Αρχαία
Ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «διψήω / διψῶ»
Ενεστώτας
Οριστική
διψῶ, διψῇς, διψῇ, διψῶμεν, διψῆτε, διψῶσι(ν)
Υποτακτική
διψῶ, διψῇς, διψῇ, διψῶμεν, διψῆτε, διψῶσι(ν)
Ευκτική
διψῷμι, διψῷς, διψῷ ή διψῴην, διψῴης, διψῴη, διψῷμεν, διψῷτε, διψῷεν
Προστακτική
---,
δίψη, διψήτω, ---, διψῆτε, διψώντων
Απαρέμφατο
διψῆν
Μετοχή
διψῶν, διψῶσα, διψῶν
Παρατατικός
ἐδίψων, ἐδίψης, ἐδίψη, ἐδιψῶμεν, ἐδιψῆτε, ἐδίψων
Αόριστος
Οριστική
ἐδίψησα, ἐδίψησας, ἐδίψησε(ν), ἐδιψήσαμεν, ἐδιψήσατε, ἐδίψησαν
Υποτακτική
διψήσω,
διψήσῃς, διψήσῃ, διψήσωμεν, διψήσητε, διψήσωσι(ν)
Ευκτική
διψήσαιμι,
διψήσαις ή διψήσειας, διψήσαι ή διψήσειε(ν), διψήσαιμεν, διψήσαιτε, διψήσαιεν ή
διψήσειαν
Προστακτική
---,
δίψησον, διψησάτω, ---, διψήσατε, διψησάντων (ή διψησάτωσαν)
Απαρέμφατο
διψῆσαι
Μετοχή
διψήσας,
διψήσασα, διψῆσαν
Αρχαία
ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἀποδιδράσκω»
ἀποδιδράσκω = δραπετεύω
Ενεστώτας
Οριστική
ἀποδιδράσκω, ἀποδιδράσκεις, ἀποδιδράσκει, ἀποδιδράσκομεν, ἀποδιδράσκετε, ἀποδιδράσκουσι(ν)
Υποτακτική
ἀποδιδράσκω, ἀποδιδράσκῃς, ἀποδιδράσκῃ, ἀποδιδράσκωμεν, ἀποδιδράσκητε, ἀποδιδράσκωσι(ν)
Ευκτική
ἀποδιδράσκοιμι, ἀποδιδράσκοις, ἀποδιδράσκοι, ἀποδιδράσκοιμεν, ἀποδιδράσκοιτε, ἀποδιδράσκοιεν
Προστακτική
---,
ἀποδίδρασκε,
ἀποδιδρασκέτω,
---, ἀποδιδράσκετε,
ἀποδιδρασκόντων
(ή ἀποδιδρασκέτωσαν)
Απαρέμφατο
ἀποδιδράσκειν
Μετοχή
ἀποδιδράσκων, ἀποδιδράσκουσα, ἀποδίδρασκον
Παρατατικός
Οριστική
ἀπεδίδρασκον, ἀπεδίδρασκες, ἀπεδίδρασκε, ἀπεδιδράσκομεν, ἀπεδιδράσκετε, ἀπεδίδρασκον
Μέλλοντας
Οριστική
ἀποδράσομαι, ἀποδράσῃ ή ἀποδράσει, ἀποδράσεται, ἀποδρασόμεθα, ἀποδράσεσθε, ἀποδράσονται
Ευκτική
ἀποδρασοίμην, ἀποδράσοιο, ἀποδράσοιτο, ἀποδρασοίμεθα, ἀποδράσοισθε, ἀποδράσοιντο
Απαρέμφατο
ἀποδράσεσθαι
Μετοχή
ἀποδρασόμενος
ἀποδρασομένη
ἀποδρασόμενον
Αόριστος
Οριστική
ἀπέδραν, ἀπέδρας, ἀπέδρα, ἀπέδραμεν, ἀπέδρατε, ἀπέδρασαν
Υποτακτική
ἀποδρῶ, ἀποδρᾷς, ἀποδρᾷ, ἀποδρῶμεν, ἀποδρᾶτε, ἀποδρῶσι(ν)
Ευκτική
ἀποδραίην, ἀποδραίης, ἀποδραίη, ἀποδραῖμεν, ἀποδραῖτε, ἀποδραῖεν
Προστακτική
---,
ἀπόδραθι,
ἀποδράτω,
---, ἀποδρᾶτε, ἀποδράντων (ή ἀποδράτωσαν)
Απαρέμφατο
ἀποδρᾶναι
Μετοχή
ἀποδράς, ἀποδρᾶσα, ἀποδράν
Παρακείμενος
Οριστική
ἀποδέδρακα, ἀποδέδρακας, ἀποδέδρακε, ἀποδεδράκαμεν, ἀποδεδράκατε, ἀποδεδράκασι(ν)
Υποτακτική
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός ὦ
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός ᾖς
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός ᾖ
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα ὦμεν
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα ἦτε
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα ὦσι(ν)
Ευκτική
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός εἴην
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός εἴης
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός εἴη
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα εἴημεν/ εἶμεν
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα εἴητε/ εἶτε
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα εἴησαν/ εἶεν
Προστακτική
---
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός ἴσθι
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός ἔστω
---
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα ἔστε
ἀποδεδρακότες- ἀποδεδρακυῖαι- ἀποδεδρακότα ἔστων
Απαρέμφατο
ἀποδεδρακέναι
Μετοχή
ἀποδεδρακώς- ἀποδεδρακυῖα- ἀποδεδρακός
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἀπεδεδράκειν, ἀπεδεδράκεις, ἀπεδεδράκει, ἀπεδεδράκεμεν, ἀπεδεράκετε, ἀπεδεδράκεσαν
Αρχαία
ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «χώννυμι ή χῶ»
χώννυμι:
φράζω ή σκεπάζω με χώμα, σωρεύω χώμα
Ενεργητική
Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
χώννυμι, χώννυς,
χώννυσι, χώννυμεν, χώννυτε, χωννύασι(ν)
&
χῶ, χοῖς, χοῖ, χοῦμεν, χοῦτε, χοῦσι(ν)
Υποτακτική
χωννύω,
χωννύῃς, χωννύῃ, χωννύωμεν, χωννύητε, χωννύωσι(ν)
Ευκτική
χωννύοιμι,
χωννύοις, χωννύοι, χωννύοιμεν, χωννύοιτε, χωννύοιεν
Προστακτική
---,
χώννυ, χωννύτω, ---, χώννυτε, χωννύντων (ή χωννύτωσαν)
Απαρέμφατο
χωννύναι
& χοῦν
Μετοχή
χωννύς,
χωννῦσα, χωννύν
Παρατατικός
Οριστική
ἔχουν, ἔχους, ἔχου, ἐχοῦμεν, ἐχοῦτε, ἔχουν
&
ἐχώννυν, ἐχώννυς, ἐχώννυ, ἐχώννυμεν, ἐχώννυτε, ἐχώννυσαν
Μέλλοντας
Οριστική
χώσω, χώσεις,
χώσει, χώσομεν, χώσετε, χώσουσι(ν)
Ευκτική
χώσοιμι,
χώσοις, χώσοι, χώσοιμεν, χώσοιτε, χώσοιεν
Απαρέμφατο
χώσειν
Μετοχή
χώσων,
χώσουσα, χῶσον
Αόριστος
Οριστική
ἔχωσα, ἔχωσας, ἔχωσε(ν), ἐχώσαμεν, ἐχώσατε, ἔχωσαν
Υποτακτική
χώσω,
χώσῃς, χώσῃ, χώσωμεν, χώσητε, χώσωσι(ν)
Ευκτική
χώσαιμι,
χώσαις ή χώσειας, χώσαι ή χώσειε(ν), χώσαιμεν, χώσαιτε, χώσαιεν ή χώσειαν
Προστακτική
---,
χῶσον,
χωσάτω, ---, χώσατε, χωσάντων (ή χωσάτωσαν)
Απαρέμφατο
χῶσαι
Μετοχή
χώσας,
χώσασα, χῶσαν
Παρακείμενος
Οριστική
κέχωκα, κέχωκας,
κέχωκε(ν), κεχώκαμεν, κεχώκατε, κεχώκασι(ν)
Υποτακτική
κεχωκώς- κεχωκυῖα- κεχωκός ὦ
κεχωκώς-
κεχωκυῖα-
κεχωκός ᾖς
κεχωκώς-
κεχωκυῖα-
κεχωκός ᾖ
κεχωκότες- κεχωκυῖαι- κεχωκότα ὦμεν
κεχωκότες-
κεχωκυῖαι-
κεχωκότα ἦτε
κεχωκότες-
κεχωκυῖαι-
κεχωκότα ὦσι
Ευκτική
κεχωκώς-
κεχωκυῖα-
κεχωκός εἴην
κεχωκώς-
κεχωκυῖα-
κεχωκός εἴης
κεχωκώς-
κεχωκυῖα-
κεχωκός εἴη
κεχωκότες-
κεχωκυῖαι-
κεχωκότα εἴημεν
(εἶμεν)
κεχωκότες-
κεχωκυῖαι-
κεχωκότα εἴητε
(εἶτε)
κεχωκότες-
κεχωκυῖαι-
κεχωκότα εἴησαν
(εἶεν)
Προστακτική
---
κεχωκώς-
κεχωκυῖα-
κεχωκός ἴσθι
κεχωκώς-
κεχωκυῖα-
κεχωκός ἔστω
---
κεχωκότες-
κεχωκυῖαι-
κεχωκότα ἔστε
κεχωκότες-
κεχωκυῖαι-
κεχωκότα ἔστων
Απαρέμφατο
κεχωκέναι
Μετοχή
κεχωκώς-
κεχωκυῖα- κεχωκός
Μέση
Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
χοῦμαι, χοῖ, χοῦται, χούμεθα, χοῦσθε, χοῦνται
Υποτακτική
χῶμαι, χοῖ, χῶται, χώμεθα, χῶσθε, χῶνται
Ευκτική
χοίμην,
χοῖο, χοῖτο, χοίμεθα, χοῖσθε, χοῖντο
Προστακτική
---,
χοῦ, χούσθω,
---, χοῦσθε,
χούσθων ή χούσθωσαν
Απαρέμφατο
χοῦσθαι
Μετοχή
χούμενος
χουμένη
χούμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐχούμην (ἐχοῦ, ἐχοῦτο, ἐχούμεθα, ἐχοῦσθε, ἐχοῦντο
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐχώσθην,
ἐχώσθης, ἐχώσθη, ἐχώσθημεν, ἐχώσθητε, ἐχώσθησαν
Υποτακτική
χωσθῶ, χωσθῇς, χωσθῇ, χωσθῶμεν, χωσθῆτε, χωσθῶσι(ν)
Ευκτική
χωσθείην,
χωσθείης, χωσθείη, χωσθείημεν ή χωσθεῖμεν,
χωσθείητε ή χωσθεῖτε, χωσθείησαν
ή χωσθεῖεν
Προστακτική
---,
χώσθητι, χωσθήτω, ---, χώσθητε, χωσθέντων ή χωσθήτωσαν
Απαρέμφατο
χωσθῆναι
Μετοχή
χωσθείς
χωσθεῖσα
χωσθέν
Παρακείμενος
Οριστική
κέχωσμαι, κέχωσαι,
κέχωσται, κεχώσμεθα, κέχωσθε, κεχωσμένοι εἰσί(ν)
Υποτακτική
κεχωσμένος-
κεχωσμένη- κεχωσμένον ὦ
κεχωσμένος-
κεχωσμένη- κεχωσμένον ᾖς
κεχωσμένος-
κεχωσμένη- κεχωσμένον ᾖ
κεχωσμένοι- κεχωσμέναι- κεχωσμένα ὦμεν
κεχωσμένοι-
κεχωσμέναι- κεχωσμένα ἦτε
κεχωσμένοι-
κεχωσμέναι- κεχωσμένα ὦσι
Ευκτική
κεχωσμένος-
κεχωσμένη- κεχωσμένον εἴην
κεχωσμένος-
κεχωσμένη- κεχωσμένον εἴης
κεχωσμένος-
κεχωσμένη- κεχωσμένον εἴη
κεχωσμένοι-
κεχωσμέναι- κεχωσμένα εἴημεν
(εἶμεν)
κεχωσμένοι-
κεχωσμέναι- κεχωσμένα εἴητε
(εἶτε)
κεχωσμένοι-
κεχωσμέναι- κεχωσμένα εἴησαν
(εἶεν)
Προστακτική
---,
κέχωσο, κεχώσθω, --- κέχωσθε, κεχώσθων ή κεχώσθωσαν
Απαρέμφατο
κεχῶσθαι
Μετοχή
κεχωσμένος,
κεχωσμένη,
κεχωσμένον
