Αρχαία Ελληνικά: Αναλυτική κλίση
ρήματος «πεινήω / πεινῶ»
Ενεστώτας
Οριστική
πεινῶ, πεινῇς, πεινῇ, πεινῶμεν, πεινῆτε, πεινῶσι(ν)
Υποτακτική
πεινῶ, πεινῇς, πεινῇ, πεινῶμεν, πεινῆτε, πεινῶσι(ν)
Ευκτική
πεινῷμι, πεινῷς, πεινῷ ή πεινῴην, πεινῴης, πεινῴη, πεινῷμεν, πεινῷτε, πεινῷεν
Προστακτική
---, πείνη, πεινήτω, ---, πεινῆτε, πεινώντων
Απαρέμφατο
πεινῆν
Μετοχή
πεινῶν, πεινῶσα, πεινῶν
Παρατατικός
ἐπείνων, ἐπείνης, ἐπείνη, ἐπεινῶμεν, ἐπεινῆτε, ἐπείνων
Μέλλοντας
Οριστική
πεινήσω, πεινήσεις, πεινήσει, πεινήσομεν, πεινήσετε, πεινήσουσι(ν)
Ευκτική
πεινήσοιμι, πεινήσοις, πεινήσοι, πεινήσοιμεν, πεινήσοιτε, πεινήσοιεν
Απαρέμφατο
πεινήσειν
Μετοχή
πεινήσων, πεινήσουσα, πεινῆσον
Αόριστος
Οριστική
ἐπείνησα, ἐπείνησας, ἐπείνησε(ν), ἐπεινήσαμεν, ἐπεινήσατε, ἐπείνησαν
Υποτακτική
πεινήσω, πεινήσῃς, πεινήσῃ, πεινήσωμεν, πεινήσητε, πεινήσωσι(ν)
Ευκτική
πεινήσαιμι, πεινήσαις - πεινήσειας, πεινήσαι - πεινήσειε(ν), πεινήσαιμεν, πεινήσαιτε, πεινήσαιεν - πεινήσειαν
Προστακτική
---, πείνησον, πεινησάτω, ---, πεινήσατε, πεινησάντων (ή πεινησάτωσαν)
Απαρέμφατο
πεινῆσαι
Μετοχή
πεινήσας, πεινήσασα, πεινῆσαν
Παρακείμενος
Οριστική
πεπείνηκα, πεπείνηκας, πεπείνηκε, πεπεινήκαμεν, πεπεινήκατε, πεπεινήκασι(ν)
Υποτακτική
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ὦ
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ᾖς
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ᾖ
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα ὦμεν
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα ἦτε
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα ὦσι
Ευκτική
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός εἴην
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός εἴης
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός εἴη
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα εἴημεν (εἶμεν)
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα εἴητε (εἶτε)
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα εἴησαν (εἶεν)
Προστακτική
---
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ἴσθι
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ἔστω
---
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα ἔστε
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα ἔστων
Απαρέμφατο
πεπεινηκέναι
Μετοχή
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός
Ενεστώτας
Οριστική
πεινῶ, πεινῇς, πεινῇ, πεινῶμεν, πεινῆτε, πεινῶσι(ν)
πεινῶ, πεινῇς, πεινῇ, πεινῶμεν, πεινῆτε, πεινῶσι(ν)
πεινῷμι, πεινῷς, πεινῷ ή πεινῴην, πεινῴης, πεινῴη, πεινῷμεν, πεινῷτε, πεινῷεν
---, πείνη, πεινήτω, ---, πεινῆτε, πεινώντων
πεινῆν
πεινῶν, πεινῶσα, πεινῶν
Παρατατικός
ἐπείνων, ἐπείνης, ἐπείνη, ἐπεινῶμεν, ἐπεινῆτε, ἐπείνων
Μέλλοντας
Οριστική
πεινήσω, πεινήσεις, πεινήσει, πεινήσομεν, πεινήσετε, πεινήσουσι(ν)
πεινήσοιμι, πεινήσοις, πεινήσοι, πεινήσοιμεν, πεινήσοιτε, πεινήσοιεν
Απαρέμφατο
πεινήσειν
Μετοχή
πεινήσων, πεινήσουσα, πεινῆσον
Αόριστος
Οριστική
ἐπείνησα, ἐπείνησας, ἐπείνησε(ν), ἐπεινήσαμεν, ἐπεινήσατε, ἐπείνησαν
πεινήσω, πεινήσῃς, πεινήσῃ, πεινήσωμεν, πεινήσητε, πεινήσωσι(ν)
πεινήσαιμι, πεινήσαις - πεινήσειας, πεινήσαι - πεινήσειε(ν), πεινήσαιμεν, πεινήσαιτε, πεινήσαιεν - πεινήσειαν
Προστακτική
---, πείνησον, πεινησάτω, ---, πεινήσατε, πεινησάντων (ή πεινησάτωσαν)
Απαρέμφατο
πεινῆσαι
πεινήσας, πεινήσασα, πεινῆσαν
Παρακείμενος
Οριστική
πεπείνηκα, πεπείνηκας, πεπείνηκε, πεπεινήκαμεν, πεπεινήκατε, πεπεινήκασι(ν)
Υποτακτική
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ὦ
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ᾖς
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα ὦμεν
Ευκτική
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός εἴην
Προστακτική
---
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός ἴσθι
πεπεινηκότες- πεπεινηκυῖαι- πεπεινηκότα ἔστε
Απαρέμφατο
πεπεινηκέναι
Μετοχή
πεπεινηκώς- πεπεινηκυῖα- πεπεινηκός
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου