Ιβάν Γκολ «Μαλαισιακά τραγούδια»
Όταν ζυγώνεις η νύχτα όλη ανατριχιάζει
οι τοίχοι σαλεύουν
το γιασεμί μυρίζει πιο δυνατά
η θάλασσα ανασαίνει πιο γρήγορα
κι ο άνεμος ανάστατος
σιάζει τα μαλλιά μου
όπως σ’ αρέσουν.
μτφρ. Ε. Χ. Γονατάς, Στιγμή
Ιβάν Γκολ (1891-1950)
Γάλλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας με έντονη φιλειρηνική δράση. Είναι γνωστός κυρίως για τα ποιήματά του με θέμα την ειρήνη και τη συναδέλφωση των λαών (Οι πέντε ήπειροι, 1922 κ.ά.) και για τα ερωτικά του ποιήματα (Ερωτικά ποιήματα, 1925 και Μαλαισιακά τραγούδια, 1934).
Στο ερωτικό αυτό ποίημα η επερχόμενη συνάντηση των δύο ερωτευμένων αναστατώνει το ποιητικό υποκείμενο, το οποίο νιώθει ότι ακόμη και το φυσικό του περιβάλλον αισθάνεται μαζί του την ταραχή και την ανυπομονησία.
Η νύχτα λαμβάνοντας ανθρώπινη υπόσταση ανατριχιάζει από τη συγκίνηση και το γιασεμί εντείνει τη μυρωδιά του, όπως ένας άνθρωπος θα προσπαθούσε να φροντίσει την εμφάνισή του για να είναι πιο όμορφος, λίγο προτού συναντήσει το αγαπημένο του πρόσωπο. Η θάλασσα ανασαίνει πιο γρήγορα, όπως ακριβώς ένας άνθρωπος κυριευμένος από ερωτική ταραχή, άθελά του παίρνει πιο γρήγορες ανάσες. Και τέλος ακόμη και ο άνεμος συμμετέχει στην προετοιμασία του ποιητικού υποκειμένου, καθώς με το φύσημά του φτιάχνει τα μαλλιά του ποιητή όπως ακριβώς αρέσουν στη γυναίκα που σε λίγο θα συναντήσει.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, το φυσικό περιβάλλον δεν επηρεάζεται από την ένταση των συναισθημάτων του ποιητικού υποκειμένου, αλλά ο ερωτευμένος ποιητής είναι τόσο αναστατωμένος από την επικείμενη συνάντηση που θεωρεί ότι κάθε τι γύρω του συμμετέχει μαζί του στην αναμονή και στην προετοιμασία για τον ερχομό της αγαπημένης του.
Όταν ζυγώνεις η νύχτα όλη ανατριχιάζει
οι τοίχοι σαλεύουν
το γιασεμί μυρίζει πιο δυνατά
η θάλασσα ανασαίνει πιο γρήγορα
κι ο άνεμος ανάστατος
σιάζει τα μαλλιά μου
όπως σ’ αρέσουν.
μτφρ. Ε. Χ. Γονατάς, Στιγμή
Ιβάν Γκολ (1891-1950)
Γάλλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας με έντονη φιλειρηνική δράση. Είναι γνωστός κυρίως για τα ποιήματά του με θέμα την ειρήνη και τη συναδέλφωση των λαών (Οι πέντε ήπειροι, 1922 κ.ά.) και για τα ερωτικά του ποιήματα (Ερωτικά ποιήματα, 1925 και Μαλαισιακά τραγούδια, 1934).
Στο ερωτικό αυτό ποίημα η επερχόμενη συνάντηση των δύο ερωτευμένων αναστατώνει το ποιητικό υποκείμενο, το οποίο νιώθει ότι ακόμη και το φυσικό του περιβάλλον αισθάνεται μαζί του την ταραχή και την ανυπομονησία.
Η νύχτα λαμβάνοντας ανθρώπινη υπόσταση ανατριχιάζει από τη συγκίνηση και το γιασεμί εντείνει τη μυρωδιά του, όπως ένας άνθρωπος θα προσπαθούσε να φροντίσει την εμφάνισή του για να είναι πιο όμορφος, λίγο προτού συναντήσει το αγαπημένο του πρόσωπο. Η θάλασσα ανασαίνει πιο γρήγορα, όπως ακριβώς ένας άνθρωπος κυριευμένος από ερωτική ταραχή, άθελά του παίρνει πιο γρήγορες ανάσες. Και τέλος ακόμη και ο άνεμος συμμετέχει στην προετοιμασία του ποιητικού υποκειμένου, καθώς με το φύσημά του φτιάχνει τα μαλλιά του ποιητή όπως ακριβώς αρέσουν στη γυναίκα που σε λίγο θα συναντήσει.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, το φυσικό περιβάλλον δεν επηρεάζεται από την ένταση των συναισθημάτων του ποιητικού υποκειμένου, αλλά ο ερωτευμένος ποιητής είναι τόσο αναστατωμένος από την επικείμενη συνάντηση που θεωρεί ότι κάθε τι γύρω του συμμετέχει μαζί του στην αναμονή και στην προετοιμασία για τον ερχομό της αγαπημένης του.
