Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ὀρύττω / ὀρύσσω»

Science Photo Library
 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ὀρύττω / ὀρύσσω»
 
(ὀρύττω = σκάβω, ανοίγω λάκκο ή χαντάκι)
Το -υ- του ρήματος είναι βραχύ.
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ὀρύττω, ὀρύττεις, ὀρύττει, ὀρύττομεν, ὀρύττετε, ὀρύττουσι(ν)
& ὀρύσσω, ὀρύσσεις, ὀρύσσει, ὀρύσσομεν, ὀρύσσετε, ὀρύσσουσι(ν)
Υποτακτική
ὀρύττω, ὀρύττῃς, ὀρύττῃ, ὀρύττωμεν, ὀρύττητε, ὀρύττωσι(ν)
Ευκτική
ὀρύττοιμι, ὀρύττοις, ὀρύττοι, ὀρύττοιμεν, ὀρύττοιτε, ὀρύττοιεν
Προστακτική
---, ὄρυττε, ὀρυττέτω, ---, ὀρύττετε, ὀρυττόντων (ή ὀρυττέτωσαν)
Απαρέμφατο
ὀρύττειν
Μετοχή
ὀρύττων, ὀρύττουσα, ὀρύττον
 
Παρατατικός
Οριστική
ὤρυττον, ὤρυττες, ὤρυττε, ὠρύττομεν, ὠρύττετε, ὤρυττον
& ὤρυσσον, ὤρυσσες, ὤρυσσε, ὠρύσσομεν, ὠρύσσετε, ὤρυσσον
 
Μέλλοντας
Οριστική
ὀρύξω, ὀρύξεις, ὀρύξει, ὀρύξομεν, ὀρύξετε, ὀρύξουσι(ν)
Ευκτική
ὀρύξοιμι, ὀρύξοις, ὀρύξοι, ὀρύξοιμεν, ὀρύξοιτε, ὀρύξοιεν
Απαρέμφατο
ὀρύξειν
Μετοχή
ὀρύξων, ὀρύξουσα, ὀρύξον
 
Αόριστος
Οριστική
ὤρυξα, ὤρυξας, ὤρυξε(ν), ὠρύξαμεν, ὠρύξατε, ὤρυξαν
Υποτακτική
ὀρύξω, ὀρύξῃς, ὀρύξῃ, ὀρύξωμεν, ὀρύξητε, ὀρύξωσι(ν)
Ευκτική
ὀρύξαιμι, ὀρύξαις ή ὀρύξειας, ὀρύξαι ή ὀρύξειε(ν), ὀρύξαιμεν, ὀρύξαιτε, ὀρύξαιεν ή ὀρύξειαν
Προστακτική
---, ὄρυξον, ὀρυξάτω, ---, ὀρύξατε, ὀρυξάντων (ή ὀρυξάτωσαν)
Απαρέμφατο
ὀρύξαι
Μετοχή
ὀρύξας, ὀρύξασα, ὀρύξαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ὀρώρυχα, ὀρώρυχας, ὀρώρυχε, ὀρωρύχαμεν, ὀρωρύχατε, ὀρωρύχασι(ν)
 
Υποτακτική
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός ὦ
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός ᾖς
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός ᾖ
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα ὦμεν
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα ἦτε
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα ὦσι
 
Ευκτική
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός εἴην
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός εἴης
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός εἴη
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα εἴημεν (εἶμεν)
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα εἴητε (εἶτε)
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός ἴσθι
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός ἔστω
---
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα ἔστε
ὀρωρυχότες- ὀρωρυχυῖαι- ὀρωρυχότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ὀρωρυχέναι
Μετοχή
ὀρωρυχώς- ὀρωρυχυῖα- ὀρωρυχός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ὠρωρύχειν, ὠρωρύχεις, ὠρωρύχει, ὠρωρύχεμεν, ὠρωρύχετε, ὠρωρύχεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ὀρύττομαι, ὀρύττῃ ή ὀρύττει, ὀρύττεται, ὀρυττόμεθα, ὀρύττεσθε, ὀρύττονται
Υποτακτική
ὀρύττωμαι, ὀρύττῃ, ὀρύττηται, ὀρυττώμεθα, ὀρύττησθε, ὀρύττωνται
Ευκτική
ὀρυττοίμην, ὀρύττοιο, ὀρύττοιτο, ὀρυττοίμεθα, ὀρύττοισθε, ὀρύττοιντο
Προστακτική
---, ὀρύττου, ὀρυττέσθω, ---, ὀρύττεσθε, ὀρυττέσθων ή ὀρυττέσθωσαν
Απαρέμφατο
ὀρύττεσθαι
Μετοχή
ὀρυττόμενος
ὀρυττομένη
ὀρυττόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ὠρυττόμην, ὠρύττου, ὠρύττετο, ὠρυττόμεθα, ὠρύττεσθε, ὠρύττοντο
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
ὀρυχθήσομαι, ὀρυχθήσῃ ή ὀρυχθήσει, ὀρυχθήσεται, ὀρυχθησόμεθα, ὀρυχθήσεσθε, ὀρυχθήσονται
Ευκτική
ὀρυχθησοίμην, ὀρυχθήσοιο, ὀρυχθήσοιτο, ὀρυχθησοίμεθα, ὀρυχθήσοισθε, ὀρυχθήσοιντο
Απαρέμφατο
ὀρυχθήσεσθαι
Μετοχή
ὀρυχθησόμενος
ὀρυχθησομένη
ὀρυχθησόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας Β΄
Οριστική
ὀρυχήσομαι, ὀρυχήσῃ ή ὀρυχήσει, ὀρυχήσεται, ὀρυχησόμεθα, ὀρυχήσεσθε, ὀρυχήσονται
Ευκτική
ὀρυχησοίμην, ὀρυχήσοιο, ὀρυχήσοιτο, ὀρυχησοίμεθα, ὀρυχήσοισθε, ὀρυχήσοιντο
Απαρέμφατο
ὀρυχήσεσθαι
Μετοχή
ὀρυχησόμενος
ὀρυχησομένη
ὀρυχησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ὠρυξάμην, ὠρύξω, ὠρύξατο, ὠρυξάμεθα, ὠρύξασθε, ὠρύξαντο
Υποτακτική
ὀρύξωμαι, ὀρύξῃ, ὀρύξηται, ὀρυξώμεθα, ὀρύξησθε, ὀρύξωνται
Ευκτική
ὀρυξαίμην, ὀρύξαιο, ὀρύξαιτο, ὀρυξαίμεθα, ὀρύξαισθε, ὀρύξαιντο
Προστακτική
---, ὄρυξαι, ὀρυξάσθω, ---, ὀρύξασθε, ὀρυξάσθων ή ὀρυξάσθωσαν
Απαρέμφατο
ὀρύξασθαι
Μετοχή
ὀρυξάμενος
ὀρυξαμένη
ὀρυξάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ὠρύχθην, ὠρύχθης, ὠρύχθη, ὠρύχθημεν, ὠρύχθητε, ὠρύχθησαν
Υποτακτική
ὀρυχθῶ, ὀρυχθῇς, ὀρυχθῇ, ὀρυχθῶμεν, ὀρυχθῆτε, ὀρυχθῶσι(ν)
Ευκτική
ὀρυχθείην, ὀρυχθείης, ὀρυχθείη, ὀρυχθείημεν ή ὀρυχθεῖμεν, ὀρυχθείητε ή ὀρυχθεῖτε, ὀρυχθείησαν ή ὀρυχθεῖεν
Προστακτική
---, ὀρύχθητι, ὀρυχθήτω, ---, ὀρύχθητε, ὀρυχθέντων ή ὀρυχθήτωσαν
Απαρέμφατο
ὀρυχθῆναι
Μετοχή
ὀρυχθείς
ὀρυχθεῖσα
ὀρυχθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ὀρώρυγμαι, ὀρώρυξαι, ὀρώτυκται, ὀρωρύγμεθα, ὀρώρυχθε, ὀρωρυγμένοι εἰσί(ν)
& ὤρυγμαι, ὤρυξαι, ὤρυκται, ὠρύγμεθα, ὤρυχθε, ὠρυγμένοι εἰσί(ν)
 
Υποτακτική
ὀρωρυγμένος- ὀρωρυγμένη- ὀρωρυγμένον ὦ
ὀρωρυγμένος- ὀρωρυγμένη- ὀρωρυγμένον ᾖς
ὀρωρυγμένος- ὀρωρυγμένη- ὀρωρυγμένον ᾖ
ὀρωρυγμένοι- ὀρωρυγμέναι- ὀρωρυγμένα ὦμεν
ὀρωρυγμένοι- ὀρωρυγμέναι- ὀρωρυγμένα ἦτε
ὀρωρυγμένοι- ὀρωρυγμέναι- ὀρωρυγμένα ὦσι
 
Ευκτική
ὀρωρυγμένος- ὀρωρυγμένη- ὀρωρυγμένον εἴην
ὀρωρυγμένος- ὀρωρυγμένη- ὀρωρυγμένον εἴης
ὀρωρυγμένος- ὀρωρυγμένη- ὀρωρυγμένον εἴη
ὀρωρυγμένοι- ὀρωρυγμέναι- ὀρωρυγμένα εἴημεν (εἶμεν)
ὀρωρυγμένοι- ὀρωρυγμέναι- ὀρωρυγμένα εἴητε (εἶτε)
ὀρωρυγμένοι- ὀρωρυγμέναι- ὀρωρυγμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ὀρώρυξο, ὀρωρύχθω, --- ὀρώρυχθε, ὀρωρύχθων ή ὀρωρύχθωσαν
 
Απαρέμφατο
ὀρωρύχθαι
Μετοχή
ὀρωρυγμένος,
ὀρωρυγμένη,
ὀρωρυγμένον
 
Υπερσυντέλικος
ὠρωρύγμην, ὠρώρυξο, ὠρώρυκτο, ὠρωρύγμεθα, ὠρώρυχθε, ὠρωρυγμένοι ἦσαν