Naxart Studio
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «τίθημι»
Ενεργητική Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
τίθημι, τίθης, τίθησι, τίθεμεν, τίθετε, τιθέασι(ν)
Υποτακτική
τιθῶ, τιθῇς, τιθῇ, τιθῶμεν, τιθῆτε, τιθῶσι(ν)
Ευκτική
τιθείην, τιθείης, τιθείη, τιθείημεν ή τιθεῖμεν, τιθείητε ή τιθεῖτε, τιθείησαν ή
τιθεῖεν
Προστακτική
---, τίθει, τιθέτω, ---, τίθετε, τιθέντων (ή τιθέτωσαν)
Απαρέμφατο
τιθέναι
Μετοχή
τιθείς, τιθεῖσα, τιθέν
Παρατατικός
Οριστική
ἐτίθην, ἐτίθεις, ἐτίθει, ἐτίθεμεν, ἐτίθετε, ἐτίθεσαν
Μέλλοντας
Οριστική
θήσω, θήσεις, θήσει, θήσομεν, θήσετε, θήσουσι(ν)
Ευκτική
θήσοιμι, θήσοις, θήσοι, θήσοιμεν, θήσοιτε, θήσοιεν
Απαρέμφατο
θήσειν
Μετοχή
θήσων, θήσουσα, θῆσον
Αόριστος
Οριστική
ἔθηκα, ἔθηκας, ἔθηκε(ν), ἔθεμεν, ἔθετε, ἔθεσαν
Υποτακτική
θῶ, θῇς, θῇ, θῶμεν, θῆτε, θῶσι(ν)
Ευκτική
θείην, θείης, θείη, θείημεν ή θεῖμεν, θείητε ή θεῖτε, θείησαν ή θεῖεν
Προστακτική
---, θές, θέτω, ---, θέτε, θέντων (ή θέτωσαν)
Απαρέμφατο
θεῖναι
Μετοχή
θείς, θεῖσα, θέν
Παρακείμενος
Οριστική
τέθεικα, τέθεικας, τέθεικε(ν), τεθείκαμεν, τεθείκατε, τεθείκασι(ν)
[τέθηκα, τέθηκας, τέθηκε(ν), τεθήκαμεν,
τεθήκατε, τεθήκασι]
Υποτακτική
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ὦ
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ᾖς
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ᾖ
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ὦμεν
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἦτε
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ὦσι
Ευκτική
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός εἴην
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός εἴης
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός εἴη
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα εἴημεν (εἶμεν)
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα εἴητε (εἶτε)
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα (εἶεν)
Προστακτική
---
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἴσθι
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἔστω
---
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἔστε
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἔστων
Απαρέμφατο
τεθεικέναι
Μετοχή
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐτεθείκειν, ἐτεθείκεις, ἐτεθείκει, ἐτεθείκεμεν, ἐτεθείκετε, ἐτεθείκεσαν
Συντελεσμένος Μέλλοντας
Οριστική
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἔσομαι
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἔσῃ (ἔσει)
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἔσται
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἐσόμεθα
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἔσεσθε
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἔσονται
Ευκτική
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἐσοίμην
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἔσοιο
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἔσοιτο
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἐσοίμεθα
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἔσοισθε
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἔσοιντο
Απαρέμφατο
τεθεικώς ἔσεσθαι
Μετοχή
τεθεικώς ἐσόμενος
τεθεικυῖα ἐσομένη
τεθεικός ἐσόμενον
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
τίθεμαι, τίθεσαι, τίθεται, τιθέμεθα, τίθεσθε, τίθενται
Υποτακτική
τιθῶμαι, τιθῇ, τιθῆται, τιθώμεθα, τιθῆσθε, τιθῶνται
Ευκτική
τιθείμην, τιθεῖο, τιθεῖτο, τιθείμεθα, τιθεῖσθε, τιθεῖντο
Προστακτική
---, τίθεσο, τιθέσθω, ---, τίθεσθε, τιθέσθων ή τιθέσθωσαν
Απαρέμφατο
τίθεσθαι
Μετοχή
τιθέμενος
τιθεμένη
τιθέμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐτιθέμην, ἐτίθεσο, ἐτίθετο, ἐτιθέμεθα, ἐτίθεσθε, ἐτίθεντο
Μέλλοντας
Οριστική
θήσομαι, θήσῃ/θήσει, θήσεται, θησόμεθα, θήσεσθε, θήσονται
Ευκτική
θησοίμην, θήσοιο, θήσοιτο, θησοίμεθα, θήσοισθε, θήσοιντο
Απαρέμφατο
θήσεσθαι
Μετοχή
θησόμενος
θησομένη
θησόμενον
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
τεθήσομαι, τεθήσῃ/τεθήσει, τεθήσεται, τεθησόμεθα, τεθήσεσθε, τεθήσονται
Ευκτική
τεθησοίμην, τεθήσοιο, τεθήσοιτο, τεθησοίμεθα, τεθήσοισθε, τεθήσοιντο
Απαρέμφατο
τεθήσεσθαι
Μετοχή
τεθησόμενος
τεθησομένη
τεθησόμενον
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐτέθην, ἐτέθης, ἐτέθη, ἐτέθημεν, ἐτέθητε, ἐτέθησαν
Υποτακτική
τεθῶ, τεθῇς, τεθῇ, τεθῶμεν, τεθῆτε, τεθῶσι(ν)
Ευκτική
τεθείην, τεθείης, τεθείη, τεθείημεν ή τεθεῖμεν, τεθείητε ή τεθεῖτε, τεθείησαν ή
τεθεῖεν
Προστακτική
---, τέθητι, τεθήτω, ---, τέθητε, τεθέντων ή τεθήτωσαν
Απαρέμφατο
τεθῆναι
Μετοχή
τεθείς
τεθεῖσα
τεθέν
Μέσος Αόριστος Β ́
Οριστική
ἐθέμην, ἔθου, ἔθετο, ἐθέμεθα, ἔθεσθε, ἔθεντο
Υποτακτική
θῶμαι, θῇ, θῆται, θώμεθα, θῆσθε, θῶνται
Ευκτική
θείμην, θεῖο, θεῖτο, θείμεθα, θεῖσθε, θεῖντο
Προστακτική
---, θοῦ, θέσθω, ---, θέσθε, θέσθων ή θέσθωσαν
Απαρέμφατο
θέσθαι
Μετοχή
θέμενος
θεμένη
θέμενον
Παρακείμενος
Οριστική
τέθειμαι, τέθεισαι, τέθειται, τεθείμεθα, τέθεισθε, τέθεινται
Υποτακτική
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ὦ
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ᾖς
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ᾖ
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ὦμεν
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ἦτε
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ὦσι
Ευκτική
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον εἴην
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον εἴης
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον εἴη
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα εἴημεν (εἶμεν)
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα εἴητε (εἶτε)
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---, τέθεισο, τεθείσθω, --- τέθεισθε, τεθείσθων ή τεθείσθωσαν
Απαρέμφατο
τεθεῖσθαι
Μετοχή
τεθειμένος,
τεθειμένη,
τεθειμένον
Υπερσυντέλικος
ἐτεθείμην, ἐτέθεισο, ἐτέθειτο, ἐτεθείμεθα, ἐτέθεισθε, ἐτέθειντο
Συντελεσμένος Μέλλοντας
Οριστική
τεθείσομαι, τεθείσῃ/τεθείσει, τεθείσεται, τεθεισόμεθα, τεθείσεσθε, τεθείσονται
ή
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἔσομαι
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἔσῃ (ἔσει)
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἔσται
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ἐσόμεθα
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ἔσεσθε
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ἔσονται
Ευκτική
τεθεισοίμην, τεθείσοιο, τεθείσοιτο, τεθεισοίμεθα, τεθείσοισθε, τεθείσοιντο
ή
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἐσοίμην
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἔσοιο
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἔσοιτο
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ἐσοίμεθα
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ἔσοισθε
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ἔσοιντο
Απαρέμφατο
τεθειμένος ἔσεσθαι ή τεθείσεσθαι
Μετοχή
τεθειμένος ἐσόμενος
τεθειμένη ἐσομένη
τεθειμένον ἐσόμενον
ή
τεθεισόμενος
τεθεισομένη
τεθεισόμενον
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «τίθημι»
Οριστική
τίθημι, τίθης, τίθησι, τίθεμεν, τίθετε, τιθέασι(ν)
τιθῶ, τιθῇς, τιθῇ, τιθῶμεν, τιθῆτε, τιθῶσι(ν)
τιθείην, τιθείης, τιθείη, τιθείημεν ή τιθεῖμεν, τιθείητε ή τιθεῖτε, τιθείησαν ή
---, τίθει, τιθέτω, ---, τίθετε, τιθέντων (ή τιθέτωσαν)
Απαρέμφατο
τιθέναι
Μετοχή
τιθείς, τιθεῖσα, τιθέν
Οριστική
ἐτίθην, ἐτίθεις, ἐτίθει, ἐτίθεμεν, ἐτίθετε, ἐτίθεσαν
Οριστική
θήσω, θήσεις, θήσει, θήσομεν, θήσετε, θήσουσι(ν)
θήσοιμι, θήσοις, θήσοι, θήσοιμεν, θήσοιτε, θήσοιεν
Απαρέμφατο
θήσειν
Μετοχή
θήσων, θήσουσα, θῆσον
Οριστική
ἔθηκα, ἔθηκας, ἔθηκε(ν), ἔθεμεν, ἔθετε, ἔθεσαν
θῶ, θῇς, θῇ, θῶμεν, θῆτε, θῶσι(ν)
θείην, θείης, θείη, θείημεν ή θεῖμεν, θείητε ή θεῖτε, θείησαν ή θεῖεν
---, θές, θέτω, ---, θέτε, θέντων (ή θέτωσαν)
Απαρέμφατο
θεῖναι
θείς, θεῖσα, θέν
Οριστική
τέθεικα, τέθεικας, τέθεικε(ν), τεθείκαμεν, τεθείκατε, τεθείκασι(ν)
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ὦ
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ᾖς
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ὦμεν
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός εἴην
---
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἴσθι
τεθεικότες- τεθεικυῖαι- τεθεικότα ἔστε
τεθεικέναι
Μετοχή
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός
Οριστική
ἐτεθείκειν, ἐτεθείκεις, ἐτεθείκει, ἐτεθείκεμεν, ἐτεθείκετε, ἐτεθείκεσαν
Οριστική
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἔσομαι
τεθεικώς- τεθεικυῖα- τεθεικός ἐσοίμην
τεθεικώς ἔσεσθαι
τεθεικώς ἐσόμενος
Οριστική
τίθεμαι, τίθεσαι, τίθεται, τιθέμεθα, τίθεσθε, τίθενται
τιθῶμαι, τιθῇ, τιθῆται, τιθώμεθα, τιθῆσθε, τιθῶνται
τιθείμην, τιθεῖο, τιθεῖτο, τιθείμεθα, τιθεῖσθε, τιθεῖντο
---, τίθεσο, τιθέσθω, ---, τίθεσθε, τιθέσθων ή τιθέσθωσαν
Απαρέμφατο
τίθεσθαι
Μετοχή
τιθέμενος
τιθεμένη
τιθέμενον
Οριστική
ἐτιθέμην, ἐτίθεσο, ἐτίθετο, ἐτιθέμεθα, ἐτίθεσθε, ἐτίθεντο
Οριστική
θήσομαι, θήσῃ/θήσει, θήσεται, θησόμεθα, θήσεσθε, θήσονται
θησοίμην, θήσοιο, θήσοιτο, θησοίμεθα, θήσοισθε, θήσοιντο
Απαρέμφατο
θήσεσθαι
Μετοχή
θησόμενος
θησόμενον
Οριστική
τεθήσομαι, τεθήσῃ/τεθήσει, τεθήσεται, τεθησόμεθα, τεθήσεσθε, τεθήσονται
τεθησοίμην, τεθήσοιο, τεθήσοιτο, τεθησοίμεθα, τεθήσοισθε, τεθήσοιντο
Απαρέμφατο
τεθήσεσθαι
Μετοχή
τεθησόμενος
τεθησομένη
τεθησόμενον
Οριστική
ἐτέθην, ἐτέθης, ἐτέθη, ἐτέθημεν, ἐτέθητε, ἐτέθησαν
τεθῶ, τεθῇς, τεθῇ, τεθῶμεν, τεθῆτε, τεθῶσι(ν)
τεθείην, τεθείης, τεθείη, τεθείημεν ή τεθεῖμεν, τεθείητε ή τεθεῖτε, τεθείησαν ή
---, τέθητι, τεθήτω, ---, τέθητε, τεθέντων ή τεθήτωσαν
Απαρέμφατο
τεθῆναι
τεθείς
τεθεῖσα
Οριστική
ἐθέμην, ἔθου, ἔθετο, ἐθέμεθα, ἔθεσθε, ἔθεντο
θῶμαι, θῇ, θῆται, θώμεθα, θῆσθε, θῶνται
θείμην, θεῖο, θεῖτο, θείμεθα, θεῖσθε, θεῖντο
---, θοῦ, θέσθω, ---, θέσθε, θέσθων ή θέσθωσαν
θέσθαι
Μετοχή
θέμενος
θεμένη
θέμενον
Οριστική
τέθειμαι, τέθεισαι, τέθειται, τεθείμεθα, τέθεισθε, τέθεινται
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ὦ
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ᾖς
τεθειμένοι- τεθειμέναι-τεθειμένα ὦμεν
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον εἴην
---, τέθεισο, τεθείσθω, --- τέθεισθε, τεθείσθων ή τεθείσθωσαν
Απαρέμφατο
τεθεῖσθαι
τεθειμένος,
τεθειμένη,
τεθειμένον
ἐτεθείμην, ἐτέθεισο, ἐτέθειτο, ἐτεθείμεθα, ἐτέθεισθε, ἐτέθειντο
Οριστική
τεθείσομαι, τεθείσῃ/τεθείσει, τεθείσεται, τεθεισόμεθα, τεθείσεσθε, τεθείσονται
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἔσομαι
τεθεισοίμην, τεθείσοιο, τεθείσοιτο, τεθεισοίμεθα, τεθείσοισθε, τεθείσοιντο
ή
τεθειμένος- τεθειμένη-τεθειμένον ἐσοίμην
τεθειμένος ἔσεσθαι ή τεθείσεσθαι
τεθειμένος ἐσόμενος
τεθεισόμενος
τεθεισομένη
τεθεισόμενον
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου