Susan Epps Oliver
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἄγω / ἄγομαι»
Ενεργητική Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
ἄγω, ἄγεις, ἄγει, ἄγομεν, ἄγετε, ἄγουσι(ν)
Υποτακτική
ἄγω, ἄγῃς, ἄγῃ, ἄγωμεν, ἄγητε, ἄγωσι(ν)
Ευκτική
ἄγοιμι, ἄγοις, ἄγοι, ἄγοιμεν, ἄγοιτε, ἄγοιεν
Προστακτική
---, ἄγε, ἀγέτω, ---, ἄγετε, ἀγόντων (ή ἀγέτωσαν)
Απαρέμφατο
ἄγειν
Μετοχή
ἄγων, ἄγουσα, ἄγον
Παρατατικός
Οριστική
ἦγον, ἦγες, ἦγε, ἤγομεν, ἤγετε, ἦγον
Μέλλοντας
Οριστική
ἄξω, ἄξεις, ἄξει, ἄξομεν, ἄξετε, ἄξουσι(ν)
Ευκτική
ἄξοιμι, ἄξοις, ἄξοι, ἄξοιμεν, ἄξοιτε, ἄξοιεν
Απαρέμφατο
ἄξειν
Μετοχή
ἄξων, ἄξουσα, ἄξον
Αόριστος Β΄
Οριστική
ἤγαγον, ἤγαγες, ἤγαγε(ν), ἠγάγομεν, ἠγάγετε, ἤγαγον
Υποτακτική
ἀγάγω, ἀγάγῃς, ἀγάγῃ, ἀγάγωμεν, ἀγάγητε, ἀγάγωσι(ν)
Ευκτική
ἀγάγοιμι, ἀγάγοις, ἀγάγοι, ἀγάγοιμεν, ἀγάγοιτε, ἀγάγοιεν
Προστακτική
---, ἄγαγε, ἀγαγέτω, ---, ἀγάγετε, ἀγαγόντων (ή ἀγαγέτωσαν)
Απαρέμφατο
ἀγαγεῖν
Μετοχή
ἀγαγών, ἀγαγοῦσα, ἀγαγόν
Παρακείμενος
Οριστική
ἦχα, ἦχας, ἦχε, ἤχαμεν, ἤχατε, ἤχασι(ν)
Υποτακτική
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός ὦ
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός ᾖς
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός ᾖ
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα ὦμεν
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα ἦτε
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα ὦσι
Ευκτική
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός εἴην
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός εἴης
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός εἴη
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα εἴημεν (εἶμεν)
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα εἴητε (εἶτε)
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός ἴσθι
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός ἔστω
---
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα ἔστε
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα ἔστων
Απαρέμφατο
ἠχέναι
Μετοχή
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός
&
Παρακείμενος
Οριστική
ἀγήοχα, ἀγήοχας, ἀγήοχε, ἀγηόχαμεν, ἀγηόχατε, ἀγηόχασι(ν)
Υποτακτική
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός ὦ
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός ᾖς
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός ᾖ
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα ὦμεν
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα ἦτε
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα ὦσι
Ευκτική
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός εἴην
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός εἴης
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός εἴη
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα εἴημεν (εἶμεν)
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα εἴητε (εἶτε)
