Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἀσκέω-ῶ / ἀσκοῦμαι»

Pablo Romero
 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἀσκέω-ῶ / ἀσκοῦμαι»
 
ἀσκῶ = γυμνάζω, εκπαιδεύω, ασχολούμαι
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ἀσκῶ, ἀσκεῖς, ἀσκεῖ, ἀσκοῦμεν, ἀσκεῖτε, ἀσκοῦσι(ν)
Υποτακτική
ἀσκῶ, ἀσκῇς, ἀσκῇ, ἀσκῶμεν, ἀσκῆτε, ἀσκῶσι(ν)
Ευκτική
ἀσκοῖμι, ἀσκοῖς, ἀσκοῖ, ή ἀσκοίην, ἀσκοίης, ἀσκοίη, ἀσκοῖμεν, ἀσκοῖτε, ἀσκοῖεν
Προστακτική
---, ἄσκει, ἀσκείτω, ---, ἀσκεῖτε, ἀσκούντων (ή ἀσκείτωσαν)
Απαρέμφατο
ἀσκεῖν
Μετοχή
ἀσκῶν, ἀσκοῦσα, ἀσκοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἤσκουν, ἤσκεις, ἤσκει, ἠσκοῦμεν, ἠσκεῖτε, ἤσκουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
ἀσκήσω, ἀσκήσεις, ἀσκήσει, ἀσκήσομεν, ἀσκήσετε, ἀσκήσουσι(ν)
Ευκτική
ἀσκήσοιμι, ἀσκήσοις, ἀσκήσοι, ἀσκήσοιμεν, ἀσκήσοιτε, ἀσκήσοιεν
Απαρέμφατο
ἀσκήσειν
Μετοχή
ἀσκήσων, ἀσκήσουσα, ἀσκῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἤσκησα, ἤσκησας, ἤσκησε(ν), ἠσκήσαμεν, ἠσκήσατε, ἤσκησαν
Υποτακτική
ἀσκήσω, ἀσκήσῃς, ἀσκήσῃ, ἀσκήσωμεν, ἀσκήσητε, ἀσκήσωσι(ν)
Ευκτική
ἀσκήσαιμι, ἀσκήσαις ή ἀσκήσειας, ἀσκήσαι ή ἀσκήσαιε(ν) ἀσκήσαιμεν, ἀσκήσαιτε, ἀσκήσαιεν ή ἀσκήσειαν
Προστακτική
---, ἄσκησον, ἀσκησάτω, ---, ἀσκήσατε, ἀσκησάντων (ή ἀσκησάτωσαν)
Απαρέμφατο
ἀσκῆσαι
Μετοχή
ἀσκήσας, ἀσκήσασα, ἀσκῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ἤσκηκα, ἤσκηκας, ἤσκηκε, ἠσκήκαμεν, ἠσκήκατε, ἠσκήκασι(ν)
 
Υποτακτική
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός ὦ
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός ᾖς
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός ᾖ
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα ὦμεν
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα ἦτε
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα ὦσι
 
Ευκτική
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός εἴην
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός εἴης
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός εἴη
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα εἴημεν (εἶμεν)
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα εἴητε (εἶτε)
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός ἴσθι
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός ἔστω
---
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα ἔστε
ἠσκηκότες- ἠσκηκυῖαι- ἠσκηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ἠσκηκέναι
Μετοχή
ἠσκηκώς- ἠσκηκυῖα- ἠσκηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἠσκήκειν, ἠσκήκεις, ἠσκήκει, ἠσκήκεμεν, ἠσκήκετε, ἠσκήκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ἀσκοῦμαι, ἀσκῇ ή ἀσκεῖ, ἀσκεῖται, ἀσκούμεθα, ἀσκεῖσθε, ἀσκοῦνται
Υποτακτική
ἀσκῶμαι, ἀσκῇ, ἀσκῆται, ἀσκώμεθα, ἀσκῆσθε, ἀσκῶνται
Ευκτική
ἀσκοίμην, ἀσκοῖο, ἀσκοῖτο, ἀσκοίμεθα, ἀσκοῖσθε, ἀσκοῖντο
Προστακτική
---, ἀσκοῦ, ἀσκείσθω, ---, ἀσκεῖσθε, ἀσκείσθων ή ἀσκείσθωσαν
Απαρέμφατο
ἀσκεῖσθαι
Μετοχή
ἀσκούμενος
ἀσκουμένη
ἀσκούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἠσκούμην, ἠσκοῦ, ἠσκεῖτο, ἠσκούμεθα, ἠσκεῖσθε, ἠσκοῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
ἀσκήσομαι, ἀσκήσῃ ή ἀσκήσει, ἀσκήσεται, ἀσκησόμεθα, ἀσκήσεσθε, ἀσκήσονται
Ευκτική
ἀσκησοίμην, ἀσκήσοιο, ἀσκήσοιτο, ἀσκησοίμεθα, ἀσκήσοισθε, ἀσκήσοιντο
Απαρέμφατο
ἀσκήσεσθαι
Μετοχή
ἀσκησόμενος
ἀσκησομένη
ἀσκησόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
ἀσκηθήσομαι, ἀσκηθήσῃ ή ἀσκηθήσει, ἀσκηθήσεται, ἀσκηθησόμεθα, ἀσκηθήσεσθε, ἀσκηθήσονται
Ευκτική
ἀσκηθησοίμην, ἀσκηθήσοιο, ἀσκηθήσοιτο, ἀσκηθησοίμεθα, ἀσκηθήσοισθε, ἀσκηθήσοιντο
Απαρέμφατο
ἀσκηθήσεσθαι
Μετοχή
ἀσκηθησόμενος
ἀσκηθησομένη
ἀσκηθησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ἠσκησάμην, ἠσκήσω, ἠσκήσατο, ἠσκησάμεθα, ἠσκήσασθε, ἠσκήσαντο
Υποτακτική
ἀσκήσωμαι, ἀσκήσῃ, ἀσκήσηται, ἀσκησώμεθα, ἀσκήσησθε, ἀσκήσωνται
Ευκτική
ἀσκησαίμην, ἀσκήσαιο, ἀσκήσαιτο, ἀσκησαίμεθα, ἀσκήσαισθε, ἀσκήσαιντο
Προστακτική
---, ἄσκησαι, ἀσκησάσθω, ---, ἀσκήσασθε, ἀσκησάσθων ή ἀσκησάσθωσαν
Απαρέμφατο
ἀσκήσασθαι
Μετοχή
ἀσκησάμενος
ἀσκησαμένη
ἀσκησάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἠσκήθην, ἠσκήθης, ἠσκήθη, ἠσκήθημεν, ἠσκήθητε, ἠσκήθησαν
Υποτακτική
ἀσκηθῶ, ἀσκηθῇς, ἀσκηθῇ, ἀσκηθῶμεν, ἀσκηθῆτε, ἀσκηθῶσι(ν)
Ευκτική
ἀσκηθείην, ἀσκηθείης, ἀσκηθείη, ἀσκηθείημεν ή ἀσκηθεῖμεν, ἀσκηθείητε ή ἀσκηθεῖτε, ἀσκηθείησαν ή ἀσκηθεῖεν
Προστακτική
---, ἀσκήθητι, ἀσκηθήτω, ---, ἀσκήθητε, ἀσκηθέντων ή ἀσκηθήτωσαν
Απαρέμφατο
ἀσκηθῆναι
Μετοχή
ἀσκηθείς
ἀσκηθεῖσα
ἀσκηθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ἤσκημαι, ἤσκησαι, ἤσκηται, ἠσκήμεθα, ἤσκησθε, ἤσκηνται
 
Υποτακτική
ἠσκημένος- ἠσκημένη- ἠσκημένον ὦ
ἠσκημένος- ἠσκημένη- ἠσκημένον ᾖς
ἠσκημένος- ἠσκημένη- ἠσκημένον ᾖ
ἠσκημένοι- ἠσκημέναι- ἠσκημένα ὦμεν
ἠσκημένοι- ἠσκημέναι- ἠσκημένα ἦτε
ἠσκημένοι- ἠσκημέναι- ἠσκημένα ὦσι
 
Ευκτική
ἠσκημένος- ἠσκημένη- ἠσκημένον εἴην
ἠσκημένος- ἠσκημένη- ἠσκημένον εἴης
ἠσκημένος- ἠσκημένη- ἠσκημένον εἴη
ἠσκημένοι- ἠσκημέναι- ἠσκημένα εἴημεν (εἶμεν)
ἠσκημένοι- ἠσκημέναι- ἠσκημένα εἴητε (εἶτε)
ἠσκημένοι- ἠσκημέναι- ἠσκημένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ἤσκησο, ἠσκήσθω, --- ἤσκησθε, ἠσκήσθων ή ἠσκήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
ἠσκῆσθαι
Μετοχή
ἠσκημένος,
ἠσκημένη,
ἠσκημένον
 
Υπερσυντέλικος
ἠσκήμην, ἤσκησο, ἤσκητο, ἠσκήμεθα, ἤσκησθε, ἤσκηντο

Ιστορία Β΄ Λυκείου: Η Εικονομαχία (πηγή)

Heinrich Hofmann
 
Ιστορία Β΄ Λυκείου: Η Εικονομαχία (πηγή)
 
Συνδυάζοντας τις ιστορικές σας γνώσεις με τις απαραίτητες πληροφορίες από τα κείμενα που σας δίνονται, να απαντήσετε στα εξής:
α. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της εικονομαχικής κρίσης και πώς αυτό συνέβαλε στη διαμόρφωση της πολιτιστικής φυσιογνωμίας του Βυζαντίου;
β. Ποια αναγκαιότητα επέβαλε την εικονομαχική πολιτική και πώς τεκμηριώνεται η τελευταία;
 
KEIMENO Α
Η εικονομαχική κρίση ήταν το ίδιο αποφασιστική για την πνευματική επιβίωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όπως ακριβώς ήταν και ο αγώνας εναντίον των περσικών και αραβικών εισβολών για την πολιτική της υπόσταση. Η συντριβή του εικονοκλαστικού κινήματος σήμαινε τη νίκη της ελληνικής θρησκευτικής και πολιτιστικής ιδιομορφίας πάνω στην ασιατική, όπως την είχε ενσαρκώσει η εικονομαχία. Από τότε, το Βυζάντιο διατήρησε τη δική του πολιτιστική φυσιογνωμία μεταξύ Ανατολής και Δύσεως ως ελληνο-χριστιανική αυτοκρατορία.
 
Ostrogorsky, G. Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους, τ. Β’, (μτφρ. Ι. Παναγόπουλος), Πατάκης, Αθήνα 2014, σ. 90.
 
ΚΕΙΜΕΝΟ Β
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες γινόταν όλο και πιο φανερό, ότι η σωτηρία της Αυτοκρατορίας εξαρτιόταν αποκλειστικά από τους αγροτικούς πληθυσμούς του εσωτερικού της Μ. Ασίας. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι η εικονομαχική πολιτική, που ήταν εντελώς αντίθετη σε ό, τι θύμιζε τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και την παλιά ιδεολογία, θα μπορούσε να συμφιλιώσει την Κωνσταντινούπολη με τους αγροτικούς πληθυσμούς της ανατολικής Μ. Ασίας, που εξαθλιωμένοι και πάμφτωχοι αποζούσαν από τη γη, που τώρα όφειλαν να υπερασπίσουν από τους επιδρομείς.
 
Γλύκατζη-Αρβελέρ, Ελ. Η πολιτική ιδεολογία του Βυζαντινού Κράτους, Αθήνα 1977, σ. 34.
 
Ενδεικτική απάντηση
 
α. Ιδεολογική βάση του εικονομαχικού κινήματος υπήρξαν οι ανεικονικές αντιλήψεις των κατοίκων των ανατολικών επαρχιών, οι οποίες στηρίζονταν στο επιχείρημα ότι η απεικόνιση του θείου με ανθρώπινη μορφή δεν συμβιβάζεται με τον χαρακτήρα του Χριστιανισμού ως καθαρά πνευματικής θρησκείας. Επρόκειτο, όπως αναφέρει ο Ostrogorsky (Κείμενο Α), για ένα κίνημα που έθετε σε κίνδυνο την πνευματική υπόσταση της Αυτοκρατορίας, όπως ακριβώς οι επιθέσεις των Αράβων και των Περσών απειλούσαν την πολιτική και εδαφική υπόστασή της.
Τελικά, το Μάρτιο του 843, η σύνοδος, που συγκλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τη μητέρα του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ', Θεοδώρα, και τους συνεργάτες της, Βάρδα και Θεόκτιστο, αποφάσισε την αποκατάσταση των εικόνων. Η νίκη επί του κινήματος των εικονοκλαστών αποτέλεσε, σύμφωνα με τον Ostrogorsky, την εξέλιξη εκείνη που επέτρεψε τη διατήρηση του ιδιότυπου χαρακτήρα της ελληνικής θρησκείας και του ελληνικού πολιτισμού. Κατόρθωσε, δηλαδή, να διαφυλάξει το Βυζάντιο τη δική του αυτόνομη πολιτιστική φυσιογνωμία, εκείνη μιας ελληνοχριστιανικής αυτοκρατορίας, που το διαφοροποιούσε τόσο από την Ανατολή όσο και από τη Δύση.  
 
β. Τα μέτρα που έλαβε η κεντρική εξουσία για την αντιμετώπιση του προβλήματος των υπερβολικών εκφάνσεων της εικονολατρίας, κατά τις αρχές του 8ου αιώνα, δικαιολογούνται από την κρισιμότητα των περιστάσεων που αντιμετώπιζε η αυτοκρατορία την περίοδο αυτή: τα αραβικά πλοία όργωναν τις βυζαντινές θάλασσες και λεηλατούσαν ακτές, νησιά και πόλεις, παραλύοντας το εμπόριο και απειλώντας ακόμη και την ίδια τη Βασιλεύουσα (717). Την ίδια εποχή οι βυζαντινές επαρχίες στη Βαλκανική είχαν κατακλυσθεί από Σλάβους και υπέφεραν από τις επιδρομές ενός νέου γείτονα, των Βουλγάρων.
Μέσα στις συνθήκες αυτές ήταν φανερό ότι η σωτηρία της Αυτοκρατορίας εξαρτιόταν ολοκληρωτικά από τους αγροτικούς πληθυσμούς της Μ. Ασίας που υπηρετούσαν στους θεματικούς στρατούς και απέρριπταν την ιδέα της αναπαράστασης του θείου. Η εικονομαχική πολιτική ήταν η μόνη που θα μπορούσε να συμφιλιώσει την κεντρική εξουσία με τους πληθυσμούς αυτούς και την πολιτική αυτή αποφάσισαν να εφαρμόσουν οι αυτοκράτορες της δυναστείας των Ισαύρων. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνει η Γλύκατζη-Αρβελέρ (Κείμενο Β), η οποία επισημαίνει πως το να ακολουθήσουν οι Ίσαυροι μια πολιτική αντίθετη από εκείνη της προγενέστερης ιδεολογίας και του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού αποτελούσε τη μόνη επιλογή προκειμένου να λάβουν τη στήριξη των φτωχών πληθυσμών της Μικράς Ασίας που καλούνταν να αντιταχθούν στους επιδρομείς.

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «κοσμέω-ῶ»

Bess Hamiti

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «κοσμέω-ῶ»
 
κοσμῶ: στολίζω, τακτοποιώ, τιμώ
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
κοσμῶ, κοσμεῖς, κοσμεῖ, κοσμοῦμεν, κοσμεῖτε, κοσμοῦσι(ν)
Υποτακτική
κοσμῶ, κοσμῇς, κοσμῇ, κοσμῶμεν, κοσμῆτε, κοσμῶσι(ν)
Ευκτική
κοσμοῖμι, κοσμοῖς, κοσμοῖ, ή κοσμοίην, κοσμοίης, κοσμοίη, κοσμοῖμεν, κοσμοῖτε, κοσμοῖεν
Προστακτική
---, κόσμει, κοσμείτω, ---, κοσμεῖτε, κοσμούντων (ή κοσμείτωσαν)
Απαρέμφατο
κοσμεῖν
Μετοχή
κοσμῶν, κοσμοῦσα, κοσμοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐκόσμουν, ἐκόσμεις, ἐκόσμει, ἐκοσμοῦμεν, ἐκοσμεῖτε, ἐκόσμουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
κοσμήσω, κοσμήσεις, κοσμήσει, κοσμήσομεν, κοσμήσετε, κοσμήσουσι(ν)
Ευκτική
κοσμήσοιμι, κοσμήσοις, κοσμήσοι, κοσμήσοιμεν, κοσμήσοιτε, κοσμήσοιεν
Απαρέμφατο
κοσμήσειν
Μετοχή
κοσμήσων, κοσμήσουσα, κοσμῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐκόσμησα, ἐκόσμησας, ἐκόσμησε(ν), ἐκοσμήσαμεν, ἐκοσμήσατε, ἐκόσμησαν
Υποτακτική
κοσμήσω, κοσμήσῃς, κοσμήσῃ, κοσμήσωμεν, κοσμήσητε, κοσμήσωσι(ν)
Ευκτική
κοσμήσαιμι, κοσμήσαις ή κοσμήσειας, κοσμήσαι ή κοσμήσαιε(ν) κοσμήσαιμεν, κοσμήσαιτε, κοσμήσαιεν ή κοσμήσειαν
Προστακτική
---, κόσμησον, κοσμησάτω, ---, κοσμήσατε, κοσμησάντων (ή κοσμησάτωσαν)
Απαρέμφατο
κοσμῆσαι
Μετοχή
κοσμήσας, κοσμήσασα, κοσμῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
κεκόσμηκα, κεκόσμηκας, κεκόσμηκε, κεκοσμήκαμεν, κεκοσμήκατε, κεκοσμήκασι(ν)
 
Υποτακτική
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός ὦ
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός ᾖς
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός ᾖ
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα ὦμεν
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα ἦτε
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα ὦσι
 
Ευκτική
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός εἴην
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός εἴης
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός εἴη
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα εἴημεν (εἶμεν)
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα εἴητε (εἶτε)
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός ἴσθι
κεκοσμηκώς- κεκοσμηκυῖα- κεκοσμηκός ἔστω
---
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα ἔστε
κεκοσμηκότες- κεκοσμηκυῖαι- κεκοσμηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
κεκοσμηκέναι
Μετοχή
κεκοσμηκώς, κεκοσμηκυῖα, κεκοσμηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐκεκοσμήκειν, ἐκεκοσμήκεις, ἐκεκοσμήκει, ἐκεκοσμήκεμεν, ἐκεκοσμήκετε, ἐκεκοσμήκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
κοσμοῦμαι, κοσμῇ ή κοσμεῖ, κοσμεῖται, κοσμοῦμεθα, κοσμεῖσθε, κοσμοῦνται
Υποτακτική
κοσμῶμαι, κοσμῇ, κοσμῆται, κοσμώμεθα, κοσμῆσθε, κοσμῶνται
Ευκτική
κοσμοίμην, κοσμοῖο, κοσμοῖτο, κοσμοίμεθα, κοσμοῖσθε, κοσμοῖντο
Προστακτική
---, κοσμοῦ, κοσμείσθω, ---, κοσμεῖσθε, κοσμείσθων ή κοσμείσθωσαν
Απαρέμφατο
κοσμεῖσθαι
Μετοχή
κοσμούμενος
κοσμουμένη
κοσμούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐκοσμούμην, ἐκοσμοῦ, ἐκοσμεῖτο, ἐκοσμούμεθα, ἐκοσμεῖσθε, ἐκοσμοῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
κοσμήσομαι, κοσμήσῃ ή κοσμήσει, κοσμήσεται, κοσμησόμεθα, κοσμήσεσθε, κοσμήσονται
Ευκτική
κοσμησοίμην, κοσμήσοιο, κοσμήσοιτο, κοσμησοίμεθα, κοσμήσοισθε, κοσμήσοιντο
Απαρέμφατο
κοσμήσεσθαι
Μετοχή
κοσμησόμενος
κοσμησομένη
κοσμησόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
κοσμηθήσομαι, κοσμηθήσῃ ή κοσμηθήσει, κοσμηθήσεται, κοσμηθησόμεθα, κοσμηθήσεσθε, κοσμηθήσονται
Ευκτική
κοσμηθησοίμην, κοσμηθήσοιο, κοσμηθήσοιτο, κοσμηθησοίμεθα, κοσμηθήσοισθε, κοσμηθήσοιντο
Απαρέμφατο
κοσμηθήσεσθαι
Μετοχή
κοσμηθησόμενος
κοσμηθησομένη
κοσμηθησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐκοσμησάμην, ἐκοσμήσω, ἐκοσμήσατο, ἐκοσμησάμεθα, ἐκοσμήσασθε, ἐκοσμήσαντο
Υποτακτική
κοσμήσωμαι, κοσμήσῃ, κοσμήσηται, κοσμησώμεθα, κοσμήσησθε, κοσμήσωνται
Ευκτική
κοσμησαίμην, κοσμήσαιο, κοσμήσαιτο, κοσμησαίμεθα, κοσμήσαισθε, κοσμήσαιντο
Προστακτική
---, κόσμησαι, κοσμησάσθω, ---, κοσμήσασθε, κοσμησάσθων ή κοσμησάσθωσαν
Απαρέμφατο
κοσμήσασθαι
Μετοχή
κοσμησάμενος
κοσμησαμένη
κοσμησάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐκοσμήθην, ἐκοσμήθης, ἐκοσμήθη, ἐκοσμήθημεν, ἐκοσμήθητε, ἐκοσμήθησαν
Υποτακτική
κοσμηθῶ, κοσμηθῇς, κοσμηθῇ, κοσμηθῶμεν, κοσμηθῆτε, κοσμηθῶσι(ν)
Ευκτική
κοσμηθείην, κοσμηθείης, κοσμηθείη, κοσμηθείημεν ή κοσμηθεῖμεν, κοσμηθείητε ή κοσμηθεῖτε, κοσμηθείησαν ή κοσμηθεῖεν
Προστακτική
---, κοσμήθητι, κοσμηθήτω, ---, κοσμήθητε, κοσμηθέντων ή κοσμηθήτωσαν
Απαρέμφατο
κοσμηθῆναι
Μετοχή
κοσμηθείς
κοσμηθεῖσα
κοσμηθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
κεκόσμημαι, κεκόσμησαι, κεκόσμηται, κεκοσμήμεθα, κεκόσμησθε, κεκόσμηνται
 
Υποτακτική
κεκοσμημένος- κεκοσμημένη- κεκοσμημένον ὦ
κεκοσμημένος- κεκοσμημένη- κεκοσμημένον ᾖς
κεκοσμημένος- κεκοσμημένη- κεκοσμημένον ᾖ
κεκοσμημένοι- κεκοσμημέναι- κεκοσμημένα ὦμεν
κεκοσμημένοι- κεκοσμημέναι- κεκοσμημένα ἦτε
κεκοσμημένοι- κεκοσμημέναι- κεκοσμημένα ὦσι
 
Ευκτική
κεκοσμημένος- κεκοσμημένη- κεκοσμημένον εἴην
κεκοσμημένος- κεκοσμημένη- κεκοσμημένον εἴης
κεκοσμημένος- κεκοσμημένη- κεκοσμημένον εἴη
κεκοσμημένοι- κεκοσμημέναι- κεκοσμημένα εἴημεν (εἶμεν)
κεκοσμημένοι- κεκοσμημέναι- κεκοσμημένα εἴητε (εἶτε)
κεκοσμημένοι- κεκοσμημέναι- κεκοσμημένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, κεκόσμησο, κεκοσμήσθω, ---, κεκόσμησθε, κεκοσμήσθων ή κεκοσμήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
κεκοσμῆσθαι
Μετοχή
κεκοσμημένος,
κεκοσμημένη,
κεκοσμημένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐκεκοσμήμην, ἐκεκόσμησο, ἐκεκόσμητο, ἐκεκοσμήμεθα, ἐκεκόσμησθε, ἐκεκόσμηντο