Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «μηνύω»
[μηνύω: γνωστοποιώ, αναγγέλλω, καταγγέλλω]
Ενεστώτας
Οριστική
μηνύω, μηνύεις, μηνύει, μηνύομεν, μηνύετε, μηνύουσι(ν)
Υποτακτική
μηνύω, μηνύῃς, μηνύῃ, μηνύωμεν, μηνύητε, μηνύωσι(ν)
Ευκτική
μηνύοιμι, μηνύοις, μηνύοι, μηνύοιμεν, μηνύοιτε, μηνύοιεν
Προστακτική
---, μήνυε, μηνυέτω, ---, μηνύετε, μηνυόντων (ή μηνυέτωσαν)
Απαρέμφατο
μηνύειν
Μετοχή
μηνύων, μηνύουσα, μηνῦον
Παρατατικός
Οριστική
ἐμήνυον, ἐμήνυες, ἐμήνυε, ἐμηνύομεν, ἐμηνύετε, ἐμήνυον
Μέλλοντας
Οριστική
μηνύσω, μηνύσεις, μηνύσει, μηνύσομεν, μηνύσετε, μηνύσουσι(ν)
Ευκτική
μηνύσοιμι, μηνύσοις, μηνύσοι, μηνύσοιμεν, μηνύσοιτε, μηνύσοιεν
Απαρέμφατο
μηνύσειν
Μετοχή
μηνύσων, μηνύσουσα, μηνῦσον
Αόριστος
Οριστική
ἐμήνυσα, ἐμήνυσας, ἐμήνυσε(ν), ἐμηνύσαμεν, ἐμηνύσατε, ἐμήνυσαν
Υποτακτική
μηνύσω, μηνύσῃς, μηνύσῃ, μηνύσωμεν, μηνύσητε, μηνύσωσι(ν)
Ευκτική
μηνύσαιμι, μηνύσαις ή μηνύσειας, μηνύσαι ή μηνύσειε(ν), μηνύσαιμεν, μηνύσαιτε, μηνύσαιεν ή μηνύσειαν
Προστακτική
---, μήνυσον, μηνυσάτω, ---, μηνύσατε, μηνυσάντων (ή μηνυσάτωσαν)
Απαρέμφατο
μηνῦσαι
Μετοχή
μηνύσας, μηνύσασα, μηνῦσαν
Παρακείμενος
Οριστική
μεμήνυκα, μεμήνυκας, μεμήνυκε, μεμηνύκαμεν, μεμηνύκατε, μεμηνύκασι(ν)
Υποτακτική
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ὦ
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ᾖς
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ᾖ
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ὦμεν
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ἦτε
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ὦσι
Ευκτική
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός εἴην
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός εἴης
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός εἴη
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα εἴημεν (εἶμεν)
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα εἴητε (εἶτε)
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ἴσθι
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ἔστω
---
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ἔστε
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ἔστων
Απαρέμφατο
μεμηνυκέναι
Μετοχή
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐμεμηνύκειν, ἐμεμηνύκεις, ἐμεμηνύκει, ἐμεμηνύκεμεν, ἐμεμηνύκετε, ἐμεμηνύκεσαν
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
μηνύομαι, μηνύῃ ή μηνύει, μηνύεται, μηνυόμεθα, μηνύεσθε, μηνύονται
Υποτακτική
μηνύωμαι, μηνύῃ, μηνύηται, μηνυώμεθα, μηνύησθε, μηνύωνται
Ευκτική
μηνυοίμην, μηνύοιο, μηνύοιτο, μηνυοίμεθα, μηνύοισθε, μηνύοιντο
Προστακτική
---, μηνύου, μηνυέσθω, ---, μηνύεσθε, μηνυέσθων ή μηνυέσθωσαν
Απαρέμφατο
μηνύεσθαι
Μετοχή
μηνυόμενος
μηνυομένη
μηνυόμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐμηνυόμην, ἐμηνύου, ἐμηνύετο, ἐμηνυόμεθα, ἐμηνύεσθε, ἐμηνύοντο
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
μηνυθήσομαι, μηνυθήσῃ ή μηνυθήσει, μηνυθήσεται, μηνυθησόμεθα, μηνυθήσεσθε, μηνυθήσονται
Ευκτική
μηνυθησοίμην, μηνυθήσοιο, μηνυθήσοιτο, μηνυθησοίμεθα, μηνυθήσοισθε, μηνυθήσοιντο
Απαρέμφατο
μηνυθήσεσθαι
Μετοχή
μηνυθησόμενος
μηνυθησομένη
μηνυθησόμενον
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐμηνύθην, ἐμηνύθης, ἐμηνύθη, ἐμηνύθημεν, ἐμηνύθητε, ἐμηνύθησαν
Υποτακτική
μηνυθῶ, μηνυθῇς, μηνυθῇ, μηνυθῶμεν, μηνυθῆτε, μηνυθῶσι(ν)
Ευκτική
μηνυθείην, μηνυθείης, μηνυθείη, μηνυθείημεν ή μηνυθεῖμεν, μηνυθείητε ή μηνυθεῖτε, μηνυθείησαν ή μηνυθεῖεν
Προστακτική
---, μηνύθητι, μηνυθήτω, ---, μηνύθητε, μηνυθέντων ή μηνυθήτωσαν
Απαρέμφατο
μηνυθῆναι
Μετοχή
μηνυθείς
μηνυθεῖσα
μηνυθέν
Παρακείμενος
Οριστική
μεμήνυμαι, μεμήνυσαι, μεμήνυται, μεμηνύμεθα, μεμήνυσθε, μεμήνυνται
Υποτακτική
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ὦ
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ᾖς
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ᾖ
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα ὦμεν
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα ἦτε
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα ὦσι
Ευκτική
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον εἴην
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον εἴης
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον εἴη
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα εἴημεν (εἶμεν)
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα εἴητε (εἶτε)
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---, μεμήνυσο, μεμηνύσθω, --- μεμήνυσθε, μεμηνύσθων ή μεμηνύσθωσαν
Απαρέμφατο
μεμηνῦσθαι
Μετοχή
μεμηνυμένος,
μεμηνυμένη,
μεμηνυμένον
Υπερσυντέλικος
ἐμεμηνύμην, ἐμεμήνυσο, ἐμεμήνυτο, ἐμεμηνύμεθα, ἐμεμήνυσθε, ἐμεμήνυντο
[μηνύω: γνωστοποιώ, αναγγέλλω, καταγγέλλω]
Ενεστώτας
Οριστική
μηνύω, μηνύεις, μηνύει, μηνύομεν, μηνύετε, μηνύουσι(ν)
μηνύω, μηνύῃς, μηνύῃ, μηνύωμεν, μηνύητε, μηνύωσι(ν)
μηνύοιμι, μηνύοις, μηνύοι, μηνύοιμεν, μηνύοιτε, μηνύοιεν
Προστακτική
---, μήνυε, μηνυέτω, ---, μηνύετε, μηνυόντων (ή μηνυέτωσαν)
Απαρέμφατο
μηνύειν
Μετοχή
μηνύων, μηνύουσα, μηνῦον
Παρατατικός
Οριστική
ἐμήνυον, ἐμήνυες, ἐμήνυε, ἐμηνύομεν, ἐμηνύετε, ἐμήνυον
Μέλλοντας
Οριστική
μηνύσω, μηνύσεις, μηνύσει, μηνύσομεν, μηνύσετε, μηνύσουσι(ν)
μηνύσοιμι, μηνύσοις, μηνύσοι, μηνύσοιμεν, μηνύσοιτε, μηνύσοιεν
Απαρέμφατο
μηνύσειν
Μετοχή
μηνύσων, μηνύσουσα, μηνῦσον
Αόριστος
Οριστική
ἐμήνυσα, ἐμήνυσας, ἐμήνυσε(ν), ἐμηνύσαμεν, ἐμηνύσατε, ἐμήνυσαν
μηνύσω, μηνύσῃς, μηνύσῃ, μηνύσωμεν, μηνύσητε, μηνύσωσι(ν)
