Κική Δημουλά «Κονιάκ Μηδέν Αστέρων»: Να σχολιάσετε τον τίτλο του ποιήματος και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το περιεχόμενο του. | Σημειώσεις του Κωνσταντίνου Μάντη

Κική Δημουλά «Κονιάκ Μηδέν Αστέρων»: Να σχολιάσετε τον τίτλο του ποιήματος και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το περιεχόμενο του.

Κωνσταντίνος Μάντης | Best Blogger Tips
Ilse Kleyn

Κική Δημουλά «Κονιάκ Μηδέν Αστέρων»


Να σχολιάσετε τον τίτλο του ποιήματος και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το περιεχόμενο του.


Η ποιότητα του κονιάκ, του γνωστού οινοπνευματώδους ποτού που προέρχεται από διπλή απόσταξη κρασιού, μετριέται με αστέρια, τα οποία και δηλώνουν το χρόνο παλαίωσης του ποτού. Ο συντομότερος δυνατός χρόνος παλαίωσης είναι τα τρία χρόνια, οπότε το κονιάκ που προκύπτει είναι τριών αστέρων. Επομένως, όταν η Κική Δημουλά μιλά για ένα κονιάκ μηδέν αστέρων, αναφέρεται σ’ ένα ποτό που δεν έχει πια τη δύναμη της γεύσης που είχε κάποτε, σ’ ένα ποτό που έχει ξεθυμάνει και η ποιότητά του είναι πλέον ανύπαρκτη. Ο τίτλος αυτός λειτουργεί μεταφορικά, υπό την έννοια ότι το κονιάκ συμβολίζει τη ζωή της ποιήτριας, και μπορεί να γίνει αποδεκτός ως ένα ειρωνικό ή ακόμη και σαρκαστικό σχόλιο της ποιήτριας που κοιτάζοντας τη ζωή της θεωρεί πως ό,τι της έχει απομείνει δεν είναι παρά ένα ξεθυμασμένο ποτό, χωρίς αξία.
Ο τίτλος του ποιήματος μας παραπέμπει συνειρμικά και σε κάποιο μνημόσυνο, καθώς το κονιάκ είναι κατά παράδοση το ποτό που προσφέρεται σε όσους παρίστανται στη θρησκευτική αυτή τελετή τίμησης της μνήμης του εκλιπόντος. Ο τίτλος επομένως μας προδιαθέτει για μια περιδιάβαση σε κάτι που έχει χάσει την αξία του, αλλά και σε μια διαδρομή ανάμνησης κάποιου ανθρώπου που δεν υπάρχει πια. Όπως, άλλωστε, διαπιστώνουμε από την ανάγνωση του ποιήματος η ποιήτρια αναφέρεται στον πόνο που βιώνει και στην αίσθηση πλήρους αταξίας που έχει επέλθει στη ζωή της από την απώλεια του αγαπημένου της. Η ποιήτρια αισθάνεται πως η ζωή της είναι πλέον χωρίς ουσιαστικό νόημα: «Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό / του ανώφελου.» και η μόνη της παρηγοριά είναι η επιστροφή στο παρελθόν με τη βοήθεια μιας φωτογραφίας: «Ας σταθούμε στο πλευρό ετούτης της μικρής / φωτογραφίας».
Ο τίτλος του ποιήματος, επομένως, λειτουργεί ως σχόλιο για τη ζωή της ποιήτριας, καθώς τώρα που ο σύζυγός της δεν υπάρχει πια, η ζωή της έχει χάσει το νόημά της, την αξία και τη γεύση της. Κάθε τι μοιάζει ανώφελο και γεμάτο πόνο, κάθε τι αποτελεί αφορμή για να θυμηθεί εκείνον και όλα όσα χάθηκαν μαζί του. Ένα κονιάκ μηδέν αστέρων, μια ζωή χωρίς γεύση, μια ζωή χωρίς αξία, είναι το μόνο που απέμεινε στην ποιήτρια, τώρα που πρέπει να συνεχίσει την πορεία της χωρίς εκείνον.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...