Koen Demuynck
Niccolo Machiavelli (1469-1527) «Ο
Ηγεμόνας»
Οι άνθρωποι αλλάζουν Ηγέτη μόνο
στην περίπτωση που πιστεύουν ακράδαντα πως με αυτή την αλλαγή θα καλυτερεύσει η
ζωή τους.
Πρέπει τους εχθρούς σου να τους
εξουδετερώνεις ολοκληρωτικά. Αν τους προκαλέσεις μονάχα μικροζημιές, σίγουρα θα
ανακάμψουν και, τότε, σίγουρα θα σε εκδικηθούν. Το χτύπημα πρέπει είναι τόσο
ισχυρό ώστε ποτέ να μη μπορέσουν να ξανασηκώσουν κεφάλι. Έτσι, δε θα
κινδυνεύσεις ποτέ από την εκδίκησή τους.
Εκείνος που στηρίζει την
αναρρίχηση ενός επίδοξου Ηγέτη, εργάζεται για την αυτοκαταστροφή του. Επειδή η
δύναμη, που από αυτήν του την προσπάθεια αποκτά, αρχίζει να μοιάζει ύποπτη,
ακόμη και για εκείνον τον οποίο βοήθησε κι έγινε Ηγέτης.
Οι μεγάλοι Ηγέτες δεν περίμεναν
τη δεύτερη εύνοια της τύχης τους, εκμεταλλεύτηκαν την αρχική.
Δεν αρκεί να αδράξει o Ηγέτης την
ευκαιρία που του έστειλε η τύχη. Πρέπει και να τη διαμορφώσει. Αν δε διαθέτει
την ικανότητα να χειρισθεί σωστά το υλικό που του προσφέρει η καλή του τύχη, η
ευκαιρία πάει χαμένη.
Μπορείς να αλλάξεις τους θεσμούς
ή με την πειθώ ή με τη βία. Η ιστορία δείχνει πως όσοι εφάρμοσαν τον πρώτο
τρόπο και κακό τέλος είχαν και τους θεσμούς δεν άλλαξαν, ενώ όσοι
χρησιμοποίησαν το δεύτερο, και δεν κινδύνεψαν και είχαν αποτέλεσμα.
Οι ωμότητες πρέπει να γίνονται
όλες μαζί ώστε η γεύση τους να διαρκεί όσο γίνεται λιγότερο, ενώ οι ευεργεσίες
πρέπει να γίνονται σταδιακά ώστε η γεύση τους να διαρκεί περισσότερο.
Όποιος συμπεριφέρεται με καλοσύνη
σε μια κοινωνία με τόσους, που είναι κάθε άλλο παρά καλοί, είναι φυσικό να
καταστραφεί.
Όταν οι ισχυροί δουν πως δεν
αντέχουν να αντιταχθούν στο λαό, σωρεύουνε κύρος σε έναν δικό τους και με τις
ευλογίες του λαού τον κάνουν Ηγέτη, ώστε κάτω από τη σκιά του να κάνουν τις
δουλειές τους.
Σε αμφίβολους καιρούς ο Ηγέτης πάντα
περιστοιχίζεται από ανθρώπους αμφίβολης εμπιστοσύνης.
Οι διοικούμενοι μισούν την
ανασφάλεια.
Το πώς ζούμε, βρίσκεται πολύ
μακριά από το πώς θα έπρεπε να ζούμε. Όποιος αγνοεί την πραγματικότητα και
θέλει να τη βλέπει εξιδανικευμένη, προετοιμάζει με σιγουριά την προσωπική του
καταστροφή.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να
μάθεις ως Ηγέτης, είναι τον τρόπο να μην είσαι καλός. Και αυτή σου τη γνώση να
την χρησιμοποιείς ή όχι, κατά τις περιστάσεις.
Οι ταραχές και το χάος βλάπτουν
συνήθως το σύνολο των εξουσιαζόμενων, ενώ, αν πέσουν μερικά κεφάλια, βλάπτονται
μόνο μεμονωμένα άτομα, οι αποκεφαλισμένοι.
Οι άνθρωποι βλάπτουν ευκολότερα
κάποιον που τους είναι αγαπητός από κάποιον που τους προκαλεί το φόβο.
Οι άνθρωποι αγαπούν αν οι ίδιοι
το θέλουν, αλλά φοβούνται αν το θέλει ο Ηγέτης τους.
Οι άνθρωποι σου συγχωρούν πιο
εύκολα τη δολοφονία του πατέρα τους παρά την αρπαγή της πατρικής κληρονομιάς
Είναι απαραίτητο στον Ηγέτη να ξέρει
να παίζει καλά και το ρόλο του ανθρώπου και το ρόλο του κτήνους. Αυτό καλύτερα
από όλους το είπαν οι αρχαίοι Έλληνες. Για αυτό γράψανε ότι τον Αχιλλέα, αλλά
και πολλούς άλλους αρχαίους ηγεμόνες τους δώσανε για ανατροφή και διδασκαλία
στον κένταυρο Χείρωνα, που ήταν μισός άνθρωπος και μισός κτήνος.
Η συνταγή να αλλάζει ο Ηγέτης τiς
αποφάσεις του ανάλογα με το συμφέρον του θα ήταν ανήθικη, αν ήταν ηθικοί οι
άλλοι άνθρωποι. Επειδή όμως οι περισσότεροι δεν είναι ηθικοί, για αυτό θα
πρέπει ο Ηγέτης να προσαρμοσθεί.
Μόνο τότε σε εκτιμούν, όταν
μπορείς να είσαι και αληθινός φίλος και αληθινός εχθρός.
Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν
τι φαίνεσαι, ενώ λίγοι νιώθουν τι στην πραγματικότητα είσαι, αλλά κι αυτοί οι
τελευταίοι δεν τολμούν να πάνε κόντρα στη γνώμη των πρώτων, επειδή οι πρώτοι
είναι οι περισσότεροι.
Κρίνεις το μέλλον ενός Ηγέτη
παρατηρώντας τους συνεργάτες που τον περιστοιχίζουν.
Το πιο διαδεδομένο ελάττωμα των
ανθρώπων είναι ότι στην καλοκαιρία δε λογαριάζουν την καταιγίδα.
Η τύχη στρέφει την ορμή της εκεί
που δεν υπάρχει αξιοσύνη, επειδή ξέρει πως εκεί δε φτιάχτηκαν προχώματα και
φράγματα για να τη βαστάξουν.
Η τύχη σαν γυναίκα που είναι,
αγαπάει τους νεαρούς, επειδή είναι λιγότερο επιφυλακτικοί, πιο άγριοι και πιο
τολμηροί.
Είναι προτιμότερο λοιπόν να είσαι
στη ζωή σου ορμητικός παρά επιφυλακτικός.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου