Θουκυδίδη Ιστορία, Κεφάλαιο 75 [Διαγώνισμα]

Olga Shvartsur
 
Θουκυδίδη Ιστορία, Κεφάλαιο 75 [Διαγώνισμα]
 
[1] Tῇ δὲ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ Νικόστρατος ὁ Διειτρέφους Ἀθηναίων στρατηγὸς παραγίγνεται βοηθῶν ἐκ Ναυπάκτου δώδεκα ναυσί και Μεσσηνίων πεντακοσίοις ὁπλίταις· ξύμβασίν τε ἔπρασσε και πείθει ὥστε ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις δέκα μεν ἄνδρας τούς αἰτιωτάτους κρῖναι, οἳ οὐκέτι ἔμειναν, τούς δ᾽ ἄλλους οἰκεῖν σπονδάς πρός ἀλλήλους ποιησαμένους και προς Ἀθηναίους, ὥστε τούς αὐτούς ἐχθρούς και φίλους νομίζειν. [2] Kαι ὁ μεν ταῦτα πράξας ἔμελλεν ἀποπλεύσεσθαι· οἱ δὲ τοῦ δήμου προστάται πείθουσιν αὐτόν πέντε μεν ναῦς τῶν αὐτοῦ σφίσι καταλιπεῖν, ὅπως ἧσσόν τι ἐν κινήσει ὦσιν οἱ ἐναντίοι, ἴσας δὲ αὐτοί πληρώσαντες ἐκ σφῶν αὐτῶν ξυμπέμψειν. [3] Kαι ὁ μὲν ξυνεχώρησεν, οἱ δὲ τούς ἐχθρούς κατέλεγον ἐς τάς ναῦς. δείσαντες δε ἐκεῖνοι μὴ ἐς τάς Ἀθήνας ἀποπεμφθῶσι καθίζουσιν ἐς το τῶν Διοσκόρων ἱερόν. [4] Νικόστρατος δὲ αὐτοὺς ἀνίστη τε και παρεμυθεῖτο. Ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθεν, ὁ δῆμος ὁπλισθείς ἐπί τῇ προφάσει ταύτῃ, ὡς οὐδέν αὐτῶν ὑγιές διανοουμένων τῇ τοῦ μη ξυμπλεῖν ἀπιστίᾳ, τα τε ὅπλα αὐτῶν ἐκ τῶν οἰκιῶν ἔλαβε και αὐτῶν τινας οἷς ἐπέτυχον, εἰ μη Νικόστρατος ἐκώλυσε, διέφθειραν ἄν. [5] Ὁρῶντες δε οἱ ἄλλοι τα γιγνόμενα καθίζουσιν ἐς το ῞Ηραιον ἱκέται και γίγνονται οὐκ ἐλάσσους τετρακοσίων. Ὁ δὲ δῆμος δείσας μή τι νεωτερίσωσιν ἀνίστησί τε αὐτούς πείσας και διακομίζει ἐς τήν πρό τοῦ Ἡραίου νῆσον, και τά ἐπιτήδεια ἐκεῖσε αὐτοῖς διεπέμπετο.
 
1. Να μεταφράσετε στη Νέα Ελληνική το απόσπασμα: «Ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθεν,… ἐκεῖσε αὐτοῖς διεπέμπετο».
Μονάδες 30
 
Επειδή όμως δεν τους έπειθε, οι δημοκρατικοί οπλίστηκαν με πρόφαση ότι η δυσπιστία τους να μη θέλουν να αποπλεύσουν μαζί με το Νικόστρατο, φανέρωνε ότι είχαν κακούς σκοπούς, και τους πήραν τα όπλα από τα σπίτια και θα είχαν σκοτώσει μερικούς από αυτούς που συνάντησαν τυχαία εκεί, αν δεν τους εμπόδιζε ο Νικόστρατος. Βλέποντας τι γίνεται οι άλλοι κατέφυγαν ικέτες στο ναό της Ήρας και συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από τετρακόσιους. Οι δημοκρατικοί επειδή φοβήθηκαν μήπως επιχειρήσουν πολιτική μεταβολή, τους έπεισαν να σηκωθούν και τους μετέφεραν στο νησί απέναντι από το Ηραίο, και τους έστελναν εκεί ό,τι χρειάζονταν.
 
2. «τούς δ᾽ ἄλλους οἰκεῖν σπονδὰς πρός ἀλλήλους ποιησαμένους καί πρός Ἀθηναίους, ὥστε τούς αὐτούς ἐχθρούς καί φίλους νομίζειν»: Ο Νικόστρατος διασφαλίζει πως κανένας ολιγαρχικός δεν θα υποστεί κυρώσεις για τις συγκρούσεις που προηγήθηκαν. Να αιτιολογήσετε την επιεική αυτή στάση του. Σε τι, θεωρείτε, ότι αποσκοπούσε ο Αθηναίος στρατηγός;
Μονάδες 10
 
Ο Νικόστρατος επιδεικνύοντας εμφανή επιείκεια απέναντι στους ολιγαρχικούς προτείνει την τιμωρία μόνο των δέκα πρωταίτιων -οι οποίοι είχαν ήδη φύγει από το νησί- και προσφέρει σε όλους τους υπόλοιπους ολιγαρχικούς αμνηστία, υπό τον όρο πως θα δέχονταν να συνάψουν αμυντική συμφωνία τόσο με τη δημοκρατική παράταξη όσο και με τους Αθηναίους, αναγνωρίζοντας πως πλέον θα αντιμετωπίζουν από κοινού τους εχθρούς της νήσου και θα θεωρούν ως φίλους τα μέλη μιας συγκεκριμένης πλευράς (της αθηναϊκής). Η πρόταση αυτή φανερώνει τη διαλλακτικότητα, αλλά και τη διπλωματική ευστροφία του Αθηναίου στρατηγού, εφόσον βασικός του στόχος ήταν να συμφιλιώσει τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, προκειμένου η συμμαχία με την Αθήνα να έχει την ευρύτερη δυνατή αποδοχή από τους κατοίκους της Κέρκυρας. Μια ενδεχόμενα εκδικητική στάση απέναντι στους ολιγαρχικούς θα βάθαινε τη διάσταση μεταξύ των Κερκυραίων και θα καθιστούσε τη συμμαχία με την Αθήνα μερικώς μόνο αποδεκτή και κατ’ επέκταση πιο αδύναμη. Υπ’ αυτό το πρίσμα ο Νικόστρατος επιθυμεί και επιχειρεί να συμφιλιώσει τις δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις, ώστε να εξυπηρετήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα της Αθήνας.
 
3. «Kαὶ ὁ μέν ξυνεχώρησεν, οἱ δέ τούς ἐχθρούς κατέλεγον ἐς τάς ναῦς»: Πώς θα χαρακτηρίζατε τους δημοκρατικούς με βάση την ανειλικρίνειά τους απέναντι στον Νικόστρατο; Σε τι αποσκοπούν με την επάνδρωση των πλοίων με μέλη της αντίπαλης παράταξης;
Μονάδες 10
 
Οι δημοκρατικοί της Κέρκυρας, αν και εμφανίζονται δεκτικοί απέναντι στην πρόταση του Νικόστρατου να συμφιλιωθούν με τους ολιγαρχικούς, στην πραγματικότητα θέλουν να πάρουν εκδίκηση για τις βιαιότητες των ολιγαρχικών και δεν έχουν ειλικρινή διάθεση να τους συγχωρέσουν. Παρουσιάζονται, έτσι, στον Νικόστρατο θεωρητικά ανήσυχοι για το κατά πόσο οι ολιγαρχικοί θα σεβαστούν την ειρήνευση στο νησί, ενώ επί της ουσίας οι ίδιοι σχεδιάζουν το πώς θα τους αποδυναμώσουν, ώστε με την πρώτη ευκαιρία να στραφούν εναντίον τους. Οι δημοκρατικοί, επομένως, λειτουργούν δόλια απέναντι στον σύμμαχό τους και επιχειρούν να τον εξαπατήσουν, αφού δεν του αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους διαθέσεις. Στρατολογούν, έτσι, τους αντιπάλους τους στα πλοία που θα παρέδιδαν στον Νικόστρατο, προκειμένου να μειώσουν τον αριθμό των ολιγαρχικών και να έχουν στη συνέχεια περισσότερες πιθανότητες να νικήσουν τους εναπομείναντες ολιγαρχικούς της νήσου. Η ύπουλη αυτή τακτική τους συνιστά ένα πρώτο φανέρωμα της εν γένει διπρόσωπης, εκδικητικής και αδίστακτης τακτικής που πρόκειται να ακολουθήσουν στην πορεία.
 
4. Με βάση το Κεφ. 75, που σας δόθηκε, και το ακόλουθο χωρίο, από το Κεφ. 82, να σχολιάσετε κατά πόσο η στάση των δημοκρατικών απέναντι στους αντιπάλους τους βασιζόταν πράγματι στις αρχές που πρέσβευαν ως δημοκρατικοί.
 
[8] Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα. Ισότητα των πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλλη. Προσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθε τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους τους.
Θουκυδίδη Ιστορία, Κεφ. 82
 
Οι δημοκρατικοί, αν και πρεσβεύουν την ισότητα των πολιτών και τον σεβασμό απέναντι στις επιμέρους πολιτικές απόψεις, στην πραγματικότητα διακατέχονται από εκδικητική διάθεση και από βαθύ μίσος για τους αντιπάλους τους. Έτσι, ενώ αποτελούν την παράταξη που δέχεται την πολυφωνία, την ισότητα και την ισηγορία, είναι στην πραγματικότητα έτοιμοι να εκμεταλλευτούν οποιαδήποτε αφορμή για να λάβουν τα όπλα και να εξουδετερώσουν βιαίως τους αντιπάλους τους, όπως αυτό ήδη διαφαίνεται στο Κεφ. 75, όπου εκλαμβάνουν την εύλογη απροθυμία των ολιγαρχικών να επιβιβαστούν στα αθηναϊκά καράβια ως απόδειξη πως σχεδιάζουν κάτι κακό εις βάρος τους και σπεύδουν να οπλιστούν για να σκοτώσουν τους αντιπάλους τους. Η παρέμβαση του Αθηναίου Νικόστρατου θα λειτουργήσει σωτήρια για τους ολιγαρχικούς, αλλά το μίσος των δημοκρατικών για τους αντιπάλους τους διόλου δεν κατασιγάζεται. Διαφαίνεται, άρα, πως οι δημοκρατικοί δεν ασπάζονται την πολιτική ιδεολογία που πρεσβεύουν, εφόσον ό,τι τους διακρίνει είναι η διάθεση να εξουδετερώσουν με κάθε τρόπο την αντίπαλη πολιτική παράταξη.  
 
5. Να βρείτε στο κείμενο που σας δίνεται μία ετυμολογικά συγγενή λέξη για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις της Νέας Ελληνικής: έλλειψη, πρόλογος, δέος, μυθώδης, πρόσληψη.
Μονάδες 10
 
έλλειψη: καταλιπεῖν
πρόλογος: κατέλεγον
δέος: δείσαντες
μυθώδης: παρεμυθεῖτο
πρόσληψη: ἔλαβε
 
6.α. Να γράψετε τους τύπους των ουσιαστικών που σας ζητούνται:
1. ἄνδρας: Δοτική ενικού:
2. νῆσον: Κλητική ενικού:
3. δῆμος: Δοτική πληθυντικού:
4. προφάσει: Δοτική πληθυντικού:
5. ὁπλίταις: Γενική ενικού:
Μονάδες 5
 
1. τῷ ἀνδρί , 2. (ὦ) νῆσε 3. τοῖς δήμοις, 4. ταῖς προφάσεσι(ν),  5.  τοῦ ὁπλίτου
 
β. Να γράψετε τους τύπους των ρημάτων που σας ζητούνται:
1. ἔπειθεν: β΄ πληθυντικό πρόσωπο, οριστικής Παρακειμένου:
2. ἔλαβε: γ΄ ενικό πρόσωπο, ευκτικής Ενεστώτα:
3. γίγνονται: γ΄ πληθυντικό πρόσωπο, οριστικής Μέλλοντα:
4. ἐκώλυσε: γ΄ ενικό πρόσωπο, υποτακτικής Αορίστου:
5. ὦσιν: γ΄ ενικό πρόσωπο, οριστικής Παρατατικού:
Μονάδες 5
 
1. πεπείκατε, 2. λαμβάνοι, 3. γενήσονται, 4. κωλύσῃ, 5. ἦν
 
7. Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τις ακόλουθες λέξεις ή φράσεις. Σε περίπτωση ρηματικού τύπου να προσδιορίσετε το υποκείμενο του και το αντικείμενό του (αν υπάρχει).
1. στρατηγός, 2. ποιησαμένους, 3. κατέλεγον, 4. ἐς τὸ ἱερόν, 5. δείσας
Μονάδες 10
 
1. στρατηγὸς: Παράθεση στο υποκείμενο Νικόστρατος.
2. ποιησαμένους: Χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο (τους ἄλλους) του απαρεμφάτου οἰκεῖν. σπονδὰς: Αντικείμενο της μετοχής.
3. κατέλεγον: Ρήμα. οἱ δὲ: Υποκείμενο. τους ἐχθροὺς: Αντικείμενο ρήματος.
4. ἐς τὸ ἱερόν: Εμπρόθετος προσδιορισμός της στάσης σε τόπο.
5. δείσας: Αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο (Ὁ δῆμος) του ρήματος (ως αντικείμενό της λειτουργεί η ενδοιαστική πρόταση: μη τι νεωτερίσωσιν).
 
8. Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω διατυπώσεις ως Σωστές (Σ) ή Λανθασμένες (Λ):
Ο Θουκυδίδης
α.  απέτυχε, ως στρατηγός, να σώσει την Αμφίπολη από τους Σπαρτιάτες.
β. εξορίστηκε και γι’ αυτό δεν μπόρεσε να συνεχίσει την ιστορική του έρευνα.
γ. πίστευε ότι η βαθύτερη αιτία του πολέμου ήταν η ανάπτυξη, οικονομική και στρατιωτική, της αθηναϊκής δύναμης.
δ. κατόρθωσε παρά τις δυσκολίες να παραθέσει αυτολεξεί τους λόγους των πολιτικών κατά τη διάρκεια του πολέμου.
ε. εξιστορεί τα γεγονότα του πολέμου κατά χρονολογική σειρά διαιρώντας το έτος σε θέρος και χειμώνα.
Μονάδες 10
 
α. Σωστό, β. Λάθος, γ. Σωστό, δ. Λάθος, ε. Σωστό  

Θουκυδίδη Ιστορία, Βιβλίο 3 Κεφάλαια 71-73 [Διαγώνισμα]

Michael Tompsett

 
Θουκυδίδη Ιστορία, Βιβλίο 3 Κεφάλαια 71-73 [Διαγώνισμα]
 
[71.1] Δράσαντες δὲ τοῦτο και ξυγκαλέσαντες Κερκυραίους εἶπον ὅτι ταῦτα και βέλτιστα εἴη και ἥκιστ᾽ ἂν δουλωθεῖεν ὑπ᾽ Ἀθηναίων, το τε λοιπόν μηδετέρους δέχεσθαι ἀλλ᾽ ἢ μιᾷ νηὶ ἡσυχάζοντας, το δε πλέον πολέμιον ἡγεῖσθαι. Ὡς δὲ εἶπον, και ἐπικυρῶσαι ἠνάγκασαν την γνώμην. [2] Πέμπουσι δε και ἐς τας Ἀθήνας εὐθὺς πρέσβεις περί τε τῶν πεπραγμένων διδάξοντας ὡς ξυνέφερε και τούς ἐκεῖ καταπεφευγότας πείσοντας μηδέν ἀνεπιτήδειον πράσσειν, ὅπως μή τις ἐπιστροφὴ γένηται.
[72.1] Ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τους τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες, και ὅσους ἔπεισαν, κατέθεντο ἐς Αἴγιναν.
[2] Ἐν δὲ τούτῳ τῶν Κερκυραίων οἱ ἔχοντες τα πράγματα ἐλθούσης τριήρους Κορινθίας και Λακεδαιμονίων πρέσβεων ἐπιτίθενται τῷ δήμῳ, και μαχόμενοι ἐνίκησαν. [3] Ἀφικομένης δε νυκτὸς ὁ μεν δῆμος ἐς την ἀκρόπολιν και τα μετέωρα τῆς πόλεως καταφεύγει και αὐτοῦ ξυλλεγεὶς ἱδρύθη, και τον Ὑλλαϊκὸν λιμένα εἶχον· οἱ δὲ τήν τε ἀγορὰν κατέλαβον, οὗπερ οἱ πολλοὶ ᾤκουν αὐτῶν, και τον λιμένα τον πρὸς αὐτῇ και προς την ἤπειρον.
[73.1] Tῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἠκροβολίσαντό τε ὀλίγα και ἐς τους ἀγροὺς περιέπεμπον ἀμφότεροι, τους δούλους παρακαλοῦντές τε και ἐλευθερίαν ὑπισχνούμενοι· και τῷ μὲν δήμῳ τῶν οἰκετῶν το πλῆθος παρεγένετο ξύμμαχον, τοῖς δ᾽ ἑτέροις ἐκ τῆς ἠπείρου ἐπίκουροι ὀκτακόσιοι.
 
1. Να μεταφράσετε στη Νέα Ελληνική το απόσπασμα: «Ἐλθόντων... προς την ἤπειρον».
Μονάδες 30
 
Όταν λοιπόν ήλθαν (οι πρέσβεις) (στην Αθήνα), οι Αθηναίοι αφού συνέλαβαν και τους πρέσβεις ως υποκινητές στάσης και όσους έπεισαν, τους συγκέντρωσαν για ασφάλεια στην Αίγινα. Στο μεταξύ από τους Κερκυραίους οι κύριοι της πολιτικής κατάστασης, όταν ήλθε κορινθιακό πλοίο και Λακεδαιμόνιοι πρέσβεις, επιχειρούν επίθεση εναντίον των δημοκρατικών, και τους νίκησαν ύστερα από μάχη. Και όταν έπεσε η νύχτα, οι μεν δημοκρατικοί στην ακρόπολη και στα ψηλά και οχυρά μέρη της πόλης καταφεύγουν, και αφού συγκεντρώθηκαν, εκεί εγκαταστάθηκαν, και κατείχαν επίσης το Υλλαϊκό λιμάνι· ενώ οι άλλοι (οι ολιγαρχικοί) κατέλαβαν και την αγορά, όπου ακριβώς κατοικούσαν οι περισσότεροι από αυτούς, και το κοντινό της λιμάνι που βλέπει στην απέναντι στεριά.
 
2. «Ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τούς τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες, καὶ ὅσους ἔπεισαν, κατέθεντο ἐς Αἴγιναν»: Να εξηγήσετε για ποιους λόγους οι Αθηναίοι αντιμετώπισαν με αυτό τον τρόπο τους Κερκυραίους πρέσβεις.
Μονάδες 10
 
Οι Αθηναίοι συνέλαβαν τους πρέσβεις, παραβιάζοντας τους κανόνες του «διεθνούς δικαίου» της εποχής, εφόσον οι πρέσβεις θεωρούνταν πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα, διότι οι ολιγαρχικοί Κερκυραίοι έχουν καταλύσει πρώτοι την έννομη τάξη με τη δολοφονία του Πειθία και άλλων δημοκρατικών βουλευτών. Η ακραία βίαιη αυτή στάση των ολιγαρχικών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι πρέσβεις τους φτάνοντας στην Αθήνα επιχειρούν να προσεταιριστούν τους Κερκυραίους, που είχαν ήδη καταφύγει στην Αθήνα, προκαλούν εύλογα την αγανάκτηση των Αθηναίων, οι οποίοι και επιλέγουν με την πράξη της σύλληψης να στείλουν ένα σαφές μήνυμα στην Κέρκυρα. Η ανάρμοστη δράση των ολιγαρχικών Κερκυραίων δεν πρόκειται να μείνει χωρίς απάντηση από τους Αθηναίους, καθώς από τη μία δολοφονήθηκαν υποστηρικτές τους σε κερκυραϊκό έδαφος και από την άλλη ασκείται προπαγανδιστική δράση στην ίδια την Αθήνα από τους πρέσβεις των ολιγαρχικών.
 
3. «ἐς τους ἀγροὺς περιέπεμπον ἀμφότεροι, τους δούλους παρακαλοῦντές τε και ἐλευθερίαν ὑπισχνούμενοι»: Να αιτιολογήσετε την κίνηση αυτή των δύο αντιμαχόμενων παρατάξεων και να εξηγήσετε γιατί οι περισσότεροι δούλοι επέλεξαν τους δημοκρατικούς.
Μονάδες 10
 
Η προσπάθεια και των δύο παρατάξεων να προσεταιριστούν τους δούλους, οι οποίοι υπερέβαιναν τότε το μισό πληθυσμό της Κέρκυρας, φανερώνει την ένταση του αγώνα και την όξυνση των πολιτικών παθών. Μια τέτοια κίνηση ήταν εντελώς ασυνήθιστη, γι’ αυτό και μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο ως απεγνωσμένη απόπειρα από τη μεριά και των δύο παρατάξεων να ενισχυθούν αριθμητικά και να επικρατήσουν έναντι του αντιπάλου τους. 
Η πλειοψηφία των δούλων επέλεξε τελικά να συμπαραταχθεί με τους δημοκρατικούς, οι οποίοι ήταν οι λιγότερο εύποροι πολίτες της Κέρκυρας, καθώς αισθάνονταν ιδεολογικά και κοινωνικά πλησιέστερα με αυτούς παρά με τους εύπορους ολιγαρχικούς. Οι ολιγαρχικοί ήταν κυρίως εκείνοι που απασχολούσαν τους δούλους, χωρίς κατ’ ανάγκη να τους αντιμετωπίζουν με καλό τρόπο. Ως εκ τούτου, η πιο ήπια και ανθρώπινη συμπεριφορά των δημοκρατικών, κατά το προηγούμενο διάστημα, απέναντι στους δούλους λειτούργησε ως βασικός παράγοντας για να τους προτιμήσουν οι δούλοι.
 
4. Αφού λάβετε υπόψη σας το ακόλουθο χωρίο του Θουκυδίδη, όπως και τα Κεφ. 71-73 που σας δόθηκαν, να αιτιολογήσετε σε ποιον βαθμό είχαν πετύχει οι απελευθερωμένοι από τους Κορίνθιους Κερκυραίοι τον σκοπό τους.
Μονάδες 10
 
«Οι ταραχές, στην Κέρκυρα, είχαν αρχίσει από τότε που είχαν γυρίσει οι Κερκυραίοι που είχαν αιχμαλωτιστεί από τους Κορινθίους στις ναυτικές επιχειρήσεις γύρω απ’ την Επίδαμνο. Τυπικά τους είχαν απελευθερώσει επειδή οι πρόξενοι είχαν δώσει εγγυήσεις οκτακόσια τάλαντα, στην πραγματικότητα, όμως, επειδή τους είχαν πείσει οι Κορίνθιοι να επιχειρήσουν να κάνουν την Κέρκυρα σύμμαχο της Κορίνθου. Άρχισαν αυτοί να ενεργούν πλησιάζοντας τους πολίτες και προσπαθώντας να τους πείσουν ότι έπρεπε η Κέρκυρα ν’ αποσπαστεί από την αθηναϊκή συμμαχία.»
Θουκυδίδη Ιστορία, Βιβλίο 3 Κεφ. 70
 
Οι απελευθερωμένοι από τους Κορίνθιους Κερκυραίοι συνέβαλαν αποφασιστικά στα γεγονότα της σφαγής του Πειθία και των άλλων δημοκρατικών βουλευτών, οδηγώντας έτσι στην κατάληψη της εξουσίας από την ολιγαρχική παράταξη. Κατ’ αυτό τον τρόπο στάθηκε εφικτό να επιβληθεί η απόφαση της ουδετερότητας των Κερκυραίων και κατ’ επέκταση η ακύρωση της αμυντικής συμμαχίας της νήσου με την Αθήνα. Υπ’ αυτό το πρίσμα οι Κερκυραίοι που ήταν αιχμάλωτοι στην Κόρινθο κατορθώνουν εν μέρει την αποστολή τους, εφόσον επηρεάζουν αρκετά τους ολιγαρχικούς, προκειμένου να πάρουν τον έλεγχο του νησιού και να διαμορφώσουν ένα διπλωματικό πλαίσιο που λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων της Κορίνθου και της Σπάρτης. Δεν κατορθώνουν, ωστόσο, πλήρως την αποστολή τους -τη σύναψη συμμαχίας με την Κόρινθο-, εφόσον ήδη η επιβολή ουδετερότητας βασίστηκε σε εγκληματικές πράξεις, οι οποίες θα προκαλούσαν δεδομένα την αντίδραση των Αθηναίων, οπότε μια περαιτέρω κίνηση, αυτή της ανοιχτής συμμαχίας με την Κόρινθο θα ήταν ένα εξαιρετικά προκλητικό βήμα που θα επέσπευδε την παρέμβαση της Αθήνας.   
 
5. Να γράψετε μία απλή ή σύνθετη ομόρριζη λέξη της Νέας Ελληνικής, για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου: ξυγκαλέσαντες, εἶπον, γένηται, κατέλαβον, ᾤκουν.
Μονάδες 10
 
ξυγκαλέσαντες: σύγκληση, προσκλητήριο, κάλεσμα
εἶπον: έπος, επικός, καλλιέπεια
γένηται: γονιός, απόγονος, γενιά
κατέλαβον: προκατάληψη, λάφυρο, λαβή
ᾤκουν: κατοικία, πολυκατοικία, οίκος
 
6.α. Να γράψετε τους τύπους των ακόλουθων ουσιαστικών που σας ζητούνται:
1. τριήρους: Δοτική πληθυντικού:
2. νυκτὸς: Αιτιατική πληθυντικού:
3. λιμένα: Δοτική ενικού:
4. πλῆθος: Δοτική ενικού:
5. δούλους: Δοτική ενικού
Μονάδες 5
 
1. ταῖς τριήρεσι 2. τάς νύκτας 3. τῷ λιμένι 4. τῷ πλήθει 5. τῷ δούλῳ
 
β. Να γράψετε τους τύπους των ακόλουθων ρημάτων που σας ζητούνται:
1. εἴη: β΄ ενικό πρόσωπο, προστακτικής Ενεστώτα:
2. εἶπον: γ΄ ενικό πρόσωπο, οριστικής Παρατατικού:
3. πράττειν: α΄ ενικό πρόσωπο, ευκτικής Αορίστου:
4. ἔπεισαν: α΄ πληθυντικό πρόσωπο, οριστικής Μέλλοντα:
5. εἶχον: α΄ ενικό πρόσωπο, υποτακτικής Αορίστου Β΄:
Μονάδες 5
 
1. ἴσθι, 2. ἔλεγε, 3. πράξαιμι 4. πείσομεν 5. σχῶ
 
7. Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τις ακόλουθες λέξεις ή φράσεις. Σε περίπτωση ρηματικού τύπου να προσδιορίσετε το υποκείμενο του και το αντικείμενό του (αν υπάρχει).
1. Δράσαντες. 2. εἴη 3. περί τῶν πεπραγμένων 4. πράσσειν 5. ἐλθούσης
Μονάδες 10
 
1. Δράσαντες: Χρονική μετοχή, συνημμένη στο εννοούμενο υποκείμενο (οὗτοι) του ρήματος εἶπον. τοῦτο: Αντικείμενο μετοχής.
2. εἴη: Ρήμα. ταῦτα: Υποκείμενο ρήματος (αττική σύνταξη).
3. περί τῶν πεπραγμένων: Εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς.
4. πράσσειν: Τελικό απαρέμφατο, ως έμμεσο αντικείμενο στην τελική μετοχή πείσοντας. Ως υποκείμενο του απαρεμφάτου λειτουργεί η επιθετική μετοχή (τοὺς καταπεφευγότας). μηδὲν: Σύστοιχο αντικείμενο του απαρεμφάτου.
5. ἐλθούσης: Γενική απόλυτη χρονική μετοχή. τριήρους: Υποκείμενο της μετοχής.
 
8. Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω διατυπώσεις ως Σωστές (Σ) ή Λανθασμένες (Λ):
Ο Θουκυδίδης
α. είχε εξοικειωθεί με τη μέθοδο και την έκφραση των μεγάλων σοφιστών.
β. πίστευε, κατά την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου, στη μεγάλη αξία του Περικλή και στην ορθότητα των βασικών αρχών του πολεμικού του σχεδιασμού. 
γ. ακολούθησε τον τρόπο χρονολογικής έκθεσης των γεγονότων που χρησιμοποιούσαν οι Αθηναίοι. 
δ. ολοκλήρωσε το ιστορικό έργο του με την καταγραφή των γεγονότων της Σικελικής εκστρατείας στο 6ο βιβλίο.
ε. έγραψε στη λεγόμενη «αρχαία αττική» του 5ου αι. π. Χ.
Μονάδες 10
 
α. Σωστό, β. Σωστό, γ. Λάθος, δ. Λάθος, ε. Σωστό