μηνύσαιμι, μηνύσαις ή μηνύσειας, μηνύσαι ή μηνύσειε(ν), μηνύσαιμεν, μηνύσαιτε, μηνύσαιεν ή μηνύσειαν
Προστακτική
---, μήνυσον, μηνυσάτω, ---, μηνύσατε, μηνυσάντων (ή μηνυσάτωσαν)
Απαρέμφατο
μηνῦσαι
μηνύσας, μηνύσασα, μηνῦσαν
Παρακείμενος
Οριστική
μεμήνυκα, μεμήνυκας, μεμήνυκε, μεμηνύκαμεν, μεμηνύκατε, μεμηνύκασι(ν)
Υποτακτική
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ὦ
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ᾖς
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ὦμεν
Ευκτική
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός εἴην
Προστακτική
---
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός ἴσθι
μεμηνυκότες- μεμηνυκυῖαι- μεμηνυκότα ἔστε
Απαρέμφατο
μεμηνυκέναι
Μετοχή
μεμηνυκώς- μεμηνυκυῖα- μεμηνυκός
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐμεμηνύκειν, ἐμεμηνύκεις, ἐμεμηνύκει, ἐμεμηνύκεμεν, ἐμεμηνύκετε, ἐμεμηνύκεσαν
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
μηνύομαι, μηνύῃ ή μηνύει, μηνύεται, μηνυόμεθα, μηνύεσθε, μηνύονται
μηνύωμαι, μηνύῃ, μηνύηται, μηνυώμεθα, μηνύησθε, μηνύωνται
μηνυοίμην, μηνύοιο, μηνύοιτο, μηνυοίμεθα, μηνύοισθε, μηνύοιντο
Προστακτική
---, μηνύου, μηνυέσθω, ---, μηνύεσθε, μηνυέσθων ή μηνυέσθωσαν
Απαρέμφατο
μηνύεσθαι
Μετοχή
μηνυόμενος
μηνυομένη
μηνυόμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐμηνυόμην, ἐμηνύου, ἐμηνύετο, ἐμηνυόμεθα, ἐμηνύεσθε, ἐμηνύοντο
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
μηνυθήσομαι, μηνυθήσῃ ή μηνυθήσει, μηνυθήσεται, μηνυθησόμεθα, μηνυθήσεσθε, μηνυθήσονται
μηνυθησοίμην, μηνυθήσοιο, μηνυθήσοιτο, μηνυθησοίμεθα, μηνυθήσοισθε, μηνυθήσοιντο
Απαρέμφατο
μηνυθήσεσθαι
Μετοχή
μηνυθησόμενος
μηνυθησομένη
μηνυθησόμενον
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐμηνύθην, ἐμηνύθης, ἐμηνύθη, ἐμηνύθημεν, ἐμηνύθητε, ἐμηνύθησαν
μηνυθῶ, μηνυθῇς, μηνυθῇ, μηνυθῶμεν, μηνυθῆτε, μηνυθῶσι(ν)
μηνυθείην, μηνυθείης, μηνυθείη, μηνυθείημεν ή μηνυθεῖμεν, μηνυθείητε ή μηνυθεῖτε, μηνυθείησαν ή μηνυθεῖεν
---, μηνύθητι, μηνυθήτω, ---, μηνύθητε, μηνυθέντων ή μηνυθήτωσαν
Απαρέμφατο
μηνυθῆναι
μηνυθείς
μηνυθεῖσα
Παρακείμενος
Οριστική
μεμήνυμαι, μεμήνυσαι, μεμήνυται, μεμηνύμεθα, μεμήνυσθε, μεμήνυνται
Υποτακτική
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ὦ
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον ᾖς
μεμηνυμένοι- μεμηνυμέναι- μεμηνυμένα ὦμεν
Ευκτική
μεμηνυμένος- μεμηνυμένη- μεμηνυμένον εἴην
Προστακτική
---, μεμήνυσο, μεμηνύσθω, --- μεμήνυσθε, μεμηνύσθων ή μεμηνύσθωσαν
Απαρέμφατο
μεμηνῦσθαι
μεμηνυμένος,
μεμηνυμένη,
μεμηνυμένον
Υπερσυντέλικος
ἐμεμηνύμην, ἐμεμήνυσο, ἐμεμήνυτο, ἐμεμηνύμεθα, ἐμεμήνυσθε, ἐμεμήνυντο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου