Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «αἰνίττομαι»

Charles Munn
 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «αἰνίττομαι»
 
(αἰνίττομαι: υπονοώ)
 
Ενεστώτας
Οριστική
αἰνίττομαι, αἰνίττῃ/αἰνίττει, αἰνίττεται, αἰνιττόμεθα, αἰνίττεσθε, αἰνίττονται
Υποτακτική
αἰνίττωμαι, αἰνίττῃ, αἰνίττηται, αἰνιττώμεθα, αἰνίττησθε, αἰνίττωνται
Ευκτική
αἰνιττοίμην, αἰνίττοιο, αἰνίττοιτο, αἰνιττοίμεθα, αἰνιττοισθε, αἰνίττοιντο
Προστακτική
---, αἰνίττου, αἰνιττέσθω, ---, αἰνίττεσθε, αἰνιττέσθων ή αἰνιττέσθωσαν
Απαρέμφατο
αἰνίττεσθαι
Μετοχή
αἰνιττόμενος
αἰνιττομένη
αἰνιττόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ᾐνιττόμην, ᾐνίττου, ᾐνίττετο, ᾐνιττόμεθα, ᾐνίττεσθε, ᾐνίττοντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
αἰνίξομαι, αἰνίξῃ ή αἰνίξει, αἰνίξεται, αἰνιξόμεθα, αἰνίξεσθε, αἰνίξονται
Ευκτική
αἰνιξοίμην, αἰνίξοιο, αἰνίξοιτο, αἰνιξοίμεθα, αἰνιξοισθε, αἰνίξοιντο
Απαρέμφατο
αἰνίξεσθαι
Μετοχή
αἰνιξόμενος
αἰνιξομένη
αἰνιξόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ᾐνιξάμην, ᾐνίξω, ᾐνιξατο, ᾐνιξάμεθα, ᾐνίξασθε, ᾐνίξαντο
Υποτακτική
αἰνίξωμαι, αἰνίξῃ, αἰνίξηται, αἰνιξώμεθα, αἰνίξησθε, αἰνίξωνται
Ευκτική
αἰνιξαίμην, αἰνίξαιο, αἰνίξαιτο, αἰνιξαίμεθα, αἰνίξαισθε, αἰνίξαιντο
Προστακτική
---, αἴνιξαι, αἰνιξάσθω, ---, αἰνίξασθε, αἰνιξάσθων ή αἰνιξάσθωσαν
Απαρέμφατο
αἰνίξασθαι
Μετοχή
αἰνιξάμενος
αἰνιξαμένη
αἰνιξάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ᾐνίχθην, ᾐνίχθης, ᾐνίχθη, ᾐνίχθημεν, ᾐνίχθητε, ᾐνίχθησαν
Υποτακτική
αἰνιχθῶ, αἰνιχθῇς, αἰνιχθῇ, αἰνιχθῶμεν, αἰνιχθῆτε, αἰνιχθῶσι(ν)
Ευκτική
αἰνιχθείην, αἰνιχθείης, αἰνιχθείη, αἰνιχθείημεν ή αἰνιχθεῖμεν, αἰνιχθείητε ή αἰνιχθεῖτε, αἰνιχθείησαν ή αἰνιχθεῖεν
Προστακτική
---, αἰνίχθητι, αἰνιχθήτω, ---, αἰνίχθητε, αἰνιχθέντων ή αἰνιχθήτωσαν
Απαρέμφατο
αἰνιχθῆναι
Μετοχή
αἰνιχθείς
αἰνιχθεῖσα
αἰνιχθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ᾔνιγμαι, ᾔνιξαι, ᾔνικται, ᾐνίγμεθα, ᾔνιχθε, ᾐνιγμένοι εἰσί(ν)
 
Υποτακτική
ᾐνιγμένος- ᾐνιγμένη- ᾐνιγμένον ὦ
ᾐνιγμένος- ᾐνιγμένη- ᾐνιγμένον ᾖς
ᾐνιγμένος- ᾐνιγμένη- ᾐνιγμένον ᾖ
ᾐνιγμένοι- ᾐνιγμέναι- ᾐνιγμένα ὦμεν
ᾐνιγμένοι- ᾐνιγμέναι- ᾐνιγμένα ἦτε
ᾐνιγμένοι- ᾐνιγμέναι- ᾐνιγμένα ὦσι
 
Ευκτική
ᾐνιγμένος- ᾐνιγμένη- ᾐνιγμένον εἴην
ᾐνιγμένος- ᾐνιγμένη- ᾐνιγμένον εἴης
ᾐνιγμένος- ᾐνιγμένη- ᾐνιγμένον εἴη
ᾐνιγμένοι- ᾐνιγμέναι- ᾐνιγμένα εἴημεν (εἶμεν)
ᾐνιγμένοι- ᾐνιγμέναι- ᾐνιγμένα εἴητε (εἶτε)
ᾐνιγμένοι- ᾐνιγμέναι- ᾐνιγμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ᾔνιξο, ᾐνίχθω, --- ᾔνιχθε, ᾐνίχθων ή ᾐνίχθωσαν
 
Απαρέμφατο
ᾐνίχθαι
 
Μετοχή
ᾐνιγμένος,
ᾐνιγμένη,
ᾐνιγμένον
 
Υπερσυντέλικος
ᾐνίγμην, ᾔνιξο, ᾔνικτο, ᾐνίγμεθα, ᾔνιχθε, ᾐνιγμένοι ἦσαν

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ὁρμίζω»

Marianna Mills 
 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ὁρμίζω»
 
(ὁρμίζω = οδηγώ το πλοίο στο λιμάνι)
Το ι του ρήματος είναι βραχύ.
 
Ενεργητική φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ὁρμίζω, ὁρμίζεις, ὁρμίζει, ὁρμίζομεν, ὁρμίζετε, ὁρμίζουσι(ν)
Υποτακτική
ὁρμίζω, ὁρμίζῃς, ὁρμίζῃ, ὁρμίζωμεν, ὁρμίζητε, ὁρμίζωσι(ν)
Ευκτική
ὁρμίζοιμι, ὁρμίζοις, ὁρμίζοι, ὁρμίζοιμεν, ὁρμίζοιτε, ὁρμίζοιεν
Προστακτική
---, ὅρμιζε, ὁρμιζέτω, ---, ὁρμίζετε, ὁρμιζόντων ή ὁρμιζέτωσαν
Απαρέμφατο
ὁρμίζειν
Μετοχή
ὁρμίζων, ὁρμίζουσα, ὁρμίζον
 
Παρατατικός
Οριστική
ὥρμιζον, ὥρμιζες, ὥρμιζε, ὡρμίζομεν, ὡρμίζετε, ὥρμιζον
 
Αόριστος
Οριστική
ὥρμισα, ὥρμισας, ὥρμισε(ν), ὡρμίσαμεν, ὡρμίσατε, ὥρμισαν
Υποτακτική
ὁρμίσω, ὁρμίσῃς, ὁρμίσῃ, ὁρμίσωμεν, ὁρμίσητε, ὁρμίσωσι(ν)
Ευκτική
ὁρμίσαιμι, ὁρμίσαις ή ὁρμίσειας, ὁρμίσαι ή ὁρμίσειε(ν), ὁρμίσαιμεν, ὁρμίσαιτε, ὁρμίσαιεν ή ὁρμίσειαν
Προστακτική
---, ὅρμισον, ὁρμισάτω, ---, ὁρμίσατε, ὁρμισάντων (ή ὁρμισάτωσαν)
Απαρέμφατο
ὁρμίσαι
Μετοχή
ὁρμίσας, ὁρμίσασα, ὁρμίσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
ὁρμίζομαι, ὁρμίζῃ ή ὁρμίζει, ὁρμίζεται, ὁρμιζόμεθα, ὁρμίζεσθε, ὁρμίζονται
Υποτακτική
ὁρμίζωμαι, ὁρμίζῃ, ὁρμίζηται, ὁρμιζώμεθα, ὁρμίζησθε, ὁρμίζωνται
Ευκτική
ὁρμιζοίμην, ὁρμίζοιο, ὁρμίζοιτο, ὁρμιζοίμεθα, ὁρμίζοισθε, ὁρμίζοιντο
Προστακτική
---, ὁρμίζου, ὁρμιζέσθω, ---, ὁρμίζεσθε, ὁρμιζέσθων ή ὁρμιζέσθωσαν
Απαρέμφατο
ὁρμίζεσθαι
Μετοχή
ὁρμιζόμενος
ὁρμιζομένη
ὁρμιζόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ὡρμιζόμην, ὡρμίζου, ὡρμίζετο, ὡρμιζόμεθα, ὡρμίζεσθε, ὡρμίζοντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
ὁρμιοῦμαι, ὁρμιῇ ή ὁρμιεῖ, ὁρμιεῖται, ὁρμιούμεθα, ὁρμιεῖσθε, ὁρμιοῦνται
Ευκτική
ὁρμιοίμην, ὁρμιοῖο, ὁρμιοῖτο, ὁρμιοίμεθα, ὁρμιοῖσθε, ὁρμιοῖντο
Απαρέμφατο
ὁρμιεῖσθαι
Μετοχή
ὁρμιούμενος
ὁρμιουμένη
ὁρμιούμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ὡρμισάμην, ὡρμίσω, ὡρμίσατο, ὡρμισάμεθα, ὡρμίσασθε, ὡρμίσαντο
Υποτακτική
ὁρμίσωμαι, ὁρμίσῃ, ὁρμίσηται, ὁρμισώμεθα, ὁρμίσησθε, ὁρμίσωνται
Ευκτική
ὁρμισαίμην, ὁρμίσαιο, ὁρμίσαιτο, ὁρμισαίμεθα, ὁρμίσαισθε, ὁρμίσαιντο
Προστακτική
---, ὅρμισαι, ὁρμισάσθω, ---, ὁρμίσασθε, ὁρμισάσθων ή ὁρμισάσθωσαν
Απαρέμφατο
ὁρμίσασθαι
Μετοχή
ὁρμισάμενος
ὁρμισαμένη
ὁρμισάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ὡρμίσθην, ὡρμίσθης, ὡρμίσθη, ὡρμίσθημεν, ὡρμίσθητε, ὡρμίσθησαν
Υποτακτική
ὁρμισθῶ, ὁρμισθῇς, ὁρμισθῇ, ὁρμισθῶμεν, ὁρμισθῆτε, ὁρμισθῶσι(ν)
Ευκτική
ὁρμισθείην, ὁρμισθείης, ὁρμισθείη, ὁρμισθείημεν ή ὁρμισθεῖμεν, ὁρμισθείητε ή ὁρμισθεῖτε, ὁρμισθείησαν ή ὁρμισθεῖεν
Προστακτική
---, ὁρμίσθητι, ὁρμισθήτω, ---, ὁρμίσθητε, ὁρμισθέντων ή ὁρμισθήτωσαν
Απαρέμφατο
ὁρμισθῆναι
Μετοχή
ὁρμισθείς
ὁρμισθεῖσα
ὁρμισθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ὥρμισμαι, ὥρμισαι, ὥρμισται, ὡρμίσμεθα, ὥρμισθε, ὡρμισμένοι εἰσί(ν)
 
Υποτακτική
ὡρμισμένος- ὡρμισμένη- ὡρμισμένον ὦ
ὡρμισμένος- ὡρμισμένη- ὡρμισμένον ᾖς
ὡρμισμένος- ὡρμισμένη- ὡρμισμένον ᾖ
ὡρμισμένοι- ὡρμισμέναι- ὡρμισμένα ὦμεν
ὡρμισμένοι- ὡρμισμέναι- ὡρμισμένα ἦτε
ὡρμισμένοι- ὡρμισμέναι- ὡρμισμένα ὦσι
 
Ευκτική
ὡρμισμένος- ὡρμισμένη- ὡρμισμένον εἴην
ὡρμισμένος- ὡρμισμένη- ὡρμισμένον εἴης
ὡρμισμένος- ὡρμισμένη- ὡρμισμένον εἴη
ὡρμισμένοι- ὡρμισμέναι- ὡρμισμένα εἴημεν (εἶμεν)
ὡρμισμένοι- ὡρμισμέναι- ὡρμισμένα εἴητε (εἶτε)
ὡρμισμένοι- ὡρμισμέναι- ὡρμισμένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ὥρμισο, ὡρμίσθω, --- ὥρμισθε, ὡρμίσθων ή ὡρμίσθωσαν
 
Απαρέμφατο
ὡρμίσθαι
Μετοχή
ὡρμισμένος,
ὡρμισμένη,
ὡρμισμένον