Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «πονέω-πονῶ»

Charles James Adams 

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «πονέω-πονῶ»
 
(πονῶ = κουράζομαι, κοπιάζω, μοχθώ)
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
πονῶ, πονεῖς, πονεῖ, πονοῦμεν, πονεῖτε, πονοῦσι(ν)
Υποτακτική
πονῶ, πονῇς, πονῇ, πονῶμεν, πονῆτε, πονῶσι(ν)
Ευκτική
πονοῖμι, πονοῖς, πονοῖ, ή πονοίην, πονοίης, πονοίη, πονοῖμεν, πονοῖτε, πονοῖεν
Προστακτική
---, πόνει, πονείτω, ---, πονεῖτε, πονούντων (ή πονείτωσαν)
Απαρέμφατο
πονεῖν
Μετοχή
πονῶν, πονοῦσα, πονοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐπόνουν, ἐπόνεις, ἐπόνει, ἐπονοῦμεν, ἐπονεῖτε, ἐπόνουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
πονέσω, πονέσεις, πονέσει, πονέσομεν, πονέσετε, πονέσουσι(ν)
& πονήσω, πονήσεις, πονήσει, πονήσομεν, πονήσετε, πονήσουσι(ν)
Ευκτική
πονήσοιμι, πονήσοις, πονήσοι, πονήσοιμεν, πονήσοιτε, πονήσοιεν
Απαρέμφατο
πονήσειν
Μετοχή
πονήσων, πονήσουσα, πονῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐπόνησα, ἐπόνησας, ἐπόνησε(ν), ἐπονήσαμεν, ἐπονήσατε, ἐπόνησαν
& ἐπόνεσα, ἐπόνεσας, ἐπόνεσε(ν), ἐπονέσαμεν, ἐπονέσατε, ἐπόνεσαν
Υποτακτική
πονήσω, πονήσῃς, πονήσῃ, πονήσωμεν, πονήσητε, πονήσωσι(ν)
Ευκτική
πονήσαιμι, πονήσαις ή πονήσειας, πονήσαι ή πονήσαιε(ν) πονήσαιμεν, πονήσαιτε, πονήσαιεν ή πονήσειαν
Προστακτική
---, πόνησον, πονησάτω, ---, πονήσατε, πονησάντων (ή πονησάτωσαν)
Απαρέμφατο
πονῆσαι
Μετοχή
πονήσας, πονήσασα, πονῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
πεπόνηκα, πεπόνηκας, πεπόνηκε, πεπονήκαμεν, πεπονήκατε, πεπονήκασι(ν)
 
Υποτακτική
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός ὦ
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός ᾖς
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός ᾖ
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα ὦμεν
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα ἦτε
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα ὦσι
 
Ευκτική
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός εἴην
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός εἴης
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός εἴη
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα εἴημεν (εἶμεν)
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα εἴητε (εἶτε)
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός ἴσθι
πεπονηκώς- πεπονηκυῖα- πεπονηκός ἔστω
---
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα ἔστε
πεπονηκότες- πεπονηκυῖαι- πεπονηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
πεπονηκέναι
Μετοχή
πεπονηκώς, πεπονηκυῖα, πεπονηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐπεπονήκειν, ἐπεπονήκεις, ἐπεπονήκει, ἐπεπονήκεμεν, ἐπεπονήκετε, ἐπεπονήκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
πονοῦμαι, πονῇ/πονεῖ, πονεῖται, πονούμεθα, πονεῖσθε, πονοῦνται
Υποτακτική
πονῶμαι, πονῇ, πονῆται, πονώμεθα, πονῆσθε, πονῶνται
Ευκτική
πονοίμην, πονοῖο, πονοῖτο, πονοίμεθα, πονοῖσθε, πονοῖντο
Προστακτική
---, πονοῦ, πονείσθω, ---, πονεῖσθε, πονείσθων ή πονείσθωσαν
Απαρέμφατο
ποιεῖσθαι
Μετοχή
πονούμενος
πονουμένη
πονούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐπονούμην, ἐπονοῦ, ἐπονεῖτο, ἐπονούμεθα, ἐπονεῖσθε, ἐπονοῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
πονήσομαι, πονήσῃ / πονήσει, πονήσεται, πονησόμεθα, πονήσεσθε, πονήσονται
& πονέσομαι, πονέσῃ / πονέσει, πονέσεται, πονεσόμεθα, πονέσεσθε, πονέσονται
Ευκτική
πονησοίμην, πονήσοιο, πονήσοιτο, πονησοίμεθα, πονήσοισθε, πονήσοιντο
Απαρέμφατο
πονήσεσθαι
Μετοχή
πονησόμενος
πονησομένη
πονησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐπονησάμην, ἐπονήσω, ἐπονήσατο, ἐπονησάμεθα, ἐπονήσασθε, ἐπονήσαντο
Υποτακτική
πονήσωμαι, πονήσῃ, πονήσηται, πονησώμεθα, πονήσησθε, πονήσωνται
Ευκτική
πονησαίμην, πονήσαιο, πονήσαιτο, πονησαίμεθα, πονήσαισθε, πονήσαιντο
Προστακτική
---, πόνησαι, πονησάσθω, ---, πονήσασθε, πονησάσθων ή πονησάσθωσαν
Απαρέμφατο
πονήσασθαι
Μετοχή
πονησάμενος
πονησαμένη
πονησάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐπονήθην, ἐπονήθης, ἐπονήθη, ἐπονήθημεν, ἐπονήθητε, ἐπονήθησαν
Υποτακτική
πονηθῶ, πονηθῇς, πονηθῇ, πονηθῶμεν, πονηθῆτε, πονηθῶσι(ν)
Ευκτική
πονηθείην, πονηθείης, πονηθείη, πονηθείημεν ή πονηθεῖμεν, πονηθείητε ή πονηθεῖτε, πονηθείησαν ή πονηθεῖεν
Προστακτική
---, πονήθητι, πονηθήτω, ---, πονήθητε, πονηθέντων ή πονηθήτωσαν
Απαρέμφατο
πονηθῆναι
Μετοχή
πονηθείς
πονηθεῖσα
πονηθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
πεπόνημαι, πεπόνησαι, πεπόνηται, πεπονήμεθα, πεπόνησθε, πεπόνηνται
 
Υποτακτική
πεπονημένος - πεπονημένη- πεπονημένον ὦ
πεπονημένος - πεπονημένη- πεπονημένον ᾖς
πεπονημένος - πεπονημένη- πεπονημένον ᾖ
πεπονημένοι- πεπονημέναι- πεπονημένα ὦμεν
πεπονημένοι- πεπονημέναι- πεπονημένα ἦτε
πεπονημένοι- πεπονημέναι- πεπονημένα ὦσι
 
Ευκτική
πεπονημένος - πεπονημένη- πεπονημένον εἴην
πεπονημένος - πεπονημένη- πεπονημένον εἴης
πεπονημένος - πεπονημένη- πεπονημένον εἴη
πεπονημένοι- πεπονημέναι- πεπονημένα εἴημεν (εἶμεν)
πεπονημένοι- πεπονημέναι- πεπονημένα εἴητε (εἶτε)
πεπονημένοι- πεπονημέναι- πεπονημένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, πεπόνησο, πεπονήσθω, --- πεπόνησθε, πεπονήσθων ή πεπονήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
πεπονῆσθαι
Μετοχή
πεπονημένος,
πεπονημένη,
πεπονημένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐπεπονήμην, ἐπεπόνησο, ἐπεπόνητο, ἐπεπονήμεθα, ἐπεπόνησθε, ἐπεπόνηντο