Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ἀκέομαι / ἀκοῦμαι»
Οριστική
ἀκοῦμαι, ἀκῇ ή ἀκεῖ, ἀκεῖται, ἀκούμεθα, ἀκεῖσθε, ἀκοῦνται
ἀκῶμαι, ἀκῇ, ἀκῆται, ἀκώμεθα, ἀκῆσθε, ἀκῶνται
ἀκοῖμην, ἀκοῖο, ἀκοῖτο, ἀκοίμεθα, ἀκοῖσθε, ἀκοῖντο
---, ἀκοῦ, ἀκείσθω, ---, ἀκεῖσθε, ἀκείσθων ή ἀκείσθωσαν
ἀκεῖσθαι
ἀκούμενος
Οριστική
ἀκοῦμαι, ἀκῇ ή ἀκεῖ, ἀκεῖται, ἀκούμεθα, ἀκεῖσθε, ἀκοῦνται
ἀκοῖμην, ἀκοῖο, ἀκοῖτο, ἀκοίμεθα, ἀκοῖσθε, ἀκοῖντο
ἀκεῖσθαι
ἀκούμενος
Οριστική
ἠκεσάμην, ἠκέσω, ἠκέσατο, ἠκεσάμεθα, ἠκέσασθε, ἠκέσαντο
ἀκέσωμαι, ἀκέσῃ, ἀκέσηται, ἀκεσώμεθα, ἀκέσησθε, ἀκέσωνται
ἀκεσαίμην, ἀκέσαιο, ἀκέσαιτο, ἀκεσαίμεθα, ἀκέσαισθε, ἀκέσαιντο
---, ἄκεσαι, ἀκεσάσθω, ---, ἀκέσασθε, ἀκεσάσθων ή ἀκεσάσθωσαν
ἀκέσασθαι
ἀκεσάμενος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου