Ιστορία Προσανατολισμού: Εθνικόν Κομιτάτον & Εκλεκτικοί (πηγή)

Ιστορία Προσανατολισμού: Εθνικόν Κομιτάτον & Εκλεκτικοί (πηγή)
 
Συνδυάζοντας τις ιστορικές σας γνώσεις και τις πληροφορίες από το κείμενο που σας δίνεται, να αναφερθείτε:
α. στο Εθνικόν Κομιτάτον (13 μονάδες)
β. στους Εκλεκτικούς. (12 μονάδες)
Μονάδες 25
 
Σχετικά με τις δύο ελάσσονες σε δύναμη πολιτικές ομάδες, το «Εθνικό Κομιτάτο» του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη ήταν το πιο ιδεολογικά έμφορτο, με τον ηγέτη του να πρωτοστατεί στη νεολαία απέναντι στον Όθωνα. Αυτή, όμως, η επαναστατικότητα γρήγορα θα θυσιαστεί στον «βωμό» της σκοπιμότητας, με τον Δεληγεώργη να προσεταιρίζεται τον Δημήτριο Βούλγαρη απέναντι στους ορεινούς. Το κόμμα του Δεληγεώργη, ενώ αρχικά είχε ένα μεταρρυθμιστικό και θεωρητικά «ριζοσπαστικό» προφίλ, που ζητούσε την αποκατάσταση του Συντάγματος (από τα «θερμά» επαναστατικά χρόνια του αρχηγού του απέναντι στον Όθωνα), κατέληξε να συμμαχεί με αντιδημοκρατικές δυνάμεις, βάζοντας υπεράνω όλων τον τακτικισμό.
Οι Εκλεκτικοί (μετριοπαθείς και μορφωμένοι κατά κανόνα βουλευτές), από την άλλη, δεν μοιάζουν να αποτελούν μια συμπαγή ομάδα: αποσκοπούν στην ύφεση των εντάσεων και στη συμμετοχή τους σε κυβερνητικά σχήματα, αλλάζοντας όμως διαρκώς και εύκολα στρατόπεδα. Η συγκεκριμένη πολιτική ομάδα συνέτεινε στην πολιτική αστάθεια και στην παραίτηση διαδοχικών κυβερνήσεων, στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πολιτική πραγματικότητα μέχρι και την έλευση του Γεωργίου Α΄.
 
Αλεξάνδρα Γ. Παπαναστασοπούλου, Οι κομματικοί σχηματισμοί στην Ελλάδα (1875 – 1909): Στοιχεία σταθερότητας & λειτουργίας του εκλογικού συστήματος – εξωτερικές επιρροές, 2023
 
Ενδεικτική απάντηση
 
α. Μικρότερη απήχηση στο πλαίσιο της Εθνοσυνέλευσης του 1862-1864 είχαν άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί: Το Εθνικόν Κομιτάτον, υπό τον Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, που υποστήριζε την ανάπτυξη του κοινοβουλευτισμού και τον εκσυγχρονισμό της χώρας, οικονομική ανάπτυξη και μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση και στο στρατό, πολιτισμική εξάπλωση στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Όπως, ωστόσο, επισημαίνεται στο παράθεμα, παρά τον αρχικό ιδεολογικό πλούτο του, το κόμμα του Δεληγιώργη θα στραφεί γρήγορα σε αντιδημοκρατικές επιλογές που το έφερναν σε αντίθεση με τον κοινοβουλευτισμό. Ο Δεληγιώργης, ο οποίος στα νεανικά του χρόνια είχε συμμετάσχει ενεργά σε επαναστατικές δράσεις κατά του Όθωνα, ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία με ένα ανανεωτικό και μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, ζητώντας την επανόρθωση του Συντάγματος. Στη συνέχεια, όμως, θα εγκαταλείψει τόσο την επαναστατική διάθεση όσο και τις δημοκρατικές του θέσεις, επιδιώκοντας το συμφέρον του και στρεφόμενος σε επιλογές τακτικής, όπως υπήρξε η συνεργασία με τον Δημήτριο Βούλγαρη έναντι των ορεινών.
 
β. Οι Εκλεκτικοί ήταν μια ετερόκλητη παράταξη εξεχόντων πολιτικών, λογίων και αξιωματικών, με μετριοπαθείς θέσεις, η οποία προσπαθούσε να μεσολαβεί μεταξύ των άλλων παρατάξεων και να υποστηρίζει σταθερές κυβερνήσεις. Το παράθεμα επιβεβαιώνει εν μέρει μόνο τις σχετικές πληροφορίες, καθώς, αν και αναγνωρίζει τη μετριοπάθεια της μη συνεκτικής αυτής ομάδας, όπως και την πρόθεσή της να μετριάζει τις πολιτικές εντάσεις, τονίζει πως εν τέλει δεν πέτυχε τον σκοπό της σχετικά με τη στήριξη σταθερών κυβερνήσεων. Ειδικότερα, η Αλεξάνδρα Παπαναστασοπούλου επισημαίνει πως η ομάδα των Εκλεκτικών είχε την τάση να αλλάζει συνέχεια και με μεγάλη ευκολία τους κομματικούς σχηματισμούς που υποστήριζε, με αποτέλεσμα η δράση της αυτή να εντείνει την πολιτική αστάθεια και να συμβάλει στις πολλαπλές παραιτήσεις των κυβερνήσεων. Η πολιτική αυτή αστάθεια, πάντως, αποτελούσε το βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής περιόδου μέχρι την άφιξη του Γεώργιου Α΄.