"Ο Κρητικός" Ερωτήσεις Σχολικού, Ενότητα 4η: Η ενότητα κλείνει με το όραμα της φεγγαροντυμένης. Να παρακολουθήσετε: α) Την περιγραφή και την κίνηση της οπτασίας.

Marina Petro 

Ενότητα 4^η

Η ενότητα κλείνει με το όραμα της φεγγαροντυμένης. Να παρακολουθήσετε: α) Την περιγραφή και την κίνηση της οπτασίας, β) τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ήρωα, γ) τη «φωνή» του ήρωα σε σχέση με τα περασμένα γεγονότα στην Κρήτη, δ) την επίκληση του ήρωα.

α) Η Φεγγαροντυμένη με τα ολόμαυρα μάτια και τα χρυσά μαλλιά κοιτάζει τα αστέρια προκαλώντας τους «χαρά» που δέχτηκαν το βλέμμα μιας τέτοιας παρουσίας, χαρά που εκφράζεται με την έντονη έκλυση φωτός από αυτά, η οποία όμως δεν επαρκεί για να σκεπάζει τη λαμπρότητα της θεϊκής μορφής. Η Φεγγαροντυμένη τότε, κι ενώ συνεχίζει να πατά στη θάλασσα, χωρίς να την αναταράζει, υψώνει το ανάστημά της και ανοίγει την αγκαλιά της, με έρωτα αλλά και με ταπεινοσύνη, δείχνοντας κάθε ομορφιά και καλοσύνη.

Το άνοιγμα των χεριών της Φεγγαροντυμένης, ακολουθεί μια θαυμαστή εκδήλωση της φύσης, καθώς η νύχτα πλημμυρίζει με φως μεσημεριού, κάνοντας τον κόσμο ολόγυρα να μοιάζει με ολοφώτιστος ναός.

Η Φεγγαροντυμένη τότε γυρίζει το κεφάλι της προς το μέρος του ήρωα, σαν να έχει μαγνητιστεί από την παρουσία του, δίνοντας το έναυσμα για μια έντονη εσωτερική επικοινωνία με τον έκθαμβο Κρητικό.

β) Ο Κρητικός αντικρίζοντας τη μορφή της Φεγγαροντυμένης, την αισθάνεται εξαιρετικά οικεία και θεωρεί πως κάποτε «πολύν καιρόν οπίσω» την έχει ξαναδεί. Ο ήρωας επιστρέφει έτσι σε μνήμες της παιδικής και νεανικής του ηλικίας επιχειρώντας να θυμηθεί που μπορεί να έχει δει ξανά τη θεϊκή γυναίκα. Ίσως ζωγραφισμένη με εξαίρετο τρόπο σε κάποιον ναό, ίσως την έχει πλάσει ο ίδιος σε κάποιον ερωτικό του οραματισμό ή μήπως σε κάποιο όνειρο όταν βρέφος ακόμη θρεφόταν από το γάλα της μητέρας του. Ο Κρητικός είναι βέβαιος πως έχει δει ξανά τη Φεγγαροντυμένη, μόνο που η γλυκιά αυτή ανάμνηση είναι παλιά κι έχει πια ξεχαστεί.

Η δύναμη της Φεγγαροντυμένης και η αίσθηση της θερμής οικειότητας που του ξυπνά η θέασή της, συγκλονίζουν τον ήρωα ο οποίος ξαφνικά δακρύζει και δεν μπορεί πια να δει την υπέροχη αυτή μορφή. Ο ήρωας φτάνει σ’ αυτό το επίπεδο συγκίνησης γιατί αισθάνεται μέσα του τα μάτια της Φεγγαροντυμένης να διαβάζουν και τις πιο μύχιες σκέψεις του, μαθαίνοντας όλες τις πίκρες και τα βάσανά του. Όλες οι εμπειρίες του ήρωα, ακόμη και οι τραγικότερες, που αφορούν την οικογένειά του, είναι προσιτές στη Φεγγαροντυμένη. Η επικοινωνία του ήρωα με τη θεϊκή γυναίκα είναι εντελώς πρωτόγνωρη και ο ήρωας λυγίζει μπροστά σ’ αυτό το απόλυτο επίπεδο αντίληψης και κατανόησης των συναισθημάτων του. Η Φεγγαροντυμένη μέσα σε λίγες στιγμές τον έχει γνωρίσει καλύτερα απ’ οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο, καλύτερα απ’ ό,τι κι αν προσπαθούσε ο ίδιος με λόγια να της μιλήσει για τον πόνο του.

γ) Ο Κρητικός με τη βοήθεια της Φεγγαροντυμένης επιστρέφει στις επώδυνες μνήμες του παρελθόντος και μας αποκαλύπτει την τύχη της οικογένειάς του. Τα αδέρφια του τα έπιασαν οι Τούρκοι, οι οποία ατίμασαν κι έσφαξαν την αδερφή του, έκαψαν τον πατέρα του κι έριξαν τη μητέρα του στο πηγάδι, αναγκάζοντας έτσι τον ίδιο να εγκαταλείψει την πατρίδα του, παίρνοντας μόνο λίγο χώμα μαζί του.

Το ξεκλήρισμα της οικογένειάς του αποτελεί το μεγαλύτερο πόνο του ήρωα, ο οποίος είδε την οικογένειά του να θανατώνεται με τον πιο βίαιο και ατιμωτικό τρόπο από τους μισητούς εχθρούς του.

δ) Έχοντας, επομένως, χάσει ο ήρωας όλη του την οικογένεια, το μόνο πρόσωπο που του απομένει, ο μόνος πραγματικά δικός του άνθρωπος, είναι η αρραβωνιαστικιά του, η οποία στέκει ως μοναδικός φραγμός στην πλήρη κατάρρευση του ήρωα, γι’ αυτό και ο Κρητικός επικαλείται τη βοήθεια της Θεάς για τη διάσωσή της. Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι η παρουσία της Φεγγαροντυμένης, με όλη της τη θεϊκή και συνάμα σαγηνευτική δύναμη, δεν κατορθώνει να απομακρύνει τον ήρωα από την αρχική και σημαντικότερη προσπάθειά του, που είναι η σωτηρία της αγαπημένης του.