Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία Γ΄ Λυκείου: Εθελοντισμός

 
Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία Γ΄ Λυκείου: Εθελοντισμός
 
Κείμενο 1
     Ο εθελοντισμός, ολοένα και περισσότερο, αποτελεί ένα θέμα που απασχολεί όχι μόνο τους φορείς της πολιτικής ζωής, διεθνείς και τοπικούς οργανισμούς, οργανώσεις, αλλά και τους ίδιους τους πολίτες τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια. Ο εθελοντισμός αποτελεί ένα διαχρονικό και παγκόσμιο φαινόμενο, με όποιες μορφές και διαστάσεις κι αν έλαβε τις διάφορες εποχές και στα διάφορα κοινωνικο-πολιτισμικά πλαίσια τόσο ως ιδέα όσο και ως πρακτική.
     Ωστόσο, στις μέρες μας, με την όξυνση των πολιτικών, κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων, φαίνεται να λαμβάνει μια πιο σαφή και οργανωμένη μορφή και διαδραματίζει ένα συγκεκριμένο ρόλο στην κοινωνία. Στην ελληνική πραγματικότητα, θεωρούμε, ότι τρία είναι τα ορόσημα για τον εθελοντισμό τα τελευταία χρόνια. Αρχικά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, οι οποίοι έφεραν σε επαφή την ελληνική κοινωνία με ένα ευρύ πλαίσιο εθελοντικής δραστηριότητας και ενίσχυσαν την κουλτούρα του εθελοντισμού, αναδεικνύοντας το ρόλο, τη σημασία και τη δύναμή του, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά και γενικότερα στην κοινωνία.
     Το δεύτερο ορόσημο, αποτέλεσε η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια και, η οποία εσχάτως έχει μετουσιωθεί σε κρίση πολιτική, κοινωνική και ανθρωπιστική. Οι Έλληνες πολίτες, ερχόμενοι αντιμέτωποι με ένα ευρύ φάσμα μισθολογικών περικοπών, οικονομικών επιβαρύνσεων, περιορισμό του κοινωνικού κράτους, διόγκωση της ανεργίας και εν γένει μιας βίαιης αλλαγής του κοινωνικοοικονομικού τους status, επέδειξαν μια αξιοσημείωτη αλληλεγγύη μέσω του εθελοντισμού σε πολλά επίπεδα. Έτσι, ο εθελοντισμός αποτελεί στην Ελλάδα του σήμερα μια διευρυμένη πρακτική και καλείται σε πολλές περιπτώσεις να υποκαταστήσει το ρόλο του κράτους.
     Το τρίτο και το πιο πρόσφατο ορόσημο, αποτελεί η προσφυγική κρίση που απασχολεί τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Το αυξημένο μεταναστευτικό και προσφυγικό κύμα που χτύπησε τη χώρα, λόγω των διεθνών οικονομικών και πολιτικών γεγονότων, έφερε την ελληνική κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με ένα νέο φαινόμενο: της υγειονομικής περίθαλψης, της κοινωνικής πρόνοιας και της κοινωνικής ένταξης μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο ανθρωπιστικός εθελοντισμός αυξήθηκε σημαντικά και ο ρόλος, κυρίως, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, κλήθηκε να διαδραματίσει τον πιο καθοριστικό, αν και πολλές φορές αμφισβητούμενο ως προς τις προθέσεις του, ρόλο.
     Τα τρία αυτά σημεία, αποτελούν ίσως τα σημεία – σταθμό για τον εθελοντισμό στην Ελλάδα, γιατί ανέδειξαν με πρόδηλο τρόπο τις δυνατότητες και το ρόλο του, σε μια χώρα που ομολογουμένως δεν είχε ανεπτυγμένη την κουλτούρα του εθελοντισμού. Ωστόσο, ο εθελοντισμός, δεν αναπτύσσεται μόνο σε επίπεδο ανθρωπιστικό ή πολιτιστικό.
     Η πιο διαχρονική μορφή εθελοντισμού τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς είναι ο περιβαλλοντικός εθελοντισμός. Το είδος αυτό του εθελοντισμού, το οποίο αναπτύσσεται και δραστηριοποιείται γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα, μετρά ήδη αρκετές δεκαετίες στη χώρα μας, αν και σε πολλές περιπτώσεις δεν τυγχάνει της προβολής που θα έπρεπε. Η συνειδητοποίηση της όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων διεθνώς και στην Ελλάδα, η περιβαλλοντική ατζέντα διεθνών οργανισμών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και η ανάδειξη του εθελοντισμού από τις ίδιες τις εθελοντικές – περιβαλλοντικές οργανώσεις, οδήγησαν σταδιακά στην ανάπτυξη του περιβαλλοντικού εθελοντισμού και στην Ελλάδα. Παράλληλα, η προσπάθεια προώθησης της κουλτούρας του εθελοντισμού από την Ευρωπαϊκή Ένωση, προσέφερε το θεσμικό πλαίσιο και τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους για τη διεύρυνση του ρόλου των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
 
Ελευθερία Ιωαννίδου, Εθελοντισμός και προστασία του περιβάλλοντος, 2017
 
Κείμενο 2
     Η αιμοδοσία αποτελεί δώρο ζωής για κάποιον ο οποίος έχει απόλυτη ανάγκη από μετάγγιση αίματος. Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές, 60% του πληθυσμού θα χρειαστεί μετάγγιση ολικού αίματος ή ενός από τα παράγωγά του σε κάποια στιγμή της ζωής του. Παράλληλα, μόνο το 5% των ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι αιμοδότες δίνουν αίμα. Έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας θεωρεί ότι οι ανάγκες σε αίμα μπορούν να καλυφθούν εάν το 4% περίπου του πληθυσμού είναι συστηματικοί εθελοντές αιμοδότες και προσφέρουν αίμα, κατά μέσο όρο 1,5 φορά ετησίως.
     Οι ανάγκες των αιμοδοτών και η στάση τους απέναντι στην αιμοδοσία και τις υπηρεσίες περίθαλψης είναι αναγκαίο να εντοπιστούν προκειμένου να βελτιωθεί και να οργανωθεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η προσέλκυση νέων αιμοδοτών και η διατήρηση όσων έχουν προσφέρει αίμα έστω και μία φορά στη ζωή τους. Επομένως, οι στάσεις των αιμοδοτών, οι γνώσεις και οι απόψεις τους, καθώς και οι κινητήριες δυνάμεις που ωθούν έναν άνθρωπο να δωρίσει αίμα χωρίς αμοιβή, είναι στοιχεία προς διερεύνηση, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση πάντοτε με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά που ενδεχομένως να επηρεάζουν ή να διαφοροποιούν τα παραπάνω.
          Η παρούσα έρευνα έδειξε ότι οι αιμοδότες χαρακτηρίζονται από υψηλά επίπεδα δέσμευσης έναντι της εθελοντικής αιμοδοσίας καθώς και από έντονα αισθήματα αλτρουισμού. Η προσφορά τους βασίζεται στην ανιδιοτέλεια και στην προσπάθεια να σώσουν ζωές μέσα από την πράξη τους. Τα κίνητρά τους κατά βάση προέρχονται από τη διάθεσή τους να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους παρά από το να αποκομίσουν κάποιο όφελος οι ίδιοι. Παρ’ όλα αυτά, σε σχέση με την ιδέα του εθελοντισμού διαπιστώθηκε ότι οι αιμοδότες δεν παρουσιάζουν την αναμενόμενη πίστη σε αυτή την ιδέα. Ενώ δηλαδή η πλειονότητα των συμμετεχόντων δηλώνουν σε ποσοστό 69,5% ότι είναι τακτικοί εθελοντές αιμοδότες και έχουν κάρτα αιμοδότη, δεν συμμετέχουν σε συλλόγους εθελοντισμού εκτός της αιμοδοσίας. Διαπιστώθηκε ότι οι περισσότεροι αιμοδότες ξεκίνησαν να δίνουν αίμα με αφορμή την ανάγκη που προέκυψε για κάποιο συγγενικό ή φιλικό τους πρόσωπο και έκτοτε συνέχισαν να προσφέρουν αίμα συστηματικά, δηλαδή τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.
 
Μελπομένη Ιωαννίδου, Διερεύνηση των στάσεων, της συμπεριφοράς και του επιπέδου γνώσεων των εθελοντών αιμοδοτών, 2017
 
Κείμενο 3: Κική Δημουλά «Το Πλησιέστερο»
 
Κάτι πρωτόβγαλτα ως φαίνεται
στον κόσμο και στους νόμους του πουλάκια
κι εντούτοις ήδη κουρασμένα
γιατί δεν είναι τα φτερά
άπτωτη εύνοια και προνόμιο,
ρωτούν εμένα, ποιον, εμένα,
που είν’ το πλησιέστερο κλαδί
για ν’ ακουμπήσουν.
Δεν είμαστε καλά. Αν ήξερα εγώ
που είν’ το Πλησιέστερο
ότι έχει και βαθμό συγκριτικό
το ανύπαρκτο Πλησίον,
θα ‘τρεχα να το πιάσω πρώτη εγώ,
όλο κι απαραχώρητο,
κι ας ψόφαγαν πουλάκια
δίκια και προτεραιότητες
- κλαδιά σπασμένα το αλληλέγγυο.
Ας πάνε τα πουλάκια
τη μεγάλη Πείρα να ρωτήσουν
ν’ ακούσουν ό,τι είπε και σ’ εμένα
όταν ξεθεωμένη από κούραση άφτερη
τη ρώτησα που είναι ν’ ακουμπήσω
το πλησιέστερο κλαδί.
Δεν είμαστε καλά είχε καγχάσει
η μεγάλη Πείρα: αν ήξερα εγώ
που είν’ το Πλησιέστερο
θα ‘τρεχα να το πιάσω πρώτη,
όλο κι απαραχώρητο,
κι ας ψόφαγες εσύ
γιατί το πλησιέστερο κλαδί
είναι ο θάνατός σου η ζωή μου.
 
ΘΕΜΑ Α
Να παρουσιάσετε συνοπτικά (70-80 λέξεις) τα τρία ορόσημα, σύμφωνα με το Κείμενο 1, για τον εθελοντισμό στη χώρα μας.
Μονάδες 15
 
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, η οικονομική κρίση και η πρόσφατη προσφυγική κρίση αποτελούν τα τρία ορόσημα που ενίσχυσαν την εξοικείωση των Ελλήνων με τις δυνατότητες του εθελοντισμού. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες φανέρωσαν την ευρύτητα των εθελοντικών δραστηριοτήτων, ενώ η οικονομική κρίση που υπονόμευσε το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων αποκάλυψε την αξία της αλληλεγγύης και τη δυνατότητα του εθελοντισμού να υποκαθιστά το κράτος σε ποικίλους τομείς. Η προσφυγική κρίση, τέλος, προώθησε σημαντικά τον ανθρωπιστικό εθελοντισμό προκειμένου να διασφαλιστεί η μέριμνα για πλήθος ανθρώπων.
 
ΘΕΜΑ Β
Β1. Πώς, κατά τη γνώμη σας, προκύπτει η ακόλουθη αντίφαση, όπως διατυπώνεται στην καταληκτική παράγραφο του Κειμένου 2: «Παρ’ όλα αυτά, σε σχέση με την ιδέα του εθελοντισμού διαπιστώθηκε ότι οι αιμοδότες δεν παρουσιάζουν την αναμενόμενη πίστη σε αυτή την ιδέα.» (80-90 λέξεις)
Μονάδες 15
 
Κατά τη γνώμη μου, η αντίφαση ανάμεσα στη δέσμευση που δείχνουν οι εθελοντές αιμοδότες απέναντι στην πράξη της αιμοδοσίας και απέναντι στη γενικότερη ιδέα του εθελοντισμού προκύπτει από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εθελοντικού έργου που υπηρετούν. Η εθελοντική αιμοδοσία έχει άμεσο, συγκεκριμένο και εξαιρετικά σημαντικό όφελος, εφόσον μέσω αυτής διασφαλίζονται η ζωή και η υγεία άλλων ανθρώπων. Έτσι, σε αντίθεση με άλλες μορφές εθελοντικής προσφοράς ο αντίκτυπος των οποίων δεν είναι άμεσα ορατός ή δεν μοιάζει να έχει τόσο κρίσιμο και επείγοντα χαρακτήρα, η αιμοδοσία προσφέρει στους εθελοντές την επίγνωση πως υπηρετούν έναν απολύτως αναγκαίο σκοπό.  
 
Β2.α. Να αιτιολογήσετε την εναλλαγή των ρηματικών εγκλίσεων στο πλαίσιο της 2^ης παραγράφου του Κειμένου 1. (μονάδες 6)
 
Στο πλαίσιο της δεύτερης παραγράφου η γράφουσα αξιοποιεί τόσο την υποτακτική έγκλιση («φαίνεται να λαμβάνει…») όσο και -ευρύτερα- την οριστική («θεωρούμε», «είναι», «έφεραν», «ενίσχυσαν»). Με τη χρήση της υποτακτικής έγκλισης η γράφουσα παρουσιάζει με μικρότερη αίσθηση βεβαιότητας μια υπό διαμόρφωση κατάσταση (ο εθελοντισμός φαίνεται να λαμβάνει μια πιο σαφή και οργανωμένη μορφή), ενώ με τη χρήση της οριστικής αναφέρεται με μεγαλύτερη αίσθηση βεβαιότητας σε γεγονότα που έχουν διαδραματίσει ρόλο στην ενίσχυση του εθελοντισμού στη χώρα μας. Γίνεται, έτσι, αντιληπτό πως ενώ έχουν υπάρξει ερεθίσματα που έχουν φέρει τους Έλληνες σε επαφή με την έννοια του εθελοντισμού, η απόκτηση οργανωμένης και ξεκάθαρης μορφής του εθελοντικού κινήματος στη χώρα μας δεν έχει επιτευχθεί ακόμη πλήρως.  
 
β. Πώς επιδιώκει η γράφουσα στην καταληκτική παράγραφο του Κειμένου 1 να αναδείξει ότι ο «περιβαλλοντικός εθελοντισμός» είναι η πιο διαχρονική μορφή εθελοντισμού στην Ελλάδα; (μονάδες 9)
Μονάδες 15
 
Η γράφουσα επισημαίνει πως ο «περιβαλλοντικός εθελοντισμός» αποτελεί τη πιο διαχρονική μορφή εθελοντισμού στην Ελλάδα, τονίζοντας τη διαχρονικότητα αυτή με έναν χρονικό προσδιορισμό («μετρά ήδη αρκετές δεκαετίες»), έστω κι αν, όπως αυτό δηλώνεται με μια εναντιωματική πρόταση, «δεν τυγχάνει της προβολής που θα έπρεπε». Προκειμένου, μάλιστα, να αιτιολογήσει τη διαχρονικότητα αυτή -παρά την έλλειψη της οφειλόμενης προβολής του σχετικού εθελοντισμού- αξιοποιεί ασύνδετο σχήμα, στο πλαίσιο του οποίου γίνεται χρήση ονοματοποίησης, για να καταγράψει τα αίτια που δικαιολογούν τη διάδοση του περιβαλλοντικού εθελοντισμού. Η συνειδητοποίηση της όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων, η ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και η ανάδειξη του εθελοντισμού αυτού από τις αντίστοιχες οργανώσεις αποτελούν μερικούς από τους κρίσιμους παράγοντες που ενίσχυσαν την ανάπτυξη του περιβαλλοντικού εθελοντισμού. Προσθέτει, τέλος, στους σχετικούς παράγοντες τον ρόλο που διαδραμάτισε η Ευρωπαϊκή Ένωση στην προώθηση της κουλτούρας του εθελοντισμού, στη διαμόρφωση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου, αλλά και στη διασφάλιση οικονομικών πόρων για την ενίσχυση των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
 
Β3. Ποιος είναι η σκοπός της γράφουσας στην πρώτη παράγραφο του Κειμένου 2 και με ποιους τρόπους τον υπηρετεί;
Μονάδες 10
 
Η γράφουσα επιχειρεί να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες σχετικά με την αναγκαιότητα της αιμοδοσίας. Προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της αξιοποιεί χρήση μεταφορικού λόγου («δώρο ζωής»), καθώς και έναν επιθετικό προσδιορισμό («απόλυτη ανάγκη»), μέσω των οποίων διαφαίνεται η εξαιρετικά κρίσιμη ανάγκη για την εθελοντική προσφορά αίματος. Παραλλήλως, αξιοποιεί στατιστικά στοιχεία -και κατ’ επέκταση επίκληση στη λογική- για να αναδείξει το γεγονός πως η αιμοδοσία αφορά την πλειονότητα του ανθρώπινου πληθυσμού («60% του πληθυσμού θα χρειαστεί μετάγγιση…») και να τονίσει, έτσι, πως δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που μπορούμε να το αγνοήσουμε. Με την επισήμανση, ωστόσο, πως μόλις το 5% εκείνων που θα μπορούσαν να δώσουν αίμα είναι αιμοδότες, φανερώνει την επιπολαιότητα της συμπεριφοράς των ανθρώπων, εφόσον η συντριπτική πλειονότητα μοιάζει να αδιαφορεί απέναντι σε ένα ζήτημα κρίσιμης σημασίας. Φροντίζει, πάντως, να τονίσει πως θα αρκούσε το 4% του πληθυσμού να υιοθετήσει την επωφελή στάση της συστηματικής αιμοδοσίας για την κάλυψη των αναγκών σε αίμα.
 
ΘΕΜΑ Γ
«θα ‘τρεχα να το πιάσω πρώτη εγώ,
όλο κι απαραχώρητο,
κι ας ψόφαγαν πουλάκια
δίκια και προτεραιότητες»
Πώς αιτιολογείται η στάση αυτή του ποιητικού υποκειμένου; Να τεκμηριώσετε την ερμηνευτική σας πρόταση αξιοποιώντας τρεις κειμενικούς δείκτες. (150-200 λέξεις)
Μονάδες 15
 
Το ποιητικό υποκείμενο υιοθετεί μια εξαιρετικά κυνική στάση απέναντι στα νεότερα μέλη της κοινωνίας, αρνούμενη να τους προσφέρει βοήθεια, εφόσον ουδέποτε έλαβε κι η ίδια βοήθεια από κανέναν. Τα «πρωτόβγαλτα πουλάκια» που έχουν ήδη κουραστεί από τη συνεχή προσπάθεια που απαιτεί η επιβίωση αναζητούν το «πλησιέστερο κλαδί» για να ξεκουραστούν και ρωτούν το ποιητικό υποκείμενο που θα το βρουν. Το ερώτημα αυτό προκαλεί αγανάκτηση στην ποιητική φωνή («ρωτούν εμένα, ποιον, εμένα»), η οποία, όπως ανάλγητα δηλώνει, αν γνώριζε που είναι αυτό το πλησιέστερο, θα το έπιανε πρώτη εκείνη «κι ας ψόφαγαν πουλάκια / δίκια και προτεραιότητες». Η ποιητική φωνή, άλλωστε, όπως τονίζει με μια αντίθεση, όταν βρέθηκε σε δυσκολότερη θέση, αφού η δική της κούραση ήταν «άφτερη» και έθεσε το ίδιο ερώτημα στην προσωποποιημένη «Πείρα», έλαβε ακριβώς την ίδια κυνική απάντηση που έδωσε κι εκείνη, όπως αυτό προκύπτει από το σχήμα επανάληψης («θα ‘τρεχα να το πιάσω πρώτη, / όλο κι απαραχώρητο»). Η στάση της, άρα, οφείλεται στη σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε στα δικά της πρώτα βήματα, λαμβάνοντας από την «Πείρα» το αμείλικτο μάθημα πως το πλησιέστερο κλαδί είναι «ο θάνατός σου η ζωή μου».
Προσωπικά, αν και κατανοώ τη σκληρότητα που διακρίνει τον αγώνα και τον μόχθο των ανθρώπων για την επιβίωση, ιδίως σε περιόδους οικονομικής κρίσης και δυσκολιών, θεωρώ πως οι άνθρωποι οφείλουν να δημιουργούν, όσο μπορούν, καλύτερες συνθήκες για κάθε νεότερη γενιά. Η υιοθέτηση, άλλωστε, κατά τρόπο σχεδόν μικροπρεπή της ίδιας σκληρότητας που βίωσαν κι εκείνοι κατά το παρελθόν οδηγεί σ’ έναν ανώφελο φαύλο κύκλο και δεν βοηθά στην εδραίωση της αλληλεγγύης και της φιλάνθρωπης διάθεσης.
 
ΘΕΜΑ Δ
Ο εθελοντισμός, σε κάθε του μορφή, συνιστά μια ιδιαίτερης αξίας ένδειξη αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Πώς θα παρακινούσατε τους συμμαθητές σας να δείξουν ενδιαφέρον για το ζήτημα αυτό, ώστε σταδιακά να αποκτήσουν μια πιο εδραιωμένη κουλτούρα εθελοντισμού;
Να συντάξετε μια ομιλία την οποία θα απευθύνετε στους συμμαθητές σας στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργανώνει το σχολείο σας με αφορμή την 14^η Ιουνίου, την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη. (350-400 λέξεις)
Μονάδες 30
 
Αγαπητοί συμμαθητές και συμμαθήτριες,
    Με αφορμή την ιδιαίτερου συμβολισμού σημερινή εκδήλωση του σχολείου μας για την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη θα ήθελα να σας εκφράσω τις σκέψεις μου για την αξία του εθελοντισμού σε κάθε του μορφή. Η αιμοδοσία, άλλωστε, η πολύτιμη αυτή πράξη ανθρωπιάς που σώζει καθημερινά ζωές συνανθρώπων μας, δεν είναι παρά μία μόνο έκφανση του πολύπλευρου και πολυσήμαντου κινήματος του εθελοντισμού.
    Δικαίως, βέβαια, η εθελοντική αιμοδοσία έχει ξεχωριστή θέση στη σκέψη μας, μιας και λειτουργεί σωτήρια κατά τρόπο άμεσο για τους συνανθρώπους μας που κινδυνεύει η ζωή τους. Υπάρχουν, όμως, ποικίλες άλλες μορφές εθελοντισμού, οι οποίες έχουν ανάλογη αξία και σημασία, εφόσον διασφαλίζουν είτε άμεσα είτε έμμεσα την υγεία -σωματική ή ψυχική-, την ασφάλεια, αλλά και την επιβίωση των συνανθρώπων μας. Μεταξύ άλλων, μπορεί κανείς να λάβει υπόψη του τη συμμετοχή σε εθελοντικές δράσεις πυρόσβεσης, αναδάσωσης, καθαρισμού φυσικών χώρων, προσφοράς φαρμάκων ή και τροφίμων, καθώς και παρέμβασης σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Γενικότερα, μέσω του εθελοντισμού καλύπτονται ανάγκες των συμπολιτών μας ή του φυσικού περιβάλλοντος, οι οποίες συχνά δεν βρίσκουν τη ζητούμενη κάλυψη από κρατικούς φορείς.  
     Αν και θα μπορούσε να υπάρξει η εύλογη αντίρρηση πως το κράτος οφείλει να καλύπτει κάθε σχετική ανάγκη,  στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Οι κρατικές υπηρεσίες δεν είναι παντού ή έγκαιρα παρούσες και η χρηματοδότηση που λαμβάνουν δεν επαρκεί. Η πρόσφατη οικονομική κρίση, άλλωστε, ανέδειξε το βαθμό του προβλήματος και, συνάμα, φανέρωσε την υπέρτερη και αποτελεσματικότερη ισχύ των συλλογικών προσπαθειών μέσω των εθελοντικών οργανώσεων. Η προφύλαξη των ασθενέστερων μελών της κοινωνίας μας ή ακόμη και η προστασία μιας ολόκληρης κοινότητας απαιτεί την ευαισθητοποίηση και την άμεση κινητοποίηση των ίδιων των πολιτών.
     Είναι οι πολίτες, άλλωστε, εκείνοι που γνωρίζουν καλύτερα τις πραγματικές ανάγκες και τα πιθανά προβλήματα των συμπολιτών τους ή των τοπικών τους κοινοτήτων, και είναι εκείνοι που από κοινού μπορούν να δώσουν κατά τρόπο άμεσο τις αναγκαίες λύσεις. Ο εθελοντισμός λειτουργεί έτσι ως μέσο ανάδειξης όχι μόνο της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, αλλά και της αυτόνομης βούλησης των πολιτών. Των γνωρισμάτων εκείνων, δηλαδή, που τους επιτρέπουν να μη μένουν αδρανείς απέναντι στα μικρά ή μεγάλα προβλήματα γύρω τους και παράλληλα τους προσδίδουν τη δυνατότητα να δημιουργούν ισχυρά πλέγματα αλληλοβοήθειας και αυτοπροστασίας.
     Αγαπητοί συμμαθητές, ο εθελοντισμός δεν είναι μια απλή ενασχόληση για όποιον έχει ελεύθερο χρόνο, αλλά μια κρίσιμης σημασίας αναγκαιότητα. Προβλήματα μεγάλης έκτασης, όπως είναι αυτό του περιβάλλοντος, προβλήματα έκτακτης φύσης, όπως είναι αιφνίδιες φυσικές καταστροφές, αλλά και προβλήματα ανθρωπιστικών κρίσεων, δεν επιλύονται από απρόσωπες κρατικές υπηρεσίες. Επιλύονται από εμάς τους ίδιους, γιατί είναι προβλήματα που μας αφορούν άμεσα.
 
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!