Αρχαία Ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἀγαπάω / ἀγαπῶ»
Ενεργητική φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
ἀγαπῶ, ἀγαπᾷς, ἀγαπᾷ, ἀγαπῶμεν, ἀγαπᾶτε, ἀγαπῶσι(ν)
Υποτακτική
ἀγαπῶ, ἀγαπᾷς, ἀγαπᾷ, ἀγαπῶμεν, ἀγαπᾶτε, ἀγαπῶσι(ν)
Ευκτική
ἀγαπῷμι, ἀγαπῷς, ἀγαπῷ ή ἀγαπῴην, ἀγαπῴης, ἀγαπῴη, ἀγαπῷμεν, ἀγαπῷτε, ἀγαπῷεν
Προστακτική
---, ἀγάπα, ἀγαπάτω, ---, ἀγαπᾶτε, ἀγαπώντων ή ἀγαπάτωσαν
Απαρέμφατο
ἀγαπᾶν
Μετοχή
ἀγαπῶν, ἀγαπῶσα, ἀγαπῶν
Παρατατικός
ἠγάπων,
ἠγάπας, ἠγάπα, ἠγαπῶμεν, ἠγαπᾶτε, ἠγάπων
Μέλλοντας
Οριστική
ἀγαπήσω, ἀγαπήσεις, ἀγαπήσει, ἀγαπήσομεν, ἀγαπήσετε, ἀγαπήσουσι(ν)
Ευκτική
ἀγαπήσοιμι, ἀγαπήσοις, ἀγαπήσοι, ἀγαπήσοιμεν, ἀγαπήσοιτε, ἀγαπήσοιεν
Απαρέμφατο
ἀγαπήσειν
Μετοχή
ἀγαπήσων, ἀγαπήσουσα, ἀγαπῆσον
Αόριστος
Οριστική
ἠγάπησα, ἠγάπησας, ἠγάπησε(ν), ἠγαπήσαμεν, ἠγαπήσατε, ἠγάπησαν
Υποτακτική
ἀγαπήσω, ἀγαπήσῃς, ἀγαπήσῃ, ἀγαπήσωμεν, ἀγαπήσητε, ἀγαπήσωσι(ν)
Ευκτική
ἀγαπήσαιμι, ἀγαπήσαις ή ἀγαπήσειας, ἀγαπήσαι ή ἀγαπήσειε(ν), ἀγαπήσαιμεν, ἀγαπήσαιτε, ἀγαπήσαιεν ή ἀγαπήσειαν
Προστακτική
---, ἀγάπησον, ἀγαπησάτω, ---, ἀγαπήσατε, ἀγαπησάντων (ή ἀγαπησάτωσαν)
Απαρέμφατο
ἀγαπῆσαι
Μετοχή
ἀγαπήσας, ἀγαπήσασα, ἀγαπῆσαν
Παρακείμενος
Οριστική
ἠγάπηκα, ἠγάπηκας, ἠγάπηκε, ἠγαπήκαμεν, ἠγαπήκατε, ἠγαπήκασι(ν)
Υποτακτική
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός ὦ
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός ᾖς
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός ᾖ
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα
ὦμεν
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα ἦτε
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα ὦσι(ν)
Ευκτική
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός εἴην
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός εἴης
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός εἴη
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα εἴημεν/ εἶμεν
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα εἴητε/ εἶτε
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα εἴησαν/ εἶεν
Προστακτική
---
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός ἴσθι
ἠγαπηκώς-ἠγαπηκυῖα-ἠγαπηκός ἔστω
---
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα ἔστε
ἠγαπηκότες-ἠγαπηκυῖαι-ἠγαπηκότα ἔστων
Απαρέμφατο
ἠγαπηκέναι
Μετοχή
ἠγαπηκώς, ἠηαπηκυῖα, ἠγαπηκός
Υπερσυντέλικος
ἠγαπήκειν, ἠγαπήκεις, ἠγαπήκει, ἠγαπήκεμεν, ἠγαπήκετε, ἠγαπήκεσαν
Μέση φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
ἀγαπῶμαι,
ἀγαπᾷ, ἀγαπᾶται, ἀγαπώμεθα, ἀγαπᾶσθε, ἀγαπῶνται
Υποτακτική
ἀγαπῶμαι, ἀγαπᾷ, ἀγαπᾶται, ἀγαπώμεθα, ἀγαπᾶσθε, ἀγαπῶνται
Ευκτική
ἀγαπῴμην, ἀγαπῷο, ἀγαπῷτο, ἀγαπῴμεθα, ἀγαπῷσθε, ἀγαπῷντο
Προστακτική
--- ἀγαπῶ, ἀγαπάσθω, --- ἀγαπᾶσθε, ἀγαπάσθων ή ἀγαπάσθωσαν
Απαρέμφατο
ἀγαπᾶσθαι
Μετοχή
ἀγαπώμενος, ἀγαπωμένη, ἀγαπώμενον
Παρατατικός
ἠγαπώμην, ἠγαπῶ, ἠγαπᾶτο, ἠγαπώμεθα, ἠγαπᾶσθε, ἠγαπῶντο
Μέλλοντας
Οριστική
ἀγαπήσομαι, ἀγαπήσῃ ή ἀγαπήσει, ἀγαπήσεται, ἀγαπησόμεθα, ἀγαπήσεσθε, ἀγαπήσονται
Ευκτική
ἀγαπησοίμην, ἀγαπήσοιο, ἀγαπήσοιτο, ἀγαπησοίμεθα, ἀγαπήσοισθε, ἀγαπήσοιντο
Απαρέμφατο
ἀγαπήσεσθαι
Μετοχή
ἀγαπησόμενος
ἀγαπησομένη
ἀγαπησόμενον
Παθητικός
Μέλλοντας
Οριστική
ἀγαπηθήσομαι, ἀγαπηθήσῃ ή ἀγαπηθήσει, ἀγαπηθήσεται, ἀγαπηθησόμεθα, ἀγαπηθήσεσθε, ἀγαπηθήσονται
Ευκτική
ἀγαπηθησοίμην, ἀγαπηθήσοιο, ἀγαπηθήσοιτο, ἀγαπηθησοίμεθα, ἀγαπηθήσοισθε, ἀγαπηθήσοιντο
Απαρέμφατο
ἀγαπηθήσεσθαι
Μετοχή
ἀγαπηθησόμενος, ἀγαπηθησομένη, ἀγαπηθησόμενον
Αόριστος
Οριστική
ἠγαπησάμην, ἠγαπήσω, ἠγαπήσατο, ἠγαπησάμεθα, ἠγαπήσασθε, ἠγαπήσαντο
Υποτακτική
ἀγαπήσωμαι, ἀγαπήσῃ, ἀγαπήσηται, ἀγαπησώμεθα, ἀγαπήσησθε, ἀγαπήσωνται
Ευκτική
ἀγαπησαίμην, ἀγαπήσαιο, ἀγαπήσαιτο, ἀγαπησαίμεθα, ἀγαπήσαισθε, ἀγαπήσαιντο
Προστακτική
---, ἀγάπησαι, ἀγαπησάσθω, ---, ἀγαπήσασθε, ἀγαπησάσθων ή ἀγαπησάσθωσαν
Απαρέμφατο
ἀγαπήσασθαι
Μετοχή
ἀγαπησάμενος
ἀγαπησαμένη
ἀγαπησάμενον
Παθητικός
Αόριστος
Οριστική
ἠγαπήθην, ἠγαπήθης, ἠγαπήθη, ἠγαπήθημεν, ἠγαπήθητε, ἠγαπήθησαν
Υποτακτική
ἀγαπηθῶ, ἀγαπηθῇς, ἀγαπηθῇ, ἀγαπηθῶμεν, ἀγαπηθῆτε, ἀγαπηθῶσι(ν)
Ευκτική
ἀγαπηθείην, ἀγαπηθείης, ἀγαπηθείη, ἀγαπηθείημεν ή ἀγαπηθεῖμεν, ἀγαπηθείητε ή ἀγαπηθεῖτε, ἀγαπηθείησαν ή ἀγαπηθεῖεν
Προστακτική
---, ἀγαπήθητι, ἀγαπηθήτω, ---, ἀγαπήθητε, ἀγαπηθέντων ή ἀγαπηθήτωσαν
Απαρέμφατο
ἀγαπηθῆναι
Μετοχή
ἀγαπηθείς
ἀγαπηθεῖσα
ἀγαπηθέν
Παρακείμενος
Οριστική
ἠγάπημαι, ἠγάπησαι, ἠγάπηται, ἠγαπήμεθα, ἠγάπησθε, ἠγάπηνται
Υποτακτική
ἠγαπημένος-ἠγαπημένη-ἠγαπημένον ὦ
ἠγαπημένος-ἠγαπημένη-ἠγαπημένον ᾖς
ἠγαπημένος-ἠγαπημένη-ἠγαπημένον ᾖ
ἠγαπημένοι-ἠγαπημέναι-ἠγαπημένα ὦμεν
ἠγαπημένοι-ἠγαπημέναι-ἠγαπημένα ἦτε
ἠγαπημένοι-ἠγαπημέναι-ἠγαπημένα ὦσι(ν)
Ευκτική
ἠγαπημένος-ἠγαπημένη-ἠγαπημένον εἴην
ἠγαπημένος-ἠγαπημένη-ἠγαπημένον εἴης
ἠγαπημένος-ἠγαπημένη-ἠγαπημένον εἴη
ἠγαπημένοι-ἠγαπημέναι-ἠγαπημένα εἴημεν/ εἶμεν
ἠγαπημένοι-ἠγαπημέναι-ἠγαπημένα εἴητε/ εἶτε
ἠγαπημένοι-ἠγαπημέναι-ἠγαπημένα εἴησαν/ εἶεν
Προστακτική
---, ἠγάπησο, ἠγαπήσθω, ---, ἠγάπησθε, ἠγαπήσθων ή ἠγαπήσθωσαν
Απαρέμφατο
ἠγαπῆσθαι
Μετοχή
ἠγαπημένος-ἠγαπημένη-ἠγαπημένον
Υπερσυντέλικος
ἠγαπήμην, ἠγάπησο, ἠγάπητο, ἠγαπήμεθα, ἠγάπησθε, ἠγάπηντο
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «νουθετέω-ῶ»
νουθετῶ = συμβουλεύω
Ενεργητική Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
νουθετῶ, νουθετεῖς, νουθετεῖ, νουθετοῦμεν, νουθετεῖτε, νουθετοῦσι(ν)
Υποτακτική
νουθετῶ, νουθετῇς, νουθετῇ, νουθετῶμεν, νουθετῆτε, νουθετῶσι(ν)
Ευκτική
νουθετοῖμι, νουθετοῖς, νουθετοῖ, ή νουθετοίην, νουθετοίης, νουθετοίη, νουθετοῖμεν, νουθετοῖτε, νουθετοῖεν
Προστακτική
---, νουθέτει, νουθετείτω, ---, νουθετεῖτε, νουθετούντων (ή νουθετείτωσαν)
Απαρέμφατο
νουθετεῖν
Μετοχή
νουθετῶν, νουθετοῦσα, νουθετοῦν
Παρατατικός
Οριστική
ἐνουθέτουν, ἐνουθέτεις, ἐνουθέτει, ἐνουθετοῦμεν, ἐνουθετεῖτε, ἐνουθέτουν
Μέλλοντας
Οριστική
νουθετήσω, νουθετήσεις, νουθετήσει, νουθετήσομεν,
νουθετήσετε, νουθετήσουσι(ν)
Ευκτική
νουθετήσοιμι, νουθετήσοις, νουθετήσοι, νουθετήσοιμεν,
νουθετήσοιτε, νουθετήσοιεν
Απαρέμφατο
νουθετήσειν
Μετοχή
νουθετήσων, νουθετήσουσα, νουθετῆσον
Αόριστος
Οριστική
ἐνουθέτησα, ἐνουθέτησας, ἐνουθέτησε(ν), ἐνουθετήσαμεν, ἐνουθετήσατε, ἐνουθέτησαν
Υποτακτική
νουθετήσω, νουθετήσῃς, νουθετήσῃ, νουθετήσωμεν, νουθετήσητε, νουθετήσωσι(ν)
Ευκτική
νουθετήσαιμι, νουθετήσαις ή νουθετήσειας,
νουθετήσαι ή νουθετήσαιε(ν) νουθετήσαιμεν, νουθετήσαιτε, νουθετήσαιεν ή νουθετήσειαν
Προστακτική
---, νουθέτησον, νουθετησάτω, ---, νουθετήσατε,
νουθετησάντων (ή νουθετησάτωσαν)
Απαρέμφατο
νουθετῆσαι
Μετοχή
νουθετήσας, νουθετήσασα, νουθετῆσαν
Παρακείμενος
Οριστική
νενουθέτηκα, νενουθέτηκας, νενουθέτηκε, νενουθετήκαμεν,
νενουθετήκατε, νενουθετήκασι(ν)
Υποτακτική
νενουθετηκώς-
νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός
ὦ
νενουθετηκώς- νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός ᾖς
νενουθετηκώς- νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός ᾖ
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα ὦμεν
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα ἦτε
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα ὦσι
Ευκτική
νενουθετηκώς- νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός εἴην
νενουθετηκώς- νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός εἴης
νενουθετηκώς- νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός εἴη
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα εἴημεν (εἶμεν)
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα εἴητε (εἶτε)
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---
νενουθετηκώς- νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός ἴσθι
νενουθετηκώς- νενουθετηκυῖα- νενουθετηκός ἔστω
---
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα ἔστε
νενουθετηκότες- νενουθετηκυῖαι- νενουθετηκότα ἔστων
Απαρέμφατο
νενουθετηκέναι
Μετοχή
νενουθετηκώς, νενουθετηκυῖα, νενουθετηκός
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
νουθετοῦμαι,
νουθετῇ ή νουθετεῖ, νουθετεῖται, νουθετούμεθα, νουθετεῖσθε, νουθετοῦνται
Υποτακτική
νουθετῶμαι, νουθετῇ, νουθετῆται, νουθετώμεθα, νουθετῆσθε, νουθετῶνται
Ευκτική
νουθετοίμην, νουθετοῖο, νουθετοῖτο, νουθετοίμεθα, νουθετοῖσθε, νουθετοῖντο
Προστακτική
---, νουθετοῦ, νουθετείσθω, ---, νουθετεῖσθε, νουθετείσθων ή νουθετείσθωσαν
Απαρέμφατο
νουθετεῖσθαι
Μετοχή
νουθετούμενος
νουθετουμένη
νουθετούμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐνουθετούμην, ἐνουθετοῦ, ἐνουθετεῖτο, ἐνουθετούμεθα, ἐνουθετεῖσθε, ἐνουθετοῦντο
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
νουθετηθήσομαι, νουθετηθήσῃ ή νουθετηθήσει, νουθετηθήσεται, νουθετηθησόμεθα,
νουθετηθήσεσθε, νουθετηθήσονται
Ευκτική
νουθετηθησοίμην, νουθετηθήσοιο, νουθετηθήσοιτο,
νουθετηθησοίμεθα, νουθετηθήσοισθε, νουθετηθήσοιντο
Απαρέμφατο
νουθετηθήσεσθαι
Μετοχή
νουθετηθησόμενος
νουθετηθησομένη
νουθετηθησόμενον
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐνουθετήθην, ἐνουθετήθης, ἐνουθετήθη, ἐνουθετήθημεν, ἐνουθετήθητε, ἐνουθετήθησαν
Υποτακτική
νουθετηθῶ, νουθετηθῇς, νουθετηθῇ, νουθετηθῶμεν, νουθετηθῆτε, νουθετηθῶσι(ν)
Ευκτική
νουθετηθείην, νουθετηθείης, νουθετηθείη,
νουθετηθείημεν ή νουθετηθεῖμεν,
νουθετηθείητε ή νουθετηθεῖτε,
νουθετηθείησαν ή νουθετηθεῖεν
Προστακτική
---, νουθετήθητι, νουθετηθήτω, ---, νουθετήθητε,
νουθετηθέντων ή νουθετηθήτωσαν
Απαρέμφατο
νουθετηθῆναι
Μετοχή
νουθετηθείς
νουθετηθεῖσα
νουθετηθέν
Παρακείμενος
Οριστική
νενουθέτημαι, νενουθέτησαι, νενουθέτηται, νενουθετήμεθα,
νενουθέτησθε, νενουθέτηνται
Υποτακτική
νενουθετημένος- νενουθετημένη-νενουθετημένον
ὦ
νενουθετημένος-
νενουθετημένη-νενουθετημένον ᾖς
νενουθετημένος-
νενουθετημένη-νενουθετημένον ᾖ
νενουθετημένοι- νενουθετημέναι-νενουθετημένα
ὦμεν
νενουθετημένοι- νενουθετημέναι-νενουθετημένα
ἦτε
νενουθετημένοι-
νενουθετημέναι-νενουθετημένα ὦσι
Ευκτική
νενουθετημένος-
νενουθετημένη-νενουθετημένον εἴην
νενουθετημένος-
νενουθετημένη-νενουθετημένον εἴης
νενουθετημένος-
νενουθετημένη-νενουθετημένον εἴη
νενουθετημένοι-
νενουθετημέναι-νενουθετημένα εἴημεν
(εἶμεν)
νενουθετημένοι-
νενουθετημέναι-νενουθετημένα εἴητε
(εἶτε)
νενουθετημένοι-
νενουθετημέναι-νενουθετημένα εἴησαν
(εἶεν)
Προστακτική
---, νενουθέτησο, νενουθετήσθω, ---
νενουθέτησθε, νενουθετήσθων ή νενουθετήσθωσαν
Απαρέμφατο
νενουθετῆσθαι
Μετοχή
νενουθετημένος,
νενουθετημένη,
νενουθετημένον
Υπερσυντέλικος
ἐνενουθετήμην, ἐνενουθέτησο, ἐνενουθέτητο, ἐνενουθετήμεθα, ἐνενουθέτησθε, ἐνενουθέτηντο
