Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «μιαίνω»

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «μιαίνω»
 
μιαίνω = μολύνω
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
μιαίνω, μιαίνεις, μιαίνει, μιαίνομεν, μιαίνετε, μιαίνουσι(ν)
Υποτακτική
μιαίνω, μιαίνῃς, μιαίνῃ, μιαίνωμεν, μιαίνητε, μιαίνωσι(ν)
Ευκτική
μιαίνοιμι, μιαίνοις, μιαίνοι, μιαίνοιμεν, μιαίνοιτε, μιαίνοιεν
Προστακτική
---, μίαινε, μιαινέτω, ---, μιαίνετε, μιαινόντων (ή μιαινέτωσαν)
Απαρέμφατο
μιαίνειν
Μετοχή
μιαίνων, μιαίνουσα, μιαῖνον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐμίαινον, ἐμίαινες, ἐμίαινε, ἐμιαίνομεν, ἐμιαίνετε, ἐμίαινον
 
Μέλλοντας
Οριστική
μιανῶ, μιανεῖς, μιανεῖ, μιανοῦμεν, μιανεῖτε, μιανοῦσι(ν)
Ευκτική
μιανοῖμι, μιανοῖς, μιανοῖ, ή μιανοίην, μιανοίης, μιανοίη, μιανοῖμεν, μιανοῖτε, μιανοῖεν
Απαρέμφατο
μιανεῖν
Μετοχή
μιανῶν, μιανοῦσα, μιανοῦν
 
Αόριστος
Οριστική
ἐμίανα, ἐμίανας, ἐμίανε(ν), ἐμιάναμεν, ἐμιάνατε, ἐμίαναν
Υποτακτική
μιάνω, μιάνῃς, μιάνῃ, μιάνωμεν, μιάνητε, μιάνωσι(ν)
Ευκτική
μιάναιμι, μιάναις ή μιάνειας, μιάναι ή μιάνειε(ν), μιάναιμεν, μιάναιτε, μιάναιεν ή μιάνειαν
Προστακτική
---, μίανον, μιανάτω, ---, μιάνατε, μιανάντων (ή μιανάτωσαν)
Απαρέμφατο
μιᾶναι
Μετοχή
μιάνας, μιάνασα, μιᾶναν
 
Παρακείμενος
Οριστική
μεμίαγκα, μεμίαγκας, μεμίαγκε, μεμιάγκαμεν, μεμιάγκατε, μεμιάγκασι(ν)
 
Υποτακτική
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός ὦ
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός ᾖς
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός ᾖ
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα ὦμεν
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα ἦτε
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα ὦσι
 
Ευκτική
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός εἴην
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός εἴης
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός εἴη
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα εἴημεν (εἶμεν)
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα εἴητε (εἶτε)
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός ἴσθι
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός ἔστω
---
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα ἔστε
μεμιαγκότες- μεμιαγκυῖαι- μεμιαγκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
μεμιαγκέναι
Μετοχή
μεμιαγκώς- μεμιαγκυῖα- μεμιαγκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐμεμιάγκειν, ἐμεμιάγκεις, ἐμεμιάγκει, ἐμεμιάγκεμεν, ἐμεμιάγκετε, ἐμεμιάγκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
μιαίνομαι, μιαίνῃ ή μιαίνει, μιαίνεται, μιαινόμεθα, μιαίνεσθε, μιαίνονται
Υποτακτική
μιαίνωμαι, μιαίνῃ, μιαίνηται, μιαινώμεθα, μιαίνησθε, μιαίνωνται
Ευκτική
μιαινοίμην, μιαίνοιο, μιαίνοιτο, μιαινοίμεθα, μιαίνοισθε, μιαίνοιντο
Προστακτική
---, μιαίνου, μιαινέσθω, ---, μιαίνεσθε, μιαινέσθων ή μιαινέσθωσαν
Απαρέμφατο
μιαίνεσθαι
Μετοχή
μιαινόμενος
μιαινομένη
μιαινόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐμιαινόμην, ἐμιαίνου, ἐμιαίνετο, ἐμιαινόμεθα, ἐμιαίνεσθε, ἐμιαίνοντο
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
μιανθήσομαι, μιανθήσῃ ή μιανθήσει, μιανθήσεται, μιανθησόμεθα, μιανθήσεσθε, μιανθήσονται
Ευκτική
μιανθησοίμην, μιανθήσοιο, μιανθήσοιτο, μιανθησοίμεθα, μιανθήσοισθε, μιανθήσοιντο
Απαρέμφατο
μιανθήσεσθαι
Μετοχή
μιανθησόμενος
μιανθησομένη
μιανθησόμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐμιάνθην, ἐμιάνθης, ἐμιάνθη, ἐμιάνθημεν, ἐμιάνθητε, ἐμιάνθησαν
Υποτακτική
μιανθῶ, μιανθῇς, μιανθῇ, μιανθῶμεν, μιανθῆτε, μιανθῶσι(ν)
Ευκτική
μιανθείην, μιανθείης, μιανθείη, μιανθείημεν ή μιανθεῖμεν, μιανθείητε ή μιανθεῖτε, μιανθείησαν ή μιανθεῖεν
Προστακτική
---, μιάνθητι, μιανθήτω, ---, μιάνθητε, μιανθέντων ή μιανθήτωσαν
Απαρέμφατο
μιανθῆναι
Μετοχή
μιανθείς
μιανθεῖσα
μιανθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
μεμίασμαι, μεμίανσαι, μεμίανται, μεμιάσμεθα, μεμίανθε, μεμιασμένοι εἰσί(ν)
 
Υποτακτική
μεμιασμένος- μεμιασμένη- μεμιασμένον ὦ
μεμιασμένος- μεμιασμένη- μεμιασμένον ᾖς
μεμιασμένος- μεμιασμένη- μεμιασμένον ᾖ
μεμιασμένοι- μεμιασμέναι- μεμιασμένα ὦμεν
μεμιασμένοι- μεμιασμέναι- μεμιασμένα ἦτε
μεμιασμένοι- μεμιασμέναι- μεμιασμένα ὦσι
 
Ευκτική
μεμιασμένος- μεμιασμένη- μεμιασμένον εἴην
μεμιασμένος- μεμιασμένη- μεμιασμένον εἴης
μεμιασμένος- μεμιασμένη- μεμιασμένον εἴη
μεμιασμένοι- μεμιασμέναι- μεμιασμένα εἴημεν (εἶμεν)
μεμιασμένοι- μεμιασμέναι- μεμιασμένα εἴητε (εἶτε)
μεμιασμένοι- μεμιασμέναι- μεμιασμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, μεμίανσο, μεμιάνθω, --- μεμίανθε, μεμιάνθων ή μεμιάνθωσαν
 
Απαρέμφατο
μεμιάνθαι
Μετοχή
μεμιασμένος,
μεμιασμένη,
μεμιασμένον

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «νοέω-νοῶ»

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «νοέω-νοῶ»
 
νοῶ: σκέπτομαι, εννοώ
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
νοῶ, νοεῖς, νοεῖ, νοοῦμεν, νοεῖτε, νοοῦσι(ν)
Υποτακτική
νοῶ, νοῇς, νοῇ, νοῶμεν, νοῆτε, νοῶσι(ν)
Ευκτική
νοοῖμι, νοοῖς, νοοῖ, ή νοοίην, νοοίης, νοοίη, νοοῖμεν, νοοῖτε, νοοῖεν
Προστακτική
---, νόει, νοείτω, ---, νοεῖτε, νοούντων (ή νοείτωσαν)
Απαρέμφατο
νοεῖν
Μετοχή
νοῶν, νοοῦσα, νοοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐνόουν, ἐνόεις, ἐνόει, ἐνοοῦμεν, ἐνοεῖτε, ἐνόουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
νοήσω, νοήσεις, νοήσει, νοήσομεν, νοήσετε, νοήσουσι(ν)
Ευκτική
νοήσοιμι, νοήσοις, νοήσοι, νοήσοιμεν, νοήσοιτε, νοήσοιεν
Απαρέμφατο
νοήσειν
Μετοχή
νοήσων, νοήσουσα, νοῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐνόησα, ἐνόησας, ἐνόησε(ν), ἐνοήσαμεν, ἐνοήσατε, ἐνόησαν
Υποτακτική
ποιήσω, ποιήσῃς, ποιήσῃ, ποιήσωμεν, ποιήσητε, ποιήσωσι(ν)
Ευκτική
νοήσαιμι, νοήσαις ή νοήσειας, νοήσαι ή νοήσαιε(ν) νοήσαιμεν, νοήσαιτε, νοήσαιεν ή νοήσειαν
Προστακτική
---, νόησον, νοησάτω, ---, νοήσατε, νοησάντων (ή νοησάτωσαν)
Απαρέμφατο
νοῆσαι
Μετοχή
νοήσας, νοήσασα, νοῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
νενόηκα, νενόηκας, νενόηκε, νενοήκαμεν, νενοήκατε, νενοήκασι(ν)
 
Υποτακτική
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός ὦ
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός ᾖς
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός ᾖ
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα ὦμεν
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα ἦτε
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα ὦσι
 
Ευκτική
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός εἴην
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός εἴης
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός εἴη
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα εἴημεν (εἶμεν)
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα εἴητε (εἶτε)
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός ἴσθι
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός ἔστω
---
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα ἔστε
νενοηκότες- νενοηκυῖαι- νενοηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
νενοηκέναι
Μετοχή
νενοηκώς- νενοηκυῖα- νενοηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐνενοήκειν, ἐνενοήκεις, ἐνενοήκει, ἐνενοήκεμεν, ἐνενοήκετε, ἐνενοήκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
νοοῦμαι, νοῇ ή νοεῖ, νοεῖται, νοούμεθα, νοεῖσθε, νοοῦνται
Υποτακτική
νοῶμαι, νοῇ, νοῆται, νοώμεθα, νοῆσθε, νοῶνται
Ευκτική
νοοίμην, νοοῖο, νοοῖτο, νοοίμεθα, νοοῖσθε, νοοῖντο
Προστακτική
---, νοοῦ, νοείσθω, ---, νοεῖσθε, νοείσθων ή νοείσθωσαν
Απαρέμφατο
νοεῖσθαι
Μετοχή
νοούμενος
νοουμένη
νοούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐνοούμην, ἐνοοῦ, ἐνοεῖτο, ἐνοούμεθα, ἐνοεῖσθε, ἐνοοῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
νοήσομαι, νοήσῃ ή νοήσει, νοήσεται, νοησόμεθα, νοήσεσθε, νοήσονται
Ευκτική
νοησοίμην, νοήσοιο, νοήσοιτο, νοησοίμεθα, νοήσοισθε, νοήσοιντο
Απαρέμφατο
νοήσεσθαι
Μετοχή
νοησόμενος
νοησομένη
νοησόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
νοηθήσομαι, νοηθήσῃ ή νοηθήσει, νοηθήσεται, νοηθησόμεθα, νοηθήσεσθε, νοηθήσονται
Ευκτική
νοηθησοίμην, νοηθήσοιο, νοηθήσοιτο, νοηθησοίμεθα, νοηθήσοισθε, νοηθήσοιντο
Απαρέμφατο
νοηθήσεσθαι
Μετοχή
νοηθησόμενος
νοηθησομένη
νοηθησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐνοησάμην, ἐνοήσω, ἐνοήσατο, ἐνοησάμεθα, ἐνοήσασθε, ἐνοήσαντο
Υποτακτική
νοήσωμαι, νοήσῃ, νοήσηται, νοησώμεθα, νοήσησθε, νοήσωνται
Ευκτική
νοησαίμην, νοήσαιο, νοήσαιτο, νοησαίμεθα, νοήσαισθε, νοήσαιντο
Προστακτική
---, νόησαι, νοησάσθω, ---, νοήσασθε, νοησάσθων ή νοησάσθωσαν
Απαρέμφατο
νοήσασθαι
Μετοχή
νοησάμενος
νοησαμένη
νοησάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐνοήθην, ἐνοήθης, ἐνοήθη, ἐνοήθημεν, ἐνοήθητε, ἐνοήθησαν
Υποτακτική
νοηθῶ, νοηθῇς, νοηθῇ, νοηθῶμεν, νοηθῆτε, νοηθῶσι(ν)
Ευκτική
νοηθείην, νοηθείης, νοηθείη, νοηθείημεν ή νοηθεῖμεν, νοηθείητε ή νοηθεῖτε, νοηθείησαν ή νοηθεῖεν
Προστακτική
---, νοήθητι, νοηθήτω, ---, νοήθητε, νοηθέντων ή νοηθήτωσαν
Απαρέμφατο
νοηθῆναι
Μετοχή
νοηθείς
νοηθεῖσα
νοηθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
νενόημαι, νενόησαι, νενόηται, νενοήμεθα, νενόησθε, νενόηνται
 
Υποτακτική
νενοημένος- νενοημένη- νενοημένον ὦ
νενοημένος- νενοημένη- νενοημένον ᾖς
νενοημένος- νενοημένη- νενοημένον ᾖ
νενοημένοι- νενοημέναι- νενοημένα ὦμεν
νενοημένοι- νενοημέναι- νενοημένα ἦτε
νενοημένοι- νενοημέναι- νενοημένα ὦσι
 
Ευκτική
νενοημένος- νενοημένη- νενοημένον εἴην
νενοημένος- νενοημένη- νενοημένον εἴης
νενοημένος- νενοημένη- νενοημένον εἴη
νενοημένοι- νενοημέναι- νενοημένα εἴημεν (εἶμεν)
νενοημένοι- νενοημέναι- νενοημένα εἴητε (εἶτε)
νενοημένοι- νενοημέναι- νενοημένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, νενόησο, νενοήσθω, --- νενόησθε, νενοήσθων ή νενοήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
νενοῆσθαι
Μετοχή
νενοημένος,
νενοημένη,
νενοημένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐνενοήμην, ἐνενόησο, ἐνενόητο, ἐνενοήμεθα, ἐνενόησθε, ἐνενόηντο