Sharon Cummings
Κική Δημουλά «Σημείο Αναγνωρίσεως»
Πώς συνδέεται ο Άργος με τη γυναίκα - άγαλμα;
“Και δεν είν’ το μάρμαρο μόνο ο Άργος.”
Ο Άργος ο Πανόπτης, ήταν ένα μυθικό τέρας με εκατό μάτια που υπηρετούσε την Ήρα και για λογαριασμό της είχε αναλάβει να κρατάει φυλακισμένη την Ιώ, την ερωμένη του Δία.
Η ποιήτρια χρησιμοποιεί τον Άργο για να συμβολίσει όσα κρατούν τη γυναίκα - άγαλμα αιχμαλωτισμένη. Όπως, χαρακτηριστικά δηλώνει στο στίχο 20, Άργος για τη γυναίκα – άγαλμα, φύλακάς της δηλαδή, δεν είναι μόνο το μάρμαρο, τουτέστιν το υλικό κατασκευής της, οι φύλακές της είναι πιο ουσιώδη στοιχεία. Η γυναίκα – άγαλμα επομένως δεν είναι αιχμαλωτισμένη μόνο γιατί είναι φτιαγμένη από μάρμαρο, αλλά κυρίως γιατί είναι γυναίκα και γιατί ολόκληρη η κοινωνία συμμετέχει στον ιδιόμορφο αυτό εγκλωβισμό των γυναικών.
Ακόμη κι αν η γυναίκα – άγαλμα δεν ήταν φτιαγμένη από μάρμαρο, ακόμη κι αν ήταν μια κανονική γυναίκα, δεν θα ήταν ελεύθερη. Θα συνειδητοποιούσε ότι αυτό που την κρατά φυλακισμένη δεν είναι το μάρμαρο, αυτό που την κρατά φυλακισμένη είναι η φύση της και ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία αντιμετωπίζει τις γυναίκες.
Η Ήρα για να τιμωρήσει την Ιώ που κοιμήθηκε με τον Δία, έβαλε τον Άργο να την κρατά αιχμαλωτισμένη, οι γυναίκες από την άλλη κρατούνται δέσμιες, με πολύ πιο ισχυρά μέσα απ’ όσα διέθετε η Ήρα, όχι γιατί έκαναν κάποιο λάθος και εκνεύρισαν κάποια θεότητα, αλλά γιατί η αιχμαλωσία τους εξυπηρετεί την κοινωνία. Κι ενώ τα δεσμά των γυναικών δεν έχουν τη φρικτή μορφή του τέρατος με τα εκατό μάτια, είναι σίγουρα πολύ πιο αποτελεσματικά, καθώς έχουν κατορθώσει να κρατούν τις γυναίκες εγκλωβισμένες «όσους πολλούς αιώνες σε γνωρίζω», όπως καταγράφει το παράπονό της η ποιήτρια.
Για τη γυναίκα – άγαλμα το μάρμαρο εκπροσωπεί το φύλακα που την κρατά αιχμαλωτισμένη, το μάρμαρο είναι ο Άργος της, για τις υπόλοιπες γυναίκες όμως ο Άργος είναι η σύνθεση της κοινωνίας, ο τρόπος που η κοινωνία αντιμετωπίζει τις γυναίκες, είναι όλα όσα η κοινωνία απαιτεί κι εν τέλει παίρνει από τις γυναίκες. Κι όπως το άγαλμα δεν μπορεί ποτέ να περιμένει ότι θα ξεφύγει από τη μαρμάρινη φύση του, έτσι και οι γυναίκες δεν μπορούν να περιμένουν ότι θα ξεφύγουν από τα δεσμά που η κοινωνία έχει δημιουργήσει αιώνες τώρα για να τις κρατάει δέσμιες. Ένα ισχυρό πλέγμα απαιτήσεων, προκαταλήψεων, υποχρεώσεων και αξιώσεων έχει σφυρηλατηθεί με πολλή προσοχή, εδώ και χιλιετίες, διασφαλίζοντας πως οι γυναίκες θα είναι πάντοτε υπεύθυνες για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας, έστω κι αν για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους αυτές, οι γυναίκες οφείλουν να θυσιάσουν την ελευθερία τους.
