Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «φθονέω-ῶ»

Nancy Merkle 
 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «φθονέω-ῶ»
 
φθονῶ: μισώ, ζηλεύω 
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
φθονῶ, φθονεῖς, φθονεῖ, φθονοῦμεν, φθονεῖτε, φθονοῦσι(ν)
Υποτακτική
φθονῶ, φθονῇς, φθονῇ, φθονῶμεν, φθονῆτε, φθονῶσι(ν)
Ευκτική
φθονοῖμι, φθονοῖς, φθονοῖ, ή φθονοίην, φθονοίης, φθονοίη, φθονοῖμεν, φθονοῖτε, φθονοῖεν
Προστακτική
---, φθόνει, φθονείτω, ---, φθονεῖτε, φθονούντων (ή φθονείτωσαν)
Απαρέμφατο
φθονεῖν
Μετοχή
φθονῶν, φθονοῦσα, φθονοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐφθόνουν, ἐφθόνεις, ἐφθόνει, ἐφθονοῦμεν, ἐφθονεῖτε, ἐφθόνουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
φθονήσω, φθονήσεις, φθονήσει, φθονήσομεν, φθονήσετε, φθονήσουσι(ν)
Ευκτική
φθονήσοιμι, φθονήσοις, φθονήσοι, φθονήσοιμεν, φθονήσοιτε, φθονήσοιεν
Απαρέμφατο
φθονήσειν
Μετοχή
φθονήσων, φθονήσουσα, φθονῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ἐφθόνησα, ἐφθόνησας, ἐφθόνησε(ν), ἐφθονήσαμεν, ἐφθονήσατε, ἐφθόνησαν
Υποτακτική
φθονήσω, φθονήσῃς, φθονήσῃ, φθονήσωμεν, φθονήσητε, φθονήσωσι(ν)
Ευκτική
φθονήσαιμι, φθονήσαις ή φθονήσειας, φθονήσαι ή φθονήσαιε(ν) φθονήσαιμεν, φθονήσαιτε, φθονήσαιεν ή φθονήσειαν
Προστακτική
---, φθόνησον, φθονησάτω, ---, φθονήσατε, φθονησάντων (ή φθονησάτωσαν)
Απαρέμφατο
φθονῆσαι
Μετοχή
φθονήσας, φθονήσασα, φθονῆσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
φθονοῦμαι, φθονῇ ή φθονεῖ, φθονεῖται, φθονούμεθα, φθονεῖσθε, φθονοῦνται
Υποτακτική
φθονῶμαι, φθονῇ, φθονῆται, φθονώμεθα, φθονῆσθε, φθονῶνται
Ευκτική
φθονοίμην, φθονοῖο, φθονοῖτο, φθονοίμεθα, φθονοῖσθε, φθονοῖντο
Προστακτική
---, φθονοῦ, φθονείσθω, ---, φθονεῖσθε, φθονείσθων ή φθονείσθωσαν
Απαρέμφατο
φθονεῖσθαι
Μετοχή
φθονούμενος
φθονουμένη
φθονούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ἐφθονούμην, ἐφθονοῦ, ἐφθονεῖτο, ἐφθονούμεθα, ἐφθονεῖσθε, ἐφθονοῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
φθονήσομαι, φθονήσῃ ή φθονήσει, φθονήσεται, φθονησόμεθα, φθονήσεσθε, φθονήσονται
Ευκτική
φθονησοίμην, φθονήσοιο, φθονήσοιτο, φθονησοίμεθα, φθονήσοισθε, φθονήσοιντο
Απαρέμφατο
φθονήσεσθαι
Μετοχή
φθονησόμενος
φθονησομένη
φθονησόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
φθονηθήσομαι, φθονηθήσῃ ή φθονηθήσει, φθονηθήσεται, φθονηθησόμεθα, φθονηθήσεσθε, φθονηθήσονται
Ευκτική
φθονηθησοίμην, φθονηθήσοιο, φθονηθήσοιτο, φθονηθησοίμεθα, φθονηθήσοισθε, φθονηθήσοιντο
Απαρέμφατο
φθονηθήσεσθαι
Μετοχή
φθονηθησόμενος
φθονηθησομένη
φθονηθησόμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐφθονήθην, ἐφθονήθης, ἐφθονήθη, ἐφθονήθημεν, ἐφθονήθητε, ἐφθονήθησαν
Υποτακτική
φθονηθῶ, φθονηθῇς, φθονηθῇ, φθονηθῶμεν, φθονηθῆτε, φθονηθῶσι(ν)
Ευκτική
φθονηθείην, φθονηθείης, φθονηθείη, φθονηθείημεν ή φθονηθεῖμεν, φθονηθείητε ή φθονηθεῖτε, φθονηθείησαν ή φθονηθεῖεν
Προστακτική
---, φθονήθητι, φθονηθήτω, ---, φθονήθητε, φθονηθέντων ή φθονηθήτωσαν
Απαρέμφατο
φθονηθῆναι
Μετοχή
φθονηθείς
φθονηθεῖσα
φθονηθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ἐφθόνημαι, ἐφθόνησαι, ἐφθόνηται, ἐφθονήμεθα, ἐφθόνησθε, ἐφθόνηνται
 
Υποτακτική
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον ὦ
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον ᾖς
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον ᾖ
ἐφθονημένοι- ἐφθονημέναι- ἐφθονημένα ὦμεν
ἐφθονημένοι- ἐφθονημέναι- ἐφθονημένα ἦτε
ἐφθονημένοι- ἐφθονημέναι- ἐφθονημένα ὦσι
 
Ευκτική
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον εἴην
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον εἴης
ἐφθονημένος- ἐφθονημένη- ἐφθονημένον εἴη
ἐφθονημένοι- ἐφθονημέναι- ἐφθονημένα εἴημεν (εἶμεν)
ἐφθονημένοι- ἐφθονημέναι- ἐφθονημένα εἴητε (εἶτε)
ἐφθονημένοι- ἐφθονημέναι- ἐφθονημένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ἐφθόνησο, ἐφθονήσθω, ---, ἐφθόνησθε, ἐφθονήσθων ή ἐφθονήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
ἐφθονῆσθαι
Μετοχή
ἐφθονημένος,
ἐφθονημένη,
ἐφθονημένον
 
Υπερσυντέλικος
ἐφθονήμην, ἐφθόνησο, ἐφθόνητο, ἐφθονήμεθα, ἐφθόνησθε, ἐφθόνηντο