Cesar March
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «κωλύω»
(κωλύω = εμποδίζω)
- Το υ του ρήματος μακρόχρονο
Ενεργητική Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
κωλύω, κωλύεις, κωλύει, κωλύομεν, κωλύετε, κωλύουσι(ν)
κωλύω, κωλύῃς, κωλύῃ, κωλύωμεν, κωλύητε, κωλύωσι(ν)
κωλύοιμι, κωλύοις, κωλύοι, κωλύοιμεν, κωλύοιτε, κωλύοιεν
Προστακτική
---, κώλυε, κωλυέτω, ---, κωλύετε, κωλυόντων (ή κωλυέτωσαν)
Απαρέμφατο
κωλύειν
Μετοχή
κωλύων, κωλύουσα, κωλῦον
Παρατατικός
Οριστική
ἐκώλυον, ἐκώλυες, ἐκώλυε, ἐκωλύομεν, ἐκωλύετε, ἐκώλυον
Μέλλοντας
Οριστική
κωλύσω, κωλύσεις, κωλύσει, κωλύσομεν, κωλύσετε, κωλύσουσι(ν)
κωλύσοιμι, κωλύσοις, κωλύσοι, κωλύσοιμεν, κωλύσοιτε, κωλύσοιεν
Απαρέμφατο
κωλύσειν
Μετοχή
κωλύσων, κωλύσουσα, κωλῦσον
Αόριστος
Οριστική
ἐκώλυσα, ἐκώλυσας, ἐκώλυσε(ν), ἐκωλύσαμεν, ἐκωλύσατε, ἐκώλυσαν
κωλύσω, κωλύσῃς, κωλύσῃ, κωλύσωμεν, κωλύσητε, κωλύσωσι(ν)
κωλύσαιμι, κωλύσαις ή κωλύσειας, κωλύσαι ή κωλύσειε(ν), κωλύσαιμεν, κωλύσαιτε, κωλύσαιεν ή κωλύσειαν
Προστακτική
---, κώλυσον, κωλυσάτω, ---, κωλύσατε, κωλυσάντων (ή κωλυσάτωσαν)
Απαρέμφατο
κωλῦσαι
κωλύσας, κωλύσασα, κωλῦσαν
Παρακείμενος
Οριστική
κεκώλυκα, κεκώλυκας, κεκώλυκε, κεκωλύκαμεν, κεκωλύκατε, κεκωλύκασι(ν)
Υποτακτική
κεκωλυκώς- κεκωλυκυῖα- κεκωλυκός ὦ
κεκωλυκώς- κεκωλυκυῖα- κεκωλυκός ᾖς
κεκωλυκότες- κεκωλυκυῖαι- κεκωλυκότα ὦμεν
Ευκτική
κεκωλυκώς- κεκωλυκυῖα- κεκωλυκός εἴην
Προστακτική
---
κεκωλυκώς- κεκωλυκυῖα- κεκωλυκός ἴσθι
κεκωλυκότες- κεκωλυκυῖαι- κεκωλυκότα ἔστε
Απαρέμφατο
κεκωλυκέναι
Μετοχή
κεκωλυκώς- κεκωλυκυῖα- κεκωλυκός
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ἐκεκωλύκειν, ἐκεκωλύκεις, ἐκεκωλύκει, ἐκεκωλύκεμεν, ἐκεκωλύκετε, ἐκεκωλύκεσαν
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
κωλύομαι, κωλύῃ ή κωλύει, κωλύεται, κωλυόμεθα, κωλύεσθε, κωλύονται
λύωμαι, λύῃ, λύηται, λυώμεθα, λύησθε, λύωνται
κωλυοίμην, κωλύοιο, κωλύοιτο, κωλυοίμεθα, κωλύοισθε, κωλύοιντο
Προστακτική
---, κωλύου, κωλυέσθω, ---, κωλύεσθε, κωλυέσθων ή κωλυέσθωσαν
Απαρέμφατο
κωλύεσθαι
Μετοχή
κωλυόμενος
κωλυομένη
κωλυόμενον
Παρατατικός
Οριστική
ἐκωλυόμην, ἐκωλύου, ἐκωλύετο, ἐκωλυόμεθα, ἐκωλύεσθε, ἐκωλύοντο
Μέλλοντας
Οριστική
κωλύσομαι, κωλύσῃ ή κωλύσει, κωλύσεται, κωλυσόμεθα, κωλύσεσθε, κωλύσονται
κωλυσοίμην, κωλύσοιο, κωλύσοιτο, κωλυσοίμεθα, κωλύσοισθε, κωλύσοιντο
Απαρέμφατο
κωλύσεσθαι
Μετοχή
κωλυσόμενος
κωλυσομένη
κωλυσόμενον
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
κωλυθήσομαι, κωλυθήσῃ ή κωλυθήσει, κωλυθήσεται, κωλυθησόμεθα, κωλυθήσεσθε, κωλυθήσονται
κωλυθησοίμην, κωλυθήσοιο, κωλυθήσοιτο, κωλυθησοίμεθα, κωλυθήσοισθε, κωλυθήσοιντο
Απαρέμφατο
κωλυθήσεσθαι
Μετοχή
κωλυθησόμενος
κωλυθησομένη
κωλυθησόμενον
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ἐκωλύθην, ἐκωλύθης, ἐκωλύθη, ἐκωλύθημεν, ἐκωλύθητε, ἐκωλύθησαν
κωλυθῶ, κωλυθῇς, κωλυθῇ, κωλυθῶμεν, κωλυθῆτε, κωλυθῶσι(ν)
κωλυθείην, κωλυθείης, κωλυθείη, κωλυθείημεν ή κωλυθεῖμεν, κωλυθείητε ή κωλυθεῖτε, κωλυθείησαν ή κωλυθεῖεν
---, κωλύθητι, κωλυθήτω, ---, κωλύθητε, κωλυθέντων ή κωλυθήτωσαν
Απαρέμφατο
κωλυθῆναι
κωλυθείς
κωλυθεῖσα
Παρακείμενος
Οριστική
κεκώλυμαι, κεκώλυσαι, κεκώλυται, κεκωλύμεθα, κεκώλυσθε, κεκώλυνται
Υποτακτική
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον ὦ
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον ᾖς
κεκωλυμένοι- κεκωλυμέναι- κεκωλυμένα ὦμεν
Ευκτική
κεκωλυμένος- κεκωλυμένη- κεκωλυμένον εἴην
Προστακτική
---, κεκώλυσο, κεκωλύσθω, --- κεκώλυσθε, κεκωλύσθων ή κεκωλύσθωσαν
Απαρέμφατο
κεκωλύσθαι
Μετοχή
κεκωλυμένος,
κεκωλυμένη,
κεκωλυμένον
Υπερσυντέλικος
ἐκεκωλύμην, ἐκεκώλυσο, ἐκεκώλυτο, ἐκεκωλύμεθα, ἐκεκώλυσθε, ἐκεκώλυντο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου