Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «οἰκέω-ῶ / οἰκοῦμαι»

Kyle Thompson
 
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «οἰκέω-ῶ / οἰκοῦμαι»
 
Ενεργητική Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
οἰκῶ, οἰκεῖς, οἰκεῖ, οἰκοῦμεν, οἰκεῖτε, οἰκοῦσι(ν)
Υποτακτική
οἰκῶ, οἰκῇς, οἰκῇ, οἰκῶμεν, οἰκῆτε, οἰκῶσι(ν)
Ευκτική
οἰκοῖμι, οἰκοῖς, οἰκοῖ, ή οἰκοίην, οἰκοίης, οἰκοίη, οἰκοῖμεν, οἰκοῖτε, οἰκοῖεν
Προστακτική
---, οἴκει, οἰκείτω, ---, οἰκεῖτε, οἰκούντων (ή οἰκείτωσαν)
Απαρέμφατο
οἰκεῖν
Μετοχή
οἰκῶν, οἰκοῦσα, οἰκοῦν
 
Παρατατικός
Οριστική
ᾤκουν, ᾤκεις, ᾤκει, ᾠκοῦμεν, ᾠκεῖτε, ᾤκουν
 
Μέλλοντας
Οριστική
οἰκήσω, οἰκήσεις, οἰκήσει, οἰκήσομεν, οἰκήσετε, οἰκουσι(ν)
Ευκτική
οἰκήσοιμι, οἰκήσοις, οἰκήσοι, οἰκήσοιμεν, οἰκήσοιτε, οἰκήσοιεν
Απαρέμφατο
οἰκήσειν
Μετοχή
οἰκήσων, οἰκήσουσα, οἰκῆσον
 
Αόριστος
Οριστική
ᾤκησα, ᾤκησας, ᾤκησε(ν), ᾠκήσαμεν, ᾠκήσατε, ᾤκησαν
Υποτακτική
οἰκήσω, οἰκήσῃς, οἰκήσῃ, οἰκήσωμεν, οἰκήσητε, οἰκήσωσι(ν)
Ευκτική
οἰκήσαιμι, οἰκήσαις ή οἰκήσειας, οἰκήσαι ή οἰκήσειε(ν), οἰκήσαιμεν, οἰκήσαιτε, οἰκήσαιεν ή οἰκήσειαν
Προστακτική
---, οἴκησον, οἰκησάτω, ---, οἰκήσατε, οἰκησάντων (ή οἰκησάτωσαν)
Απαρέμφατο
οἰκῆσαι
Μετοχή
οἰκήσας, οἰκήσασα, οἰκῆσαν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ᾤκηκα, ᾤκηκας, ᾤκηκε, ᾠκήκαμεν, ᾠκήκατε, ᾠκήκασι(ν)
 
Υποτακτική
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός ὦ
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός ᾖς
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός ᾖ
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα ὦμεν
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα ἦτε
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα ὦσι
 
Ευκτική
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός εἴην
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός εἴης
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός εἴη
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα εἴημεν (εἶμεν)
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα εἴητε (εἶτε)
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός ἴσθι
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός ἔστω
---
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα ἔστε
ᾠκηκότες- ᾠκηκυῖαι- ᾠκηκότα ἔστων
 
Απαρέμφατο
ᾠκηκέναι
Μετοχή
ᾠκηκώς- ᾠκηκυῖα- ᾠκηκός
 
Υπερσυντέλικος
Οριστική
ᾠκήκειν, ᾠκήκεις, ᾠκήκει, ᾠκήκεμεν, ᾠκήκετε, ᾠκήκεσαν
 
Μέση Φωνή
 
Ενεστώτας
Οριστική
οἰκοῦμαι, οἰκῇ/οἰκεῖ, οἰκεῖται, οἰκούμεθα, οἰκεῖσθε, οἰκοῦνται
Υποτακτική
οἰκῶμαι, οἰκῇ, οἰκῆται, οἰκώμεθα, οἰκῆσθε, οἰκῶνται
Ευκτική
οἰκοίμην, οἰκοῖο, οἰκοῖτο, οἰκοίμεθα, οἰκοῖσθε, οἰκοῖντο
Προστακτική
---, οἰκοῦ, οἰκείσθω, ---, οἰκεῖσθε, οἰκείσθων ή οἰκείσθωσαν
Απαρέμφατο
οἰκεῖσθαι
Μετοχή
οἰκούμενος
οἰκουμένη
οἰκούμενον
 
Παρατατικός
Οριστική
ᾠκούμην, ᾠκοῦ, ᾠκεῖτο, ᾠκούμεθα, ᾠκεῖσθε, ᾠκοῦντο
 
Μέλλοντας
Οριστική
οἰκήσομαι, οἰκήσῃ/οἰκήσει, οἰκήσεται, οἰκησόμεθα, οἰκήσεσθε, οἰκήσονται
Ευκτική
οἰκησοίμην, οἰκήσοιο, οἰκήσοιτο, οἰκησοίμεθα, οἰκήσοισθε, οἰκήσοιντο
Απαρέμφατο
οἰκήσεσθαι
Μετοχή
οἰκησόμενος
οἰκησομένη
οἰκησόμενον
 
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
οἰκηθήσομαι, οἰκηθήσῃ/οἰκηθήσει, οἰκηθήσεται, οἰκηθησόμεθα, οἰκηθήσεσθε, οἰκηθήσονται
Ευκτική
οἰκηθησοίμην, οἰκηθήσοιο, οἰκηθήσοιτο, οἰκηθησοίμεθα, οἰκηθήσοισθε, οἰκηθήσοιντο
Απαρέμφατο
οἰκηθήσεσθαι
Μετοχή
οἰκηθησόμενος
οἰκηθησομένη
οἰκηθησόμενον
 
Αόριστος
Οριστική
ᾠκησάμην, ᾠκήσω, ᾠκήσατο, ᾠκησάμεθα, ᾠκήσασθε, ᾠκήσαντο
Υποτακτική
οἰκήσωμαι, οἰκήσῃ, οἰκήσηται, οἰκησώμεθα, οἰκήσησθε, οἰκήσωνται
Ευκτική
οἰκησαίμην, οἰκήσαιο, οἰκήσαιτο, οἰκησαίμεθα, οἰκήσαισθε, οἰκήσαιντο
Προστακτική
---, οἴκησαι, οἰκησάσθω, ---, οἰκήσασθε, οἰκησάσθων ή οἰκησάσθωσαν
Απαρέμφατο
οἰκήσασθαι
Μετοχή
οἰκησάμενος
οἰκησαμένη
οἰκησάμενον
 
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ᾠκήθην, ᾠκήθης, ᾠκήθη, ᾠκήθημεν, ᾠκήθητε, ᾠκήθησαν
Υποτακτική
οἰκηθῶ, οἰκηθῇς, οἰκηθῇ, οἰκηθῶμεν, οἰκηθῆτε, οἰκηθῶσι(ν)
Ευκτική
οἰκηθείην, οἰκηθείης, οἰκηθείη, οἰκηθείημεν ή οἰκηθεῖμεν, οἰκηθείητε ή οἰκηθεῖτε, οἰκηθείησαν ή οἰκηθεῖεν
Προστακτική
---, οἰκήθητι, οἰκηθήτω, ---, οἰκήθητε, οἰκηθέντων ή οἰκηθήτωσαν
Απαρέμφατο
οἰκηθῆναι
Μετοχή
οἰκηθείς
οἰκηθεῖσα
οἰκηθέν
 
Παρακείμενος
Οριστική
ᾤκημαι, ᾤκησαι, ᾤκηται, ᾠκήμεθα, ᾤκησθε, ᾤκηνται
 
Υποτακτική
ᾠκημένος- ᾠκημένη-ᾠκημένον ὦ
ᾠκημένος- ᾠκημένη-ᾠκημένον ᾖς
ᾠκημένος- ᾠκημένη-ᾠκημένον ᾖ
ᾠκημένοι- ᾠκημέναι-ᾠκημένα ὦμεν
ᾠκημένοι- ᾠκημέναι-ᾠκημένα ἦτε
ᾠκημένοι- ᾠκημέναι-ᾠκημένα ὦσι
 
Ευκτική
ᾠκημένος- ᾠκημένη-ᾠκημένον εἴην
ᾠκημένος- ᾠκημένη-ᾠκημένον εἴης
ᾠκημένος- ᾠκημένη-ᾠκημένον εἴη
ᾠκημένοι- ᾠκημέναι-ᾠκημένα εἴημεν (εἶμεν)
ᾠκημένοι- ᾠκημέναι-ᾠκημένα εἴητε (εἶτε)
ᾠκημένοι- ᾠκημέναι-ᾠκημένα εἴησαν (εἶεν)
 
Προστακτική
---, ᾤκησο, ᾠκήσθω, --- ᾤκησθε, ᾠκήσθων ή ᾠκήσθωσαν
 
Απαρέμφατο
ᾠκῆσθαι
Μετοχή
ᾠκημένος,
ᾠκημένη,
ᾠκημένον
 
Υπερσυντέλικος
ᾠκήμην, ᾤκησο, ᾤκητο, ᾠκήμεθα, ᾤκησθε, ᾤκηντο