Ann Leech
Ν. Γλώσσα Γ΄ Λυκείου: Η Τέχνη διδάσκει και διδάσκεται
Κείμενο
1:
Η τέχνη ως μέσο πολιτισμικής καλλιέργειας και εκπαίδευσης
Ο άνθρωπος δημιουργεί και θα δημιουργεί
τέχνη για να εκφράσει το ανείπωτο, αυτό που δεν μπορεί να περιγραφεί και
εντέλει να ρηματοποιηθεί. Η ύπαρξη μιας κοινωνίας χωρίς τέχνες δεν μπορεί παρά
να θεωρείται κάτι το μη δυνάμενο να συμβεί, καθώς οι τέχνες συνδέουν κάθε νέα
γενιά με την προγενέστερη και αφήνουν ως παρακαταθήκη τα έργα τους, ώστε να
υπάρξει συνέχεια και νέες επιδιώξεις. Η αξία της τέχνης είναι θεμελιώδης και
για αυτόν τον λόγο θεωρείται άρρηκτα συνδεδεμένη με τον όρο «παιδεία», καθώς
οδηγεί στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου, ιδιαίτερα του αναπτυσσόμενου
παιδιού.
Η τέχνη αναγνωρίζεται, αναμφίβολα, ότι μπορεί να νοηματοδοτήσει τα γεγονότα της ιστορίας, να προβάλει τις κοινωνικές και πολιτιστικές διαφορές και ομοιότητες, να δώσει μορφή και έκφραση στις συγκινήσεις και στις ιδέες, να συμβάλει στην ευρύτερη σύλληψη της καθημερινής ζωής και εκτίμησης της πολιτισμικής κληρονομιάς και ιδίως να οδηγήσει στη συνειδητοποίηση της αξίας της πολυπολιτισμικότητας. Η αξία της τέχνης, επομένως, από άποψη αγωγής, έγκειται στη δυνατότητά της να μορφοποιεί τα συναισθήματα και να υποδεικνύει ιδέες και συμβολισμούς.
Από την άποψη αυτή, τα έργα τέχνης ασκούν πνευματική επίδραση και επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες. Ο συσχετισμός των εναλλακτικών αυτών ερμηνειών μπορεί τελικά να συμβάλει στη δημιουργία πολιτισμού. Οι τέχνες σχεδόν πάντοτε συνεπάγονται ερμηνευτικές δράσεις, με καταβολή πνευματικών προσπαθειών, από την πλευρά των θεατών, των ακροατών ή των αναγνωστών, για να αποσαφηνίσουν τις πιθανές σημασίες των καλλιτεχνικών έργων.
Η παρατήρηση ενός έργου τέχνης προϋποθέτει πολλές δεξιότητες, όπως την οπτική διεργασία, την αναλυτική σκέψη, τις ερωτήσεις-κλειδιά, τον έλεγχο των υποθέσεων, τη λεκτική επιχειρηματολογία κ.λπ. Επίσης, η τέχνη ενθαρρύνει τη δημιουργία ποικίλων συνδέσεων με κοινωνικά θέματα, φιλοσοφικές θέσεις και απόψεις, αλλά και προσωπικές ανησυχίες. Όλα αυτά φανερώνουν ότι η τέχνη είναι μια σύνθετη δραστηριότητα. Η ικανότητα του έργου τέχνης να προκαλεί τη συγκίνηση, την έκπληξη και την απόλαυση είναι ένας έγκυρος δείκτης της καλλιτεχνικής του αξίας. Άλλη ιδιότητα που χαρακτηρίζει ένα έργο υψηλής καλλιτεχνικής αξίας είναι η διαχρονικότητα της σημασίας του, καθώς ο αισθητικά καλλιεργημένος άνθρωπος κάθε εποχής μπορεί να επιστρέφει συχνά στο έργο τέχνης και να συνεχίζει να ανακαλύπτει ή να συνειδητοποιεί πρόσθετα χαρακτηριστικά, αξίες και μηνύματα. Το έργο τέχνης δεν αποκαλύπτεται και δεν εξαντλείται με την πρώτη, απλή ματιά.
Κωνσταντίνος Δ. Μαλαφάντης, Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Ν. Γλώσσα Γ΄ Λυκείου: Η Τέχνη διδάσκει και διδάσκεται
Η τέχνη αναγνωρίζεται, αναμφίβολα, ότι μπορεί να νοηματοδοτήσει τα γεγονότα της ιστορίας, να προβάλει τις κοινωνικές και πολιτιστικές διαφορές και ομοιότητες, να δώσει μορφή και έκφραση στις συγκινήσεις και στις ιδέες, να συμβάλει στην ευρύτερη σύλληψη της καθημερινής ζωής και εκτίμησης της πολιτισμικής κληρονομιάς και ιδίως να οδηγήσει στη συνειδητοποίηση της αξίας της πολυπολιτισμικότητας. Η αξία της τέχνης, επομένως, από άποψη αγωγής, έγκειται στη δυνατότητά της να μορφοποιεί τα συναισθήματα και να υποδεικνύει ιδέες και συμβολισμούς.
Από την άποψη αυτή, τα έργα τέχνης ασκούν πνευματική επίδραση και επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες. Ο συσχετισμός των εναλλακτικών αυτών ερμηνειών μπορεί τελικά να συμβάλει στη δημιουργία πολιτισμού. Οι τέχνες σχεδόν πάντοτε συνεπάγονται ερμηνευτικές δράσεις, με καταβολή πνευματικών προσπαθειών, από την πλευρά των θεατών, των ακροατών ή των αναγνωστών, για να αποσαφηνίσουν τις πιθανές σημασίες των καλλιτεχνικών έργων.
Η παρατήρηση ενός έργου τέχνης προϋποθέτει πολλές δεξιότητες, όπως την οπτική διεργασία, την αναλυτική σκέψη, τις ερωτήσεις-κλειδιά, τον έλεγχο των υποθέσεων, τη λεκτική επιχειρηματολογία κ.λπ. Επίσης, η τέχνη ενθαρρύνει τη δημιουργία ποικίλων συνδέσεων με κοινωνικά θέματα, φιλοσοφικές θέσεις και απόψεις, αλλά και προσωπικές ανησυχίες. Όλα αυτά φανερώνουν ότι η τέχνη είναι μια σύνθετη δραστηριότητα. Η ικανότητα του έργου τέχνης να προκαλεί τη συγκίνηση, την έκπληξη και την απόλαυση είναι ένας έγκυρος δείκτης της καλλιτεχνικής του αξίας. Άλλη ιδιότητα που χαρακτηρίζει ένα έργο υψηλής καλλιτεχνικής αξίας είναι η διαχρονικότητα της σημασίας του, καθώς ο αισθητικά καλλιεργημένος άνθρωπος κάθε εποχής μπορεί να επιστρέφει συχνά στο έργο τέχνης και να συνεχίζει να ανακαλύπτει ή να συνειδητοποιεί πρόσθετα χαρακτηριστικά, αξίες και μηνύματα. Το έργο τέχνης δεν αποκαλύπτεται και δεν εξαντλείται με την πρώτη, απλή ματιά.
Κωνσταντίνος Δ. Μαλαφάντης, Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Κείμενο 2: Η Τέχνη διδάσκει και διδάσκεται
Εξετάζοντας τα οφέλη της χρήσης των Τεχνών στην Εκπαίδευση από μια συνολική σκοπιά διαπιστώνεται ότι δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να καλλιεργήσει τις γνωστικές δεξιότητες, αφού χρησιμοποιείται ο προφορικός αλλά και ο γραπτός λόγος, την ικανότητα να χρησιμοποιεί τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του, να παρατηρεί, να ακούει, να διαβάζει και γενικά να παρατηρεί τον κόσμο από ποικίλες οπτικές γωνίες. Παρέχεται ακόμη η ευκαιρία στο μαθητή να κατανοεί έννοιες και ιδέες, να αναπτύξει κοινωνικές, πολιτιστικές και συναισθηματικές δεξιότητες καθώς προωθείται η καλλιέργεια της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, εδραιώνεται η εμπιστοσύνη, τονώνεται η αποδοχή της διαφορετικότητας και προωθείται ο γόνιμος διάλογος.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για τη συνεισφορά των τεχνών στη ζωή του ανθρώπου- το πιο σημαντικό όμως που δε μπορούμε να παραβλέψουμε είναι πως παρά την ποικιλία των δραστηριοτήτων, τον τομέα και το σκοπό για τον οποίο εφαρμόζονται, δεν παύουν να είναι μια γλώσσα κοινή, ένας κώδικας επικοινωνίας κοινός και προσιτός σε όλους και για όλους. Αποτελεί λοιπόν πρόκληση για εμάς τους εκπαιδευτικούς να δημιουργήσουμε ένα πρόσφορο έδαφος στο οποίο θα μπορούμε να καλλιεργήσουμε το διάλογο μεταξύ της εκπαίδευσης, της τέχνης και του παιδευτικού ρόλου της στη ζωή των παιδιών.
δεν με κατάλαβε, δεν θέλησε, δε μπόρεσε να καταλάβη
τι λέω, κανείς;
Βέβαια την ίδια τύχη νάχουνε κι αυτά που λέω τώρα
για τον Μπολιβάρ, που θα πω αύριο για τον Ανδρούτσο;
Δεν είναι κι εύκολο, άλλωστε, να γίνουν τόσο γλήγορα
αντιληπτές μορφές της σημασίας τ’ Ανδρούτσου και του Μπολιβάρ,
Παρόμοια σύμβολα.
Αλλ’ ας περνούμε γρήγορα: προς Θεού, όχι συγκινήσεις,
κι υπερβολές, κι απελπισίες.
Αδιάφορο, η φωνή μου είτανε προωρισμένη μόνο για τους αιώνες.
(Στο μέλλον, το κοντινό, το μακρυνό, σε χρόνια, λίγα,
πολλά, ίσως από μεθαύριο, κι αντιμεθαύριο,
Ίσαμε την ώρα που θε ν’ αρχινίση η Γης να κυλάη
άδεια, κι άχρηστη, και νεκρή, στο στερέωμα,
Νέοι θα ξυπνάνε, με μαθηματικήν ακρίβεια, τις άγριες
νύχτες, πάνω στην κλίνη τους,
Να βρέχουνε με δάκρυα το προσκέφαλό τους,
αναλογιζόμενοι ποιος είμουν, σκεφτόμενοι
Πως υπήρξα κάποτες, τι λόγια είπα, τι ύμνους έψαλα.
Και τα θεόρατα κύματα, όπου ξεσπούνε κάθε βράδυ στα
εφτά της Ύδρας ακρογιάλια,
Κι οι άγριοι βράχοι, και το ψηλό βουνό που κατεβάζει τα δρολάπια,
Αέναα, ακούραστα, θε να βροντοφωνούνε τ’ όνομά μου.)
Α1. Να αποδώσετε συνοπτικά (60-70) λέξεις τα παιδαγωγικά οφέλη της τέχνης, όπως αυτά καταγράφονται στο Κείμενο 2.
[Λέξεις: 72]
Β1. Να γράψετε στο φύλλο που σας δόθηκε δίπλα στον αριθμό της κάθε παραγράφου το γράμμα από τις επιλογές που αντιστοιχεί στην ορθή απάντηση, με βάση το περιεχόμενο του Κειμένου 1 (χωρίς αναφορά σε χωρία του κειμένου):
β. Η τέχνη συνιστά αναγκαίο στοιχείο κάθε κοινωνίας.
γ. Κάθε νέα γενιά καλείται να αποκωδικοποιήσει τα έργα τέχνης της προηγούμενης.
β. Η τέχνη κατορθώνει να τονίσει τις πολιτισμικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ των λαών, διαχωρίζοντάς τους.
γ. Η τέχνη αισθητοποιεί συγκινήσεις και ιδέες των ατόμων.
β. Η τέχνη απαιτεί πνευματική προσπάθεια από τη μεριά του δέκτη για την κατανόησή της.
γ. Η πνευματική επίδραση της τέχνης έχει περιορισμένη έκταση.
β. Τα μηνύματα ενός έργου τέχνης χρειάζεται να είναι εύληπτα.
γ. Κάθε μορφή τέχνης προσεγγίζεται με έναν μόνο τρόπο, π.χ. η ζωγραφική με την παρατήρηση.
Μονάδες 12
Με τη χρήση, συνάμα, διπλής άρνησης «δεν μπορεί», «κάτι το μη δυνάμενο» ο γράφων αποδίδει εμφατικά την άποψή του πως το να υπάρξει μια κοινωνία χωρίς την παρουσία των τεχνών συνιστά κάτι που δεν γίνεται να συμβεί, εφόσον οι τέχνες λειτουργούν ως αναγκαίοι συνεκτικοί δεσμοί μεταξύ των γενεών, μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος.
[Λέξεις: 70]
Γ1. Ποιο παράπονο εκφράζει το ποιητικό υποκείμενο στο Κείμενο 3 σχετικά με την πρόσληψη του έργου του και πώς θεωρεί ότι θα βρει τελικά δικαίωση; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας αξιοποιώντας τρεις (3) διαφορετικούς κειμενικούς δείκτες. Θεωρείτε πως η τέχνη μπορεί να τού διασφαλίσει τη δικαίωση που προσδοκά; (150-200 λέξεις)
Η πεποίθηση του ποιητικού υποκειμένου πως η φωνή του ήταν προορισμένη «για τους αιώνες», αν και φαντάζει εν μέρει υπερβολική, αποδίδει πρωτίστως έναν έπαινο για τη δύναμη της ίδιας της τέχνης, κι όχι για τον ίδιο προσωπικά. Αν, για παράδειγμα, λάβουμε υπόψη την αιώνια φήμη του Ομήρου, μπορούμε να συμφωνήσουμε πως η τέχνη έχει τη δυνατότητα να προσφέρει διαχρονική δόξα στους θεράποντές της.
[Λέξεις: 207]
Οι συγγραφείς των Κειμένων 1 και 2 εκφράζουν τις απόψεις πως η τέχνη συμβάλλει «στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου» και πως η προσφορά της «στην εκπαίδευση είναι αδιαμφισβήτητη».
Μονάδες 30
- Τα έργα τέχνης λειτουργούν συχνά ως φορείς νέων ιδεών ή νέων τρόπων θέασης της κοινωνικής πραγματικότητας, προσφέροντας, έτσι, στους αποδέκτες τους τη δυνατότητα να ανανεώσουν ή να αναθεωρήσουν το πώς κατανοούν τα όσα διαδραματίζονται σε κοινωνικό ή πολιτικό επίπεδο. Μια ενδιαφέρουσα πτυχή του ανανεωτικού πνεύματος της τέχνης συνιστά η τάση της να προωθεί την αξία του σεβασμού απέναντι στη διαφορετικότητα και κατ’ επέκταση την εξοικείωση των ατόμων με τη διαμόρφωση πολυπολιτισμικών κοινωνιών, στο πλαίσιο των οποίων η διαφορετικότητα εκτιμάται ως στοιχείο εμπλουτισμού των κοινωνικών και πολιτισμικών αλληλεπιδράσεων.
- Σημαντική, συνάμα, είναι η συμβολή της τέχνης στη συναισθηματική και ψυχική καλλιέργεια των ατόμων, εφόσον τους φέρνει σε επαφή με βιώματα και συναισθηματικές καταστάσεις άλλων ατόμων -των δημιουργών-, επιτρέποντάς τους αφενός να καλλιεργήσουν τη συμπάθεια και την ενσυναίσθησή τους, κι αφετέρου να αντιληφθούν ουσιαστικότερα το πώς οι εμπειρίες του άλλου ατόμου το οδηγούν σε διαφορετικούς τρόπους σκέψης ή αντίδρασης απέναντι στα πράγματα. Προσφέρει, ως εκ τούτου, η τέχνη μια προνομιακή θέαση της ψυχής και των συναισθημάτων ενός άλλου ανθρώπου, διανθίζοντας, έτσι, το συναισθηματικό εύρος των αποδεκτών της.
- Η επαφή, ειδικότερα, με την ποίηση υπήρξε για μένα ένα κάλεσμα ευαισθητοποίησης όχι μόνο απέναντι στα νοήματα που αντιστέκονται στην πρώτη ανάγνωση, αλλά πρωτίστως στην πολυσημία των λέξεων και στη δύναμη που έχει μια απλή λέξη να αλλάζει δραστικά το νόημα μιας φράσης, φωτίζοντας μια εντελώς διαφορετική οπτική στο ευρύτερο θέμα του κειμένου. Απέκτησα, κατ’ αυτό τον τρόπο, μεγαλύτερη εκτίμηση για την αξία της προσεκτικής διατύπωσης και για το ειδικό βάρος των λέξεων.
- Μέσα, άλλωστε, από τη διαδικασία αναζήτησης των κρίσιμων ερωτημάτων ή του βασικού θέματος, μυήθηκα σε μια «ερευνητική» διαδικασία επιλογής του κατάλληλου ερωτήματος-κλειδιού για να κατανοώ τα πιο απαιτητικά σημεία ορισμένων κειμένων. Πρόκειται για μια διερευνητική προσέγγιση, η οποία θυμίζει την αξία του ορθώς διατυπωμένου ερωτήματος στο πλαίσιο των διαδικτυακών αναζητήσεων, ώστε να αντλήσει κανείς τη ζητούμενη απάντηση και να αποφύγει το πλήθος των μη άμεσα σχετιζόμενων πληροφοριών. Θεωρώ, άρα, πως ενίσχυσα τη δυνατότητά μου να αναζητώ το καίριο και να μην παρασύρομαι από το δευτερεύον.