Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «κωλύω» | Σημειώσεις του Κωνσταντίνου Μάντη

Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «κωλύω»

Κωνσταντίνος Μάντης | Best Blogger Tips

Cesar March 

 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «κωλύω»
 
(κωλύω = εμποδίζω)
- Το υ του ρήματος μακρόχρονο
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
κωλύω, κωλύεις, κωλύει, κωλύομεν, κωλύετε, κωλύουσι(ν)
Υποτακτική
κωλύω, κωλύς, κωλύ, κωλύωμεν, κωλύητε, κωλύωσι(ν)
Ευκτική
κωλύοιμι, κωλύοις, κωλύοι, κωλύοιμεν, κωλύοιτε, κωλύοιεν
Προστακτική
---, κώλυε, κωλυέτω, ---, κωλύετε, κωλυόντων (ή κωλυέτωσαν)
Απαρέμφατο
κωλύειν
Μετοχή
κωλύων, κωλύουσα, κωλον
 
Παρατατικός
Οριστική
κώλυον, κώλυες, κώλυε, κωλύομεν, κωλύετε, κώλυον
 
Μέλλοντας
Οριστική
κωλύσω, κωλύσεις, κωλύσει, κωλύσομεν, κωλύσετε, κωλύσουσι(ν)
Ευκτική
κωλύσοιμι, κωλύσοις, κωλύσοι, κωλύσοιμεν, κωλύσοιτε, κωλύσοιεν
Απαρέμφατο
κωλύσειν
Μετοχή
κωλύσων, κωλύσουσα, κωλσον
 
Αόριστος
Οριστική
κώλυσα, κώλυσας, κώλυσε(ν), κωλύσαμεν, κωλύσατε, κώλυσαν
Υποτακτική
κωλύσω, κωλύσς, κωλύσ, κωλύσωμεν, κωλύσητε, κωλύσωσι(ν)
Ευκτική
κωλύσαιμι, κωλύσαις ή κωλύσειας, κωλύσαι ή κωλύσειε(ν), κωλύσαιμεν, κωλύσαιτε, κωλύσαιεν ή κωλύσειαν
Προστακτική
---, κώλυσον, κωλυσάτω, ---, κωλύσατε, κωλυσάντων (ή κωλυσάτωσαν)
Απαρέμφατο
κωλσαι
Μετοχή
κωλύσας, κωλύσασα, κωλσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
κεκώλυκα, κεκώλυκας, κεκώλυκε, κεκωλύκαμεν, κεκωλύκατε, κεκωλύκασι(ν)
 
Υποτακτική
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός ς
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα μεν
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα τε
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα σι
 
Ευκτική
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός εην
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός εης
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός εη
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα εημεν (εμεν)
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα εητε (ετε)
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα εησαν (εεν)
 
Προστακτική
---
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός σθι
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός στω
---
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα στε
κεκωλυκότες- κεκωλυκυαι- κεκωλυκότα στων
 
Απαρέμφατο
κεκωλυκέναι
Μετοχή
κεκωλυκώς- κεκωλυκυα- κεκωλυκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
κεκωλύκειν, κεκωλύκεις, κεκωλύκει, κεκωλύκεμεν, κεκωλύκετε, κεκωλύκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
κωλύομαι, κωλύ ή κωλύει, κωλύεται, κωλυόμεθα, κωλύεσθε, κωλύονται
Υποτακτική
λύωμαι, λύ, λύηται, λυώμεθα, λύησθε, λύωνται
Ευκτική
κωλυοίμην, κωλύοιο, κωλύοιτο, κωλυοίμεθα, κωλύοισθε, κωλύοιντο
Προστακτική
---, κωλύου, κωλυέσθω, ---, κωλύεσθε, κωλυέσθων ή κωλυέσθωσαν
Απαρέμφατο
κωλύεσθαι
Μετοχή
κωλυόμενος
κωλυομένη
κωλυόμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
κωλυόμην, κωλύου, κωλύετο, κωλυόμεθα, κωλύεσθε, κωλύοντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
κωλύσομαι, κωλύσ ή κωλύσει, κωλύσεται, κωλυσόμεθα, κωλύσεσθε, κωλύσονται
Ευκτική
κωλυσοίμην, κωλύσοιο, κωλύσοιτο, κωλυσοίμεθα, κωλύσοισθε, κωλύσοιντο
Απαρέμφατο
κωλύσεσθαι
Μετοχή
κωλυσόμενος
κωλυσομένη
κωλυσόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
κωλυθήσομαι, κωλυθήσ ή κωλυθήσει, κωλυθήσεται, κωλυθησόμεθα, κωλυθήσεσθε, κωλυθήσονται
Ευκτική
κωλυθησοίμην, κωλυθήσοιο, κωλυθήσοιτο, κωλυθησοίμεθα, κωλυθήσοισθε, κωλυθήσοιντο
Απαρέμφατο
κωλυθήσεσθαι
Μετοχή
κωλυθησόμενος
κωλυθησομένη
κωλυθησόμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
κωλύθην, κωλύθης, κωλύθη, κωλύθημεν, κωλύθητε, κωλύθησαν
Υποτακτική
κωλυθ, κωλυθς, κωλυθ, κωλυθμεν, κωλυθτε, κωλυθσι(ν)
Ευκτική
κωλυθείην, κωλυθείης, κωλυθείη, κωλυθείημεν ή κωλυθεμεν, κωλυθείητε ή κωλυθετε, κωλυθείησαν ή κωλυθεεν
Προστακτική
---, κωλύθητι, κωλυθήτω, ---, κωλύθητε, κωλυθέντων ή κωλυθήτωσαν
Απαρέμφατο
κωλυθναι
Μετοχή
κωλυθείς
κωλυθεσα
κωλυθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
κεκώλυμαι, κεκώλυσαι, κεκώλυται, κεκωλύμεθα, κεκώλυσθε, κεκώλυνται
 
Υποτακτική
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον ς
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον
κεκωλυμένοι- κεκωλυμέναι- κεκωλυμένα μεν
κεκωλυμένοι- κεκωλυμέναι- κεκωλυμένα τε
κεκωλυμένοι- κεκωλυμέναι- κεκωλυμένα σι
 
Ευκτική
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον εην
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον εης
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον εη
κεκωλυμένοι- κεκωλυμέναι- κεκωλυμένα εημεν (εμεν)
κεκωλυμένοι- κεκωλυμέναι- κεκωλυμένα εητε (ετε)
κεκωλυμένοι- κεκωλυμέναι- κεκωλυμένα εησαν (εεν)
 
Προστακτική
---, κεκώλυσο, κεκωλύσθω, --- κεκώλυσθε, κεκωλύσθων ή κεκωλύσθωσαν
 
Απαρέμφατο
κεκωλύσθαι
Μετοχή
κεκωλυμένος,
κεκωλυμένη,
κεκωλυμένον
 
Υπερσυντέλικος
κεκωλύμην, κεκώλυσο, κεκώλυτο, κεκωλύμεθα, κεκώλυσθε, κεκώλυντο

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...