Έκθεση Β΄ Λυκείου: Το παρασκήνιο της επιλογής επαγγέλματος και η σχέση επαγγέλματος και ζωής

Leon Zernitsky

Έκθεση Β΄ Λυκείου: Το παρασκήνιο της επιλογής επαγγέλματος και η σχέση επαγγέλματος και ζωής

Πολλές φορές η επιλογή επαγγέλματος είναι αποτέλεσμα μιας πολυσύνθετης, εξελικτικής διαδικασίας. Παράλληλα, η επιλογή επαγγέλματος - και άσκησή του - έχει ιδιαίτερη σημασία στη ζωή ενός ατόμου. Φυσικά, υπάρχουν επαγγέλματα, τα οποία δεν αμείβονται υλικά όσο θα έπρεπε ή θα επιθυμούσαμε, όπως για παράδειγμα τα επαγγέλματα τα σχετικά με την εκπαίδευση ή κάποιον άλλο επιστημονικό κλάδο. Μερικά από αυτά τα επαγγέλματα θεωρούνται και λειτουργήματα λόγω της μεγάλης σημασίας και συμβολής τους στην καλλιέργεια του πολιτισμού και στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Έτσι, αν ρωτήσετε έναν ή μία εκπαιδευτικό ή έναν ή μία συγγραφέα για ποιον λόγο ασκεί αυτό το επάγγελμα, το οποίο δεν τον/την αμείβει όσο θα έπρεπε ή όσο θα ήθελε, συνήθως θα απαντήσει «γιατί μού αρέσει», «δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο», «με γεμίζει» ή «γιατί θέλω να προσφέρω κι εγώ κάτι στους ανθρώπους». Επομένως, κάποια επαγγέλματα έχουν το στοιχείο της ανιδιοτέλειας, επειδή για πολλά άτομα το ύψος των οικονομικών απολαβών δεν αποτελεί το κυρίαρχο κριτήριο επιλογής ενός επαγγέλματος.

Για τους παραπάνω, λοιπόν, λόγους σημαντικά κριτήρια για την επιλογή επαγγέλματος αποτελούν η δημιουργικότητα, η προσωπική ανάπτυξη, η κοινωνική προσφορά και άλλα στοιχεία, τα οποία είναι καθοριστικά για τη ζωή των ανθρώπων. Άλλωστε, η άσκηση κάθε επαγγέλματος έχει δυο σημαντικές και αλληλένδετες πλευρές, μια προσωπική και μια κοινωνική. Εκεί βρίσκεται και η απάντηση στο ερώτημα γιατί κάποιοι διαλέγουν ένα επάγγελμα, το οποίο μπορεί να μην τους προσφέρει τις οικονομικές ανέσεις και υλικές απολαβές, τις οποίες πιθανώς θα ήθελαν. Υπάρχουν αρκετοί νέοι και νέες που ασκούν τις καλές τέχνες, τις επιλέγουν, αφιερώνουν τη ζωή τους και προσπαθούν με τον τρόπο τους να έχουν καλή απόδοση σε αυτό που κάνουν, παρ’ όλο που θεωρούνται από πολλούς και πολλές ως επαγγέλματα με αμφίβολες προοπτικές καριέρας. Στην κρίσιμη φάση της επιλογής σπουδών ή επαγγέλματος καλό είναι να αφιερώσουμε χρόνο και να αναρωτηθούμε όχι μόνο ποιο επάγγελμα ή ποιες σπουδές θέλουμε ή μπορούμε να κάνουμε, αλλά και ποια θέση έχει το επάγγελμα στη ζωή μας.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στην επιλογή επαγγέλματος είναι ότι αρκετοί νέοι και νέες ακολουθούν το επάγγελμα των γονιών τους. Αυτό δείχνει όχι μόνο ενδιαφέρον για συνέχεια στην επιχείρηση ή στο επάγγελμα και προσπάθεια για τη μείωση της επαγγελματικής ανασφάλειας, αλλά ότι τα παιδιά ακολουθούν τα επαγγέλματα, που τους είναι οικεία, με τα οποία μπορούν να ταυτιστούν και αισθάνονται ικανά να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις τους. Υπάρχουν όμως και νέοι που αφήνουν την πρώτη τους επαγγελματική επιλογή και κάνουν κάτι τελείως διαφορετικό από το επάγγελμα των γονιών ή των κοντινών συγγενών τους.

Αυτό που έχει σημασία είναι να γίνει κατανοητό ότι έχοντας τη δυνατότητα να ασκήσουμε ένα επάγγελμα συμμετέχουμε στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Αν και δεν είναι ο μοναδικός τρόπος κοινωνικής συμμετοχής, αξίζει να αναφερθεί ότι η συμμετοχή αυτή σημαίνει ότι προσφέρουμε από τη θέση που κατέχουμε τόσο στη διατήρηση όσο και στην ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Είμαστε ένας από τους συνδετικούς κρίκους της, που βοηθάει παραδείγματος χάρη στην παραγωγή αγαθών ή στη διακίνησή τους και στην παροχή υπηρεσιών. Αυτά τα αγαθά και τις υπηρεσίες τα χρειαζόμαστε όχι απλώς για να επιβιώσουμε, αλλά και για να ζήσουμε μια πιο καλή και άνετη ζωή.

Η κοινωνία, για να μπορέσει να αναπαραχθεί, στηρίζεται στον καταμερισμό της εργασίας, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν ασκούμε όλοι το ίδιο επάγγελμα, δεν παράγουμε δηλαδή όλοι αγροτικά προϊόντα και δεν πουλάμε όλοι μας ασφάλειες ζωής. Δηλαδή το επάγγελμα που κάνουμε έχει σχέση με τον καταμερισμό εργασίας κατά κλάδο, ενώ και στο εσωτερικό κάθε κλάδου υπάρχουν αρκετές εξειδικεύσεις.

Β. Καντζάρα (2007). Η μετάβαση από το σχολείο στη «ζωή» και η επιλογή σπουδών και επαγγέλματος. Φύλο και Νέα Επαγγέλματα. ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ 2000-2006. Ιωάννινα, 49-60 (διασκευή).

ΘΕΜΑΤΑ

Α. Να αποδώσετε περιληπτικά το κείμενο (80-100 λέξεις).

Η επιλογή επαγγέλματος είναι μια πολύπτυχη διαδικασία, η οποία δεν έχει ως μόνο κριτήριο τις οικονομικές απολαβές, μιας και πολύ συχνά η επιθυμία της κοινωνικής προσφοράς υπερισχύει. Έτσι, κάποτε το επάγγελμα λειτουργεί ως μέσο για την προσωπική ανάπτυξη και την εκδήλωση της δημιουργικότητας, αλλά και για την προσφορά στους άλλους. Κάποιοι νέοι, πάντως, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την επαγγελματική ανασφάλεια επιλέγουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα των γονιών τους, που τους είναι άλλωστε οικείο. Σε κάθε περίπτωση, η άσκηση ενός επαγγέλματος επιτρέπει στα άτομα να συμμετέχουν στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, προσφέροντας, στο πλαίσιο του καταμερισμού της εργασίας, τη δική τους συνεισφορά στην ομαλή ανάπτυξη της κοινωνίας.

B1. Για ποιους λόγους, σύμφωνα με τη συγγραφέα, αρκετοί νέοι και νέες ακολουθούν το επάγγελμα των γονιών τους; (60-80 λέξεις)

Σύμφωνα με τη συγγραφέα υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους αρκετοί νέοι και νέες ακολουθούν το επάγγελμα το γονιών τους. Σ’ ένα πρώτο επίπεδο διακρίνεται το ενδιαφέρον τους για να υπάρξει συνέχεια στην οικογενειακή επιχείρηση ή στο επάγγελμα που ασκούν για χρόνια οι γονείς τους. Σ’ ένα δεύτερο επίπεδο, ωστόσο, διακρίνονται πιο προσωπικοί λόγοι που έχουν να κάνουν είτε με την ανάγκη των νέων να μειώσουν την επαγγελματική τους ανασφάλεια είτε με την ανάγκη τους να ακολουθήσουν ένα επάγγελμα που τους φαίνεται οικείο και με το οποίο μπορούν να ταυτιστούν, έχοντας συνάμα τη βεβαιότητα ότι είναι σε θέση να ανταποκριθούν με επάρκεια στις απαιτήσεις του.

B1. Για ποιους λόγους, σύμφωνα με τη συγγραφέα, κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν ένα επάγγελμα το οποίο δεν τους προσφέρει υλικές απολαβές; (60-80 λέξεις)

Κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν το επάγγελμά τους όχι με κριτήριο τις υλικές απολαβές, αλλά με γνώμονα την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, την προσωπική ανάπτυξη ή την κάλυψη των δημιουργικών τους αναγκών. Ειδικότερα, όπως επισημαίνει η συγγραφέας, κάθε επάγγελμα ανταποκρίνεται σε δύο εξίσου σημαντικές πτυχές, την προσωπική και την κοινωνική. Έτσι, για κάποιους ανθρώπους η επιλογή επαγγέλματος ενέχει ως ένα βαθμό το στοιχείο της ανιδιοτέλειας, καθώς θεωρούν πιο σημαντικό το να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους παρά το να κερδίσουν πολλά χρήματα. Επαγγέλματα, επομένως, που σχετίζονται με την εκπαίδευση ή τις τέχνες, παρέχουν βέβαια εσωτερική ικανοποίηση σε όσους τα ασκούν, εφόσον ανταποκρίνονται στην ανάγκη της προσφοράς και της πνευματικής καλλιέργειας, δεν τους διασφαλίζουν όμως υψηλές οικονομικές απολαβές.

B1. Για ποιους λόγους, σύμφωνα με τη συγγραφέα, όταν το άτομο ασκεί ένα επάγγελμα, συμμετέχει στην οικονομική και κοινωνική ζωή; (60-80 λέξεις).

Το άτομο μέσα από την άσκηση ενός επαγγέλματος συμμετέχει στην οικονομική και κοινωνική ζωή, καθώς συνεισφέρει στη διατήρηση, αλλά και στην ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία ανήκει. Κάθε μέλος της κοινωνίας, άλλωστε, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη συλλογική προσπάθεια, εφόσον στο πλαίσιο του καταμερισμού της εργασίας αναλαμβάνει την επιτέλεση ενός συγκεκριμένου έργου είτε αυτό αφορά την παραγωγή αγαθών είτε την παροχή υπηρεσιών. Προκειμένου, λοιπόν, να καταστεί εφικτή η ύπαρξη όλων των αναγκαίων για την επιβίωση και την ευημερία της κοινωνίας αγαθών και υπηρεσιών, κάθε πολίτης καλύπτει με την εργασία του ένα μέρος αυτών των αναγκών.

B2.α. Να επισημάνετε δύο διαρθρωτικές λέξεις με τις οποίες επιτυγχάνεται η συνοχή στην πρώτη παράγραφο (Πολλές φορές… επαγγέλματος) του κειμένου.

- Παράλληλα

- Επομένως

B2.β. Ποια σχέση συνοχής δηλώνει η κάθε διαρθρωτική λέξη;

Με το επίρρημα «παράλληλα» δηλώνεται πως ό,τι ακολουθεί ισχύει συγχρόνως με ό,τι αναφέρθηκε ήδη. Το επίρρημα «επομένως» δηλώνει συμπέρασμα∙ ό,τι ακολουθεί είναι λογικό βάσει των στοιχείων που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

B2. Με ποιον τρόπο αναπτύσσεται η τρίτη παράγραφος (Ένα άλλο… συγγενών τους) του κειμένου; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

Η παράγραφος αναπτύσσεται με αίτιο και αποτελέσματα. Ειδικότερα, στη θεματική περίοδος καταγράφεται το αποτέλεσμα «αρκετοί νέοι και νέες ακολουθούν το επάγγελμα των γονιών τους», και στα σχόλια καταγράφονται τα αίτια αυτού του φαινομένου: α) ενδιαφέρον για να υπάρξει συνέχει στην επιχείρηση β) προσπάθεια μείωσης της επαγγελματικής ανασφάλειας, γ) επιθυμία των παιδιών να ακολουθήσουν επαγγέλματα που τους είναι οικεία και με τα οποία μπορούν να ταυτιστούν.

B2. Να γράψετε από έναν πλαγιότιτλο για κάθε παράγραφο του κειμένου.

1^η παράγραφος: Η επιλογή επαγγέλματος δεν βασίζεται πάντα στην προσδοκία υψηλών αποδοχών.

2^η παράγραφος: Η δημιουργικότητα και η κοινωνική προσφορά ως κριτήρια επιλογής επαγγέλματος.

3 παράγραφος: Αρκετοί νέοι ακολουθούν το επάγγελμα των γονιών τους.

4^η παράγραφος: Μέσω του επαγγέλματος επιτυγχάνεται η συμμετοχή στην οικονομική ζωή της χώρας κι η προσφορά στην ανάπτυξη της κοινωνίας.

5^η παράγραφος: Η κοινωνία βασίζει την ανάπτυξή της στον καταμερισμό της εργασίας.

Γ1.α. Να γράψετε μια συνώνυμη λέξη για καθεμιά από τις λέξεις του κειμένου με έντονη γραφή: συμβολής, απολαβών, κρίσιμη, διαφορετικό, στηρίζεται.

συμβολής: συνεισφοράς, προσφοράς

απολαβών: αποδοχών

κρίσιμη: καθοριστική

διαφορετικό: αλλιώτικο, ανόμοιο  

στηρίζεται: βασίζεται

Γ1.β. Να δημιουργήσετε μία πρόταση με καθεμιά από τις συνώνυμες λέξεις.

- Η συνεισφορά κάθε πολίτη στην κοινή προσπάθεια οφείλει να είναι ανάλογη των δυνατοτήτων του.

- Οι αποδοχές των μελών του διπλωματικού σώματος είναι σταθερά υψηλές.

- Τα πρώτα βιώματα στη ζωή κάθε ανθρώπου είναι καθοριστικά για τη μετέπειτα εξέλιξη της προσωπικότητάς του.

- Το σπίτι αυτό είναι αλλιώτικο, πιο μεγάλο, πιο μοντέρνο και πιο άνετο.

- Βασίζεται πάντα στις δυνάμεις του.

Γ1.α. Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις λέξεις του κειμένου που είναι με έντονη γραφή: ανιδιοτέλειας, ενδιαφέρον, ικανά, διαφορετικό, κατανοητό.

ανιδιοτέλειας: ιδιοτέλειας

ενδιαφέρον: αδιαφορία

ικανά: ανεπαρκή - ανίκανα

διαφορετικό: παρόμοιο

κατανοητό: ακατανόητο, ακατάληπτο

Γ1.β. Να δημιουργήσετε μία πρόταση με καθεμιά από τις αντώνυμες λέξεις.

- Είναι γνωστός για την ιδιοτέλειά του∙ βοηθά μόνον αυτούς που ξέρει ότι αργότερα θα του το ανταποδώσουν.

- Η αδιαφορία του κράτους για το πρόβλημα των ναρκωτικών οδηγεί σε διαρκή επιδείνωση του φαινομένου.

- Η κακή εξέλιξη των παιδιών τους απέδειξε ότι ήταν ανεπαρκείς ως γονείς.

- Αντιμετώπισα κι εγώ πρόσφατα μια παρόμοια περίπτωση.

- Η οικονομική θεωρία που παρουσίασε στους φοιτητές του φάνηκε δυστυχώς ακατανόητη για τους περισσότερους.

Γ1. Να συντάξετε μία παράγραφο 50-60 λέξεων χρησιμοποιώντας τις λέξεις του κειμένου με έντονη γραφή: επάγγελμα, προσφορά, προοπτικές, επιλογή, κοινωνίας. (Μπορείτε να διαφοροποιήσετε τους γραμματικούς τύπους ως προς την πτώση και τον αριθμό).

Η επιλογή επαγγέλματος καθορίζεται συχνά από τις προοπτικές εξέλιξης που φαίνεται να έχει το καθένα κατά την περίοδο που ο νέος καλείται να κάνει τη σχετική επιλογή. Η οικονομική πλευρά, άλλωστε, αποτελεί παράγοντα ιδιαίτερης βαρύτητας στην εποχή μας. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που η σχετική επιλογή γίνεται με τελείως διαφορετικά κριτήρια, όπως είναι αυτό της προσφοράς στην κοινωνία και στους συνανθρώπους∙ προοπτική που μοιάζει κατά πολύ σημαντικότερη από τις οικονομικές απολαβές για πολλούς νέους.

Γ2.α. Να επισημάνετε στο κείμενο δύο παραδείγματα μεταφορικής / συνυποδηλωτικής χρήσης της γλώσσας.

- ... στην καλλιέργεια του πολιτισμού

- «με γεμίζει»

Γ2.β. Να αιτιολογήσετε τις επιλογές σας.

Η μεταφορική χρήση της γλώσσας επιτρέπει στον γράφοντα να αποδώσει με μεγαλύτερη παραστατικότητα τα επιμέρους νοήματα του κειμένου του και να του προσδώσει έτσι ζωντάνια. Ειδικότερα, στη φράση «καλλιέργεια του πολιτισμού» μια λέξη παρμένη από το χώρο της γεωργίας αξιοποιείται σε σχέση με την εξέλιξη και την ανάπτυξη της -αφηρημένης- έννοιας του πολιτισμού, προκειμένου να καταστεί σαφές πως μόνο μέσα από τη συνεχή φροντίδα και τη διαρκή προσφορά καθίσταται εφικτή η ανάπτυξη του πολιτισμού μιας χώρας. Στη φράση «με γεμίζει» από την άλλη, αποδίδεται η συναισθηματική, ψυχική και πνευματική πλήρωση, που συνίσταται σε άυλα συναισθήματα, μ’ ένα ρήμα που παραπέμπει στο κυριολεκτικό γέμισμα με απτά αντικείμενα ή υλικά.

Γ2.α. «Σημαντικά κριτήρια για την επιλογή επαγγέλματος αποτελούν η δημιουργικότητα, η προσωπική ανάπτυξη, η κοινωνική προσφορά και άλλα στοιχεία, τα οποία είναι καθοριστικά για τη ζωή των ανθρώπων».

Στην παραπάνω περίοδο λόγου να εντοπίσετε την αναφορική ονοματική πρόταση.

Η αναφορική ονοματική πρόταση είναι η ακόλουθη: «τα οποία είναι καθοριστικά για τη ζωή των ανθρώπων».

Γ2.β. Να γράψετε αν είναι προσδιοριστική ή παραθετική / προσθετική και να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

Η πρόταση είναι παραθετική-προσθετική, διότι δεν αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα του προσδιοριζόμενου όρου (στοιχεία), γι’ αυτό και χωρίζεται από αυτόν με κόμμα.

Γ2.α. «Είμαστε ένας από τους συνδετικούς κρίκους της»:

Στην παραπάνω πρόταση έχουμε κυριολεκτική / δηλωτική ή μεταφορική / συνυποδηλωτική λειτουργία της γλώσσας;

Στην πρόταση αυτή έχουμε μεταφορική χρήση της γλώσσας, καθώς χαρακτηρίζοντας τα μέλη μιας κοινωνίας συνδετικούς κρίκους επιχειρείται να τονιστεί το αλληλένδετο της κοινωνικής συνύπαρξης.

Γ2.β. Να γράψετε δύο προτάσεις με τη λέξη «κρίκους». Στην πρώτη περίπτωση να χρησιμοποιήσετε τη λέξη κυριολεκτικά / δηλωτικά και στη δεύτερη μεταφορικά / συνυποδηλωτικά.

Κυριολεκτικά: Το ατύχημα συνέβη όταν έσπασε ένας από τους κρίκους της μεταλλικής αλυσίδας που χρησιμοποιήθηκε για την ανύψωση του αντικειμένου.

Μεταφορικά: Ο δικαστής αναζητούσε τον μυστικό κρίκο που συνέδεε τα επιμέρους στοιχεία της υπόθεσης.

Δ. Με ποια κριτήρια συνήθως επιλέγει κάποιος ένα επάγγελμα; Ανάλογα με τις προσωπικές του ανάγκες, με την κοινωνική αναγνώριση που μπορεί να του προσφέρει το επάγγελμα ή με τα χρήματα που θα του αποφέρει; Με ποια κριτήρια θα επέλεγες, εσύ προσωπικά, το μελλοντικό σου επάγγελμα; (450-500 λέξεις)

Η επιλογή επαγγέλματος συνιστά μια απόφαση εξέχουσας σημασίας, μιας και επηρεάζει σημαντικά τον τρόπο που διαμορφώνεται στην πορεία η ζωή του ατόμου. Πρόκειται, συνάμα, για μια απόφαση που δεν μπορεί να ληφθεί δίχως να σταθμιστούν ποικίλοι παράγοντες, σχετικοί τόσο με την προσωπικότητα του κάθε ατόμου όσο και με τις γενικότερες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα του. Ένα επάγγελμα δεν είναι, άλλωστε, μόνο μια πηγή εσόδων, αλλά πολύ περισσότερο ένα μέσο έκφρασης ουσιαστικών πτυχών της υπόστασης του ανθρώπου που καλείται να το ασκήσει.  

Με δεδομένη, βέβαια, την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχουν οι οικονομικές απολαβές, εφόσον χάρη σε αυτές διασφαλίζεται εν τέλει η δυνατότητα του ατόμου να καλύψει τις βιοτικές του ανάγκες, μα και να αποκτήσει την αναγκαία οικονομική ανεξαρτησία, το ζήτημα αυτό κατέχει συνήθως πρωταρχική σημασία στη σχετική επιλογή. Ιδίως σε περιόδους γενικότερης οικονομικής ανασφάλειας η παράμετρος αυτή δύσκολα μπορεί να παραγνωριστεί, καθώς είναι πάντοτε υπαρκτό το ενδεχόμενο να εγκλωβιστεί το άτομο σε μια κατάσταση καθηλωτικής οικονομικής δυσπραγίας. Θεωρείται, επομένως, εύλογο το να εξετάζονται λεπτομερώς οι οικονομικές προοπτικές που προσφέρει το κάθε επάγγελμα.  

Παράλληλα, το επάγγελμα λειτουργεί παραδοσιακά ως μέσο προσμέτρησης της επιτυχίας του κάθε ατόμου∙ ως στοιχείο που του προσδίδει κοινωνική αναγνώριση. Μια αντίληψη που συχνά προσκρούει με την επιθυμία του ατόμου να αντλήσει μέσα από την εργασία του τη βαθύτερη εκείνη ικανοποίηση της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Προκύπτει, έτσι, κάποτε η ανάγκη μιας πιο ουσιαστικής εξέτασης των προσωπικών επιθυμιών του ατόμου. Αξίζει τελικά περισσότερο η προσωπική ανάδειξη και η απόκτηση μιας σημαντικής οικονομικής επιφάνειας ή εκείνο που μετρά είναι η επίγνωση πως έχει καθημερινά την ευκαιρία να προσφέρει στους άλλους ανθρώπους; Στενά συνυφασμένα, πάντως, μ’ αυτό το δίλημμα είναι η στάση κι οι προσδοκίες της οικογένειας του νέου, καθώς συχνά η δική τους ανάγκη να διασφαλιστεί η «κοινωνική επιτυχία» δρουν καταλυτικά ως προς τη σχετική επαγγελματική επιλογή.

Ο κάθε νέος, ωστόσο, οφείλει να προχωρά στην επιλογή του επαγγέλματός του δίνοντας μεγαλύτερη βάση σε όσα συνιστούν τη δική του προσωπικότητα και τις δικές του επιθυμίες. Είναι, δίχως άλλο, βέβαιο πως μια λανθασμένη επιλογή, για την οποία δεν έχουν ληφθεί επαρκώς υπόψη οι πραγματικές κλίσεις και οι πραγματικές ανάγκες του ατόμου, οδηγεί σε μια επαγγελματική σταδιοδρομία που δεν παρέχει ικανή ευχαρίστηση, και άρα επιτελείται μηχανικά ή μ’ ένα αίσθημα εξαναγκασμού.      

Υπ’ αυτό το πρίσμα θεωρώ προσωπικά πως η επιλογή του μελλοντικού μου επαγγέλματος θα βασιστεί περισσότερο σ’ εκείνα τα ζητούμενα που θα διασφαλίζουν -στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό-, πως θα αντλώ από την εργασία μου ένα αίσθημα ουσιαστικής ικανοποίησης. Έτσι, η δική μου σκέψη είναι πως το επάγγελμα δεν πρέπει να αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στις οικονομικές απολαβές, εφόσον κάτι τέτοιο προσδίδει στην εργασία έναν κερδοσκοπικό χαρακτήρα, που δεν συμβαδίζει με την επιθυμία μου να αισθάνομαι πως προσφέρω κάτι σημαντικό στους συνανθρώπους μου. Θα προτιμούσα, άρα, ένα επάγγελμα που να έχει περισσότερο το χαρακτήρα του λειτουργήματος.

Καθίσταται, πάντως, σαφές πως μια τόσο σημαντική απόφαση, όπως είναι αυτή της επιλογής επαγγέλματος, δεν μπορεί παρά να αποτελεί προϊόν ουσιαστικού προβληματισμού, ώστε να διασφαλίζεται πως η τελική εκλογή θα είναι σύμφωνη με την προσωπικότητα του κάθε ατόμου. Ό,τι είναι, άλλωστε, σημαντικό ή ουσιώδες για το ένα άτομο, δεν είναι κατ’ ανάγκη εξίσου σημαντικό και για κάποιον άλλον. Την ίδια βαρύτητα που δίνει κάποιος στις υλικές απολαβές ενδέχεται να δίνει κάποιος άλλος στην επίγνωση πως το επάγγελμά του αποτελεί πηγή συνεχούς προσφοράς για τους συνανθρώπους του.   

[Λέξεις: 553]