Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ναυμαχέω-ῶ»

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ναυμαχέω-ῶ»
 
Ενεστώτας
Οριστική
ναυμαχῶ, ναυμαχεῖς, ναυμαχεῖ, ναυμαχοῦμεν, ναυμαχεῖτε, ναυμαχοῦσι(ν)
Υποτακτική
ναυμαχῶ, ναυμαχῇς, ναυμαχῇ, ναυμαχῶμεν, ναυμαχῆτε, ναυμαχῶσι(ν)
Ευκτική
ναυμαχοῖμι, ναυμαχοῖς, ναυμαχοῖ, ή ναυμαχοίην, ναυμαχοίης, ναυμαχοίη, ναυμαχοῖμεν, ναυμαχοῖτε, ναυμαχοῖεν
Προστακτική
---, ναυμάχει, ναυμαχείτω, ---, ναυμαχεῖτε, ναυμαχούντων (ή ναυμαχείτωσαν)
Απαρέμφατο
ναυμαχεῖν
Μετοχή
ναυμαχῶν, ναυμαχοῦσα, ναυμαχοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐναυμάχουν, ἐναυμάχεις, ἐναυμάχει, ἐναυμαχοῦμεν, ἐναυμαχεῖτε, ἐναυμάχουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
ναυμαχήσω, ναυμαχήσεις, ναυμαχήσει, ναυμαχήσομεν, ναυμαχήσετε, ναυμαχήσουσι(ν)
Ευκτική
ναυμαχήσοιμι, ναυμαχήσοις, ναυμαχήσοι, ναυμαχήσοιμεν, ναυμαχήσοιτε, ναυμαχήσοιεν
Απαρέμφατο
ναυμαχήσειν
Μετοχή
ναυμαχήσων, ναυμαχήσουσα, ναυμαχῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐναυμάχησα, ἐναυμάχησας, ἐναυμάχησε(ν), ἐναυμαχήσαμεν, ἐναυμαχήσατε, ἐναυμάχησαν
Υποτακτική
ναυμαχήσω, ναυμαχήσῃς, ναυμαχήσῃ, ναυμαχήσωμεν, ναυμαχήσητε, ναυμαχήσωσι(ν)
Ευκτική
ναυμαχήσαιμι, ναυμαχήσαις ή ναυμαχήσειας, ναυμαχήσαι ή ναυμαχήσαιε(ν) ναυμαχήσαιμεν, ναυμαχήσαιτε, ναυμαχήσαιεν ή ναυμαχήσειαν
Προστακτική
---, ναυμάχησον, ναυμαχησάτω, ---, ναυμαχήσατε, ναυμαχησάντων (ή ναυμαχησάτωσαν)
Απαρέμφατο
ναυμαχῆσαι
Μετοχή
ναυμαχήσας, ναυμαχήσασα, ναυμαχῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
νεναυμάχηκα, νεναυμάχηκας, νεναυμάχηκε, νεναυμαχήκαμεν, νεναυμαχήκατε, νεναυμαχήκασι(ν)
 
Υποτακτική
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός ὦ
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός ᾖς
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός ᾖ
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα ὦμεν
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα ἦτε
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα ὦσι
 
Ευκτική
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός εἴην
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός εἴης
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός εἴη
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα εἴημεν (εἶμεν)
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα εἴητε (εἶτε)
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός ἴσθι
νεναυμαχηκώς- νεναυμαχηκυῖα- νεναυμαχηκός ἔστω
---
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα ἔστε
νεναυμαχηκότες- νεναυμαχηκυῖαι- νεναυμαχηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
νεναυμαχηκέναι
Μετοχή
νεναυμαχηκώς, νεναυμαχηκυῖα, νεναυμαχηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐνεναυμαχήκειν, ἐνεναυμαχήκεις, ἐνεναυμαχήκει, ἐνεναυμαχήκεμεν, ἐνεναυμαχήκετε, ἐνεναυμαχήκεσαν
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
κατεναυμαχήθην, κατεναυμαχήθης, κατεναυμαχήθη, κατεναυμαχήθημεν, κατεναυμαχήθητε, κατεναυμαχήθησαν
Υποτακτική
καταναυμαχηθῶ, καταναυμαχηθῇς, καταναυμαχηθῇ, καταναυμαχηθῶμεν, καταναυμαχηθῆτε, καταναυμαχηθῶσι(ν)
Ευκτική
καταναυμαχηθείην, καταναυμαχηθείης, καταναυμαχηθείη, καταναυμαχηθείημεν ή καταναυμαχηθεῖμεν, καταναυμαχηθείητε ή καταναυμαχηθεῖτε, καταναυμαχηθείησαν ή καταναυμαχηθεῖεν
Προστακτική
---, καταναυμαχήθητι, καταναυμαχηθήτω, ---, καταναυμαχήθητε, καταναυμαχηθέντων ή καταναυμαχηθήτωσαν
Απαρέμφατο
καταναυμαχηθῆναι
Μετοχή
καταναυμαχηθείς
καταναυμαχηθεῖσα
καταναυμαχηθέν

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «φιλονικέω- φιλονικῶ»

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «φιλονικέω- φιλονικῶ»
 
φιλονικῶ = αγαπώ τη νίκη, μαλώνω
 
Ενεστώτας
Οριστική
φιλονικῶ, φιλονικεῖς, φιλονικεῖ, φιλονικοῦμεν, φιλονικεῖτε, φιλονικοῦσι(ν)
Υποτακτική
φιλονικῶ, φιλονικῇς, φιλονικῇ, φιλονικῶμεν, φιλονικῆτε, φιλονικῶσι(ν)
Ευκτική
φιλονικοῖμι, φιλονικοῖς, φιλονικοῖ (ή φιλονικοίην, φιλονικοίης, φιλονικοίη), φιλονικοῖμεν, φιλονικοῖτε, φιλονικοῖεν
Προστακτική
---, φιλονίκει, φιλονικείτω, ---, φιλονικεῖτε, φιλονικούντων ή φιλονικείτωσαν
Απαρέμφατο
φιλονικεῖν
Μετοχή
φιλονικῶν, φιλονικοῦσα, φιλονικοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐφιλονίκουν, ἐφιλονίκεις, ἐφιλονίκει, ἐφιλονικοῦμεν, ἐφιλονικεῖτε, ἐφιλονίκουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
φιλονικήσω, φιλονικήσεις, φιλονικήσει, φιλονικήσομεν, φιλονικήσετε, φιλονικήσουσι(ν)
Ευκτική
φιλονικήσοιμι, φιλονικήσοις, φιλονικήσοι, φιλονικήσοιμεν, φιλονικήσοιτε, φιλονικήσοιεν
Απαρέμφατο
φιλονικήσειν
Μετοχή
φιλονικήσων, φιλονικήσουσα, φιλονικῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐφιλονίκησα, ἐφιλονίκησας, ἐφιλονίκησε(ν), ἐφιλονικήσαμεν, ἐφιλονικήσατε, ἐφιλονίκησαν
Υποτακτική
φιλονικήσω, φιλονικήσῃς, φιλονικήσῃ, φιλονικήσωμεν, φιλονικήσητε, φιλονικήσωσι(ν)
Ευκτική
φιλονικήσαιμι, φιλονικήσαις ή φιλονικήσειας, φιλονικήσαι ή φιλονικήσειε(ν), φιλονικήσαιμεν, φιλονικήσαιτε, φιλονικήσαιεν ή φιλονικήσειαν
Προστακτική
---, φιλονίκησον, φιλονικησάτω, ---, φιλονικήσατε, φιλονικησάντων (ή φιλονικησάτωσαν)
Απαρέμφατο
φιλονικῆσαι
Μετοχή
φιλονικήσας, φιλονικήσασα, φιλονικῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
πεφιλονίκημαι, πεφιλονίκησαι, πεφιλονίκηται, πεφιλονικήμεθα, πεφιλονίκησθε, πεφιλονίκηνται
 
Υποτακτική
πεφιλονικημένος- πεφιλονικημένη- πεφιλονικημένον ὦ
πεφιλονικημένος- πεφιλονικημένη- πεφιλονικημένον ᾖς
πεφιλονικημένος- πεφιλονικημένη- πεφιλονικημένον ᾖ
πεφιλονικημένοι- πεφιλονικημέναι- πεφιλονικημένα ὦμεν
πεφιλονικημένοι- πεφιλονικημέναι- πεφιλονικημένα ἦτε
πεφιλονικημένοι- πεφιλονικημέναι- πεφιλονικημένα ὦσι(ν)
 
Ευκτική
πεφιλονικημένος- πεφιλονικημένη- πεφιλονικημένον εἴην
πεφιλονικημένος- πεφιλονικημένη- πεφιλονικημένον εἴης
πεφιλονικημένος- πεφιλονικημένη- πεφιλονικημένον εἴη
πεφιλονικημένοι- πεφιλονικημέναι- πεφιλονικημένα εἴημεν/ εἶμεν
πεφιλονικημένοι- πεφιλονικημέναι- πεφιλονικημένα εἴητε/ εἶτε
πεφιλονικημένοι- πεφιλονικημέναι- πεφιλονικημένα εἴησαν/ εἶεν
 
Προστακτική
---, πεφιλονίκησο, πεφιλονικήσθω, ---, πεφιλονίκησθε, πεφιλονικήσθων ή πεφιλονικήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
πεφιλονικῆσθαι
 
Μετοχή
πεφιλονικημένος- πεφιλονικημένη- πεφιλονικημένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐπεφιλονικήμην, ἐπεφιλονίκησο, ἐπεφιλονίκητο, ἐπεφιλονικήμεθα, ἐπεφιλονίκησθε, ἐπεφιλονίκηντο 

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «τειχίζω»

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «τειχίζω»
 
[το -ι είναι βραχύχρονο]
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
τειχίζω, τειχίζεις, τειχίζει, τειχίζομεν, τειχίζετε, τειχίζουσι(ν)
Υποτακτική
τειχίζω, τειχίζῃς, τειχίζῃ, τειχίζωμεν, τειχίζητε, τειχίζωσι(ν)
Ευκτική
τειχίζοιμι, τειχίζοις, τειχίζοι, τειχίζοιμεν, τειχίζοιτε, τειχίζοιεν
Προστακτική
---, τείχιζε, τειχιζέτω, ---, τειχίζετε, τειχιζόντων (ή τειχιζέτωσαν)
Απαρέμφατο
τειχίζειν
Μετοχή
τειχίζων, τειχίζουσα, τειχίζον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐτείχιζον, ἐτείχιζες, ἐτείχιζε, ἐτειχίζομεν, ἐτειχίζετε, ἐτείχιζον
 
Μέλλοντας
Οριστική
τειχιῶ, τειχιεῖς, τειχιεῖ, τειχιοῦμεν, τειχιεῖτε, τειχιοῦσι(ν)
Ευκτική
τειχιοῖμι, τειχιοῖς, τειχιοῖ, ή τειχιοίην, τειχιοίης, τειχιοίη, τειχιοῖμεν, τειχιοῖτε, τειχιοῖεν
Απαρέμφατο
τειχιεῖν
Μετοχή
τειχιῶν, τειχιοῦσα, τειχιοῦν
 
Αόριστος
Οριστική
ἐτείχισα, ἐτείχισας, ἐτείχισε(ν), ἐτειχίσαμεν, ἐτειχίσατε, ἐτείχισαν
Υποτακτική
τειχίσω, τειχίσῃς, τειχίσῃ, τειχίσωμεν, τειχίσητε, τειχίσωσι(ν)
Ευκτική
τειχίσαιμι, τειχίσαις ή τειχίσειας, τειχίσαι ή τειχίσειε(ν), τειχίσαιμεν, τειχίσαιτε, τειχίσαιεν ή τειχίσειαν
Προστακτική
---, τείχισον, τειχισάτω, ---, τειχίσατε, τειχισάντων (ή τειχισάτωσαν)
Απαρέμφατο
τειχίσαι
Μετοχή
τειχίσας, τειχίσασα, τειχίσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
τετείχικα, τετείχικας, τετείχικε, τετειχίκαμεν, τετειχίκατε, τετειχίκασι(ν)
 
Υποτακτική
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός ὦ
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός ᾖς
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός ᾖ
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα ὦμεν
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα ἦτε
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα ὦσι
 
Ευκτική
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός εἴην
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός εἴης
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός εἴη
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα εἴημεν (εἶμεν)
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα εἴητε (εἶτε)
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός ἴσθι
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός ἔστω
---
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα ἔστε
τετειχικότες- τετειχικυῖαι- τετειχικότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
τετειχικέναι
Μετοχή
τετειχικώς- τετειχικυῖα- τετειχικός
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
τειχίζομαι, τειχίζῃ ή τειχίζει, τειχίζεται, τειχιζόμεθα, τειχίζεσθε, τειχίζονται
Υποτακτική
τειχίζωμαι, τειχίζῃ, τειχίζηται, τειχιζώμεθα, τειχίζησθε, τειχίζωνται
Ευκτική
τειχιζοίμην, τειχίζοιο, τειχίζοιτο, τειχιζοίμεθα, τειχίζοισθε, τειχίζοιντο
Προστακτική
---, τειχίζου, τειχιζέσθω, ---, τειχίζεσθε, τειχιζέσθων ή τειχιζέσθωσαν
Απαρέμφατο
τειχίζεσθαι
Μετοχή
τειχιζόμενος
τειχιζομένη
τειχιζόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐτειχιζόμην, ἐτειχίζου, ἐτειχίζετο, ἐτειχιζόμεθα, ἐτειχίζεσθε, ἐτειχίζοντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
τειχιοῦμαι, τειχιῇ ή τειχιεῖ, τειχιεῖται, τειχιοῦμεθα, τειχιεῖσθε, τειχιοῦνται
Ευκτική
τειχιοίμην, τειχιοῖο, τειχιοῖτο, τειχιοίμεθα, τειχιοῖσθε, τειχιοῖντο
Απαρέμφατο
τειχιεῖσθαι
Μετοχή
τειχιούμενος
τειχιουμένη
τειχιούμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐτειχισάμην, ἐτειχίσω, ἐτειχίσατο, ἐτειχισάμεθα, ἐτειχίσασθε, ἐτειχίσαντο
Υποτακτική
τειχίσωμαι, τειχίσῃ, τειχίσηται, τειχισώμεθα, τειχίσησθε, τειχίσωνται
Ευκτική
τειχισαίμην, τειχίσαιο, τειχίσαιτο, τειχισαίμεθα, τειχίσαισθε, τειχίσαιντο
Προστακτική
---, τείχισαι, τειχισάσθω, ---, τειχίσασθε, τειχισάσθων ή τειχισάσθωσαν
Απαρέμφατο
τειχίσασθαι
Μετοχή
τειχισάμενος
τειχισαμένη
τειχισάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐτειχίσθην, ἐτειχίσθης, ἐτειχίσθη, ἐτειχίσθημεν, ἐτειχίσθητε, ἐτειχίσθησαν
Υποτακτική
τειχισθῶ, τειχισθῇς, τειχισθῇ, τειχισθῶμεν, τειχισθῆτε, τειχισθῶσι(ν)
Ευκτική
τειχισθείην, τειχισθείης, τειχισθείη, τειχισθείημεν ή τειχισθεῖμεν, τειχισθείητε ή τειχισθεῖτε, τειχισθείησαν ή τειχισθεῖεν
Προστακτική
---, τειχίσθητι, τειχισθήτω, ---, τειχίσθητε, τειχισθέντων ή τειχισθήτωσαν
Απαρέμφατο
τειχισθῆναι
Μετοχή
τειχισθείς
τειχισθεῖσα
τειχισθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
τετείχισμαι, τετείχισαι, τετείχισται, τετειχίσμεθα, τετείχισθε, τετειχισμένοι εἰσί(ν)
 
Υποτακτική
τετειχισμένος- τετειχισμένη- τετειχισμένον ὦ
τετειχισμένος- τετειχισμένη- τετειχισμένον ᾖς
τετειχισμένος- τετειχισμένη- τετειχισμένον ᾖ
τετειχισμένοι- τετειχισμέναι- τετειχισμένα ὦμεν
τετειχισμένοι- τετειχισμέναι- τετειχισμένα ἦτε
τετειχισμένοι- τετειχισμέναι- τετειχισμένα ὦσι
 
Ευκτική
τετειχισμένος- τετειχισμένη- τετειχισμένον εἴην
τετειχισμένος- τετειχισμένη- τετειχισμένον εἴης
τετειχισμένος- τετειχισμένη- τετειχισμένον εἴη
τετειχισμένοι- τετειχισμέναι- τετειχισμένα εἴημεν (εἶμεν)
τετειχισμένοι- τετειχισμέναι- τετειχισμένα εἴητε (εἶτε)
τετειχισμένοι- τετειχισμέναι- τετειχισμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, τετείχισο, τετειχίσθω, --- τετείχισθε, τετειχίσθων ή τετειχίσθωσαν
 
Απαρέμφατο
τετειχίσθαι
Μετοχή
τετειχισμένος,
τετειχισμένη,
τετειχισμένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐτετειχίσμην, ἐτετείχισο, ἐτετείχιστο, ἐτετειχίσμεθα, ἐτετείχισθε, τετειχισμένοι ἦσαν