Κική Δημουλά «Σημείο Αναγνωρίσεως»
«Σε λέω γυναίκα γιατ’ είσ’ αιχμάλωτη»: Ποια πεποίθηση για τη θέση της γυναίκας δηλώνεται σ’ αυτούς τους στίχους;
Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση ότι οι γυναίκες έχουν κατορθώσει πλέον να αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους άντρες, η ποιήτρια θεωρεί ότι η γυναίκα ήταν και παραμένει αιχμάλωτη, μ’ έναν τρόπο που οι άντρες δεν βίωσαν ποτέ. Η αιχμαλωσία της γυναίκας δεν έχει να κάνει τόσο με το ζήτημα της ισότητας μεταξύ των δύο φύλων, όσο με τις υποχρεώσεις που είναι αναγκασμένη μια γυναίκα να αναλάβει και να εκπληρώσει, για να μπορεί να διεκδικήσει το σεβασμό του κοινωνικού συνόλου. Η γυναίκα οφείλει να είναι μια πλήρως αφοσιωμένη μητέρα και να θέτει τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου τα παιδιά της να έχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα. Η γυναίκα οφείλει να φροντίζει το σύζυγό της, αλλά και να καλύπτει τις ανάγκες του σπιτιού, αφιερώνοντας άπειρες ώρες σε οικιακές εργασίες και παράλληλα οφείλει να εργάζεται για να συνεισφέρει στα έσοδα του σπιτιού. Αυτή είναι η κατάσταση που αντιμετώπισε η ποιήτρια, όπως και τόσες άλλες γυναίκες, κι αυτή είναι η κατάσταση που θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν οι γυναίκες του μέλλοντος, γι’ αυτό η Δημουλά θεωρεί ότι οι γυναίκες είναι αιχμάλωτες.
Ακόμη κι αν οι γυναίκες σήμερα έχουν αποκτήσει τα ίδια δικαιώματα με αυτά των αντρών, δεν έχουν κατορθώσει να μειώσουν τις καθημερινές τους υποχρεώσεις, κι αυτό είναι που τις καθιστά αιχμάλωτες. Η αιχμαλωσία τους, δηλαδή, δεν έχει να κάνει με κάποια μορφή ανισότητας, όσο με το γεγονός ότι, όπως και παλιότερα, η κοινωνία συνεχίζει να απαιτεί από τις γυναίκες να φροντίζουν για κάθε τι που αφορά την οικογένεια και το σπίτι κι επιπλέον τώρα πια αξιώνει από τις γυναίκες να προσθέτουν στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και τις υποχρεώσεις ενός εργαζομένου, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να βρίσκονται αντιμέτωπες μ’ έναν ανεξάντλητο φόρτο εργασίας που δεν παύει ποτέ να ανατροφοδοτείται και να τις κρατά διαρκώς σε μια κατάσταση άγχους και κόπωσης.
Μια γυναίκα επομένως δεν μπορεί να ζυγίσει στο χέρι της μια βροχή ή μια ελαφριά μαργαρίτα, γιατί δεν έχει ποτέ τη δυνατότητα να αφήσει τις υποχρεώσεις της κατά μέρους και να ζήσει κάτι μόνο για τον εαυτό της. Μια γυναίκα δεν μπορεί να ξεφύγει από τις πολλαπλές της υποχρεώσεις, γιατί απλά είναι αιχμάλωτη.
«Σε λέω γυναίκα γιατ’ είσ’ αιχμάλωτη»: Ποια πεποίθηση για τη θέση της γυναίκας δηλώνεται σ’ αυτούς τους στίχους;
Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση ότι οι γυναίκες έχουν κατορθώσει πλέον να αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους άντρες, η ποιήτρια θεωρεί ότι η γυναίκα ήταν και παραμένει αιχμάλωτη, μ’ έναν τρόπο που οι άντρες δεν βίωσαν ποτέ. Η αιχμαλωσία της γυναίκας δεν έχει να κάνει τόσο με το ζήτημα της ισότητας μεταξύ των δύο φύλων, όσο με τις υποχρεώσεις που είναι αναγκασμένη μια γυναίκα να αναλάβει και να εκπληρώσει, για να μπορεί να διεκδικήσει το σεβασμό του κοινωνικού συνόλου. Η γυναίκα οφείλει να είναι μια πλήρως αφοσιωμένη μητέρα και να θέτει τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου τα παιδιά της να έχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα. Η γυναίκα οφείλει να φροντίζει το σύζυγό της, αλλά και να καλύπτει τις ανάγκες του σπιτιού, αφιερώνοντας άπειρες ώρες σε οικιακές εργασίες και παράλληλα οφείλει να εργάζεται για να συνεισφέρει στα έσοδα του σπιτιού. Αυτή είναι η κατάσταση που αντιμετώπισε η ποιήτρια, όπως και τόσες άλλες γυναίκες, κι αυτή είναι η κατάσταση που θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν οι γυναίκες του μέλλοντος, γι’ αυτό η Δημουλά θεωρεί ότι οι γυναίκες είναι αιχμάλωτες.
Ακόμη κι αν οι γυναίκες σήμερα έχουν αποκτήσει τα ίδια δικαιώματα με αυτά των αντρών, δεν έχουν κατορθώσει να μειώσουν τις καθημερινές τους υποχρεώσεις, κι αυτό είναι που τις καθιστά αιχμάλωτες. Η αιχμαλωσία τους, δηλαδή, δεν έχει να κάνει με κάποια μορφή ανισότητας, όσο με το γεγονός ότι, όπως και παλιότερα, η κοινωνία συνεχίζει να απαιτεί από τις γυναίκες να φροντίζουν για κάθε τι που αφορά την οικογένεια και το σπίτι κι επιπλέον τώρα πια αξιώνει από τις γυναίκες να προσθέτουν στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και τις υποχρεώσεις ενός εργαζομένου, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να βρίσκονται αντιμέτωπες μ’ έναν ανεξάντλητο φόρτο εργασίας που δεν παύει ποτέ να ανατροφοδοτείται και να τις κρατά διαρκώς σε μια κατάσταση άγχους και κόπωσης.
Μια γυναίκα επομένως δεν μπορεί να ζυγίσει στο χέρι της μια βροχή ή μια ελαφριά μαργαρίτα, γιατί δεν έχει ποτέ τη δυνατότητα να αφήσει τις υποχρεώσεις της κατά μέρους και να ζήσει κάτι μόνο για τον εαυτό της. Μια γυναίκα δεν μπορεί να ξεφύγει από τις πολλαπλές της υποχρεώσεις, γιατί απλά είναι αιχμάλωτη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου