Laura Lein-Svencner
Αρχαία ελληνικά: Αναλυτική κλίση ρήματος «ὀλιγωρέω - ὀλιγωρῶ»
(ὀλιγωρῶ = αμελώ, παραμελώ, δεν προσέχω, αδιαφορώ)
Ενεστώτας
Οριστική
ὀλιγωρῶ, ὀλιγωρεῖς, ὀλιγωρεῖ, ὀλιγωροῦμεν, ὀλιγωρεῖτε, ὀλιγωροῦσι(ν)
ὀλιγωρῶ, ὀλιγωρῇς, ἀδικῇ, ἀδικῶμεν, ἀδικῆτε, ἀδικῶσι(ν)
ὀλιγωροῖμι, ὀλιγωροῖς, ὀλιγωροῖ (ή ὀλιγωροίην, ὀλιγωροίης, ὀλιγωροίη), ὀλιγωροῖμεν, ὀλιγωροῖτε, ὀλιγωροῖεν
---, ὀλιγώρει, ὀλιγωρείτω, ---, ὀλιγωρεῖτε, ὀλιγωρούντων
ἀδικεῖν
ὀλιγωρῶν, ὀλιγωροῦσα, ὀλιγωροῦν
Οριστική
ὠλιγώρουν, ὠλιγώρεις, ὠλιγώρει, ὠλιγωροῦμεν, ὠλιγωρεῖτε, ὠλιγώρουν
Οριστική
ὀλιγωρήσω, ὀλιγωρήσεις, ὀλιγωρήσει, ὀλιγωρήσομεν, ὀλιγωρήσετε, ὀλιγωρήσουσι(ν)
ὀλιγωρήσοιμι, ὀλιγωρήσοις, ὀλιγωρήσοι, ὀλιγωρήσοιμεν, ὀλιγωρήσοιτε, ὀλιγωρήσοιεν
ὀλιγωρήσειν
ὀλιγωρήσων, ὀλιγωρήσουσα, ὀλιγωρῆσον
Αόριστος
Οριστική
ὠλιγώρησα, ὠλιγώρησας, ὠλιγώρησε(ν), ὠλιγωρήσαμεν, ὠλιγωρήσατε, ὠλιγώρησαν
ὀλιγωρήσω, ὀλιγωρήσῃς, ὀλιγωρήσῃ, ὀλιγωρήσωμεν, ὀλιγωρήσητε, ὀλιγωρήσωσι(ν)
ὀλιγωρήσαιμι, ὀλιγωρήσαις ή ὀλιγωρήσειας, ὀλιγωρήσαι ή ὀλιγωρήσειε(ν), ὀλιγωρήσαιμεν, ὀλιγωρήσαιτε, ὀλιγωρήσαιεν ή ὀλιγωρήσειαν
---, ὀλιγώρησον, ὀλιγωρησάτω, ---, ὀλιγωρήσατε, ὀλιγωρησάντων (ή ὀλιγωρησάτωσαν)
ὀλιγωρῆσαι
ὀλιγωρήσας, ὀλιγωρήσασα, ὀλιγωρῆσαν
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
ὀλιγωροῦμαι, ὀλιγωρῇ ή ὀλιγωρεῖ, ὀλιγωρεῖται, ὀλιγωρούμεθα, ὀλιγωρεῖσθε, ὀλιγωροῦνται
ὀλιγωρῶμαι, ὀλιγωρῇ, ὀλιγωρῆται, ὀλιγωρώμεθα, ὀλιγωρῆσθε, ὀλιγωρῶνται
ὀλιγωροίμην, ὀλιγωροῖο, ὀλιγωροῖτο, ὀλιγωροίμεθα, ὀλιγωροῖσθε, ὀλιγωροῖντο
---, ὀλιγωροῦ, ὀλιγωρείσθω, ---, ὀλιγωρεῖσθε, ὀλιγωρείσθων ή ὀλιγωρείσθωσαν
ὀλιγωρεῖσθαι
ὀλιγωρούμενος
Παρατατικός
Οριστική
ὠλιγωρούμην, ὠλιγωροῦ, ὠλιγωρεῖτο, ὠλιγωρούμεθα, ὠλιγωρεῖσθε, ὠλιγωροῦντο
Οριστική
ὀλιγωρηθήσομαι, ὀλιγωρηθήσῃ ή ὀλιγωρηθήσει, ὀλιγωρηθήσεται, ὀλιγωρηθησόμεθα, ὀλιγωρηθήσεσθε, ὀλιγωρηθήσονται
ὀλιγωρηθησοίμην, ὀλιγωρηθήσοιο, ὀλιγωρηθήσοιτο, ὀλιγωρηθησοίμεθα, ὀλιγωρηθήσοισθε, ὀλιγωρηθήσοιντο
ὀλιγωρηθήσεσθαι
ὀλιγωρηθησόμενος
Οριστική
ὠλιγωρήθην, ὠλιγωρήθης, ὠλιγωρήθη, ὠλιγωρήθημεν, ὠλιγωρήθητε, ὠλιγωρήθησαν
ὀλιγωρηθῶ, ὀλιγωρηθῇς, ὀλιγωρηθῇ, ὀλιγωρηθῶμεν, ὀλιγωρηθῆτε, ὀλιγωρηθῶσι(ν)
ὀλιγωρηθείην, ὀλιγωρηθείης, ὀλιγωρηθείη, ὀλιγωρηθείημεν ή ὀλιγωρηθεῖμεν, ὀλιγωρηθείητε ή ὀλιγωρηθεῖτε, ὀλιγωρηθείησαν ή ὀλιγωρηθεῖεν
---, ὀλιγωρήθητι, ὀλιγωρηθήτω, ---, ὀλιγωρήθητε, ὀλιγωρηθέντων ή ὀλιγωρηθήτωσαν
ὀλιγωρηθῆναι
ὀλιγωρηθείς
Οριστική
ὠλιγώρημαι, ὠλιγώρησαι, ὠλιγώρηται, ὠλιγωρήμεθα, ὠλιγώρησθε, ὠλιγώρηνται
Υποτακτική
ὠλιγωρημένος- ὠλιγωρημένη- ὠλιγωρημένον ὦ
ὠλιγωρημένος- ὠλιγωρημένη- ὠλιγωρημένον ᾖς
ὠλιγωρημένοι- ὠλιγωρημέναι- ὠλιγωρημένα ὦμεν
Ευκτική
ὠλιγωρημένος- ὠλιγωρημένη- ὠλιγωρημένον εἴην
Προστακτική
---, ὠλιγώρησο, ὠλιγωρήσθω, --- ὠλιγώρησθε, ὠλιγωρήσθων ή ὠλιγωρήσθωσαν
Απαρέμφατο
ὠλιγωρῆσθαι
ὠλιγωρημένος,
Υπερσυντέλικος
ὠλιγωρήμην, ὠλιγώρησο, ὠλιγώρητο, ὠλιγωρήμεθα, ὠλιγώρησθε, ὠλιγώρηντο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου