Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «αἰνέω-ῶ»

Studio Grafiikka 
 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «αἰνέω-ῶ»
 
αἰνῶ = επαινώ, επιδοκιμάζω, εγκρίνω
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
αἰνῶ, αἰνεῖς, αἰνεῖ, αἰνοῦμεν, αἰνεῖτε, αἰνοῦσι(ν)
Υποτακτική
αἰνῶ, αἰνῇς, αἰνῇ, αἰνῶμεν, αἰνῆτε, αἰνῶσι(ν)
Ευκτική
αἰνοῖμι, αἰνοῖς, αἰνοῖ, ή αἰνοίην, αἰνοίης, αἰνοίη, αἰνοῖμεν, αἰνοῖτε, αἰνοῖεν
Προστακτική
---, αἴνει, αἰνείτω, ---, αἰνεῖτε, αἰνούντων (ή αἰνείτωσαν)
Απαρέμφατο
αἰνεῖν
Μετοχή
αἰνῶν, αἰνοῦσα, αἰνοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ᾔνουν, ᾔνεις, ᾔνει, ᾐνοῦμεν, ᾐνεῖτε, ᾔνουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
αἰνέσω, αἰνέσεις, αἰνέσει, αἰνέσομεν, αἰνέσετε, αἰνέσουσι(ν)
Ευκτική
αἰνέσοιμι, αἰνέσοις, αἰνέσοι, αἰνέσοιμεν, αἰνέσοιτε, αἰνέσοιεν
Απαρέμφατο
αἰνέσειν
Μετοχή
αἰνέσων, αἰνέσουσα, αἰνέσον
 
Αόριστος
Οριστική
ᾔνεσα, ᾔνεσας, ᾔνεσε(ν), ᾐνέσαμεν, ᾐνέσατε, ᾔνεσαν
Υποτακτική
αἰνέσω, αἰνέσῃς, αἰνέσῃ, αἰνέσωμεν, αἰνέσητε, αἰνέσωσι(ν)
Ευκτική
αἰνέσαιμι, αἰνέσαις ή αἰνέσειας, αἰνέσαι ή αἰνέσαιε(ν) αἰνέσαιμεν, αἰνέσαιτε, αἰνέσαιεν ή αἰνέσειαν
Προστακτική
---, αἴνεσον, αἰνεσάτω, ---, αἰνέσατε, αἰνεσάντων (ή αἰνεσάτωσαν)
Απαρέμφατο
αἰνέσαι
Μετοχή
αἰνέσας, αἰνέσασα, αἰνέσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ᾔνεκα, ᾔνεκας, ᾔνεκε, ᾐνέκαμεν, ᾐνέκατε, ᾐνέκασι(ν)
 
Υποτακτική
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ὦ
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ᾖς
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ᾖ
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα ὦμεν
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα ἦτε
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα ὦσι
 
Ευκτική
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός εἴην
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός εἴης
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός εἴη
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα εἴημεν (εἶμεν)
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα εἴητε (εἶτε)
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ἴσθι
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ἔστω
---
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα ἔστε
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ᾐνεκέναι
Μετοχή
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ᾐνέκειν, ᾐνέκεις, ᾐνέκει, ᾐνέκεμεν, ᾐνέκετε, ᾐνέκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
αἰνοῦμαι, αἰνῇ ή αἰνεῖ, αἰνεῖται, αἰνοῦμεθα, αἰνεῖσθε, αἰνοῦνται
Υποτακτική
αἰνῶμαι, αἰνῇ, αἰνῆται, αἰνώμεθα, αἰνῆσθε, αἰνῶνται
Ευκτική
αἰνοίμην, αἰνοῖο, αἰνοῖτο, αἰνοίμεθα, αἰνοῖσθε, αἰνοῖντο
Προστακτική
---,αἰνοῦ, αἰνείσθω, ---, αἰνεῖσθε, αἰνείσθων ή αἰνείσθωσαν
Απαρέμφατο
αἰνεῖσθαι
Μετοχή
αἰνούμενος
αἰνουμένη
αἰνούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ᾐνούμην, ᾐνοῦ, ᾐνεῖτο, ᾐνούμεθα, ᾐνεῖσθε, ᾐνοῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
αἰνέσομαι, αἰνέσῃ ή αἰνέσει, αἰνέσεται, αἰνεσόμεθα, αἰνέσεσθε, αἰνέσονται
Ευκτική
αἰνεσοίμην, αἰνέσοιο, αἰνέσοιτο, αἰνεσοίμεθα, αἰνέσοισθε, αἰνέσοιντο
Απαρέμφατο
αἰνέσεσθαι
Μετοχή
αἰνεσόμενος
αἰνεσομένη
αἰνεσόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
αἰνεθήσομαι, αἰνεθήσῃ ή αἰνεθήσει, αἰνεθήσεται, αἰνεθησόμεθα, αἰνεθήσεσθε, αἰνεθήσονται
Ευκτική
αἰνεθησοίμην, αἰνεθήσοιο, αἰνεθήσοιτο, αἰνεθησοίμεθα, αἰνεθήσοισθε, αἰνεθήσοιντο
Απαρέμφατο
αἰνεθήσεσθαι
Μετοχή
αἰνεθησόμενος
αἰνεθησομένη
αἰνεθησόμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ᾐνέθην, ᾐνέθης, ᾐνέθη, ᾐνέθημεν, ᾐνέθητε, ᾐνέθησαν
Υποτακτική
αἰνεθῶ, αἰνεθῇς, αἰνεθῇ, αἰνεθῶμεν, αἰνεθῆτε, αἰνεθῶσι(ν)
Ευκτική
αἰνεθείην, αἰνεθείης, αἰνεθείη, αἰνεθείημεν ή αἰνεθεῖμεν, αἰνεθείητε ή αἰνεθεῖτε, αἰνεθείησαν ή αἰνεθεῖεν
Προστακτική
---, αἰνέθητι, αἰνεθήτω, ---, αἰνέθητε, αἰνεθέντων ή αἰνεθήτωσαν
Απαρέμφατο
αἰνεθῆναι
Μετοχή
αἰνεθείς
αἰνεθεῖσα
αἰνεθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ᾔνημαι, ᾔνησαι, ᾔνηται, ᾐνήμεθα, ᾔνησθε, ᾔνηνται
 
Υποτακτική
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον ὦ
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον ᾖς
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον ᾖ
ᾐνημένοι- ᾐνημέναι- ᾐνημένα ὦμεν
ᾐτημένοι- ᾐτημέναι-ᾐτημένα ἦτε
ᾐτημένοι- ᾐτημέναι-ᾐτημένα ὦσι
 
Ευκτική
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον εἴην
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον εἴης
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον εἴη
ᾐνημένοι- ᾐνημέναι- ᾐνημένα εἴημεν (εἶμεν)
ᾐνημένοι- ᾐνημέναι- ᾐνημένα εἴητε (εἶτε)
ᾐνημένοι- ᾐνημέναι- ᾐνημένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ᾔνησο, ᾐνήσθω, --- ᾔνησθε, ᾐνήσθων ή ᾐνήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
ᾐνῆσθαι
Μετοχή
ᾐνημένος,
ᾐνημένη,
ᾐνημένον