Ερωτήσεις ΚΕΕ Γιώργης Παυλόπουλος «Τα Αντικλείδια»: Το ποίημα πετυχαίνει να δημιουργήσει µια ατμόσφαιρα μυστηριακή. Αν συμφωνείτε, ποιοι, κατά τη γνώμη σας, εκφραστικοί τρόποι συμβάλλουν σ’ αυτό;

Μήλος 

Το ποίημα πετυχαίνει να δημιουργήσει  µια ατμόσφαιρα  μυστηριακή.  Αν συμφωνείτε,  ποιοι,  κατά τη γνώμη σας,  εκφραστικοί τρόποι συμβάλλουν σ’ αυτό;

Ο Γιώργης Παυλόπουλος κατορθώνει να δημιουργήσει μια έντονα μυστηριακή ατμόσφαιρα στο ποίημά του, χάρη στον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το θέμα της Ποίησης. Η αλληγορική παρουσίαση της Ποιητικής Τέχνης, η οποία δίνεται ως μια πόρτα ανοιχτή, σε συνδυασμό με την αντίφαση που προκύπτει από το γεγονός ότι η ανοιχτή αυτή πόρτα κλείνει και δεν μπορεί να ανοιχτεί από κανέναν, καθιστούν το ποίημα αυτό ένα νοητικό παιχνίδι που παγιδεύει τον αναγνώστη σ’ έναν αέναο κύκλο, όπου η πάντοτε ανοιχτή πόρτα της Ποίησης παραμένει κλειστή, χωρίς ποτέ να μπορεί να ανοιχτεί από κανέναν, παρά τις συνεχείς προσπάθειες των ποιητών να δημιουργήσουν το κατάλληλο αντικλείδι.
Οι εκφραστικοί τρόποι, επομένως, που συμβάλλουν στη δημιουργία της μυστηριακής ατμόσφαιρας είναι: η αλληγορία, η αντίφαση, το σχήμα κύκλου, αλλά και ο αφηγηματικός χαρακτήρας του ποιήματος που παρουσιάζεται από έναν αφηγητή που μοιάζει να έχει πλήρη εποπτεία των γεγονότων, χωρίς να αποκλείεται και η δική του προσωπική εμπλοκή στην ατέρμονη προσπάθεια να βρεθεί το αντικλείδι που θα ανοίξει την πόρτα της ποίησης. Επιπλέον, στη μυστηριακή ατμόσφαιρα του ποιήματος συμβάλλουν και οι επιμέρους εικόνες που συνθέτουν την κεντρική αλληγορία. Η πόρτα της Ποίησης που βρίσκεται σε κάποιον απροσδιόριστο χώρο, το ξαφνικό κλείσιμο της πόρτας όταν όσοι μαγεύονται από αυτά που βλέπουν μέσα  επιχειρούν να τη διαβούν, καθώς και οι άνθρωποι που χτυπούν την πόρτα και κατόπιν αναζητούν το αντικλείδι.

Ο Παυλόπουλος στην προσπάθειά του να προσεγγίσει το δύσκολο θέμα της Ποίησης, καταφεύγει σε μία, χαρακτηριστική για την τέχνη του, μέθοδο, τη δημιουργία ενός γρίφου, που ωθεί τον αναγνώστη σε μια κατάσταση απορίας. Το απροσπέλαστο της Ποίησης δίνεται έτσι έντεχνα από τον ποιητή, ο οποίος κατορθώνει να εισάγει τον αναγνώστη στο άλυτο πρόβλημα της Ποιητικής Τέχνης, που δεν επιτρέπει στους ποιητές ούτε να την κατανοήσουν πλήρως, αλλά ούτε και να κατορθώσουν, παρά τις συνεχείς προσπάθειές τους, να δημιουργήσουν μια άρτια έκφρασή της. Η ποίηση παραμένει ένα μυστήριο για τους ποιητές, για εκείνους δηλαδή που έχουν πασχίσει, όσο κανείς, να γνωρίσουν την ουσία της, κι αυτό το επώδυνο συναίσθημα της άγνοιας δεν μπορεί να αποδοθεί παρά με τη δημιουργία μιας κατάστασης εγκλωβισμού που να μεταδίδει στον αναγνώστη, ψήγματα έστω, του διαχρονικού εγκλωβισμού που βιώνουν οι ίδιοι οι ποιητές. 

Η αλληγορία του σπηλαίου από την Πολιτεία του Πλάτωνα, ως παράλληλο κείμενο για τα Αντικλείδια του Παυλόπουλου