Κική Δημουλά «Σημείο Αναγνωρίσεως»
Πώς συνδέεται ο Άργος με τη γυναίκα - άγαλμα;
“Και δεν είν’ το μάρμαρο μόνο ο Άργος.”
Ο Άργος ο Πανόπτης, ήταν ένα μυθικό τέρας με εκατό μάτια που υπηρετούσε την Ήρα και για λογαριασμό της είχε αναλάβει να κρατάει φυλακισμένη την Ιώ, την ερωμένη του Δία.
Η ποιήτρια χρησιμοποιεί τον Άργο για να συμβολίσει όσα κρατούν τη γυναίκα - άγαλμα αιχμαλωτισμένη. Όπως, χαρακτηριστικά δηλώνει στο στίχο 20, Άργος για τη γυναίκα – άγαλμα, φύλακάς της δηλαδή, δεν είναι μόνο το μάρμαρο, τουτέστιν το υλικό κατασκευής της, οι φύλακές της είναι πιο ουσιώδη στοιχεία. Η γυναίκα – άγαλμα επομένως δεν είναι αιχμαλωτισμένη μόνο γιατί είναι φτιαγμένη από μάρμαρο, αλλά κυρίως γιατί είναι γυναίκα και γιατί ολόκληρη η κοινωνία συμμετέχει στον ιδιόμορφο αυτό εγκλωβισμό των γυναικών.
Ακόμη κι αν η γυναίκα – άγαλμα δεν ήταν φτιαγμένη από μάρμαρο, ακόμη κι αν ήταν μια κανονική γυναίκα, δεν θα ήταν ελεύθερη. Θα συνειδητοποιούσε ότι αυτό που την κρατά φυλακισμένη δεν είναι το μάρμαρο, αυτό που την κρατά φυλακισμένη είναι η φύση της και ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία αντιμετωπίζει τις γυναίκες.
Η Ήρα για να τιμωρήσει την Ιώ που κοιμήθηκε με τον Δία, έβαλε τον Άργο να την κρατά αιχμαλωτισμένη, οι γυναίκες από την άλλη κρατούνται δέσμιες, με πολύ πιο ισχυρά μέσα απ’ όσα διέθετε η Ήρα, όχι γιατί έκαναν κάποιο λάθος και εκνεύρισαν κάποια θεότητα, αλλά γιατί η αιχμαλωσία τους εξυπηρετεί την κοινωνία. Κι ενώ τα δεσμά των γυναικών δεν έχουν τη φρικτή μορφή του τέρατος με τα εκατό μάτια, είναι σίγουρα πολύ πιο αποτελεσματικά, καθώς έχουν κατορθώσει να κρατούν τις γυναίκες εγκλωβισμένες «όσους πολλούς αιώνες σε γνωρίζω», όπως καταγράφει το παράπονό της η ποιήτρια.
Για τη γυναίκα – άγαλμα το μάρμαρο εκπροσωπεί το φύλακα που την κρατά αιχμαλωτισμένη, το μάρμαρο είναι ο Άργος της, για τις υπόλοιπες γυναίκες όμως ο Άργος είναι η σύνθεση της κοινωνίας, ο τρόπος που η κοινωνία αντιμετωπίζει τις γυναίκες, είναι όλα όσα η κοινωνία απαιτεί κι εν τέλει παίρνει από τις γυναίκες. Κι όπως το άγαλμα δεν μπορεί ποτέ να περιμένει ότι θα ξεφύγει από τη μαρμάρινη φύση του, έτσι και οι γυναίκες δεν μπορούν να περιμένουν ότι θα ξεφύγουν από τα δεσμά που η κοινωνία έχει δημιουργήσει αιώνες τώρα για να τις κρατάει δέσμιες. Ένα ισχυρό πλέγμα απαιτήσεων, προκαταλήψεων, υποχρεώσεων και αξιώσεων έχει σφυρηλατηθεί με πολλή προσοχή, εδώ και χιλιετίες, διασφαλίζοντας πως οι γυναίκες θα είναι πάντοτε υπεύθυνες για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας, έστω κι αν για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους αυτές, οι γυναίκες οφείλουν να θυσιάσουν την ελευθερία τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου