Leonid Afremov
Μαρία Πολυδούρη «Μόνο γιατί μ’ αγάπησες»
Ο έρωτας φαίνεται να εξαγνίζει την ποιήτρια και να καταξιώνει τη ζωή και την τέχνη της. Να σχολιάσετε τους στίχους στους οποίους επαληθεύεται αυτή η διαπίστωση.
Η Μαρία Πολυδούρη υμνώντας τον έρωτά της μας παρουσιάζει την ιδιαίτερη αξία που είχε στη ζωή και την τέχνη της η παρουσία του αγαπημένου της. Από τον πρώτο κιόλας στίχο «Δεν τραγουδώ, παρά γιατί μ’ αγάπησες», η ποιήτρια δηλώνει ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο συνθέτει την ποίησή της είναι η αγάπη εκείνου. Η τέχνη της δεν παρουσιάζεται ως ανάγκη ποιητικής έκφρασης, αλλά ως ανάγκη εξύμνησης της αγάπης του. Η ποιήτρια καταφεύγει στην ποίηση για να εκφράσει τον έρωτά της και όχι απλώς και μόνο για να διεκδικήσει μια θέση ανάμεσα στους Έλληνες ποιητές.
«κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα», η ποιήτρια καθιστά σαφές ότι η αγάπη του και η επαφή μαζί του, δεν υπήρξε κάτι το εφήμερο, υπήρξε μια σχέση με καταλυτική επίδραση στη ζωή της που συνέχισε να την επηρεάζει ακόμη και μετά τον πρόωρο χαμό του. Η ποιητική δημιουργία είναι άμεσα συνυφασμένη με τη συναισθηματική κατάσταση και με τις πνευματικές συγκινήσεις του δημιουργού, γεγονός που σημαίνει ότι τόσο η συναισθηματική αναγέννηση που προσφέρθηκε στην ποιήτρια από τον αγαπημένο της, όσο και η σωματική επαφή μαζί του, αποτέλεσαν στοιχεία που επηρέασαν άμεσα την ποίησή της, κατευθύνοντάς την στη λυρική απαθανάτιση του έρωτά τους.
«περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο / της ύπαρξής μου στέμμα», ο έρωτάς του για εκείνη, η πλήρης απoδοχή της από εκείνον και η αφοσίωσή του, οδήγησαν την ποιήτρια σε μια χωρίς προηγούμενο αναγνώριση του εαυτού της και της αξίας της. Η αγάπη του την καταξίωσε πρωτίστως στον ίδιο της τον εαυτό και ακολούθως τη βοήθησε να παρουσιαστεί απέναντι σε όλους με τη μέγιστη δυνατή πίστη στον εαυτό της και την αξία της. Η ποιήτρια μόνο μέσα από την αγάπη του κατόρθωσε να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί απόλυτα τον εαυτό της κι αυτό αποτελεί μια από τις σημαντικότερες συνεισφορές του έρωτά του για εκείνη.
«Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα / γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη», με τους στίχους αυτούς η Πολυδούρη διακηρύσσει σε όλους την ασύγκριτη επίδραση που είχε η αγάπη του στη ζωή της, μιας και φτάνει στο σημείο να θεωρεί ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο γεννήθηκε και έζησε ήταν για να γνωρίσει και να αγαπήσει εκείνον. Αν και η δήλωση αυτή μοιάζει υπερβολική, η ποιήτρια αισθάνεται ότι η ζωή της απέκτησε νόημα κι ενδιαφέρον, μόνο γιατί εκείνος την αγάπησε κι αυτό είναι απολύτως αποδεκτό καθώς μέσα από τα δικά του μάτια, μέσα από τη δική του αγάπη, η ποιήτρια κατόρθωσε να δει την ομορφιά και την αξία του εαυτού της και κατόρθωσε και η ίδια για πρώτη φορά να αγαπήσει τον εαυτό της.
«κι έτσι γλυκά πεθαίνω»: η σημασία αυτού του στίχου είναι πολύ μεγάλη, καθώς μόνο όταν κάποιος πλησιάζει στο θάνατο μπορεί πραγματικά να διακρίνει τι είχε πραγματική αξία στη ζωή του και τι όχι. Επομένως, η δήλωση της ποιήτριας ότι πεθαίνει γλυκά επειδή εκείνος την αγάπησε, σημαίνει ότι η αγάπη του υπήρξε αρκετή για να της δώσει κάτι που δύσκολα αποκτιέται στη ζωή, της προσέφερε μια τέτοια αίσθηση πληρότητας ώστε ακόμη κι ο θάνατος να μην την τρομάζει πια. Η ποιήτρια χάρη στην αγάπη του και χάρη στα συναισθήματα χαράς και ολοκλήρωσης που της προσέφερε εκείνος, προχωρά προς το θάνατο αισθανόμενη πως έζησε τη ζωή της στην πληρότητά της και πως μπορεί πλέον να πεθάνει χωρίς να αισθάνεται πως δεν πρόλαβε να γνωρίσει το σημαντικότερο δώρο της ζωής, την αγάπη.
Δείτε επίσης:
Ο έρωτας φαίνεται να εξαγνίζει την ποιήτρια και να καταξιώνει τη ζωή και την τέχνη της. Να σχολιάσετε τους στίχους στους οποίους επαληθεύεται αυτή η διαπίστωση.
Η Μαρία Πολυδούρη υμνώντας τον έρωτά της μας παρουσιάζει την ιδιαίτερη αξία που είχε στη ζωή και την τέχνη της η παρουσία του αγαπημένου της. Από τον πρώτο κιόλας στίχο «Δεν τραγουδώ, παρά γιατί μ’ αγάπησες», η ποιήτρια δηλώνει ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο συνθέτει την ποίησή της είναι η αγάπη εκείνου. Η τέχνη της δεν παρουσιάζεται ως ανάγκη ποιητικής έκφρασης, αλλά ως ανάγκη εξύμνησης της αγάπης του. Η ποιήτρια καταφεύγει στην ποίηση για να εκφράσει τον έρωτά της και όχι απλώς και μόνο για να διεκδικήσει μια θέση ανάμεσα στους Έλληνες ποιητές.
«κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα», η ποιήτρια καθιστά σαφές ότι η αγάπη του και η επαφή μαζί του, δεν υπήρξε κάτι το εφήμερο, υπήρξε μια σχέση με καταλυτική επίδραση στη ζωή της που συνέχισε να την επηρεάζει ακόμη και μετά τον πρόωρο χαμό του. Η ποιητική δημιουργία είναι άμεσα συνυφασμένη με τη συναισθηματική κατάσταση και με τις πνευματικές συγκινήσεις του δημιουργού, γεγονός που σημαίνει ότι τόσο η συναισθηματική αναγέννηση που προσφέρθηκε στην ποιήτρια από τον αγαπημένο της, όσο και η σωματική επαφή μαζί του, αποτέλεσαν στοιχεία που επηρέασαν άμεσα την ποίησή της, κατευθύνοντάς την στη λυρική απαθανάτιση του έρωτά τους.
«περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο / της ύπαρξής μου στέμμα», ο έρωτάς του για εκείνη, η πλήρης απoδοχή της από εκείνον και η αφοσίωσή του, οδήγησαν την ποιήτρια σε μια χωρίς προηγούμενο αναγνώριση του εαυτού της και της αξίας της. Η αγάπη του την καταξίωσε πρωτίστως στον ίδιο της τον εαυτό και ακολούθως τη βοήθησε να παρουσιαστεί απέναντι σε όλους με τη μέγιστη δυνατή πίστη στον εαυτό της και την αξία της. Η ποιήτρια μόνο μέσα από την αγάπη του κατόρθωσε να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί απόλυτα τον εαυτό της κι αυτό αποτελεί μια από τις σημαντικότερες συνεισφορές του έρωτά του για εκείνη.
«Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα / γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη», με τους στίχους αυτούς η Πολυδούρη διακηρύσσει σε όλους την ασύγκριτη επίδραση που είχε η αγάπη του στη ζωή της, μιας και φτάνει στο σημείο να θεωρεί ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο γεννήθηκε και έζησε ήταν για να γνωρίσει και να αγαπήσει εκείνον. Αν και η δήλωση αυτή μοιάζει υπερβολική, η ποιήτρια αισθάνεται ότι η ζωή της απέκτησε νόημα κι ενδιαφέρον, μόνο γιατί εκείνος την αγάπησε κι αυτό είναι απολύτως αποδεκτό καθώς μέσα από τα δικά του μάτια, μέσα από τη δική του αγάπη, η ποιήτρια κατόρθωσε να δει την ομορφιά και την αξία του εαυτού της και κατόρθωσε και η ίδια για πρώτη φορά να αγαπήσει τον εαυτό της.
«κι έτσι γλυκά πεθαίνω»: η σημασία αυτού του στίχου είναι πολύ μεγάλη, καθώς μόνο όταν κάποιος πλησιάζει στο θάνατο μπορεί πραγματικά να διακρίνει τι είχε πραγματική αξία στη ζωή του και τι όχι. Επομένως, η δήλωση της ποιήτριας ότι πεθαίνει γλυκά επειδή εκείνος την αγάπησε, σημαίνει ότι η αγάπη του υπήρξε αρκετή για να της δώσει κάτι που δύσκολα αποκτιέται στη ζωή, της προσέφερε μια τέτοια αίσθηση πληρότητας ώστε ακόμη κι ο θάνατος να μην την τρομάζει πια. Η ποιήτρια χάρη στην αγάπη του και χάρη στα συναισθήματα χαράς και ολοκλήρωσης που της προσέφερε εκείνος, προχωρά προς το θάνατο αισθανόμενη πως έζησε τη ζωή της στην πληρότητά της και πως μπορεί πλέον να πεθάνει χωρίς να αισθάνεται πως δεν πρόλαβε να γνωρίσει το σημαντικότερο δώρο της ζωής, την αγάπη.
Δείτε επίσης:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου