Η θέση της γυναίκας όπως αποτυπώνεται στα διηγήματα του Ιωάννου
Τα διηγήματα του Γιώργου Ιωάννου αναφέρονται σε μία εποχή κατά την οποία οι γυναίκες όφειλαν να ακολουθούν ένα αυστηρό σύστημα ηθικών αρχών, γεγονός που τους προκαλούσε πολλές φορές προβλήματα. Οι γυναίκες παράλληλα, τουλάχιστον στα χρόνια της νεότητάς τους, βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της οικογένειάς τους και μόνο στην πορεία της ζωής τους αποκτούσαν περισσότερες ελευθερίες και δικαιώματα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του ελέγχου που ασκούσαν οι γονείς στην κόρη τους μας δίνει ο Ιωάννου στο διήγημα «Η Ευτυχούλα». Η ηρωίδα του διηγήματος αν και μοιάζει να έχει τις δυνατότητες να ευτυχήσει, στην προσπάθειά της να ευχαριστήσει τους αυστηρούς γονείς της, αφοσιώνεται πλήρως στη φροντίδα τους, παραμερίζει την προσωπική της ζωή και χάνει έτσι την ευκαιρία να γνωρίσει τον έρωτα και να δημιουργήσει μια δική της οικογένεια.
Κι ενώ η Ευτυχούλα περνά τη ζωή της αποκλεισμένη από τον έρωτα, η ηρωίδα του διηγήματος «Το Βουγγάρι», κάνει το λάθος κι έρχεται σ’ επαφή μ’ έναν άντρα χωρίς να τον έχει παντρευτεί. Η εγκυμοσύνη που θα προκύψει θα την αναγκάσει να κρύβεται από την οικογένειά της και θα την οδηγήσει σε παράτολμες πράξεις για να μπορέσει να παντρευτεί. Η ιστορία αυτή είναι χαρακτηριστική για τη σημασία που είχε η διατήρηση της τιμής και της αγνότητας για τις γυναίκες εκείνης της εποχής.
Μια διαφορετική εικόνα πάντως μας δίνει ο Ιωάννου στο διήγημα «Η μόνη κληρονομιά» όπου μας παρουσιάζει την ιστορία της οικογένειάς του. Εδώ βλέπουμε τη γιαγιά του συγγραφέα η οποία αφού ακολούθησε τον άντρα της σε όλες τις περιπέτειες της προσφυγιάς, μετά τον πρόωρο θάνατό του παίρνει τον έλεγχο στα χέρια της κι αποφασίζει κάτι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο. Φεύγει με τα πόδια από τη Θεσσαλονίκη για να επιστρέψει στο σπίτι της στην Ανατολική Θράκη, αψηφώντας τους κινδύνους και επιδεικνύοντας μεγάλη ψυχική δύναμη και θάρρος.
Ο Ιωάννου αποτυπώνει στα κείμενά του την πορεία γυναικών που αποτελούν σαφή παραδείγματα των περιορισμών και της καταπίεσης που δέχονταν οι γυναίκες εκείνη την εποχή. Τις αντιμετωπίζει βέβαια με σεβασμό αλλά δεν παίρνει ξεκάθαρα θέση κατά των διακρίσεων που γίνονται εις βάρος τους. Ο Ιωάννου έχοντας μεγαλώσει και ανατραφεί σ’ εκείνες τις δύσκολες εποχές αποδέχεται την κατάσταση όπως ακριβώς τη βιώνει.
Λέξεις 350
Τα διηγήματα του Γιώργου Ιωάννου αναφέρονται σε μία εποχή κατά την οποία οι γυναίκες όφειλαν να ακολουθούν ένα αυστηρό σύστημα ηθικών αρχών, γεγονός που τους προκαλούσε πολλές φορές προβλήματα. Οι γυναίκες παράλληλα, τουλάχιστον στα χρόνια της νεότητάς τους, βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της οικογένειάς τους και μόνο στην πορεία της ζωής τους αποκτούσαν περισσότερες ελευθερίες και δικαιώματα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του ελέγχου που ασκούσαν οι γονείς στην κόρη τους μας δίνει ο Ιωάννου στο διήγημα «Η Ευτυχούλα». Η ηρωίδα του διηγήματος αν και μοιάζει να έχει τις δυνατότητες να ευτυχήσει, στην προσπάθειά της να ευχαριστήσει τους αυστηρούς γονείς της, αφοσιώνεται πλήρως στη φροντίδα τους, παραμερίζει την προσωπική της ζωή και χάνει έτσι την ευκαιρία να γνωρίσει τον έρωτα και να δημιουργήσει μια δική της οικογένεια.
Κι ενώ η Ευτυχούλα περνά τη ζωή της αποκλεισμένη από τον έρωτα, η ηρωίδα του διηγήματος «Το Βουγγάρι», κάνει το λάθος κι έρχεται σ’ επαφή μ’ έναν άντρα χωρίς να τον έχει παντρευτεί. Η εγκυμοσύνη που θα προκύψει θα την αναγκάσει να κρύβεται από την οικογένειά της και θα την οδηγήσει σε παράτολμες πράξεις για να μπορέσει να παντρευτεί. Η ιστορία αυτή είναι χαρακτηριστική για τη σημασία που είχε η διατήρηση της τιμής και της αγνότητας για τις γυναίκες εκείνης της εποχής.
Μια διαφορετική εικόνα πάντως μας δίνει ο Ιωάννου στο διήγημα «Η μόνη κληρονομιά» όπου μας παρουσιάζει την ιστορία της οικογένειάς του. Εδώ βλέπουμε τη γιαγιά του συγγραφέα η οποία αφού ακολούθησε τον άντρα της σε όλες τις περιπέτειες της προσφυγιάς, μετά τον πρόωρο θάνατό του παίρνει τον έλεγχο στα χέρια της κι αποφασίζει κάτι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο. Φεύγει με τα πόδια από τη Θεσσαλονίκη για να επιστρέψει στο σπίτι της στην Ανατολική Θράκη, αψηφώντας τους κινδύνους και επιδεικνύοντας μεγάλη ψυχική δύναμη και θάρρος.
Ο Ιωάννου αποτυπώνει στα κείμενά του την πορεία γυναικών που αποτελούν σαφή παραδείγματα των περιορισμών και της καταπίεσης που δέχονταν οι γυναίκες εκείνη την εποχή. Τις αντιμετωπίζει βέβαια με σεβασμό αλλά δεν παίρνει ξεκάθαρα θέση κατά των διακρίσεων που γίνονται εις βάρος τους. Ο Ιωάννου έχοντας μεγαλώσει και ανατραφεί σ’ εκείνες τις δύσκολες εποχές αποδέχεται την κατάσταση όπως ακριβώς τη βιώνει.
Λέξεις 350
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου