Pierre
Tetar van Elven
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «λυμαίνομαι»
Ενεστώτας
Οριστική
λυμαίνομαι, λυμαίνῃ/λυμαίνει, λυμαίνεται, λυμαινόμεθα, λυμαίνεσθε, λυμαίνονται
λυμαίνωμαι, λυμαίνῃ, λυμαίνηται, λυμαινώμεθα, λυμαίνησθε, λυμαίνωνται
λυμαινοίμην, λυμαίνοιο, λυμαίνοιτο, λυμαινοίμεθα, λυμαίνοισθε, λυμαίνοιντο
Προστακτική
---, λυμαίνου, λυμαινέσθω, ---, λυμαίνεσθε, λυμαινέσθων ή λυμαινέσθωσαν
Απαρέμφατο
λυμαίνεσθαι
Μετοχή
λυμαινόμενος
λυμαινομένη
λυμαινόμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐλυμαινόμην, ἐλυμαίνου, ἐλυμαίνετο, ἐλυμαινόμεθα, ἐλυμαίνεσθε, ἐλυμαίνοντο
Μέλλοντας (συνηρημένος)
λυμανοῦμαι, λυμανῇ - λυμανεῖ, λυμανεῖται, λυμανούμεθα, λυμανεῖσθε, λυμανοῦνται
λυμανοίμην, λυμανοῖο, λυμανοῖτο, λυμανοίμεθα, λυμανοῖσθε, λυμανοῖντο
λυμανεῖσθαι
λυμανούμενος
λυμανουμένη
λυμανούμενον
Οριστική
ἐλυμηνάμην, ἐλυμήνω, ἐλυμήνατο, ἐλυμηνάμεθα, ἐλυμήνασθε, ἐλυμήναντο
λυμήνωμαι, λυμήνῃ, λυμήνηται, λυμηνώμεθα, λυμήνησθε, λυμήνωνται
λυμηναίμην, λυμήναιο, λυμήναιτο, λυμηναίμεθα, λυμήναισθε, λυμήναιντο
Προστακτική
---, λύμηναι, λυμηνάσθω, ---, λυμήνασθε, λυμηνάσθων ή λυμηνάσθωσαν
Απαρέμφατο
λυμήνασθαι
Μετοχή
λυμηνάμενος
λυμηναμένη
λυμηνάμενον
Οριστική
ἐλυμάνθην, ἐλυμάνθης, ἐλυμάνθη, ἐλυμάνθημεν, ἐλυμάνθητε, ἐλυμάνθησαν
λυμανθῶ, λυμανθῇς, λυμανθῇ, λυμανθῶμεν, λυμανθῆτε, λυμανθῶσι(ν)
λυμανθείην, λυμανθείης, λυμανθείη, λυμανθείημεν ή λυμανθεῖμεν, λυμανθείητε ή λυμανθεῖτε, λυμανθείησαν ή λυμανθεῖεν
---, λυμάνθητι, λυμανθήτω, ---, λυμάνθητε, λυμανθέντων ή λυμανθήτωσαν
Απαρέμφατο
λυμανθῆναι
λυμανθείς
λυμανθεῖσα
Οριστική
λελύμασμαι, λελύμανσαι, λελύμανται, λελυμάσμεθα, λελύμανθε, λελυμασμένοι εἰσί(ν)
λελυμασμένος- λελυμασμένη- λελυμασμένον ὦ
λελυμασμένος- λελυμασμένη- λελυμασμένον ᾖς
λελυμασμένοι- λελυμασμέναι- λελυμασμένα ὦμεν
λελυμασμένος- λελυμασμένη- λελυμασμένον εἴην
---, λελύμανσο, λελυμάνθω, --- λελύμανθε, λελυμάνθων ή λελυμάνθωσαν
λελυμάνθαι
λελυμασμένος,
λελυμασμένη,
λελυμασμένον
Υπερσυντέλικος
ἐλελυμάσμην, ἐλελύμανσο, ἐλελύμαντο, ἐλελυμάσμεθα, ἐλελύμανθε, λελυμασμένοι ἦσαν


0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου