Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «αἰσχύνω»

Laura Lein Svencner

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «αἰσχύνω»
 
(αἰσχύνω: ντροπιάζω κάποιον)
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
αἰσχύνω, αἰσχύνεις, αἰσχύνει, αἰσχύνομεν, αἰσχύνετε, αἰσχύνουσι(ν)
Υποτακτική
αἰσχύνω, αἰσχύνῃς, αἰσχύνῃ, αἰσχύνωμεν, αἰσχύνητε, αἰσχύνωσι(ν)
Ευκτική
αἰσχύνοιμι, αἰσχύνοις, αἰσχύνοι, αἰσχύνοιμεν, αἰσχύνοιτε, αἰσχύνοιεν
Προστακτική
---, αἴσχυνε, αἰσχυνέτω, ---, αἰσχύνετε, αἰσχυνόντων (ή αἰσχυνέτωσαν)
Απαρέμφατο
αἰσχύνειν
Μετοχή
αἰσχύνων, αἰσχύνουσα, αἰσχῦνον
 
Παρατατικός
Οριστική
ᾔσχυνον, ᾔσχυνες, ᾔσχυνε, ᾐσχύνομεν, ᾐσχύνετε, ᾔσχυνον
 
Μέλλοντας
Οριστική
αἰσχυνῶ, αἰσχυνεῖς, αἰσχυνεῖ, αἰσχυνοῦμεν, αἰσχυνεῖτε, αἰσχυνοῦσι(ν)
Ευκτική
αἰσχυνοῖμι, αἰσχυνοῖς, αἰσχυνοῖ, ή αἰσχυνοίην, αἰσχυνοίης, αἰσχυνοίη, αἰσχυνοῖμεν, αἰσχυνοῖτε, αἰσχυνοῖεν
Απαρέμφατο
αἰσχυνεῖν
Μετοχή
αἰσχυνῶν, αἰσχυνοῦσα, αἰσχυνοῦν
 
Αόριστος
Οριστική
ᾔσχυνα, ᾔσχυνας, ᾔσχυνε(ν), ᾐσχύναμεν, ᾐσχύνατε, ᾔσχυναν
Υποτακτική
αἰσχύνω, αἰσχύνῃς, αἰσχύνῃ, αἰσχύνωμεν, αἰσχύνητε, αἰσχύνωσι(ν)
Ευκτική
αἰσχύναιμι, αἰσχύναις ή αἰσχύνειας, αἰσχύναι ή αἰσχύνειε(ν), αἰσχύναιμεν, αἰσχύναιτε, αἰσχύναιεν ή αἰσχύνειαν
Προστακτική
---, αἴσχυνον, αἰσχυνάτω, ---, αἰσχύνατε, αἰσχυνάντων (ή αἰσχυνάτωσαν)
Απαρέμφατο
αἰσχύναι
Μετοχή
αἰσχύνας, αἰσχύνασα, αἰσχύναν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ᾔσχυγκα, ᾔσχυγκας, ᾔσχυγκε, ᾐσχύγκαμεν, ᾐσχύγκατε, ᾐσχύγκασι(ν)
 
Υποτακτική
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός ὦ
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός ᾖς
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός ᾖ
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα ὦμεν
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα ἦτε
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα ὦσι
 
Ευκτική
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός εἴην
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός εἴης
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός εἴη
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα εἴημεν (εἶμεν)
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα εἴητε (εἶτε)
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός ἴσθι
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός ἔστω
---
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα ἔστε
ᾐσχυγκότες- ᾐσχυγκυῖαι- ᾐσχυγκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ᾐσχυγκέναι
Μετοχή
ᾐσχυγκώς- ᾐσχυγκυῖα- ᾐσχυγκός
 
Υπερσυντέλικος
ᾐσχύγκειν, ᾐσχύγκεις, ᾐσχύγκει, ᾐσχύγκεμεν, ᾐσχύγκετε, ᾐσχύγκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
αἰσχύνομαι, αἰσχύνῃ/αἰσχύνει, αἰσχύνεται, αἰσχυνόμεθα, αἰσχύνεσθε, αἰσχύνονται
Υποτακτική
αἰσχύνωμαι, αἰσχύνῃ, αἰσχύνηται, αἰσχυνώμεθα, αἰσχύνησθε, αἰσχύνωνται
Ευκτική
αἰσχυνοίμην, αἰσχύνοιο, αἰσχύνοιτο, αἰσχυνοίμεθα, αἰσχύνοισθε, αἰσχύνοιντο
Προστακτική
---, αἰσχύνου, αἰσχυνέσθω, ---, αἰσχύνεσθε, αἰσχυνέσθων ή αἰσχυνέσθωσαν
Απαρέμφατο
αἰσχύνεσθαι
Μετοχή
αἰσχυνόμενος
αἰσχυνομένη
αἰσχυνόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ᾐσχυνόμην, ᾐσχύνου, ᾐσχύνετο, ᾐσχυνόμεθα, ᾐσχύνεσθε, ᾐσχύνοντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
αἰσχυνοῦμαι, αἰσχυνῇ/αἰσχυνεῖ, αἰσχυνεῖται, αἰσχυνοῦμεθα, αἰσχυνεῖσθε, αἰσχυνοῦνται
Ευκτική
αἰσχυνοίμην, αἰσχυνοῖο, αἰσχυνοῖτο, αἰσχυνοίμεθα, αἰσχυνοῖσθε, αἰσχυνοῖντο
Απαρέμφατο
αἰσχυνεῖσθαι
Μετοχή
αἰσχυνούμενος
αἰσχυνουμένη
αἰσχυνούμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
αἰσχυνθήσομαι, αἰσχυνθήσῃ/αἰσχυνθήσει, αἰσχυνθήσεται, αἰσχυνθησόμεθα, αἰσχυνθήσεσθε, αἰσχυνθήσονται
Ευκτική
αἰσχυνθησοίμην, αἰσχυνθήσοιο, αἰσχυνθήσοιτο, αἰσχυνθησοίμεθα, αἰσχυνθήσοισθε, αἰσχυνθήσοιντο
Απαρέμφατο
αἰσχυνθήσεσθαι
Μετοχή
αἰσχυνθησόμενος
αἰσχυνθησομένη
αἰσχυνθησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ᾐσχυνάμην, ᾐσχύνω, ᾐσχύνατο, ᾐσχυνάμεθα, ᾐσχύνασθε, ᾐσχύναντο
Υποτακτική
αἰσχύνωμαι, αἰσχύνῃ, αἰσχύνηται, αἰσχυνώμεθα, αἰσχύνησθε, αἰσχύνωνται
Ευκτική
αἰσχυναίμην, αἰσχύναιο, αἰσχύναιτο, αἰσχυναίμεθα, αἰσχύναισθε, αἰσχύναιντο
Προστακτική
---, αἴσχυναι, αἰσχυνάσθω, ---, αἰσχύνασθε, αἰσχυνάσθων ή αἰσχυνάσθωσαν
Απαρέμφατο
αἰσχύνασθαι
Μετοχή
αἰσχυνάμενος
αἰσχυναμένη
αἰσχυνάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ᾐσχύνθην, ᾐσχύνθης, ᾐσχύνθη, ᾐσχύνθημεν, ᾐσχύνθητε, ᾐσχύνθησαν
Υποτακτική
αἰσχυνθῶ, αἰσχυνθῇς, αἰσχυνθῇ, αἰσχυνθῶμεν, αἰσχυνθῆτε, αἰσχυνθῶσι(ν)
Ευκτική
αἰσχυνθείην, αἰσχυνθείης, αἰσχυνθείη, αἰσχυνθείημεν ή αἰσχυνθεῖμεν, αἰσχυνθείητε ή αἰσχυνθεῖτε, αἰσχυνθείησαν ή αἰσχυνθεῖεν
Προστακτική
---, αἰσχύνθητι, αἰσχυνθήτω, ---, αἰσχύνθητε, αἰσχυνθέντων ή αἰσχυνθήτωσαν
Απαρέμφατο
αἰσχυνθῆναι
Μετοχή
αἰσχυνθείς
αἰσχυνθεῖσα
αἰσχυνθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ᾔσχυμμαι, ᾔσχυνσαι, ᾔσχυνται, ᾐσχύμμεθα, ᾔσχυνθε, ᾐσχυμμένοι εἰσί(ν)
 
Υποτακτική
ᾐσχυμμένος- ᾐσχυμμένη-ᾐσχυμμένον ὦ
ᾐσχυμμένος- ᾐσχυμμένη-ᾐσχυμμένον ᾖς
ᾐσχυμμένος- ᾐσχυμμένη-ᾐσχυμμένον ᾖ
ᾐσχυμμένοι- ᾐσχυμμέναι-ᾐσχυμμένα ὦμεν
ᾐσχυμμένοι- ᾐσχυμμέναι-ᾐσχυμμένα ἦτε
ᾐσχυμμένοι- ᾐσχυμμέναι-ᾐσχυμμένα ὦσι
 
Ευκτική
ᾐσχυμμένος- ᾐσχυμμένη-ᾐσχυμμένον εἴην
ᾐσχυμμένος- ᾐσχυμμένη-ᾐσχυμμένον εἴης
ᾐσχυμμένος- ᾐσχυμμένη-ᾐσχυμμένον εἴη
ᾐσχυμμένοι- ᾐσχυμμέναι-ᾐσχυμμένα εἴημεν (εἶμεν)
ᾐσχυμμένοι- ᾐσχυμμέναι-ᾐσχυμμένα εἴητε (εἶτε)
ᾐσχυμμένοι- ᾐσχυμμέναι-ᾐσχυμμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ᾔσχυνσο, ᾐσχύνθω, --- ᾔσχυνθε, ᾐσχύνθων ή ᾐσχύνθωσαν
 
Απαρέμφατο
ᾐσχύνθαι
Μετοχή
ᾐσχυμμένος,
ᾐσχυμμένη,
ᾐσχυμμένον
 
Υπερσυντέλικος
ᾐσχύμμην, ᾔσχυνσο, ᾔσχυντο, ᾐσχύμμεθα, ᾔσχυνθε, ᾐσχυμμένοι ἦσαν