτωσαν)
Απαρέμφατο
σφάξαι
Μετοχή
σφάξας, σφάξασα, σφάξαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ἔσφακα, ἔσφακας, ἔσφακε, ἐσφάκαμεν, ἐσφάκατε, ἐσφάκασι(ν)
 
Υποτακτική
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός ὦ
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός ᾖς
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός ᾖ
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα ὦμεν
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα ἦτε
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα ὦσι
 
Ευκτική
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός εἴην
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός εἴης
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός εἴη
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα εἴημεν (εἶμεν)
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα εἴητε (εἶτε)
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός ἴσθι
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός ἔστω
---
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα ἔστε
ἐσφακότες- ἐσφακυῖαι- ἐσφακότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ἐσφακέναι
Μετοχή
ἐσφακώς- ἐσφακυῖα- ἐσφακός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐσφάκειν, ἐσφάκεις, ἐσφάκει, ἐσφάκεμεν, ἐσφάκετε, ἐσφάκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
σφάττομαι, σφάττῃ ή σφάττει, σφάττεται, σφαττόμεθα, σφάττεσθε, σφάττονται
Υποτακτική
σφάττωμαι, σφάττῃ, σφάττηται, σφαττώμεθα, σφάττησθε, σφάττωνται
Ευκτική
σφαττοίμην, σφάττοιο, σφάττοιτο, σφαττοίμεθα, σφάττοισθε, σφάττοιντο
Προστακτική
---, σφάττου, σφαττέσθω, ---, σφάττεσθε, σφαττέσθων ή σφαττέσθωσαν
Απαρέμφατο
σφάττεσθαι
Μετοχή
σφαττόμενος
σφαττομένη
σφαττόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐσφαττόμην, ἐσφάττου, ἐσφάττετο, ἐσφαττόμεθα, ἐσφάττεσθε, ἐσφάττοντο
 
Παθητικός Μέλλοντας Β΄
Οριστική
σφαγήσομαι, σφαγήσῃ ή σφαγήσει, σφαγήσεται, σφαγησόμεθα, σφαγήσεσθε, σφαγήσονται
Ευκτική
σφαγησοίμην, σφαγήσοιο, σφαγήσοιτο, σφαγησοίμεθα, σφαγήσοισθε, σφαγήσοιντο
Απαρέμφατο
σφαγήσεσθαι
Μετοχή
σφαγησόμενος
σφαγησομένη
σφαγησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐσφαξάμην, ἐσφάξω, ἐσφάξατο, ἐσφαξάμεθα, ἐσφάξασθε, ἐσφάξαντο
Υποτακτική
σφάξωμαι, σφάξῃ, σφάξηται, σφαξώμεθα, σφάξησθε, σφάξωνται
Ευκτική
σφαξαίμην, σφάξαιο, σφάξαιτο, σφαξαίμεθα, σφάξαισθε, σφάξαιντο
Προστακτική
---, σφάξαι, σφαξάσθω, ---, σφάξασθε, σφαξάσθων ή σφαξάσθωσαν
Απαρέμφατο
σφάξασθαι
Μετοχή
σφαξάμενος
σφαξαμένη
σφαξάμενον
 
Παθητικός Αόριστος Α΄
Οριστική
ἐσφάχθην, ἐσφάχθης, ἐσφάχθη, ἐσφάχθημεν, ἐσφάχθητε, ἐσφάχθησαν
Υποτακτική
σφαγῶ, σφαγῇς, σφαγῇ, σφαγῶμεν, σφαγῆτε, σφαγῶσι(ν)
Ευκτική
σφαχθείην, σφαχθείης, σφαχθείη, σφαχθείημεν ή σφαχθεῖμεν, σφαχθείητε ή σφαχθεῖτε, σφαχθείησαν ή σφαχθεῖεν
Προστακτική
---, σφάχθητι, σφαχθήτω, ---, σφάχθητε, σφαχθέντων ή σφαχθήτωσαν
Απαρέμφατο
σφαχθῆναι
Μετοχή
σφαχθείς
σφαχθεῖσα
σφαχθέν
 
Παθητικός Αόριστος Β΄
Οριστική
ἐσφάγην, ἐσφάγης, ἐσφάγη, ἐσφάγημεν, ἐσφάγητε, ἐσφάγησαν
Υποτακτική
σφαγῶ, σφαγῇς, σφαγῇ, σφαγῶμεν, σφαγῆτε, σφαγῶσι(ν)
Ευκτική
σφαγείην, σφαγείης, σφαγείη, σφαγείημεν ή σφαγεῖμεν, σφαγείητε ή σφαγεῖτε, σφαγείησαν ή σφαγεῖεν
Προστακτική
---, σφάγηθι, σφαγήτω, ---, σφάγητε, σφαγέντων ή σφαγήτωσαν
Απαρέμφατο
σφαγῆναι
Μετοχή
σφαγείς
σφαγεῖσα
σφαγέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ἔσφαγμαι, ἔσφαξαι, ἔσφαται, ἐσφάγμεθα, ἔσφαχθε, ἐσφαγμένοι εἰσί
 
Υποτακτική
ἐσφαγμένος- ἐσφαγμένη- ἐσφαγμένον ὦ
ἐσφαγμένος- ἐσφαγμένη- ἐσφαγμένον ᾖς
ἐσφαγμένος- ἐσφαγμένη- ἐσφαγμένον ᾖ
ἐσφαγμένοι- ἐσφαγμέναι- ἐσφαγμένα ὦμεν
ἐσφαγμένοι- ἐσφαγμέναι- ἐσφαγμένα ἦτε
ἐσφαγμένοι- ἐσφαγμέναι- ἐσφαγμένα ὦσι
 
Ευκτική
ἐσφαγμένος- ἐσφαγμένη- ἐσφαγμένον εἴην
ἐσφαγμένος- ἐσφαγμένη- ἐσφαγμένον εἴης
ἐσφαγμένος- ἐσφαγμένη- ἐσφαγμένον εἴη
ἐσφαγμένοι- ἐσφαγμέναι- ἐσφαγμένα εἴημεν (εἶμεν)
ἐσφαγμένοι- ἐσφαγμέναι- ἐσφαγμένα εἴητε (εἶτε)
ἐσφαγμένοι- ἐσφαγμέναι- ἐσφαγμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ἔσφαξο, ἐσφάχθω, --- ἔσφαχθε, ἐσφάχθων ή ἐσφάχθωσαν
 
Απαρέμφατο
ἐσφάχθαι
Μετοχή
ἐσφαγμένος,
ἐσφαγμένη,
ἐσφαγμένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐσφάγμην, ἔσφαξο, ἔσφακτο, ἐσφάγμεθα, ἔσφαχθε, ἐσφαγμένοι ἦσαν

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ὀχυρόω - ὀχυρῶ»

Reimar Gaertner

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ὀχυρόω - ὀχυρῶ»
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ὀχυρῶ, ὀχυροῖς, ὀχυροῖ, ὀχυροῦμεν, ὀχυροῦτε, ὀχυροῦσι(ν)
Υποτακτική
ὀχυρῶ, ὀχυροῖς, ὀχυροῖ, ὀχυρῶμεν, ὀχυρῶτε, ὀχυρῶσι(ν)
Ευκτική
ὀχυροῖμι, ὀχυροῖς, ὀχυροῖ, ή ὀχυροίην, ὀχυροίης, ὀχυροίη, ὀχυροῖμεν, ὀχυροῖτε, ὀχυροῖεν
Προστακτική
---, ὀχύρου, ὀχυρούτω, ---, ὀχυροῦτε, ὀχυρούντων (ή ὀχυρούτωσαν)
Απαρέμφατο
ὀχυροῦν
Μετοχή
ὀχυρῶν, ὀχυροῦσα, ὀχυροῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ὠχύρουν, ὠχύρους, ὠχύρου, ὠχυροῦμεν, ὠχυροῦτε, ὠχύρουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
ὀχυρώσω, ὀχυρώσεις, ὀχυρώσει, ὀχυρώσομεν, ὀχυρώσετε, ὀχυρώσουσι(ν)
Ευκτική
ὀχυρώσοιμι, ὀχυρώσοις, ὀχυρώσοι, ὀχυρώσοιμεν, ὀχυρώσοιτε, ὀχυρώσοιεν
Απαρέμφατο
ὀχυρώσειν
Μετοχή
ὀχυρώσων, ὀχυρώσουσα, ὀχυρῶσον
 
Αόριστος
Οριστική
ὠχύρωσα, ὠχύρωσας, ὠχύρωσε(ν), ὠχυρώσαμεν, ὠχυρώσατε, ὠχύρωσαν
Υποτακτική
ὀχυρώσω, ὀχυρώσῃς, ὀχυρώσῃ, ὀχυρώσωμεν, ὀχυρώσητε, ὀχυρώσωσι(ν)
Ευκτική
ὀχυρώσαιμι, ὀχυρώσαις ή ὀχυρώσειας, ὀχυρώσαι ή ὀχυρώσειε(ν), ὀχυρώσαιμεν, ὀχυρώσαιτε, ὀχυρώσαιεν ή ὀχυρώσειαν
Προστακτική
---, ὀχύρωσον, ὀχυρωσάτω, ---, ὀχυρώσατε, ὀχυρωσάντων (ή ὀχυρωσάτωσαν)
Απαρέμφατο
ὀχυρῶσαι
Μετοχή
ὀχυρώσας, ὀχυρώσασα, ὀχυρῶσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ὠχύρωκα, ὠχύρωκας, ὠχύρωκε, ὠχυρώκαμεν, ὠχυρώκατε, ὠχυρώκασι(ν)
 
Υποτακτική
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός ὦ
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός ᾖς
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός ᾖ
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα ὦμεν
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα ἦτε
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα ὦσι
 
Ευκτική
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός εἴην
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός εἴης
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός εἴη
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα εἴημεν (εἶμεν)
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα εἴητε (εἶτε)
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός ἴσθι
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός ἔστω
---
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα ἔστε
ὠχυρωκότες- ὠχυρωκυῖαι- ὠχυρωκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ὠχυρωκέναι
Μετοχή
ὠχυρωκώς- ὠχυρωκυῖα- ὠχυρωκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ὠχυρώκειν, ὠχυρώκεις, ὠχυρώκει, ὠχυρώκεμεν, ὠχυρώκετε, ὠχυρώκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ὀχυροῦμαι, ὀχυροῖ, ὀχυροῦται, ὀχυρούμεθα, ὀχυροῦσθε, ὀχυροῦνται
Υποτακτική
ὀχυρῶμαι, ὀχυροῖ, ὀχυρῶται, ὀχυρώμεθα, ὀχυρῶσθε, ὀχυρῶνται
Ευκτική
ὀχυροίμην, ὀχυροῖο, ὀχυροῖτο, ὀχυροίμεθα, ὀχυροῖσθε, ὀχυροῖντο
Προστακτική
---, ὀχυροῦ, ὀχυρούσθω, ---, ὀχυροῦσθε, ὀχυρούσθων ή ὀχυρούσθωσαν
Απαρέμφατο
ὀχυροῦσθαι
Μετοχή
ὀχυρούμενος
ὀχυρουμένη
ὀχυρούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ὠχυρούμην, ὠχυροῦ, ὠχυροῦτο, ὠχυρούμεθα, ὠχυροῦσθε, ὠχυροῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
ὀχυρώσομαι, ὀχυρώσῃ ή ὀχυρώσει, ὀχυρώσεται, ὀχυρωσόμεθα, ὀχυρώσεσθε, ὀχυρώσονται
Ευκτική
ὀχυρωσοίμην, ὀχυρώσοιο, ὀχυρώσοιτο, ὀχυρωσοίμεθα, ὀχυρώσοισθε, ὀχυρώσοιντο
Απαρέμφατο
ὀχυρώσεσθαι
Μετοχή
ὀχυρωσόμενος
ὀχυρωσομένη
ὀχυρωσόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
ὀχυρωθήσομαι, ὀχυρωθήσῃ ή ὀχυρωθήσει, ὀχυρωθήσεται, ὀχυρωθησόμεθα, ὀχυρωθήσεσθε, ὀχυρωθήσονται
Ευκτική
ὀχυρωθησοίμην, ὀχυρωθήσοιο, ὀχυρωθήσοιτο, ὀχυρωθησοίμεθα, ὀχυρωθήσοισθε, ὀχυρωθήσοιντο
Απαρέμφατο
ὀχυρωθήσεσθαι
Μετοχή
ὀχυρωθησόμενος
ὀχυρωθησομένη
ὀχυρωθησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ὀχυρωσάμην, ὀχυρώσω, ὀχυρώσατο, ὀχυρωσάμεθα, ὀχυρώσασθε, ὀχυρώσαντο
Υποτακτική
ὀχυρώσωμαι, ὀχυρώσῃ, ὀχυρώσηται, ὀχυρωσώμεθα, ὀχυρώσησθε, ὀχυρώσωνται
Ευκτική
ὀχυρωσαίμην, ὀχυρώσαιο, ὀχυρώσαιτο, ὀχυρωσαίμεθα, ὀχυρώσαισθε, ὀχυρώσαιντο
Προστακτική
---, ὀχύρωσαι, ὀχυρωσάσθω, ---, ὀχυρώσασθε, ὀχυρωσάσθων ή ὀχυρωσάσθωσαν
Απαρέμφατο
ὀχυρώσασθαι
Μετοχή
ὀχυρωσάμενος
ὀχυρωσαμένη
ὀχυρωσάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ὠχυρώθην, ὠχυρώθης, ὠχυρώθη, ὠχυρώθημεν, ὠχυρώθητε, ὠχυρώθησαν
Υποτακτική
ὀχυρωθῶ, ὀχυρωθῇς, ὀχυρωθῇ, ὀχυρωθῶμεν, ὀχυρωθῆτε, ὀχυρωθῶσι(ν)
Ευκτική
ὀχυρωθείην, ὀχυρωθείης, ὀχυρωθείη, ὀχυρωθείημεν ή ὀχυρωθεῖμεν, ὀχυρωθείητε ή ὀχυρωθεῖτε, ὀχυρωθείησαν ή ὀχυρωθεῖεν
Προστακτική
---, ὀχυρώθητι, ὀχυρωθήτω, ---, ὀχυρώθητε, ὀχυρωθέντων ή ὀχυρωθήτωσαν
Απαρέμφατο
ὀχυρωθῆναι
Μετοχή
ὀχυρωθείς
ὀχυρωθεῖσα
ὀχυρωθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ὠχύρωμαι, ὠχύρωσαι, ὠχύρωται, ὠχυρώμεθα, ὠχύρωσθε, ὠχύρωνται
 
Υποτακτική
ὠχυρωμένος- ὠχυρωμένη- ὠχυρωμένον ὦ
ὠχυρωμένος- ὠχυρωμένη- ὠχυρωμένον ᾖς
ὠχυρωμένος- ὠχυρωμένη- ὠχυρωμένον ᾖ
ὠχυρωμένοι- ὠχυρωμέναι- ὠχυρωμένα ὦμεν
ὠχυρωμένοι- ὠχυρωμέναι- ὠχυρωμένα ἦτε
ὠχυρωμένοι- ὠχυρωμέναι- ὠχυρωμένα ὦσι
 
Ευκτική
ὠχυρωμένος- ὠχυρωμένη- ὠχυρωμένον εἴην
ὠχυρωμένος- ὠχυρωμένη- ὠχυρωμένον εἴης
ὠχυρωμένος- ὠχυρωμένη- ὠχυρωμένον εἴη
ὠχυρωμένοι- ὠχυρωμέναι- ὠχυρωμένα εἴημεν (εἶμεν)
ὠχυρωμένοι- ὠχυρωμέναι- ὠχυρωμένα εἴητε (εἶτε)
ὠχυρωμένοι- ὠχυρωμέναι- ὠχυρωμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ὠχύρωσο, ὠχυρώσθω, --- ὠχύρωσθε, ὠχυρώσθων ή ὠχυρώσθωσαν
 
Απαρέμφατο
ὠχυρῶσθαι
Μετοχή
ὠχυρωμένος- ὠχυρωμένη- ὠχυρωμένον
 
Υπερσυντέλικος
ὠχυρώμην, ὠχύρωσο, ὠχύρωτο, ὠχυρώμεθα, ὠχύρωσθε, ὠχύρωντο