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός ἴσθι
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός ἔστω
---
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα ἔστε
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα ἔστων
Απαρέμφατο
ἀγηοχέναι
Μετοχή
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἠγηόχειν, ἠγηόχεις, ἠγηόχει, ἠγηόχεμεν, ἠγηόχετε, ἠγηόχεσαν
&
Υπερσυντέλικος
ἤχειν, ἤχεις, ἤχει, ἤχεμεν, ἤχετε, ἤχεσαν
Μέση
Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
ἄγομαι, ἄγῃ/ἄγει, ἄγεται, ἀγόμεθα, ἄγεσθε, ἄγονται
Υποτακτική
ἄγωμαι, ἄγῃ, ἄγηται, ἀγώμεθα, ἄγησθε, ἄγωνται
Ευκτική
ἀγοίμην, ἄγοιο, ἄγοιτο, ἀγοίμεθα, ἄγοισθε, ἄγοιντο
Προστακτική
---, ἄγου, ἀγέσθω, ---, ἄγεσθε, ἀγέσθων ή ἀγέσθωσαν
Απαρέμφατο
ἄγεσθαι
Μετοχή
ἀγόμενος
ἀγομένη
ἀγόμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἠγόμην, ἤγου, ἤγετο, ἠγόμεθα, ἤγεσθε, ἤγοντο
Μέλλοντας
Οριστική
ἄξομαι, ἄξῃ/ἄξει, ἄξεται, ἀξόμεθα, ἄξεσθε, ἄξονται
Ευκτική
ἀξοίμην, ἄξοιο, ἄξοιτο, ἀξοίμεθα, ἄξοισθε, ἄξοιντο
Απαρέμφατο
ἄξεσθαι
Μετοχή
ἀξόμενος
ἀξομένη
ἀξόμενον
Παθητικός
Μέλλοντας
Οριστική
ἀχθήσομαι, ἀχθήσῃ/ἀχθήσει, ἀχθήσεται, ἀχθησόμεθα, ἀχθήσεσθε, ἀχθήσονται
Ευκτική
ἀχθησοίμην, ἀχθήσοιο, ἀχθήσοιτο, ἀχθησοίμεθα, ἀχθήσοισθε, ἀχθήσοιντο
Απαρέμφατο
ἀχθήσεσθαι
Μετοχή
ἀχθησόμενος
ἀχθησομένη
ἀχθησόμενον
Αόριστος
Β΄
Οριστική
ἠγαγόμην, ἠγάγου, ἠγάγετο, ἠγαγόμεθα, ἠγάγεσθε, ἠγάγοντο
Υποτακτική
ἀγάγωμαι, ἀγάγῃ, ἀγάγηται, ἀγαγώμεθα, ἀγάγησθε, ἀγάγωνται
Ευκτική
ἀγαγοίμην, ἀγάγοιο, ἀγάγοιτο, ἀγαγοίμεθα, ἀγάγοισθε, ἀγάγοιντο
Προστακτική
---, ἀγαγοῦ, ἀγαγέσθω, ---, ἀγάγεσθε, ἀγαγέσθων / ἀγαγέσθωσαν
Απαρέμφατο
ἀγαγέσθαι
Μετοχή
ἀγαγόμενος
ἀγαγομένη
ἀγαγόμενον
Παθητικός
Αόριστος
Οριστική
ἤχθην, ἤχθης, ἤχθη, ἠχθημεν, ἤχθητε, ἤχθησαν
Υποτακτική
ἀχθῶ, ἀχθῇς, ἀχθῇ, ἀχθῶμεν, ἀχθῆτε, ἀχθῶσι(ν)
Ευκτική
ἀχθείην, ἀχθείης, ἀχθείη, ἀχθείημεν ή ἀχθεῖμεν, ἀχθείητε ή ἀχθεῖτε, ἀχθείησαν ή ἀχθεῖεν
Προστακτική
---, ἄχθητι, ἀχθήτω, ---, ἄχθητε, ἀχθέντων ή ἀχθήτωσαν
Απαρέμφατο
ἀχθῆναι
Μετοχή
ἀχθείς
ἀχθεῖσα
ἀχθέν
Παρακείμενος
Οριστική
ἦγμαι, ἦξαι, ἦκται, ἤγμεθα, ἦχθε, ἠγμένοι εἰσί(ν)
Υποτακτική
ἠγμένος - ἠγμένη - ἠγμένον ὦ
ἠγμένος- ἠγμένη - ἠγμένον ᾖς
ἠγμένος- ἠγμένη - ἠγμένον ᾖ
ἠγμένοι - ἠγμέναι - ἠγμένα ὦμεν
ἠγμένοι - ἠγμέναι - ἠγμένα ἦτε
ἠγμένοι - ἠγμέναι - ἠγμένα ὦσι(ν)
Ευκτική
ἠγμένος - ἠγμένη - ἠγμένον εἴην
ἠγμένος- ἠγμένη - ἠγμένον εἴης
ἠγμένος- ἠγμένη - ἠγμένον εἴη
ἠγμένοι - ἠγμέναι - ἠγμένα εἴημεν (εἶμεν)
ἠγμένοι - ἠγμέναι - ἠγμένα εἴητε (εἶτε)
ἠγμένοι - ἠγμέναι - ἠγμένα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---, ἦξο, ἤχθω, --- ἦχθε, ἤχθων ή ἤχθωσαν
Απαρέμφατο
ἦχθαι
Μετοχή
ἠγμένος,
ἠγμένη,
ἠγμένον
Υπερσυντέλικος
ἤγμην, ἦξο, ἦκτο, ἤγμεθα, ἦχθε, ἠγμένοι ἦσαν
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἄγω / ἄγομαι»
Οριστική
ἄγω, ἄγεις, ἄγει, ἄγομεν, ἄγετε, ἄγουσι(ν)
ἄγω, ἄγῃς, ἄγῃ, ἄγωμεν, ἄγητε, ἄγωσι(ν)
ἄγοιμι, ἄγοις, ἄγοι, ἄγοιμεν, ἄγοιτε, ἄγοιεν
---, ἄγε, ἀγέτω, ---, ἄγετε, ἀγόντων (ή ἀγέτωσαν)
ἄγειν
ἄγων, ἄγουσα, ἄγον
Οριστική
ἦγον, ἦγες, ἦγε, ἤγομεν, ἤγετε, ἦγον
Οριστική
ἄξω, ἄξεις, ἄξει, ἄξομεν, ἄξετε, ἄξουσι(ν)
ἄξοιμι, ἄξοις, ἄξοι, ἄξοιμεν, ἄξοιτε, ἄξοιεν
ἄξειν
ἄξων, ἄξουσα, ἄξον
Οριστική
ἤγαγον, ἤγαγες, ἤγαγε(ν), ἠγάγομεν, ἠγάγετε, ἤγαγον
ἀγάγω, ἀγάγῃς, ἀγάγῃ, ἀγάγωμεν, ἀγάγητε, ἀγάγωσι(ν)
ἀγάγοιμι, ἀγάγοις, ἀγάγοι, ἀγάγοιμεν, ἀγάγοιτε, ἀγάγοιεν
---, ἄγαγε, ἀγαγέτω, ---, ἀγάγετε, ἀγαγόντων (ή ἀγαγέτωσαν)
ἀγαγεῖν
ἀγαγών, ἀγαγοῦσα, ἀγαγόν
Οριστική
ἦχα, ἦχας, ἦχε, ἤχαμεν, ἤχατε, ἤχασι(ν)
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός ὦ
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα ὦμεν
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός εἴην
---
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός ἴσθι
ἠχότες- ἠχυῖαι- ἠχότα ἔστε
ἠχέναι
ἠχώς- ἠχυῖα- ἠχός
Οριστική
ἀγήοχα, ἀγήοχας, ἀγήοχε, ἀγηόχαμεν, ἀγηόχατε, ἀγηόχασι(ν)
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός ὦ
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα ὦμεν
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός εἴην
---
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός ἴσθι
ἀγηοχότες- ἀγηοχυῖαι- ἀγηοχότα ἔστε
ἀγηοχέναι
ἀγηοχώς- ἀγηοχυῖα- ἀγηοχός
Οριστική
ἠγηόχειν, ἠγηόχεις, ἠγηόχει, ἠγηόχεμεν, ἠγηόχετε, ἠγηόχεσαν
ἤχειν, ἤχεις, ἤχει, ἤχεμεν, ἤχετε, ἤχεσαν
Οριστική
ἄγομαι, ἄγῃ/ἄγει, ἄγεται, ἀγόμεθα, ἄγεσθε, ἄγονται
ἄγωμαι, ἄγῃ, ἄγηται, ἀγώμεθα, ἄγησθε, ἄγωνται
ἀγοίμην, ἄγοιο, ἄγοιτο, ἀγοίμεθα, ἄγοισθε, ἄγοιντο
---, ἄγου, ἀγέσθω, ---, ἄγεσθε, ἀγέσθων ή ἀγέσθωσαν
ἄγεσθαι
ἀγόμενος
Οριστική
ἠγόμην, ἤγου, ἤγετο, ἠγόμεθα, ἤγεσθε, ἤγοντο
Οριστική
ἄξομαι, ἄξῃ/ἄξει, ἄξεται, ἀξόμεθα, ἄξεσθε, ἄξονται
ἀξοίμην, ἄξοιο, ἄξοιτο, ἀξοίμεθα, ἄξοισθε, ἄξοιντο
ἄξεσθαι
ἀξόμενος
Οριστική
ἀχθήσομαι, ἀχθήσῃ/ἀχθήσει, ἀχθήσεται, ἀχθησόμεθα, ἀχθήσεσθε, ἀχθήσονται
ἀχθησοίμην, ἀχθήσοιο, ἀχθήσοιτο, ἀχθησοίμεθα, ἀχθήσοισθε, ἀχθήσοιντο
ἀχθήσεσθαι
ἀχθησόμενος
Οριστική
ἠγαγόμην, ἠγάγου, ἠγάγετο, ἠγαγόμεθα, ἠγάγεσθε, ἠγάγοντο
ἀγάγωμαι, ἀγάγῃ, ἀγάγηται, ἀγαγώμεθα, ἀγάγησθε, ἀγάγωνται
ἀγαγοίμην, ἀγάγοιο, ἀγάγοιτο, ἀγαγοίμεθα, ἀγάγοισθε, ἀγάγοιντο
---, ἀγαγοῦ, ἀγαγέσθω, ---, ἀγάγεσθε, ἀγαγέσθων / ἀγαγέσθωσαν
ἀγαγέσθαι
ἀγαγόμενος
Οριστική
ἤχθην, ἤχθης, ἤχθη, ἠχθημεν, ἤχθητε, ἤχθησαν
ἀχθῶ, ἀχθῇς, ἀχθῇ, ἀχθῶμεν, ἀχθῆτε, ἀχθῶσι(ν)
ἀχθείην, ἀχθείης, ἀχθείη, ἀχθείημεν ή ἀχθεῖμεν, ἀχθείητε ή ἀχθεῖτε, ἀχθείησαν ή ἀχθεῖεν
---, ἄχθητι, ἀχθήτω, ---, ἄχθητε, ἀχθέντων ή ἀχθήτωσαν
ἀχθῆναι
ἀχθείς
Οριστική
ἦγμαι, ἦξαι, ἦκται, ἤγμεθα, ἦχθε, ἠγμένοι εἰσί(ν)
ἠγμένος - ἠγμένη - ἠγμένον ὦ
ἠγμένος- ἠγμένη - ἠγμένον ᾖς
ἠγμένοι - ἠγμέναι - ἠγμένα ὦμεν
ἠγμένος - ἠγμένη - ἠγμένον εἴην
---, ἦξο, ἤχθω, --- ἦχθε, ἤχθων ή ἤχθωσαν
ἦχθαι
ἠγμένος,
ἤγμην, ἦξο, ἦκτο, ἤγμεθα, ἦχθε, ἠγμένοι ἦσαν
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου