Ιστορία Γενικής Παιδεία: Οι συνέπειες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (πηγή)

Ιστορία Γενικής Παιδεία: Οι συνέπειες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (πηγή)
 
Συνδυάζοντας τις ιστορικές σας γνώσεις με τις απαραίτητες πληροφορίες από την ιστορική πηγή που σας δίνεται, να αναφερθείτε:
α. στις συνέπειες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως προς τις ανθρώπινες απώλειες, καθώς και ως προς τον ηθικό, οικονομικό και πολιτικό τομέα
(μονάδες 12)
β. στον αντίκτυπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο πεδίο των διεθνών σχέσεων.
(μονάδες 13)
Μονάδες 25
 
ΚΕΙΜΕΝΟ Α
Η Γαλλία και η Αγγλία, οι οποίες ήκμαζαν το 1914, κατεστραμμένες τώρα από τις πολεμικές επιχειρήσεις […] δεν είχαν πλέον κανένα κέρδος από τα κεφάλαια που είχαν τοποθετήσει στη Ρωσία και την οθωμανική αυτοκρατορία. Με τις βάσεις της οικονομίας τους αποδυναμωμένες, έχασαν τα πλεονεκτήματα που τους έδινε το οικονομικό τους προβάδισμα απέναντι στη Γερμανία και τις άλλες χώρες. Έτσι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να θεωρούνται οι μόνοι πραγματικοί νικητές του πολέμου, αφού διατήρησαν το έδαφός τους άθικτο και έγιναν οι δανειστές όλων των άλλων εμπόλεμων χωρών.
 
Marc Ferro, Οι επτά ηγέτες του Πολέμου, μτφρ. Ευγενία Γραμματικοπούλου, Αθήνα, 2016, σελ. 449
 
ΚΕΙΜΕΝΟ Β
Οι θέσεις του Γουίλσον, [Woodrow Wilson] αναφέρουν με πολύ καινοτόμο τρόπο το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση και εισηγούνται την εγκατάλειψη της μυστικής διπλωματίας, την ελευθερία των θαλασσών, τον αφοπλισμό, «αμοιβαίες εγγυήσεις πολιτικής ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας» στο πλαίσιο μιας «Κοινωνίας των Εθνών». Πέρα από τις γενναιόψυχες προθέσεις αυτού του προγράμματος –που οι περισσότεροι Ευρωπαίοι κρίνουν «ουτοπικό»–, ο Γουίλσον ενδιαφέρεται πραγματικά να αποφευχθούν οι επερχόμενες τριβές, περιορίζοντας όσο γίνεται την απογοήτευση των ηττημένων.
 
Serge Berstein - Pierre Milza, Η Ευρωπαϊκή Συμφωνία και η Ευρώπη των Εθνών 1815 -1919, μτφρ. Αναστάσιος Κ. Δημητρακόπουλος, Αθήνα, 1997, σελ. 277
 
Ενδεικτική απάντηση
 
α. Τελείωσε έτσι ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ύστερα από τεράστιες καταστροφές και μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αναστατώσεις. Όπως χαρακτηριστικά δηλώνεται από τον Marc Ferro (Κείμενο Α΄) το τίμημα του πολέμου υπήρξε τέτοιο, ώστε οι ακμάζουσες κατά το 1914 Αγγλία και Γαλλία να έχουν καταστραφεί στο τέλος του λόγω των πολεμικών επιχειρήσεων και να έχουν χάσει την οικονομική τους ισχύ, που άλλοτε τους διασφάλιζε το προβάδισμα έναντι των άλλων κρατών. Τα κεφάλαια που είχαν επενδύσει στη Ρωσία και στην Οθωμανική αυτοκρατορία δεν τους απέδιδαν πλέον κανένα οικονομικό κέρδος. Έχαναν, έτσι, το ρυθμιστικό ρόλο που άλλοτε κατείχαν. Κατ’ αυτό τον τρόπο, μόνη πραγματικά κερδισμένη χώρα ήταν οι ΗΠΑ, οι οποίες δεν είχαν υποστεί κανένα πλήγμα στο έδαφός τους και κατείχαν την οικονομική δυνατότητα να δανείζουν χρήματα σε όλες τις άλλες εμπόλεμες χώρες.
Σε ό,τι αφορά τις ανθρώπινες απώλειες, από τα 65 εκατομμύρια άνδρες που επιστρατεύτηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου πάνω από 10 εκατομμύρια σκοτώθηκαν στα διάφορα πεδία των μαχών και 20 εκατομμύρια τραυματίστηκαν. Τα θύματα ανάμεσα στους αμάχους δεν ήταν λιγότερα από τους νεκρούς στρατιώτες.
Δυσκολότερο να υπολογιστεί είναι το ηθικό τίμημα του πολέμου. Η προβολή της νίκης ως υπέρτατου σκοπού που δικαιολογεί όλα τα μέσα υποβίβασε τις βασικές αξίες του δυτικού πολιτισμού. Ο πόλεμος εξασθένισε και υπονόμευσε θεσμούς και αξίες, όπως την κοινοβουλευτική δημοκρατία, τα φιλελεύθερα ιδεώδη και την ελεύθερη οικονομία, και εισήγαγε ή επέτεινε άλλους θεσμούς, όπως τον κρατικό παρεμβατισμό στην οικονομία και την παρέμβαση των στρατιωτικών στην πολιτική.
 
β. Ο πόλεμος οδήγησε επίσης στην αναθεώρηση πολλών αρχών και δογμάτων που ρύθμιζαν έως τότε τις διεθνείς σχέσεις. Η δήλωση του προέδρου των ΗΠΑ Ουίλσον (Woodrow Wilson) για την αυτοδιάθεση των λαών (τα περίφημα «14 σημεία»), που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 1918, προσέδωσε ιδεολογική υπόσταση στη σύρραξη και επιτάχυνε την αποσταθεροποίηση και τη διάλυση των δύο πολυεθνικών αυτοκρατοριών της Ευρώπης, της Αυστροουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως διευκρινίζεται στο Κείμενο Β, ωστόσο, οι θέσεις του προέδρου Γουίλσον σχετικά με το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση, την ανάγκη διακοπής της μυστικής διπλωματίας, τη διασφάλιση της ελευθερίας των θαλασσών, τον αφοπλισμό των κρατών, καθώς και τις αμοιβαίες εγγυήσεις μεταξύ των κρατών για την πολιτική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών στο πλαίσιο μιας συλλογικά συνασπισμένης «Κοινωνίας των Εθνών» αποσκοπούσαν στην αποτροπή νέων εντάσεων και προστριβών, μέσω, κυρίως, του περιορισμού της απογοήτευσης που βίωναν οι ηττημένες χώρες. Οι προτάσεις αυτές, βέβαια, παρά τις θετικές τους προθέσεις θεωρήθηκαν από την πλειονότητα των Ευρωπαίων ουτοπικές.
Το κόστος του πολέμου, άλλωστε, αποδείχτηκε πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσαν να υπολογίσουν το 1914 οι αντίπαλοι. Τόσο οι εδαφικές υποσχέσεις όσο και τα δάνεια περιέπλεξαν ακόμη περισσότερο τις διακρατικές σχέσεις, αύξησαν τις ξένες επιρροές και επεμβάσεις και υποβίβασαν γενικά το επίπεδο των διεθνών σχέσεων. Για να κερδηθούν η Ιταλία και η Ελλάδα, οι Σύμμαχοι προέβησαν σε παραχωρήσεις σε βάρος της Αυστρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίες δεν ήταν δυνατόν να ικανοποιηθούν χωρίς να προκαλέσουν αναστατώσεις που δε συνέφεραν ούτε στους ηττημένους ούτε στους νικητές. Ανάλογες ήταν οι επιδράσεις των συγκρουόμενων συμμαχικών υποσχέσεων στους Άραβες και στους Εβραίους. Τόσο η Βρετανία όσο και η Γαλλία, αλλά κυρίως η πρώτη, υποστήριξαν την επανάσταση των Αράβων και προώθησαν την εθνική αποκατάστασή τους, ενώ παράλληλα υποσχέθηκαν (η Βρετανία ανέλαβε επίσημα το 1917) να προωθήσουν την ίδρυση εθνικής εστίας των Εβραίων.
 

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἕπομαι»

Johan Swanepoel

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἕπομαι»
 
[ἕπομαι: ακολουθώ]
 
Ενεστώτας
Οριστική
ἕπομαι, ἕπῃ/ἕπει, ἕπεται, ἑπόμεθα, ἕπεσθε, ἕπονται
Υποτακτική
ἕπωμαι, ἕπῃ, ἕπηται, ἑπώμεθα, ἕπησθε, ἕπωνται
Ευκτική
ἑποίμην, ἕποιο, ἕποιτο, ἑποίμεθα, ἕποισθε, ἕποιντο
Προστακτική
---, ἕπου, ἑπέσθω, ---, ἕπεσθε, ἑπέσθων ή ἑπέσθωσαν
Απαρέμφατο
ἕπεσθαι
Μετοχή
ἑπόμενος
ἑπομένη
ἑπόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
εἱπόμην, εἵπου, εἵπετο, εἱπόμεθα, εἵπεσθε, εἵποντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
ἕψομαι, ἕψῃ/ἕψει, ἕψεται, ἑψόμεθα, ἕψεσθε, ἕψονται
Ευκτική
ἑψοίμην, ἕψοιο, ἕψοιτο, ἑψοίμεθα, ἕψοισθε, ἕψοιντο
Απαρέμφατο
ἕψεσθαι
Μετοχή
ἑψόμενος
ἑψομένη
ἑψόμενον
 
Αόριστος Β΄
Οριστική
ἑσπόμην, ἕσπου, ἕσπετο, ἑσπόμεθα, ἕσπεσθε, ἕσποντο
Υποτακτική
ἑπίσπωμαι, ἑπίσπῃ, ἑπίσπηται, ἑπισπώμεθα, ἑπίσπησθε, ἑπίσπωνται
Ευκτική
ἑπισποίμην, ἑπίσποιο, ἑπίσποιτο, ἑπισποίμεθα, ἑπίσποισθε, ἑπίσποιντο
Προστακτική
---, ἑπίσπου, ἑπισπέσθω, ----, ἑπίσπεσθε, ἑπισπέσθων ή ἑπισπέσθωσαν
Απαρέμφατο
ἑπισπέσθαι
Μετοχή
ἑπισπόμενος, ἑπισπομένη, ἑπισπόμενον
 
Παρακείμενος
Οριστική
ἠκολούθηκα, ἠκολούθηκας, ἠκουληθηκε, ἠκολουθήκαμεν, ἠκολουθήκατε, ἠκολουθήκασι(ν)
 
Υποτακτική
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός ὦ
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός ᾖς
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός ᾖ
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα ὦμεν
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα ἦτε
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα ὦσι
 
Ευκτική
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός εἴην
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός εἴης
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός εἴη
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα εἴημεν (εἶμεν)
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα εἴητε (εἶτε)
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός ἴσθι
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός ἔστω
---
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα ἔστε
ἠκολουθηκότες- ἠκολουθηκυῖαι- ἠκολουθηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ἠκολουθηκέναι
Μετοχή
ἠκολουθηκώς- ἠκολουθηκυῖα- ἠκολουθηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἠκολουθήκειν, ἠκολουθήκεις, ἠκολουθήκει, ἠκολουθήκεμεν, ἠκολουθήκετε, ἠκολουθήκεσαν

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «μηνύω»

Julien

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «μηνύω»
 
[μηνύω: γνωστοποιώ, αναγγέλλω, καταγγέλλω]
 
Ενεστώτας
Οριστική
μηνύω, μηνύεις, μηνύει, μηνύομεν, μηνύετε, μηνύουσι(ν)
Υποτακτική
μηνύω, μηνύῃς, μηνύῃ, μηνύωμεν, μηνύητε, μηνύωσι(ν)
Ευκτική
μηνύοιμι, μηνύοις, μηνύοι, μηνύοιμεν, μηνύοιτε, μηνύοιεν
Προστακτική
---, μήνυε, μηνυέτω, ---, μηνύετε, μηνυόντων (ή μηνυέτωσαν)
Απαρέμφατο
μηνύειν
Μετοχή
μηνύων, μηνύουσα, μηνῦον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐμήνυον, ἐμήνυες, ἐμήνυε, ἐμηνύομεν, ἐμηνύετε, ἐμήνυον
 
Μέλλοντας
Οριστική
μηνύσω, μηνύσεις, μηνύσει, μηνύσομεν, μηνύσετε, μηνύσουσι(ν)
Ευκτική
μηνύσοιμι, μηνύσοις, μηνύσοι, μηνύσοιμεν, μηνύσοιτε, μηνύσοιεν
Απαρέμφατο
μηνύσειν
Μετοχή
μηνύσων, μηνύσουσα, μηνῦσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐμήνυσα, ἐμήνυσας, ἐμήνυσε(ν), ἐμηνύσαμεν, ἐμηνύσατε, ἐμήνυσαν
Υποτακτική
μηνύσω, μηνύσῃς, μηνύσῃ, μηνύσωμεν, μηνύσητε, μηνύσωσι(ν)
Ευκτική
μηνύσαιμι, μηνύσαις ή μηνύσειας, μηνύσαι ή μηνύσειε(ν), μηνύσαιμεν, μηνύσαιτε, μηνύσαιεν ή μηνύσειαν
Προστακτική
---, μήνυσον, μηνυσάτω, ---, μηνύσατε, μηνυσάντων (ή μηνυσάτωσαν)
Απαρέμφατο
μηνῦσαι
Μετοχή
μηνύσας, μηνύσασα, μηνῦσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
μεμήνυκα, μεμήνυκας, μεμήνυκε, μεμηνύκαμεν, μεμηνύκατε, μεμηνύκασι(ν)
 
Υποτακτική
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ὦ
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ᾖς
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ᾖ
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ὦμεν
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ἦτε
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ὦσι
 
Ευκτική
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός εἴην
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός εἴης
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός εἴη
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα εἴημεν (εἶμεν)
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα εἴητε (εἶτε)
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ἴσθι
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ἔστω
---
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ἔστε
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
μεμηνυκέναι
Μετοχή
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐμεμηνύκειν, ἐμεμηνύκεις, ἐμεμηνύκει, ἐμεμηνύκεμεν, ἐμεμηνύκετε, ἐμεμηνύκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
μηνύομαι, μηνύῃ ή μηνύει, μηνύεται, μηνυόμεθα, μηνύεσθε, μηνύονται
Υποτακτική
μηνύωμαι, μηνύῃ, μηνύηται, μηνυώμεθα, μηνύησθε, μηνύωνται
Ευκτική
μηνυοίμην, μηνύοιο, μηνύοιτο, μηνυοίμεθα, μηνύοισθε, μηνύοιντο
Προστακτική
---, μηνύου, μηνυέσθω, ---, μηνύεσθε, μηνυέσθων ή μηνυέσθωσαν
Απαρέμφατο
μηνύεσθαι
Μετοχή
μηνυόμενος
μηνυομένη
μηνυόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐμηνυόμην, ἐμηνύου, ἐμηνύετο, ἐμηνυόμεθα, ἐμηνύεσθε, ἐμηνύοντο
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
μηνυθήσομαι, μηνυθήσῃ ή μηνυθήσει, μηνυθήσεται, μηνυθησόμεθα, μηνυθήσεσθε, μηνυθήσονται
Ευκτική
μηνυθησοίμην, μηνυθήσοιο, μηνυθήσοιτο, μηνυθησοίμεθα, μηνυθήσοισθε, μηνυθήσοιντο
Απαρέμφατο
μηνυθήσεσθαι
Μετοχή
μηνυθησόμενος
μηνυθησομένη
μηνυθησόμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐμηνύθην, ἐμηνύθης, ἐμηνύθη, ἐμηνύθημεν, ἐμηνύθητε, ἐμηνύθησαν
Υποτακτική
μηνυθῶ, μηνυθῇς, μηνυθῇ, μηνυθῶμεν, μηνυθῆτε, μηνυθῶσι(ν)
Ευκτική
μηνυθείην, μηνυθείης, μηνυθείη, μηνυθείημεν ή μηνυθεῖμεν, μηνυθείητε ή μηνυθεῖτε, μηνυθείησαν ή μηνυθεῖεν
Προστακτική
---, μηνύθητι, μηνυθήτω, ---, μηνύθητε, μηνυθέντων ή μηνυθήτωσαν
Απαρέμφατο
μηνυθῆναι
Μετοχή
μηνυθείς
μηνυθεῖσα
μηνυθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
μεμήνυμαι, μεμήνυσαι, μεμήνυται, μεμηνύμεθα, μεμήνυσθε, μεμήνυνται
 
Υποτακτική
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ὦ
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ᾖς
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ᾖ
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα ὦμεν
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα ἦτε
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα ὦσι
 
Ευκτική
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον εἴην
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον εἴης
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον εἴη
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα εἴημεν (εἶμεν)
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα εἴητε (εἶτε)
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, μεμήνυσο, μεμηνύσθω, --- μεμήνυσθε, μεμηνύσθων ή μεμηνύσθωσαν
 
Απαρέμφατο
μεμηνῦσθαι
Μετοχή
μεμηνυμένος,
μεμηνυμένη,
μεμηνυμένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐμεμηνύμην, ἐμεμήνυσο, ἐμεμήνυτο, ἐμεμηνύμεθα, ἐμεμήνυσθε, ἐμεμήνυντο